Άιντραχτ Φρανκφούρτης: Διπλή ήττα

Το περασμένο καλοκαίρι ο Άρμιν Φε είχε δώσει κοινή συνέντευξη με τον CEO της Άιντραχτ, Χέριμπερτ Μπρουχάγκεν, στο 11Freunde. Ήταν άνετοι, δύο φίλοι με μεγάλη αυτοπεποίθηση. Στο μυαλό τους, το πλάνο που είχαν καταστρώσει αν δεν ήταν τέλειο, πλησίαζε στην τελειότητα. Αυτό, όμως, μάλλον τους οδήγησε σε ψευδαισθήσεις, που είναι πολύ πιθανό να φέρουν την καταστροφή. Η επιστροφή του Φε στον πάγκο έμοιαζε με μία ιστορία αγάπης.

Είχε τα μέλια της στο παρελθόν, έναν άσχημο χωρισμό και στη συνέχεια την επανένωση και την αναβίωση του κεραυνοβόλου έρωτα. Η αλήθεια είναι, όμως, ότι η μαγεία της πρώτης τους κοινής εποχής δεν μπορούσε να είναι ποτέ η ίδια. Ούτε η δυναμική της σχέσης με τους οπαδούς. Παρά την εκατέρωθεν προσπάθεια, αυτή η σχέση της έφτασε άδοξα στο τέλος της, καθώς για ακόμη φορά η πραγματικότητα αποδείχθηκε πολύ πιο σκληρή από τα όνειρα.

Στο τέλος, δεν ήταν μόνο τα αποτελέσματα, με τους Αετούς να παραμένουν για 7 συνεχόμενα παιχνίδια χωρίς νίκη στην Bundesliga, αλλά πολύ περισσότερο οι εμφανίσεις. Η κατάσταση μπορεί, πλέον, να απλοποιηθεί: ήταν ένας κύκλος γεγονότων, που επαναλαμβάνονταν ξανά και ξανά και ο μόνος τρόπος να σταματήσει ήταν κάποιος να επέμβει. Ο Φε προσπάθησε να το κάνει πρώτος: απαρνήθηκε την ίδια του τη φιλοσοφία.

Η λέξη που είχε χρησιμοποιήσει πριν αρκετούς μήνες ήταν «Defensivmist», λέγοντας ότι προτιμάει να παίξει επίθεση παρά μία αμυντική τακτική, που κατά τη γνώμη του ήταν για τα σκουπίδια (το γράφω ευγενικά). Οι συνθήκες και ο φόβος τον ανάγκασαν να «πουλήσει» την ιδέα του και να εφαρμόσει κάτι στο οποίο δεν πίστευε. Φυσικά, αυτό πάντα έχει καταστροφικές συνέπειες.

Η ισοπαλία με την Ίνγκολσταντ (1-1) αποδείχθηκε το κύκνειο άσμα του μετά 265 ημέρες στον πάγκο της Άιντραχτ. Ο Μπρουχάγκεν ήταν ξεκάθαρος: δεν ήθελε το διαζύγιο. Η κίνησή του να στηρίξει τον Φε μετά το τέλος του πρώτου γύρου έμοιαζε σωστή. Το timing της απόλυσής του όχι. Διότι, μόνο στην πρώτη περίπτωση έδειξε θάρρος. Η αλλαγή στην τεχνική ηγεσία θα έπρεπε να είχε έρθει πριν από λίγες εβδομάδες, όταν ήταν εμφανές ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει. Πριν λίγες ημέρες στο Βερολίνο ακούστηκε το συνηθισμένο σε αυτές τις περιπτώσεις σύνθημα «Armin raus!», ενώ στο τελευταίο εντός έδρας στην παρουσίαση, ο Φε αποδοκιμάστηκε έντονα, τη στιγμή που στις εξέδρες είχαν ανέβει πανό εναντίον του.

«Πάνω απ’ όλα είναι το συμφέρον της ομάδας», σχολίασε ο Μπρουχάγκεν. «Φτάσαμε ομόφωνα στην παραδοχή ότι αυτό το βήμα είναι αναγκαίο», τόνισε και από τη στιγμή που η ευθύνη βαραίνει και τον ίδιο, η καρέκλα του τρίζει επικίνδυνα. Στην ουσία, η φετινή σεζόν, που εξελίσσεται με δραματικό τρόπο, είναι ήττα και για τους δύο. «Νομίζω ότι είδα ένα ίχνος ανακούφισης στην αντίδρασή του», θα πει ο CEO της Άιντραχτ.

Η ρητορική τον τελευταίο καιρό έμοιαζε πολύ με εκείνη της σεζόν 2010-11, όταν οι Αετοί υποβιβάστηκαν. Και τότε, η αλλαγή προπονητή ήρθε πολύ αργά. Μαθηματικά φυσικά και υπάρχουν ελπίδες. Αγωνιστικά, όμως, κανένας δεν είναι σε θέση να ξέρει. Γιατί η διοίκηση αποφάσισε να πάρει ένα ρίσκο, δίνοντας τη θέση στον Νίκο Κόβατς, που θα έχει ως βοηθό τον αδερφό του, Ρόμπερτ. Είναι ένα ρίσκο, που στην ουσία μετά τη σειρά των λανθασμένων αποφάσεων το περασμένο καλοκαίρι από Μπρουχάγκεν και Χίμπνερ (τεχνικός διευθυντής), εξελίχθηκε κατά κάποιον τρόπο σε αναγκαίο.

«Νέος προπονητής, νέα τύχη;», αναρωτήθηκε η FAZ. Κατά τη διάρκεια της χειμερινής προετοιμασίας στον Αραβικό Κόλπο, ο Χίμπνερ είχε δεχθεί το τηλεφώνημα του Κόβατς. Οι δυο τους γνωρίζονται εδώ και αρκετό καιρό. Ο Κροάτης παρακολουθούσε τις προπονήσεις του Τούχελ στην Ντόρτμουντ και απλά ήθελε να μιλήσει με έναν παλιό γνωστό. Που να ξέρει ότι μετά από λίγες εβδομάδες εκείνος θα του έδινε το χρίσμα.

Το πείραμα, λοιπόν, τέθηκε σε εφαρμογή. Ένας άπειρος προπονητής, που όμως ξέρει απ’ έξω την Bundesliga. Στην πρώτη του προπόνηση, βρέθηκαν περίπου 500 οπαδοί. Δεν ακούστηκαν χειροκροτήματα, καθώς ο «σωτήρας» θα πρέπει να αποδείξει ότι το αξίζει. Όμως, δεν έχει κανένα πρόβλημα με αυτό. «Δεν πρόκειται να σηκώσω λευκή πετσέτα», ήταν μία από τις πρώτες του δηλώσεις.

Τα λουριά έσφιξαν από την πρώτη μέρα, ενώ το πιο σημαντικό είναι ότι επιτέλους στην ομάδα επιστρέφει ο ανταγωνισμός. Ο Φε στην ουσία υπολόγιζε σε 14 παίκτες, όμως αυτό εννοείται ότι αλλάζει στη νέα εποχή. «Όλοι θα έχουν τις ευκαιρίες τους τώρα», τόνισε ο Ρους. «Τον στηρίζουμε 100%».

Το μονοπάτι από την κρίση στην αρμονία είναι γεμάτο εμπόδια και το πρώτο από αυτά είναι πολύ επικίνδυνο: η Γκλάντμπαχ. «Οι παίκτες πρέπει να καταλάβουν ότι έχουμε πλάνο», τόνισε ο Κόβατς, που από την πρώτη μέρα φρόντισε να κάνει ένα ράλι προσωπικών συζητήσεων με τους νέους του παίκτες. Το συμβόλαιό του ολοκληρώνεται το 2017 και ισχύει και στη δεύτερη κατηγορία. Ένα ατού, καθώς ο Κροάτης έχει υψηλές φιλοδοξίες και θέλει και την επόμενη σεζόν να προπονεί ομάδα της Bundesliga.

Ο Κόβατς καλείται να διορθώσει λάθη, που στον χρόνο που διαθέτει μοιάζει αδύνατο. Προσφάτως, αποδείχθηκε ότι η εμπειρία δεν εγγυάται την επιτυχία. Κάθε άλλο. Τα σημάδια των καιρών απαιτούν ο προπονητής να μπορεί να σκεφτεί όπως οι παίκτες του. Και το πείραμα με τον 44χρονο τεχνικό είναι ένα από τα πολλά, που εξελίσσονται τον τελευταίο καιρό. Και στο τέλος, αν αποτύχει, δε θα είναι δική του ευθύνη, αλλά των ανθρώπων που βρίσκονται από πάνω του.

Follow me @entanovasilis