Ο… τρόμος του προϋπολογισμού

Gazzetta team
Ο… τρόμος του προϋπολογισμού
Ο Κώστας Κετσιετζής γράφει στο Reader για το γεγονός οτι ο Τσίπρας και Μητσοτάκης τσακώνονται για το ποιος μπορεί να εφαρμόσει καλύτερα την λιτότητα, χωρίς να γίνεται κουβέντα για το πως θα έρθει η ανάπτυξη.

Όσοι παρακολούθησαν χθες τις τοποθετήσεις των πολιτικών αρχηγών στη Βουλή κατά την ψήφιση του προϋπολογισμού του 2018 δεν έγιναν με κανένα τρόπο σοφότεροι. Ο Αλέξης Τσίπρας και ο Κυριάκος Μητσοτάκης για άλλη μια φορά διασταύρωσαν τα ξίφη τους προσπαθώντας ο καθένας να κερδίσει τις εντυπώσεις και στην ουσία τίποτα.

Πέρα από τις λεκτικές και για κάποιους συναρπαστικές πολιτικές αντιπαραθέσεις μια ματιά στα βαρετά νούμερα του προϋπολογισμού είναι αρκετή για να προκαλέσει σε κάποιον τρόμο. Ο τελευταίος «μνημονιακός προϋπολογισμός» όπως λέει η κυβέρνηση, αλλά σίγουρα όχι ο τελευταίος προϋπολογισμός λιτότητας, ακολουθεί πιστά τις συνταγές όλων των προηγουμένων: Φορολογικός στραγγαλισμός και καμία ουσιαστική προοπτική ανάπτυξης της οικονομίας.

Συνοπτικά:

Οι άμεσοι φόροι που είναι ήδη στα ύψη θα αυξηθούν κατά άλλα 478 εκατ. το 2018, ενώ άλλα 456 εκατ. ευρώ θα βγουν από τον φόρο εισοδήματος. Οι έμμεσοι φόροι θα αυξηθούν κατά 473 εκατ. ευρώ. Πρόκειται για μικρές αυξήσεις σύμφωνα με τα στελέχη της κυβέρνησης, μόνο που σε μια κοινωνία η οποία εξαντλημένη φοροδοτικά μια αύξηση 2% στους φόρους ισοδυναμεί με περαιτέρω οικονομική εξόντωση.

Την ίδια στιγμή οι περικοπές είναι παντού. Του χρόνου αλλάζουν τα κριτήρια του ΕΚΑΣ αφήνοντας απέξω χιλιάδες συνταξιούχους που μπορεί να χάσουν ακόμη και 1.400 ευρώ τον χρόνο. Καταργείται το ειδικό καθεστώς ΦΠΑ στα νησιά (κάποια γλύτωσαν προσωρινά).Η κατάργηση της έκπτωσης στην παρακράτηση φόρου θα φέρει περαιτέρω μειώσεις στις καθαρές αποδοχές των μισθωτών και των συνταξιούχων. Και βέβαια για να μην μείνουν «παραπονεμένοι» έρχονται νέες επιβαρύνσεις στους ελεύθερους επαγγελματίες.

Και ενώ όλα αυτά είναι γνωστά, οι αρχηγοί της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης τσακωνόντουσαν για το ποιος είναι ο πιο καλός στην εφαρμογή των Μνημονίων. Από την μία ο ΣΥΡΙΖΑ που μετά από χρόνια περιπλάνησης στους αδιέξοδους δρόμους της αριστεράς, φαίνεται ότι είδε επιτέλους το… φως και αποφάσισε να γίνει ο πιο «καλός μνημονιακός της τάξης» και να υπερηφανεύεται για αυτό. Από την άλλη η ΝΔ που καταγγέλλει την κυβέρνηση ως «αποτυχημένους διαχειριστές του Μνημονίου», λέγοντας ουσιαστικά ότι αυτή θα μπορούσε να τα διαχειριστεί καλύτερα. Για διαφορετική πολιτική που να προωθεί την ανάπτυξη ούτε κουβέντα.

Ο προϋπολογισμός του 2018 είναι αναμφισβήτητα τρομακτικός. Όμως, η πολιτική στασιμότητα, η έλλειψη οράματος και η απουσία διαφορετικής πρότασης από τις κορυφαίες πολιτικές δυνάμεις της χώρας είναι αυτή που προκαλεί τρόμο.