Δάσκαλος πρότυπο μαθαίνει τα παιδιά να αγαπάνε τον εαυτό τους χωρίς κανόνες (pics)
Ο κ. Μάριος Μάζαρης θα μπορούσε, χωρίς υπερβολή, να χαρακτηριστεί και δάσκαλος-πρότυπο.
Ο λόγος είναι πως δεν κάνει απλά την δουλειά του, αλλά εκτός από γράμματα και γνώσεις, διδάσκει στους μαθητές και κάτι άλλο πολύ σημαντικό, ίσως και το σημαντικότερο για την συνέχεια της ζωής τους.
Τι είναι αυτό; Να αγαπούν και να επιβραβεύουν τον εαυτό τους.
Ο ίδιος, κοινοποίησε στο προσωπικό του προφίλ στο Facebook φωτογραφίες με γραπτά των παιδιών όπου τους ζητάει να αναφέρουν πως πιστεύουν ότι τα πήγαν κι εκείνος τους απαντά.
Η ανάρτησή του πήρε χιλιάδες likes και θετικά σχόλια, με τους χρήστες να τον αποθεώνουν για την κίνησή του, σε έναν καιρό που -όπως και ο ίδιος γράφει στην ανάρτησή του- οι άνθρωποι φωνάζουν για το πως πρέπει να είμαστε, να ζυγίζουμε ή να ντυνόμαστε.
Στον καιρό του "bullying" και του "body shaming" όπως τα λέμε, εκείνος μαθαίνει στα παιδιά να αγαπούν αυτό που είναι, ώστε να μπορέσουν να δώσουν αγάπη και στους γύρω τους.
Η ανάρτησή του
«Είναι τόσο περίεργες αυτές οι μέρες ακούμε κάθε μέρα σχεδόν ανθρώπους που φωνάζουν για το πώς πρέπει να είμαστε, να μοιάζουμε, να ζυγίζουμε ή να ντυνόμαστε , την ίδια στιγμή που εμείς στην τάξη μιλάμε για το ότι δεν υπάρχει μέτρο σύγκρισης, δεν υπάρχει κανόνας, παρά μόνο η αίσθηση της ευτυχίας για τον καθένα, των επιλογών , της διάθεσης. Την ίδια στιγμή που άλλοι επενδύουν στο ντροπή σας , εμείς επενδύουμε στο Μπράβο μου. Κι αρχίσαμε να το λέμε , συνέχεια και συνέχεια, επεκταθήκαμε και στην ορθογραφία ακόμα, στην ανάγνωση και στις ασκήσεις μας. Κάθε παιδί γράφει μια καλή κουβέντα για τον εαυτό του, μια λέξη ενθαρρυντική, ενώ κρατάμε και χειροκροτήματα για μας, που τα προσφέρουμε όποια στιγμή στη μέρα νιώσουμε πολύ ότι το θέλουμε. γιατί αγαπάμε τον εαυτό μας, όπως κι αν είναι, και γινόμαστε η καλύτερη εκδοχή μας, όχι γιατί το χρωστάμε σε κάποιον ή μας υποχρεώνει κανείς, αλλά για μας. σήμερα όσο είχα μπροστά μου τα τετράδια της ορθογραφίας των μαθητών μου σκεφτόμουν ότι η αγάπη είναι η λέξη που σπάνια ένα παιδί θα γράψει λάθος. γιατί ακόμα κι αν δεν τη νιώθει , δεν την έχει στον βαθμό που θα ήθελε ή την έχει και τη μοιράζεται, δεν υπάρχει ούτε ένα παιδί που δεν τη λαχταρά. Τα μικρά παιδιά ευτυχώς το δείχνουν, οι μεγάλοι στερούνται από αυτήν που παίρνουν και κυρίως αυτή που δίνουν. μη γίνε(σ)τε σαν αυτούς, αγαπήστε τον εαυτό σας όπως είναι κι ύστερα θα μπορέσετε και τους άλλους».
