Έρρικα Πρεζεράκου: «Δεν μπορώ να πιάσω μολύβι ή πηρούνι, γράφω με το αριστερό»
Πέντε μήνες μετά το ατύχημα που είχε το καλοκαίρι στην Κύθνο, η Έρρικα Πρεζεράκου μίλησε για το τί συνέβη εκείνο το μεσημέρι του Αυγούστου, αλλά και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει τώρα.
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό ΟΚ και ξεκαθάρισε οτι ο χωρισμός της με τον Τίτο Καταλαγαριανάκη, δεν είχε σχέση με το τί έγινε τότε.
«Το χέρι μου δεν είναι λειτουργικό ακόμα. Τους τελευταίους μήνες κάνω καθημερινά τρίωρες φυσικοθεραπείες, χειρομάλαξη, ασκήσεις σε ειδικό μηχάνημα, ενώ στο μέλλον θα χρειαστεί να υποβληθώ σε δύο τουλάχιστον χειρουργεία, επειδή, τώρα του λείπουν κάποιοι μύες.
Σε άλλα δάχτυλα έχω αίσθηση αφής, σε άλλα όχι, ο αντίχειρας και ο δείκτης κλείνουν δύσκολα, δεν έχουν δύναμη και δεν μπορώ να είμαι λειτουργική στην καθημερινότητά μου. Για παράδειγμα, δεν μπορώ να πιάσω ένα πιρούνι, να δακτυλογραφήσω, να κρατήσω το μολύβι. Κάνω προσπάθειες να μάθω να γράφω με το αριστερό. Το καλό είναι πως αν γινόταν τώρα κάστινγκ για άλλο ένα sequel των Πειρατών της Καραϊβικής, σίγουρα θα με έπαιρναν – τον γάντζο τον έχω έτοιμο!», είπε χαρακτηριστικά.
Όσον αφορά στη στιγμή του σοβαρού ατυχήματος τόνισε: «Είχα μόλις φτάσει στην Κύθνο για διακοπές και ήταν το πρώτο πρωινό στο νησί. Ωραίος, ζεστός Αύγουστος, μπόλικος κόσμος στην παραλία της Αγίας Ειρήνης. Έγραψα λίγο, έκανα μια βουτιά. Αργά το μεσημέρι με προσκάλεσαν μαζί με την παρέα μου να πάμε για φαγητό σε μια κοντινή παραλία. Μπήκαμε στο φουσκωτό, τέσσερα άτομα ήμασταν, καθίσαμε και ξεκινήσαμε. Δεν είχαμε βγει καλά καλά από το λιμανάκι, όταν ο οδηγός του σκάφους έκανε έναν επικίνδυνο ελιγμό 180 μοιρών. Ξαφνικά από το κάθισμά μου εκσφενδονίστηκα μέσα στη θάλασσα. Βρέθηκα ξαφνικά κουτρουβαλώντας μέσα στο νερό και άκουσα έναν περίεργο θόρυβο, το «γκαπ» της προπέλας που έκοβε το χέρι μου. Μόνο που εγώ δεν το ήξερα τότε. Το κατάλαβα βγαίνοντας στην επιφάνεια και βλέποντας τη δεξιά παλάμη μου κομμάτια – κομμένη στη μέση, μύες, σάρκες, όλα μια ματωμένη μάζα, το μικρό μου δαχτυλάκι να κρέμεται. Η ζωή μου κρίθηκε μέσα σε ένα νανοδευτερόλεπτο. Αν όπως ανέβαινα στην επιφάνεια του νερού και βρέθηκα ακριβώς κάτω από τις προπέλες στη θέση του χεριού μου βρίσκονταν τα μαλλιά ή το κεφάλι μου, δεν θα ήμασταν σήμερα εδώ να μιλάμε».
Μάλιστα, αποκάλυψε οτι έχει καταθέσει μήνυση εναντίον του οδηγού του σκάφους: «Στη ζωή μου μέχρι σήμερα υπήρξαν κι άλλες σοβαρές περιπτώσεις στις οποίες θα μπορούσα να έχω κινηθεί νομικά εναντίον ανθρώπων που με είχαν βλάψει και δεν το έκανα. Έλεγα πάντα: "Δεν πειράζει, ας τελειώνει εδώ. Δεν είμαι εγώ Θεός για να κρίνω". Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η επιπολαιότητα του οδηγού, που θα μπορούσε να κοστίσει τη ζωή μου, όπως και η στάση του μετά, με οδήγησαν να σκεφτώ ότι οφείλω στην κοινωνία να βοηθήσω να συνειδητοποιήσει το μάθημα, για να μην κινδυνεύσουν ξανά άνθρωποι. Εμπιστεύομαι απόλυτα την ελληνική Δικαιοσύνη και την κρίση της».
Τέλος ξεκαθάρισε και τα δεδομένη της σχέσης της με τον Τίτο Καταλαγαριανάκη: «Με τον Τίτο Καταλαγαριανάκη ήμασταν ήδη σε φάση επαναπροσδιορισμού της σχέσης μας – ουσιαστικά ο δεσμός μας είχε λήξει μήνες πριν συμβεί το ατύχημα. Στάθηκε, ωστόσο, δίπλα μου σαν βράχος σε όλη τη διάρκεια της περιπέτειάς μου – στο νοσοκομείο κοιμόταν δίπλα μου, σε πατώματα, πολυθρόνες, καναπέδες, με στήριξε πολύ. Συνεχίζει να με στηρίζει και παραμένουμε φίλοι και συνεργάτες. Είναι ένας υπέροχος άνθρωπος ο Τίτος. Τον αγαπώ πολύ».
