Μόλις 14 μήνες έχουν περάσει από το Μουντιάλ της Βραζιλίας, όπου η Ολλανδία ολοκλήρωσε για πρώτη φορά στην ιστορία της αήττητη τη διοργάνωση, τερματίζοντας στην 3η θέση του κόσμου. Από τότε ακολούθησε μια αγωνιστική κατρακύλα – θυμίζοντας κάτι από εθνική Ελλάδος – με τους «οράνιε» να βρίσκονται κοντά σε έναν οδυνηρό αποκλεισμό από την τελική φάση του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος. Μια εξέλιξη που κανείς δεν περίμενε σε έναν όμιλο με αντιπάλους την Τσεχία, την Ισλανδία, την Τουρκία, το Καζακστάν και τη Λετονία (κι αυτό θυμίζει κάτι από Ελλάδα). Το FourFourTwo του gazzetta.gr ανοίγει το μαύρο κουτί του ολλανδικού ναυαγίου και παρουσιάζει τους λόγους που έχουν φέρει μέσα σε ένα χρόνο τους «οράνιε» από το ζενίθ στο ναδίρ.

Αστάθεια στον πάγκο
Ο Λουίς Φαν Χάαλ μπορεί να έχει δεκάδες... κουσούρια σαν άνθρωπος, όμως δεν παύει να είναι προπονητής με «Π» κεφαλαίο. Τη διετία 2012-2014 είχε δώσει ένα συγκεκριμένο χαρακτήρα στην εθνική Ολλανδίας και παρά το γεγονός ότι σε πολλούς συμπατριώτες του δεν άρεσε η αλλαγή από το κλασικό ολλανδικό 4-3-3, σε ένα δικό του 3-5-2, εντούτοις τα αποτελέσματα – με την κατάκτηση της 3ης θέσης στο Παγκόσμιο Κύπελλο – τον δικαίωσαν. Μετά το Μουντιάλ της Βραζιλίας, ο Φαν Χάαλ πήγε στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και τη θέση του στους «οράνιε» πήρε ο Γκους Χίντινγκ. Μόνο που ο 69χρονος προπονητής δεν κατάφερε να συνεχίσει το πετυχημένο έργο του προκατόχου του και μετά τα συνεχόμενα αρνητικά αποτελέσματα στα προκριματικά του Euro, τον περασμένο Ιούνιο έφυγε από τον πάγκο της εθνικής ομάδας της χώρας του. Αντικαταστάτης του ο βοηθός του, Ντάνι Μπλιντ, όμως κι αυτός μετρά δύο ήττες σε ισάριθμα παιχνίδια των προκριματικών, που έχουν ρίξει την Ολλανδία στο... καναβάτσο.

«Γερασμένα» αστέρια
Ρόμπεν και Σνάιντερ 31 ετών, Φαν Πέρσι και Χούντελαρ 32 ετών. Αυτή είναι η ηλικία των τεσσάρων αστέρων της εθνικής Ολλανδίας, κάτι που από μόνο του λέει πολλά. Μετά από μια εκπληκτική παρουσία στα γήπεδα της Βραζιλίας (κυρίως Ρόμπεν και Φαν Πέρσι), ακολούθησε μια εξαντλητική χρονιά και για τους τέσσερις προαναφερθέντες ποδοσφαιριστές. Κι επειδή ο χρόνος είναι αμείλικτος και δεν κάνει εκπτώσεις σε κανέναν, τα σημάδια της προχωρημένης ποδοσφαιρικά ηλικίας τους έχουν κάνει την εμφάνισή τους κάθε φορά που αγωνίζονται με το εθνόσημο. Μια ανανέωση του ρόστερ φαντάζει επιτακτική, αφού είναι άγνωστο (και μάλλον δύσκολο) αν οι τέσσερις αστέρες της Ολλανδίας θα συνεχίσουν να αγωνίζονται με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας τους μετά την ολοκλήρωση των προκριματικών.

«Τρύπα» στην άμυνα
Η μεγάλη δύναμη της Ολλανδίας στο Μουντιάλ της Βραζιλίας δεν ήταν η μεσοεπιθετική γραμμή με Ρόμπεν, Σνάιντερ και Φαν Πέρσι, αλλά η άμυνά της. Το σχήμα με τρία στόπερ που είχε επιλέξει ο Φαν Χάαλ απέδωσε εξαιρετικά, με αποτέλεσμα οι «οράνιε» να δεχθούν μόλις τρία γκολ στη διοργάνωση. Τι έχει αλλάξει από τότε; Μα φυσικά απουσιάζει ο περσινός ηγέτης στο κέντρο της άμυνας, Ρον Φλάαρ. Μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο, η ατυχία χτύπησε ουκ ολίγες φορές την πόρτα του Ολλανδού αμυντικού. Τέσσερις (!) φορές τραυματίστηκε την προηγούμενη σεζόν, ενώ στις αρχές του φετινού καλοκαιριού χτύπησε σοβαρά στο γόνατο και θα βρίσκεται μακριά από τους αγωνιστικούς χώρους τουλάχιστον μέχρι τον Νοέμβριο. Αντικαταστάτες του είναι κυρίως οι Ντε Φράι και Ίντι, όμως τα δέκα γκολ που έχει δεχθεί ως τώρα η Ολλανδία στα προκριματικά δείχνουν πως υπάρχει τρύπα στην άμυνα χωρίς στον Φλάαρ.

«Κατάρα» των τραυματισμών
Οι δύο προηγούμενες ενότητες μαζί. Ο «ογκόλιθος» στην άμυνα, Ρον Φλάαρ, έχει αγωνιστεί ελάχιστα τον τελευταίο χρόνο (είναι μάλιστα χωρίς ομάδα τώρα), ενώ τα... «γεροντοπαλίκαρα» Ρόμπεν και Φαν Πέρσι έχουν ταλαιπωρηθεί ουκ ολίγες φορές από προβλήματα τραυματισμών μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο. Για τον άσο της Μπάγερν, αυτό αποτελεί ένα συνηθισμένο φαινόμενο, όμως κάθε φορά η απουσία του στοιχίζει τόσο στους Βαυαρούς, όσο και στην εθνική Ολλανδίας. Αυτή η «κατάρα» δεν έχει αφήσει τους «οράνιε» να παραταχθούν πλήρεις στα προκριματικά και αποτελέσματα είναι εμφανή στον αγωνιστικό χώρο.