H προϊστορική αρκούδα των σπηλαίων ζούσε και στην Ελλάδα κι έφτανε σε ύψος τα 2,5 μέτρα (pics)

H προϊστορική αρκούδα των σπηλαίων ζούσε και στην Ελλάδα κι έφτανε σε ύψος τα 2,5 μέτρα (pics)
Ο αρχαίος πρόγονος των σημερινών αρκούδων αποτελούσε τον φόβο και τον τρόμο των προϊστορικών ανθρωπιδών, ενώ εξοντώθηκε από τους Νεάντερταλ λόγω του ανταγωνισμού για την προστασία από τις πολικές θερμοκρασίες.

Η αρκούδα των σπηλαίων αποτελούσε το φόβητρο ανθρωπιδών και θηλαστικών, κυριαρχώντας σε μεγάλο μέρος της ευρωπαϊκής ηπείρου κατά την τελευταία Περίοδο των Παγετώνων ως και πριν από σχεδόν 24.000 χρόνια.

Ζούσε κατά το Πλειστόκαινο στην Κεντρική και Νότια Ευρώπη από τα Πυρηναία μέχρι τον Καύκασο, ενώ αξιοσημείωτη ήταν κι η παρουσία της στον ελλαδικό χώρο και στα Βαλκάνια, σύμφωνα με τα ευρήματα των παλαιοντολόγων.

Εκτιμάται ότι τέτοιου είδους αρκούδες έζησαν την περίοδο του Άνω Πλειστοκαίνου, ενώ χρησιμοποιούσαν ως επί το πλείστον τα σπήλαια κατά τη διάρκεια της χειμερινής νάρκης, αλλά και για τη γέννηση των μικρών τους.

Το μέγεθος της αρκούδας των σπηλαίων ήταν μεγαλύτερο από αυτό της σημερινής καφέ αρκούδας (κατά περίπου 30%), ενώ όταν στεκόταν όρθια έφτανε σε ύψος τα 2,5 μ. με το βάρος της να ποικίλει βάρος τα 400-500 κιλά στα αρσενικά και τα 200-250 κιλά στα θηλυκά.

Η αρκούδα των σπηλαίων ήταν από τα μεγαλύτερα θηλαστικά της εποχής της, ενώ σύμφωνα με τα ευρήματα το κεφάλι της ήταν αρκετά μεγαλύτερο από τα αντίστοιχα των σημερινών ειδών που έχουν επιβιώσει.

Έζησαν κυρίως στην Δυτική Ευρώπη ωστόσο τα απολιθώματα των οστών της στην Ήπειρο δείχνουν ότι επιβίωσαν σε αρκετά σπήλαια στην Ελλάδα.

Στον ελλαδικό χώρο ίχνη της αρκούδας των σπηλαίων έχουν βρεθεί ακόμα στην Αριδαία, τη Μηλιά Γρεβενών, στο σπήλαιο Πετραλώνων, στο Διμήνι Μαγνησίας, στο Εμποριό της Χίου, στη Σκοτεινή Θαρρουνίων της Εύβοιας, στο Απήδημα Λακωνίας και στην ευρύτερη περιοχή της Αρεόπολης στην Ανατολική Μάνη.

Στο σπήλαιο του Περάματος βρέθηκαν οστά του μετακρανιακού σκελετού, σκέτα δόντια, αλλά και δόντια σε τμήμα της άνω γνάθου.

Οι περισσότερες αρκούδες των σπηλαίων φαίνεται πως αφανίστηκαν πριν την τελευταία περίοδο των παγετώνων, καθώς τα πιο πρόσφατα απολιθώματα χρονολογούνται πριν από 24.000 χρόνια.

Σύμφωνα με την Ευαγγελία Τσουκαλά, αναπληρώτρια καθηγήτρια Παλαιοντολογίας του τμήματος Γεωλογίας στο Α.Π.Θ, ο άνθρωπος του Νεάντερταλ εξολόθρευσε την αρκούδα των σπηλαίων στην προσπάθειά του να προστατευτεί από το δριμύ ψύχος όταν ήρθε αντιμέτωπος με τη γιγαντιαία αρκούδα, κυρίως όταν αυτή ήταν σε λήθαργο, άρα αδύναμη, μισοναρκωμένη και ανίκανη να αμυνθεί.

Όπως έχει αποδειχθεί, η ανθρώπινη δραστηριότητα επιτάχυνε την εξαφάνιση της αρκούδας των σπηλαίων είτε με το κυνήγι είτε με δείγματα τελετουργικών συμπεριφορών που αφορούσαν τα οστά της.

Ο ανταγωνισμός, παρότι άνισος ως προς το μέγεθος των δύο αντιπάλων, έφερε νικητή τον άνθρωπο, ο οποίος δεν μπορούσε να ανεχθεί τη φυτοφάγα αρκούδα να του περιορίζει την τροφή. Αλλά και να του καταλαμβάνει χώρο στα ασφαλή και πιο ζεστά -σε σχέση με το εξωτερικό περιβάλλον-σπήλαια. Επιπλέον εκμεταλλεύτηκε αρκετά το κρέας και τη γούνα της.

Πηγή: mixanitouxronou.gr