Οικολόγοι δηλητηριάζουν τα κέρατα των ρινόκερων για να τους προστατέψουν από τους λαθροθήρες (pics & vids)

Οικολόγοι δηλητηριάζουν τα κέρατα των ρινόκερων για να τους προστατέψουν από τους λαθροθήρες (pics & vids)
Με έναν αρκετά αντισυμβατικό τρόπο, προσπαθεί μία ομάδα για την προστασία των εναπομείναντων ρινόκερων της Αφρικής να τους βοηθήσει να γλιτώσουν από την ανθρώπινη δραστηριότητα και τις σφαίρες των λαθροκυνηγών, οι οποίοι κι αποτελούν την μεγαλύτερη απειλή για το υπό εξαφάνιση είδος άγριας ζωής της ηπείρου.

Όπως αναφέρεται σε δημοσιεύματα διεθνών μέσων ενημέρωσης, η ομάδα του Rhino Project Rescue («Πρόγραμμα Διάσωσης Ρινόκερων») που δραστηριοποιείται στα εθνικά πάρκα άγριας ζωής στη Νότιο Αφρική και στις γειτονικές της χώρες, όπως η Ζιμπάμπουε, η Ναμίμπια κι η Μποτσουάνα, επέλεξε την μέθοδο της δηλητηρίασης των κεράτων των επιβλητικών θλαστικών της Αφρικής ώστε να τα προστατέψει από τη δράση των ομάδων λαθροθήρων, οι οποίοι κι ευθύνονται για την κατακόρυφη μείωση των πληθυσμών των ρινόκερων και τους έχουν φέρει μία ανάσα από την οριστική τους εξαφάνιση από τον πλανήτη.

Πιο αναλυτικά, η ομάδα χρησιμοποιεί μία τοξίνη, η οποία δηλητηριάζει τα κέρατα των ρινόκερων, δίνοντάς τους διαφορετικούς χρωματισμούς από τους συνηθισμένους, σε μία προσπάθεια να αποτρέψει τους λαθροθήρες από το κυνήγι τους, καθώς τα κέρατα αποτελούν και τον διακαή πόθο των τελευταίων, οι οποίοι στη συνέχεια τα μοσχοπουλούν στην μαύρη αγορά έναντι αδρής χρηματικής αμοιβής.

Rhinoceros_blanc

Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχει στη διάθεσή της η οργάνωση, ένα μόνο κέρατο ενήλικου ρινόκερου μπορεί να πουληθεί μέχρι και 40.000 ευρώ στην κινεζική αγορά για τη δημιουργία φαρμάκων και διάφορων μαντζουνιών που χρησιμοποιούνται ευρέως στην τοπική ιατρική.

Η ομάδα του Rhino Project Rescue, λοιπόν, αφού εντοπίσει μέσω ελικοπτέρου τα ζώα, στη συνέχεια τα ακινητοποιεί με τη χρήση αναισθητικού, πριν δηλητηριάσουν τα κέρατα των ζώων με την ένεση της τοξίνης εκτοπαρασιτίνη, η οποία και είναι εντελώς ακίνδυνη για την υγεία των ρινόκερων, καταστρέφοντας όμως τα κέρατα για τους επίδοξους εμπόρους τους, καθώς εκτός από αλλοιώσεις στο χρώμα και την υφή, μπορεί να προκαλέσει και δυσφορία σε όσους έρθουν σε επαφή μαζί της.

Σύμφωνα με την 28χρονη φωτογράφο Τίγκαν Κάνλιφ, η οποία ακολουθεί κατά πόδας τα μέλη της ομάδας, καταγράφοντας με την κάμερά της τις προσπάθειες για την προστασία των ζώων, η παραπάνω μέθοδος είναι εξόχως αποτελεσματική, καθώς μόνο το 2% των ρινόκερων που είδαν τα κέρατά τους να δηλητηριάζονται έπεσαν θύματα επιθέσεων από τους λαθροθήρες, αυξάνοντας σε μερικές περιπτώσεις τον πληθυσμό τους, καθώς δεν απειλούνται από κανέναν άλλο θηρευτή εκτός από τον άνθρωπο.

Η Νοτιοαφρικανή φωτογράφος επισήμανε ωστόσο πως η παραπάνω θεραπεία διαρκεί για περίπου 3 με 5 χρόνια, όσο χρονικό διάστημα δηλαδή «ζουν» και τα κέρατα των ρινόκερων, πριν πέσουν και φυτρώσουν νέα στη θέση τους.

Η ομάδα σημειώνει πως η μέθοδος που εφαρμόζει δεν αφήνει κανένα κατάλοιπο στην υγεία των ζώων, ενώ το κόστος για κάθε άτομο που εμβολιάζεται αγγίζει τα 400 δολάρια ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένων όλων των ενεργειών που απαιτούνται για την επίτευξή της (εναέριος εντοπισμός, ομάδες εδάφους, αναισθησία και ντόπιοι φύλακες).

Τέλος αξίζει να σημειωθεί πως η τοξίνη που χρησιμοποιείται από την ομάδα παρά το γεγονός ότι δεν προκαλεί καμία απολύτως παρενέργεια στα ζώα (εκτός από την αλλαγή χρώματος και υφής στο κέρατο), εντούτοις μπορεί να αποβεί ιδιαίτερα τραυματική σε περίπτωση επαφής με τον άνθρωπο, καθώς είναι σε θέση να προκαλέσει ναυτία και ζαλάδα, πονοκέφαλο, εμετούς αλλά και μυϊκούς σπασμούς.

Οι ρινοκέροι της Αφρικής είναι ο τελευταίος αξιοσημείωτος πληθυσμός των συγκεκριμένων ζώων που έχει απομείνει στον πλανήτη, καθώς οι πάλαι ποτέ γίγαντες των τροπικών δασών και των σαβανών σε Ασία και Αφρική έπεσαν θύματα του ανελέητου κυνηγιού από τον άνθρωπο, με αποτέλεσμα μέσα σε μόλις έναν αιώνα, η μεγάλη πλειοψηφία των υποειδών τους να εκλείψουν εντελώς από τον πλανήτη.

Πλέον, οι ρινόκεροι της Ασίας ζουν σε απομονωμένους πληθυσμούς στα τροπικά δάση της Ιάβα και της Σουμάτρα στην Ινδονησία, ενώ ένας μικρός πληθυσμός 2.500 ατόμων έχει απομείνει στην βορειοανατολική Ινδία και το γειτονικό Μπουτάν.

Στην Αφρική τα πράγματα είναι λίγο καλύτερα λόγω της μεγαλύτερης δραστηριοποίησης εθελοντών κι ομάδων προστασίας αλλά και λόγω της ύπαρξης των μεγάλων πάρκων άγριας ζωής στις χώρες της Νότιας Αφρικής, με τον πληθυσμό τους να υπολογίζεται στα 25.000 άτομα, χωρισμένα σε δύο είδη (λευκός και μαύρος) και 6 υποείδη.

Πληροφορίες: ladbible, wikipedia