Κορονοϊός: Να σταθούμε στο σύνολο που ακούει και όχι στους ανόητους

Φώτης Καρακούσης Φώτης Καρακούσης
Κορονοϊός: Να σταθούμε στο σύνολο που ακούει και όχι στους ανόητους
Ο Φώτης Καρακούσης γράφει για την πανδημία που έχει αλλάξει την ζωή όλων μας και προτιμά να στέκεται στο σύνολο των συμπατριωτών μας που δείχνει πως έχει καταλάβει το τεράστιο πρόβλημα και λαμβάνει τα απαραίτητα μέτρα και όχι σε ανόητους που δυστυχώς πουλάνε αλλά ευτυχώς είναι λίγοι.

Κορονοϊός μια λέξη που στους περισσότερους από εμάς μπήκε στην ζωή μας έστω και από μακριά προς τα τέλη του Δεκεμβρίου, όταν και μέσω των τηλεοράσεων και του ίντερνετ παρακολουθούσαμε τα όσα διαδραματίζονταν στην Κίνα με έναν νέο και ιδιαίτερα επικίνδυνο ιό. Βλέπαμε τους Κινέζους να θέτουν σε καραντίνα τεράστιες περιοχές που έχουν μέγεθος όσο δύο και τρεις φορές τον πληθυσμό της Ελλάδας και δυστυχώς μετρούσαμε θύματα που συνεχώς αυξάνονταν.

Με την Κίνα να βρίσκεται τόσο μακριά, στην χώρα μας δεν ήμασταν λίγοι (βάζω και τον εαυτό μου μέσα) που σκεφτήκαμε πως όλα αυτά είναι υπερβολή. Η φράση άλλωστε «έλα μωρέ, μια απλή ίωση είναι και τίποτα παραπάνω», έχει ειπωθεί από την μεγάλη πλειονότητα των Ελλήνων. Κάτι απόλυτα δικαιολογημένο λόγω απόστασης, αλλά και άγνοιας που υπήρχε όχι μόνο από τον απλό κόσμο, αλλά και από τους επιστήμονες.

Δυστυχώς αυτό το «έλα μωρέ μια απλή ίωση είναι» θα πρέπει να το είπαν και στην Ιταλία με τις συνέπειες να είναι τρομακτικές. Πραγματικά αυτό που ζει τις τελευταίες μέρες η γειτονική χώρα είναι κάτι που μόνο σε ταινίες βλέπαμε και πάλι λέγαμε πως το σενάριο είναι τραβηγμένο. Είναι απίστευτο πως χθες έχασαν την ζωή τους 475 άνθρωποι. Ένα ασύλληπτο νούμερο, μια πρωτοφανής τραγωδία που συνεχίζεται χωρίς τέλος στην συγκεκριμένη χώρα.

Κανείς μας, εκτός των ειδικών φυσικά, δεν μπορεί να ξέρει τον λόγο που στην Ιταλία ο κορονοϊός έχει προκαλέσει περισσότερους θανάτους και από την Κίνα, χώρα από την οποία ξεκίνησε ο Covid-19. Αυτό ωστόσο που μας δείχνει η τραγωδία της συγκεκριμένης χώρας, είναι πως αυτός ο ιός ξεκάθαρα δεν είναι μια απλή γρίπη και πως ακόμα πιο ξεκάθαρα θα πρέπει ο καθένας να κάνει αυτό που πρέπει για να προστατεύσει όχι μόνο τον εαυτό του, αλλά και τους ανθρώπους που είναι δίπλα του.

Αν με ρωτήσετε αν σε αυτή την χώρα ο κόσμος κάνει αυτό που πρέπει, η απάντηση χωρίς δεύτερη σκέψη είναι πως ναι, στην μεγάλη πλειονότητα το κάνει και αυτός είναι ο λόγος που θέλησα και εγώ να γράψω κάτι για τον κορονοϊό. Τις τελευταίες 7 ημέρες από τότε που η Κυβέρνηση έθεσε ουσιαστικά τον κόσμο σε καραντίνα προκειμένου να μειωθεί η εξάπλωση του ιού, είδαμε πολλά.

Είδαμε νέα παιδιά να είναι στη νέα παραλία της Θεσσαλονίκης και να πίνουν το ποτάκι τους σαν να μην τρέχει τίποτα. Είδαμε πάλι στην Θεσσαλονίκη εκατοντάδες συνανθρώπους μας να περπατάνε μπροστά στον Λευκό Πύργο, γράφοντας στα παλιά τους παπούτσια όχι την Κυβέρνηση και τα μέτρα που πήρε, αλλά τους επιστήμονες που εδώ και μέρες φωνάζουν πως πρέπει επιτέλους να μείνουμε σπίτι.

Είδαμε τις παραλίες στην Αθήνα να γεμίζουν με την πρώτη ζέστη, λες και τα προηγούμενα χρόνια ο κόσμος πήγαινε να κάνει το μπάνιο του από τα μέσα Μαρτίου και δεν μπορούσε με τίποτα να αλλάξει αυτές τις συνήθειες. Είδαμε ηλικιωμένο να έχει βγει για τρέξιμο και όταν του είπαν πως πρέπει να πάει σπίτι του, να φωνάζει για τα δικαιώματά του, σε μία σκηνή που ήταν για γέλια και για κλάματα μαζί.

Είδαμε τέλος τα σούπερ μάρκετ γεμάτα με κόσμο και μερικούς συμπολίτες μας να γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους συνανθρώπους τους και να πέφτουν πάνω στα αντισηπτικά παίρνοντας από 100, φωνάζοντας με την πράξη τους πως «χεστήκαμε για τους άλλους, μας ενδιαφέρει ΜΟΝΟ ο εαυτός μας και τίποτα άλλο». Ειδικά το πλάνο με τον άλλον που έχει τα αντισηπτικά αγκαλιά και όταν τον ρωτάνε τι θα τα κάνει όλα αυτά, πουλάει και τρελίτσα, πρέπει να υπάρχει σε όλα τα σόσιαλ γιατί είναι ο ορισμός του “παράδειγμα προς αποφυγή”.

Όλα τα παραπάνω είναι φυσικά το ένα χειρότερο από το άλλο, ωστόσο δεν είναι ο κανόνας. Ναι είναι αυτό που πουλάει και το οποίο πρέπει να το κριτικάρουν όλοι, αλλά ευτυχώς ξαναγράφω δεν είναι ο κανόνας. Εδώ και μια βδομάδα η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών κάνει αυτό που πρέπει. Μένει σπίτι, περιμένοντας υπομονετικά να περάσει αυτός ο εφιάλτης. Για κάθε έναν ηλίθιο ψευτοεπαναστάτη ηλικιωμένο και όχι μόνο, που θέλει να βγει να τρέξει και να γυμναστεί, υπάρχουν οι χιλιάδες οικογένειες που παρότι μόνο εύκολο δεν είναι να κρατήσουν στο σπίτι τα παιδιά τους, ειδικά όσα πηγαίνουν Γυμνάσιο και πάνω, ακολουθούν πιστά τα προληπτικά μέτρα γιατί γνωρίζουν πως δεν υπάρχει άλλη λύση.

Για κάθε έναν βλάκα που λέει έτσι απλά “σιγά μωρέ, αν είναι να κολλήσουμε θα κολλήσουμε”, υπάρχουν χιλιάδες που έχουν συνειδητοποιήσει το μέγεθος του προβλήματος και κάνουν ότι μπορούν για να προστατευτούν και οι ίδιοι, αλλά κυρίως οι οικογένειές τους. Για κάθε πέντε στόκους που πήγαν να πιουν ποτό, ευτυχώς υπάρχουν τα εκατομμύρια των όσων μετέτρεψαν τις μεγάλες πόλεις σε έρημες πόλεις και πριν από το κλείσιμο των καταστημάτων.

Αυτά τα γράφω γιατί αυτός ο λαός έχει ακούσει πολλά, πάρα πολλά και τα περισσότερα δικαίως 1000%. Σε αυτή την κρίση όμως η αντίδρασή του σε μεγάλο βαθμό είναι εξαιρετική. Η τεράστια πλειονότητα του κόσμου κάνει αυτά που πρέπει. Ναι δεν λέω, αυτό ενδεχομένως να έχει να κάνει και με το δράμα της Ιταλίας. Ένα δράμα που μας έκανε όλους να φοβηθούμε πολύ πολύ περισσότερο, αλλά σημασία έχει πως με ελάχιστες εξαιρέσεις οι κάτοικοι αυτής της χώρας κάνουν σε έναν βαθμό όσα χρειάζονται. Επειδή αυτός ο βαθμός μπορεί και να μην φτάνει όμως, θα πρέπει όλοι μαζί να προσπαθήσουμε ακόμα περισσότερο για να βγούμε νικητές από αυτόν τον πόλεμο όπως πλέον αποκαλούν τον κορονοϊό όλα τα κράτη. Να συνεχίσουμε να παλεύουμε όχι μόνο για εμάς, αλλά για τα παιδιά μας, τους δικούς μας ανθρώπους, τους φίλους μας, τους γνωστούς μας και μόνο έτσι θα τα καταφέρουμε...

ΥΓ: Είναι απίστευτο ο 13χρονος γιος μου να μην γκρινιάζει που μένει κάθε μέρα όλη την ημέρα σπίτι και να βλέπω ηλικιωμένους που λένε πως δεν μπορούν να κάτσουν στα αβγά τους. Η απάντηση είναι απλή. Να μπορέσετε για να ζήσετε, τίποτα λιγότερο...

ΥΓ1: Εύκολη η γκρίνια και η κριτική (προσωπικά και εγώ έχω ξεφύγει πολλές φορές), αλλά ας δούμε τι γίνεται με τα σούπερ μάρκετ και την επέλαση των «βαρβάρων» σε όλο τον κόσμο και όχι να μιλάμε μόνο για τους κακούς και απολίτιστους Έλληνες, την στιγμή που σχεδόν παντού παρατηρείται η ίδια και ακόμα χειρότερη εικόνα. Το ίδιο ισχύει και με τις παραλίες με τις εικόνες από αυτές των ΗΠΑ να προκαλούν θλίψη καθώς χιλιάδες αψήφισαν τα πάντα και πήγαν να κάνουν μια βουτιά.

ΥΓ2: Με αφορμή την αναφορά του Σωτήρη Τσιόδρα για το τι ομάδα είναι. Μακάρι όταν τελειώσει αυτή η μεγάλη δοκιμασία που περνάμε, να φτάσουμε στο σημείο που ο κάθε Τσιόδρας θα λέει άνετα τις συλλογικές του προτιμήσεις χωρίς ο κάθε χούλιγκαν του πληκτρολογίου να τον κρίνει. Τέτοιοι άνθρωποι ίσως είναι οι μόνοι που να μπορούν να γιατρέψουν και τον «άρρωστο» αθλητισμό μας.

ΥΓ3: Με τα της εκκλησίας απέφυγα να ασχοληθώ γιατί έστω και καθυστερημένα έγινε το αυτονόητο. Στο κάτω-κάτω όποιος πιστεύει στον Θεό μπορεί να το κάνει και από το σπίτι, δεν είναι ανάγκη να βάζει σε κίνδυνο τους πάντες.

ΥΓ4: Και ένα τελευταίο. Ας καταλάβουμε όλοι πως η καραντίνα στην οποία το μεγάλο μέρος της χώρας βρίσκεται, δεν είναι καταπολέμηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά σωτηρία του καθένα ξεχωριστά και όλων μας συνολικά.

Φώτης Καρακούσης
Φώτης Καρακούσης

Αν και δεν έχει την δημοτικότητα του ποδοσφαίρου ή και του μπάσκετ, το λατρεμένο μας βόλεϊ πάντα είχε, έχει και θα έχει τον δικό του χώρο. Και πως να μην το έχει, όταν μιλάμε για το πιο όμορφο και θεαματικό άθλημα που υπάρχει όταν παίζεται σε υψηλό επίπεδο, όπως πολλές φορές λέει ο Φώτης Καρακούσης και πρήζει τους συναδέλφους. Εδώ, λοιπόν, όπως κάνουμε τόσα χρόνια, θα τα λέμε για το αγαπημένο μας βολεϊάκι και όχι μόνο...