Οι ομολογίες των... αποτυχημένων!

Gazzetta team
Οι ομολογίες των... αποτυχημένων!

bet365

Βερόν, Μπάλαμπαν, Ακινμπίγι, Μπλίσετ και Ντάλεϊ εξομολογούνται γιατί θεωρούνται από τις πιο αποτυχημένες μεταγραφές όλων των εποχών. Το gazzetta.gr εξασφάλισε αποκλειστικά το θέμα, που θα δημοσιευθεί στο τεύχος Οκτωβρίου του FourFourTwo.

Χουάν Σεμπάστιαν Βερόν (από Λάτσιο σε Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ το 2001)

Ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον δεν ήταν και τόσο ικανοποιημένος, όταν 10 μήνες μετά τη μεταγραφή-ρεκόρ για την Premier League ύψους 28,1 εκατ. λιρών, υπήρξε η εκτίμηση ότι ήταν απόλυτα πετυχημένη. «Είναι μεγάλος παίκτης», απάντησε ο Σκωτσέζος, πριν φύγει από τη συνέντευξη τύπου. «Και όλοι εσείς είστε ηλίθιοι».

Παρόλα αυτά, δεν υπήρχε αμφιβολία για το γεγονός ότι ο Αργεντίνος, που μάγεψε στα ιταλικά γήπεδα, δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στο Old Trafford. Γιατί, όμως, τα πράγματα δεν πήγαν καλά; «Δεν ψάχνω δικαιολογίες», λέει στο FourFourTwo ο Βερόν για εκείνη την εποχή. «Ήταν κάτι καινούριο για μένα, ακόμη και αν πάντα προσαρμοζόμουν εύκολα στις αλλαγές. Η οικογένειά μου ήταν ευτυχισμένη και ήμουν και εγώ. Η μεγαλύτερη αλλαγή ήταν στο φυσικό κομμάτι του παιχνιδιού. Άλλαξα χώρα, στην οποία η προετοιμασία ήταν πολύ σκληρή και πήγα σε μία άλλη, στην οποία ουσιαστικά τα ματς είναι η προπόνηση. Στην Αγγλία παίζουν όλο τον χρόνο: τα Χριστούγεννα, την Πρωτοχρονιά.

Κατά τη διάρκεια των πρώτων 6 μηνών τα κατάφερα μια χαρά. Μετά τον Δεκέμβριο, όμως, ήταν πολύ δύσκολο για μένα να μπορέσω να ακολουθήσω αυτόν τον ρυθμό. Υπέφερα. Δεν ήμουν σε θέση να βγάλω ολόκληρο παιχνίδι και τραυματιζόμουν εύκολα», θυμήθηκε.

Παρόλα αυτά, υπήρξαν αρκετές καλές στιγμές. Ο Βερόν είχε σκοράρει το κρίσιμο τέταρτο γκολ στη νίκη της Γιουνάιτεντ με 5-3 επί της Τότεναμ τον Σεπτέμβριο του 2001, ενώ έκανε εκπληκτικές εμφανίσεις στο Champions League τη σεζόν 2002-03, πριν χτυπηθεί ξανά από τραυματισμούς. Σκόραρε επίσης και το γκολ, το οποίο στη συνέχεια ο Φέργκιουσον χαρακτήρισε ως το καλύτερο που έχει δει: «ήταν μία ραμπόνα στον αέρα και πήγε ακριβώς στη γωνία».

Δυστυχώς, έκανε μόλις μία προπόνηση με τους κόκκινους διάβολους κατά τη διάρκεια τις προετοιμασίας στις ΗΠΑ. Τα πράγματα δεν πήγαν όπως περίμεναν όλοι, όμως εκείνοι που πίστεψαν ότι απλά ο Βερόν δεν άντεξε τη βροχή της Αγγλίας, κάνουν λάθος. Ο Αργεντίνος άλλαξε πόλη και το καλοκαίρι του 2003 υπέγραψε στην Τσέλσι. «Κοιτάζοντας πίσω, δεν έκανα τη σωστή επιλογή. Έπρεπε να είχα μείνει στο Μάντσεστερ. Η γυναίκα μου έφυγε από την πόλη κλαίγοντας. Είχαμε μετακομίσει αρκετές φορές, όμως ποτέ δεν την είχα δει να κλαίει. Είχα μιλήσει με τον Φέργκιουσον και μου είχε πει ότι δεν μπορούσε να μου εγγυηθεί μία θέση στην 11άδα. Έπρεπε να την κερδίσω. Και ήταν λογικό. Δεν το είχα σκεφτεί καλά», μας αποκαλύπτει.

Ο Φέργκιουσον αποκάλυψε ακόμη έναν λόγο, για τον οποίο άφησε τον Αργεντίνο να φύγει. «Δεν μιλούσε τη γλώσσα», είχε αποκαλύψει στην αυτοβιογραφία του. «Δεν ήταν αντικοινωνικός. Απλά δεν μπορούσε να επικοινωνήσει. Πήγαινα για προπόνηση, του έλεγα: καλημέρα Σέμπα, μου απαντούσε: καλημέρα μίστερ, και αυτό ήταν. Δεν μπορούσαμε να συζητήσουμε τίποτα άλλο».

*Κόστος μεταγραφής το 2001: 28,1 εκατ. λίρες
*Κόστος μεταγραφής προσαρμοσμένο στο σήμερα: 51,4 εκατ. λίρες

Μπόσκο Μπάλαμπαν (από Ντιναμό Ζάγκρεμπ σε Άστον Βίλα το 2001)

«Είχα και άλλες προτάσεις, όμως επέλεξα την Άστον Βίλα, καθώς μου προσέφερε διπλάσιο μισθό από τους υπόλοιπους», λέει ο Μπάλαμπαν στο FourFourTwo. «Πίστευα ότι με ήθελαν τόσο πολύ, για να είναι διατεθειμένοι να μου δώσουν τόσα χρήματα». Ο Κροάτης έφτασε στο Villa Park με... τιμές, με τον Νταβόρ Σούκερ να μιλάει με τα καλύτερα λόγια.

Μία από τις ακριβότερες μεταγραφές της Βίλα εκείνη την εποχή ήταν ο Χοσέ Άνχελ, που είχε κοστίσει 9,5 εκατ. λίρες, και προσπαθούσε να τα δικαιολογήσει. Παρόλα αυτά, οι χωριάτες ήταν διατεθειμένοι να κάνουν υπομονή αυτή τη φορά. «Ο Τζον Γκρέγκορι μου είχε πει ότι το πλάνο του ήταν να προσαρμοστώ σιγά-σιγά στην Premier League. Ήμουν εντάξει με αυτό, καθώς ήμουν μόλις 22 ετών και υπήρχαν και άλλοι 3 επιθετικοί στο ρόστερ. Έτσι, ήξερα ότι δεν μπορώ να περιμένω και πολλά από το ξεκίνημα. Τότε, ο Γκρέγκορι έφυγε μόλις μετά από κάποιους μήνες και όλα πήραν την κατηφόρα από εκείνο το σημείο και μετά. Νέος προπονητής ήταν ο Γκρέιαμ Τέιλορ, ο οποίος μάζεψε αρκετούς παίκτες και μας είπε ότι πλέον δεν μας χρειαζόταν».

Με 4,5 χρόνια να απομένουν για τη λήξη του συμβολαίου του, ο Μπάλαμπαν ένιωθε να τον διώχνουν από τον σύλλογο, παρά το γεγονός ότι δεν του είχαν δώσει ούτε μία ευκαιρία. «Ξέρω ότι συχνά το όνομά μου βρίσκεται στις λίστες με τις πιο αποτυχημένες μεταγραφές. Αφήστε, όμως, να σας ρωτήσω: ποιανού ήταν στην πραγματικότητα η αποτυχία; Δική μου ή της Άστον Βίλα; Πιστεύω ότι εκείνο που απέτυχε ήταν η μεταγραφική πολιτική της Βίλα! Αν ένας σύλλογος ξοδεύει αλόγιστα τόσα χρήματα και μετά δεν δίνει την ευκαιρία στους παίκτες να δείξουν τι αξίζουν, τότε δεν είναι λάθος των παικτών».

Ο Μπάλαμπαν έφυγε από την Άστον Βίλα μόλις μετά από έναν χρόνο, γυρίζοντας αρχικά στην Ντιναμό ως δανεικός, πριν πάρει μεταγραφή στην Μπριζ το 2003 ως ελεύθερος. Και στις δύο ομάδες, δεν τα πήγε καθόλου καλά. Έχοντας παίξει μόλις για 138' στην Premier League, δεν είναι έκπληξη ότι δεν τα πήγε καλύτερα στην Αγγλία...

*Κόστος μεταγραφής το 2001: 5,8 εκατ. λίρες
*Κόστος μεταγραφής προσαρμοσμένο στο σήμερα: 10,6 εκατ. λίρες

Άντε Ακινμπίγι (από Γουλβς στη Λέστερ το 2000)

«Εκείνη την εποχή, δε με απασχολούσε το ποσό της μεταγραφής. Είχα καθιερωθεί στους Γουλβς και τα πήγαινα μια χαρά, όμως δεν ήμουν εγώ εκείνος που καθόρισε το κόστος. Η Λέστερ ήθελε να πληρώσει και με απέκτησε. Ήταν τεράστιο ποσό για τον σύλλογο οι 5 εκατ. λίρες και φυσικά είχαν πολλές απαιτήσεις από εμένα. Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να πω γιατί τα πράγματα δεν πήγαν καλά. Πιστεύω ότι η μεταγραφή ήρθε στην καλύτερη στιγμή, αν και θα μπορούσα να είχα μείνει για ακόμη έναν χρόνο στους Γουλβς.

Φυσικά, όμως, ήθελα να παίξω στην Premier League. Είχα πάει ως αντικαταστάτης του Χέσκεϊ, ο οποίος ήταν τελείως διαφορετικό στυλ σε σχέση με μένα. Αν ο Χέσκεϊ δεν σκόραρε και πολύ, δεν έτρεχε τίποτα. Ήταν τοπικός ήρωας. Ήμουν διαφορετικός παίκτης, καθώς βοηθούσα πολύ και αμυντικά. Η Λέστερ, όμως, είδε ότι σκόραρα πολύ στη δεύτερη κατηγορία και νόμιζαν ότι θα κάνω το ίδιο. Οι οπαδοί με στήριξαν στο ξεκίνημα. Θέλουν να τα πας καλά και σου δίνουν 10 ματς, όμως αν η κατάσταση συνεχιστεί, τότε αρχίζουν οι αμφιβολίες για τα πολλά χρήματα που δαπανήθηκαν. Είναι φυσιολογικό. Δεν τα πήγα καλά και οι οπαδοί πληρώνουν εισιτήριο, οπότε έχουν δικαίωμα κριτικής.

Όλοι προσπαθούσαν να με στηρίξουν, ανάμεσά τους ο προπονητής και οι συμπαίκτες μου. Έκανα έξτρα προπόνηση και δούλευα πολύ σκληρά, όμως δεν έβλεπα αποτελέσματα στο γήπεδο. Μπορούσα να τρέχω όλη τη μέρα. Απλά δεν έβρισκα το γκολ. Νομίζω ότι ήταν τέτοια η συγκυρία. Θυμάμαι ότι πέτυχα το πρώτο μου γκολ στο ματς με την Σάντερλαντ. Δεν ήταν τίποτα σπουδαίο, όμως μόλις είδα την μπάλα να περνάει την γραμμή ένιωσα τεράστια ανακούφιση. Πανηγύρισα τρελά, καθώς ήμουν τόσο χαρούμενος και πίστευα ότι θα μπορούσα να συνεχίσω να σκοράρω.

Αν μπορούσα να γυρίσω πίσω τον χρόνο, θα το σκεφτόμουν περισσότερο, όμως δεν το έχω μετανιώσει. Αυτή η κατάσταση, όμως, με άλλαξε. Όταν έφυγα από τη Λέστερ, έπρεπε να δουλέψω πιο σκληρά, για να κερδίσω την εμπιστοσύνη των προπονητών μου. Πέτυχα 9 γκολ τη σεζόν 2000-01. Τώρα, αν πετύχεις 9 γκολ στην Premier League, δεν φαίνεται και πολύ άσχημο. Τότε, όμως, οι άνθρωποι περίμεναν πολλά γκολ από παίκτες σαν και μένα. Στο τέλος, ήταν πεταμένα χρήματα, αν θέλετε να το πείτε έτσι».

*Κόστος μεταγραφής το 2000: 5 εκατ. λίρες
*Κόστος μεταγραφής προσαρμοσμένο στο σήμερα: 12 εκατ. λίρες

Στιβ Ντάλεϊ (από Γουλβς σε Μάντσεστερ Σίτι το 1979)

«Πριν συμφωνήσουν οι δύο ομάδες, οι Γουλβς είχαν απορρίψει αρκετές προτάσεις. Έχω κρατήσει τα αποκόμματα των εφημερίδων από εκείνη την περίοδο, που δείχνουν πόσο γρήγορα ανέβηκε η τιμή μου. Οι Γουλβς ξεκίνησαν τις διαπραγματεύσεις με την Σίτι από το 1 εκατ., ενώ στη συνέχεια έφτασε η πρόταση του 1,2 εκατ., για να αυξηθεί το ποσό με τα μπόνους. Μόνο εγώ πήρα 500 χιλιάδες λίρες!

Επιστρέφοντας από τον M6, έχοντας υπογράψει στη Σίτι, σταμάτησα με την γυναίκα μου για λίγο και κάποιος με αναγνώρισε. Μου είπε: Μόλις σε είδα στην τηλεόραση. Δεν σε ζηλεύω καθόλου. Αναφερόταν στο ποσό της μεταγραφής και την πίεση που έρχεται με αυτό. Ήταν προφητική στιγμή. Πήγα στη Σίτι σε μία μεταβατική περίοδο για τον σύλλογο, όταν πολλοί παίκτες είχαν φύγει. Ο Μάλκολμ Άλισον περίμενε από εμένα να βοηθήσω τους νεότερους, όμως ήταν δύσκολο να το κάνω από τη στιγμή που δεν μπόρεσα να προσαρμοστώ.

Όσο περνούσαν τα παιχνίδια, η πίεση με έκανε να χάσω η συγκέντρωσή μου. Όταν έπαιρνα την μπάλα, σκεφτόμουν: ελπίζω να περάσει κάτω από τα πόδια μου. Θυμάμαι ένα παιχνίδι με την Τότεναμ στο Main Road. Ο Κέβιν Ριβς μου είχε βγάλει την τέλεια σέντρα. Ήμουν ανάμεσα στο σημείο του πέναλτι και στη μικρή περιοχή και ήθελα να σιγουρέψω ότι θα κάνω δυνατά την κεφαλιά. Τελικά, την έκαναν τόσο αδύναμη και πέρασε άουτ. Η χειρότερη στιγμή, όμως, ήρθε με αντίπαλο την Μπράιτον. Χάναμε 1-0 και αποβλήθηκε 15' πριν το τέλος. Τελικά, κερδίσαμε 2-1. Ο διαιτητής ήρθε μετά το ματς και μου είπε ότι ένιωθε άσχημα, που με απέβαλλε. Μου είπε ότι το καλύτερο που θα μπορούσα να κάνω ήταν να πάω να παίξω στις ΗΠΑ. Και αυτό έκανα».

*Κόστος μεταγραφής το 1979: 5 εκατ. λίρες
*Κόστος μεταγραφής προσαρμοσμένο στο σήμερα: 12 εκατ. λίρες

Λούθερ Μπλίσετ (από Γουότφορντ στην Μίλαν το 1983)

«Είχα μείνει έκπληκτος από το γεγονός ότι κάποιος ήταν διατεθειμένος να πληρώσει τόσα για κάποιον ποδοσφαιριστή. Δεν πιστεύω ότι πολλοί με θυμούνται εκείνα τα χρόνια, για να είμαι ειλικρινής. Αν συγκρίνουμε αυτά που έκανα σε σχέση με εκείνα που έκαναν στην Ιταλία οι Ρας και Μπέκαμ, τότε νομίζω ότι πρέπει να μιλάμε για αρνητική εμπειρία.

Εκείνη η εμπειρία έδωσε άλλη διάσταση στο παιχνίδι μου. Το να λέμε ότι στην Μίλαν κάτι πήγε στραβά είναι λάθος. Ήταν απλά διαφορετικά. Σκόραρα συχνά στην προετοιμασία, όμως όταν ξεκίνησε το πρωτάθλημα, τα πάντα άλλαξαν. Το στυλ του ποδοσφαίρου δεν με ευνοούσε και δεν μπόρεσα να δείξω όλα εκείνα, που την προηγούμενη σεζόν μου είχαν χαρίσει το Χρυσό Παπούτσι με 33 γκολ.

Ήταν απογοητευτικό. Δεν έβρισκα πάθος στο να κερδίζω τα παιχνίδια, παίζοντας άμυνα. Το ποδόσφαιρο εκεί ήταν αδιάφορο. Μία ομάδα όπως η Μίλαν δεν υπήρχε περίπτωση να προσαρμοστεί στο παιχνίδι ενός και μόνο παίκτη και η μπάλα δεν έφτανε καθόλου εύκολα σε μένα. Σε προσωπικό επίπεδο, δεν υπήρξε πρόβλημα για μένα και την οικογένειά μου. Πήγα στην Ιταλία για να κάνω μία δουλειά και δεν με ενδιέφερε τι έγραφαν οι δημοσιογράφοι.

Οι οπαδοί εκεί είναι από τους πιο θερμούς στον κόσμο και με εξέπληξε η αγάπη που έλαβα τα επόμενα χρόνια από εκείνους. Όχι μόνο γιατί το όνομά μου δόθηκε στο Luther Blissett Project, αλλά γιατί συνέχεια μου ζητάνε να επιστρέψω. Εκείνο που έμαθα από την μεταγραφή μου είναι ότι όντως οι Ιταλοί είναι οι καθηγητές της άμυνας. Θα ήθελα πολύ να έχω επιστρέψει κάποια χρόνια αργότερα, όταν το παιχνίδι στην Ιταλία έγινε πιο επιθετικό. Επέστρεψα στη Γουότφορντ το 1984».

*Κόστος μεταγραφής το 1983: 1 εκατ. λίρες
*Κόστος μεταγραφής προσαρμοσμένο στο σήμερα: 28,4 εκατ. λίρες

 

Τελευταία Νέα