Είναι.... τρελή η φετινή Premier League!

Πολύδωρος Παπαδόπουλος 29 Ιανουαρίου 2021 - 10:30

O Covid-19 και τα απότοκά του έβαλαν «λάδι» στη φωτιά της πιο συναρπαστικής και απρόβλεπτης Premier League των τελευταίων ετών. Το PlanetFootball εστιάζει στα περίεργα φαινόμενα του πρώτου μισού κι αναλύει τους παράγοντες της ιδιομορφίας. Γράφουν οι Πολύδωρος Παπαδόπουλος, Κωνσταντίνος Κωλαΐτης.

«Τρελή» κούρσα, η… μισή PL σε θέση πρωτοπόρου
Οι ζημιωμένοι Big-3
Οι Over-Αchievers στην εποχή της Covid-19
«Λουκέτο» στα γήπεδα, ξεκλείδωτες εστίες
Μάχη με τον χρόνο και τους τραυματισμούς
Το χρονικό των εκπλήξεων

Είναι το συναρπαστικότερο πρωτάθλημα των τελευταίων ετών. Κούρσα για δυο; Τα προηγούμενα χρόνια, γιατί φέτος ο ποιοτικότερος δεν κερδίζει! Σίτι, Γιουνάιτεντ, Λίβερπουλ, Λέστερ, Τότεναμ, Τσέλσι, δεν θα σταματήσουν να μάχονται για τον τίτλο μέχρις ότου χάσουν και τις τελευταίες μαθηματικές πιθανότητες. Η φετινή Premier League δεν έχει πλέον φαβορί, έχει εκπλήξεις, αποτελέσματα που... σοκάρουν, γκολ, πέναλτι και άδειες εξέδρες, γεγονότα που επηρεάζουν τον φετινό μαραθώνιο! Ναι, έπειτα από 20 αγωνιστικές η διαφορά της πρωτοπόρου Σίτι από την 9η είναι στους 11 βαθμούς και εννέα φορές η κορυφή της Premier League άλλαξε ομάδα, κάτι… μοναδικό!

«Τρελή» κούρσα, η… μισή PL σε θέση πρωτοπόρου

Η Μάντσεστερ Σίτι βρέθηκε στην 1η θέση μετά την πεντάρα στη Γουέστ Μπρομ, που σημαίνει ότι σχεδόν οι μισές ομάδες του πρωταθλήματος έχουν καθίσει στην πρώτη θέση αυτή τη χρονιά. Αυτός είναι ήδη ο υψηλότερος αριθμός διαφορετικών συλλόγων στην ιστορία της Premier League κι έρχεται αμέσως μετά το αρνητικό ρεκόρ, μιας και πέρσι μόνο Λίβερπουλ και Σίτι ήταν οι ομάδες που είχαν βρεθεί μόνες στην κορυφή! Οι «Πολίτες» άφησαν πίσω τους τη Γιουνάιτεντ, ενώ η Άρσεναλ, η Έβερτον, η Λέστερ, η Λίβερπουλ, η Σαουθάμπτον, η Τότεναμ και η Τσέλσι έχουν καταφέρει να βρεθούν στην 1η θέση σε διαφορετικά στάδια της σεζόν.

Πριν από αυτό το έτος, ο υψηλότερος αριθμός ξεχωριστών παρουσιών στην κορυφή σε μια σεζόν ήταν οκτώ (1998/99, 2001/02, 2002/03 και 2007/08). Το εντυπωσιακό είναι πως εννέα διαφορετικές ομάδες που είχαν βρεθεί μόνες στο ρετιρέ είχαμε συνολικά στις έξι προηγούμενες χρονιές και οι Χαλ, Χάντερσφιλντ ήταν ανάμεσα σε αυτές. Σε 29 σεζόν, μόλις τέσσερις φορές η Γιουνάιτεντ δεν έχει πατήσει κορυφή. Οι δυο από αυτές είναι μετά την εποχή Φέργκιουσον. Οιωνός τίτλου;

Οι ζημιωμένοι Big-3

Πέρσι, η Λίβερπουλ δεν επικράτησε μόνο αγωνιστικά. Επικράτησε από κάθε άποψη και δυναμική. Για ένα μεγάλο διάστημα αψήφησε τους νόμους της φυσικής, λειτούργησε σαν μία καλοκουρδισμένη... μηχανή και δεν σταματούσε. Ποιος θα το περίμενε πως φέτος, η ομάδα του Κλοπ θα έμενε χωρίς γκολ για περισσότερα από 450 αγωνιστικά λεπτά, πως θα μετρούσε μόλις τρεις εκτός έδρας νίκες και στα τέλη Γενάρη θα ήταν... αουτσάιντερ για τίτλο; Τραυματισμοί, ψυχολογική κόπωση, απώλεια πίστης στο στόχο και παρατεταμένο ντεφορμάρισμα των ηγετών την έφεραν πίσω από Σίτι και Γιουνάιτεντ.

Στα φαβορί για τον τίτλο ήταν και η Τσέλσι. Περισσότερα από 200 εκατ. λίρες δαπάνησε ο Λάμπαρντ το καλοκαίρι για να φτιάξει ομάδα για τίτλο! Ο Φεβρουάριος όμως θα τον βρει χωρίς ομάδα, μιας και η Τσέλσι δεν έπεισε με την εικόνα της, βρέθηκε στο -11 από την κορυφή και φυσικά χωρίς πλάνο αντεπίθεσης.

Η Άρσεναλ των πρώτων αγωνιστικών έδειξε ικανή για την υπέρβαση. Η συνέχεια; Καταστροφική, αφού βρέθηκε να... φλερτάρει με την επικίνδυνη ζώνη! Ο Αρτέτα δέχθηκε έντονη κριτική, οι τραυματισμοί στάθηκαν εμπόδιο για κάτι καλύτερο, όπως και οι επιλογές της διοίκησης για περιορισμένη ενίσχυση. Οι Κανονιέρηδες ανέβασαν στροφές, αλλά μάλλον είναι ήδη αργά!

Οι Over-Αchievers στην εποχή της Covid-19

Αναμφίβολα, από τη νέα τάξη πραγμάτων και τις διαφοροποιημένες συνθήκες εν μέσω Covid, κάποιες ομάδες ωφελήθηκαν περισσότερο και αναδείχθηκαν ως ευχάριστες εκπλήξεις της σεζόν. Μετά από 20 αγωνιστικές, η Γουέστ Χαμ βρίσκεται στην 4^η θέση. Η Έβερτον, έστω ότι νικούσε τα δύο ματς που χρωστάει θα έπιανε στην 3^η θέση τη Λέστερ. Ομοίως η Άστον Βίλα στην 4^η και η Σαουθάμπτον (ένα ματς λιγότερο) στην 5^η.

Αυτές οι τέσσερις ομάδες μοιάζουν ως οι κατ΄εξοχήν over-achievers του πρώτου μισού. Οι Λονδρέζοι θεωρούνταν από τις ομάδες που θα παλέψουν για την παραμονή. Κι όμως, με τον Ντέιβιντ Μόγιες στον πάγκο, μεταμορφώθηκαν σε μια ομάδα που σκοράρει το ίδιο εντός κι εκτός έδρας (1,5 γκολ μ.ο.), με φρεσκάδα, συνοχή και χαρακτήρα. Πολύ περισσότερο, οι Villans που πέρυσι σώθηκαν τελευταία αγωνιστική από τον υποβιβασμό, χάρισαν την πιο αξιομνημόνευτη συντριβή της δεκαετίας (7-2 με Λίβερπουλ) και ξεκίνησαν τη χρονιά με το 3Χ3 εκτός έδρας, σοκάροντας Άρσεναλ και Λέστερ.

Τα Ζαχαρωτά του Κάρλο Αντσελότι οδηγούσαν την κούρσα μετά τις πρώτες 6 αγωνιστικές και έχουν σταθεροποιηθεί σε τροχιά τετράδας, κόντρα στην απουσία του κοινού τους από το «Γκούντισον Παρκ» (με εξαίρεση δύο αγωνιστικές που διεξάχθηκαν με 20% προσέλευση). Παρόμοια εκπληκτική και η πορεία των Αγίων με τον Ραλφ Χάσενχουτλ στο τιμόνι, οι οποίοι πολύ δύσκολα θα τερματίσουν κάτω από τη 10άδα και δεν κρύβουν πια τον στόχο τους, για ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο.

«Λουκέτο» στα γήπεδα, ξεκλείδωτες εστίες

Πίσω από την πιο απρόβλεπτη και συναρπαστική έκδοση της PL των τελευταίων ετών, κρύβονται λόγοι που ποτέ πριν δεν απασχόλησαν το κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου. Η σεζόν 2020/21 έγινε αυτόματα η πρώτη στα χρονικά που αρχίζει με γήπεδα κεκλεισμένων των θυρών κι αυτό ήταν ένα δεδομένο που έμελλε να αποδειχθεί καθοριστικό για πολλά από όσα είδαμε ως τώρα στο πρώτο μισό της. Η πιο «χειροπιαστή» και ευδιάκριτη συνέπεια ήταν να χάσει την αξία του ο όρος «έδρα».

Μετά από 195 αναμετρήσεις, τα διπλά έχουν εκτοξευτεί, φτάνοντας στο 37,3% των συνολικών αποτελεσμάτων. Ποιο είναι το υψηλότερο ποσοστό σε μια σεζόν στην Premier League; Το 33,7% (!), 3,6% δηλαδή μικρότερο από αυτό της τρέχουσας περιόδου, από τη σεζόν 2018/19.

Οι άδειες εξέδρες, έστω κι αν παροδικά υπήρξαν λιγοστές αναμετρήσεις με 2.000 φιλάθλους σε Λονδίνο και Λίβερπουλ, προξένησαν μεγάλη αλλοίωση στον ρυθμό των παιχνιδιών. Στέρησαν τον παλμό, που αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο οι παίκτες δρουν και παίρνουν αποφάσεις. Ως συνέπεια αυτού, βλέπουμε παιχνίδια με πιο χαλαρή τη συγκέντρωση, με χαρακτήρα που πλησιάζει το προπονητικό δίτερμα κι αυτή η αλλαγή αντικατοπτρίζεται στον μ.ο. των 2,74 γκολ ανά παιχνίδι (2,66 ο μ.ο. της ιστορίας της PL). Δείκτης που στις πρώτες αγωνιστικές είχε προσεγγίσει μέχρι και το 3,5.

Η πρωτόγνωρη συνθήκη μιας ολόκληρης σεζόν δίχως οπαδούς επέδρασε, φυσικά και στην ψυχολογία των ποδοσφαιριστών. Και ίσως αυτό να δικαιολογεί μερικώς τα απρόβλεπτα σκορ, τα περισσότερα γκολ, το άστατο performance ομάδων και παικτών.

Ο ψυχολόγος Άντι Μπάρτον, ιδρυτής του «Sporting Mind» υπογράμμισε την έλλειψη κόσμου ως αντίδοτο στον «φόβο» που μπορεί να νιώθουν ενίοτε οι στράικερ, ειδικά στα εντός έδρας ματς υπό το βάρος των χιλιάδων υποστηρικτών της ομάδας τους.

«Έχω δουλέψει με παίκτες της PL που μου έχουν πει ότι πέρα από τα πλεονεκτήματα των εντός έδρας αγώνων, η αντίδραση των ίδιων των οπαδών τους είναι που φοβούνται περισσότερο. Ειδικά αν βρίσκονται σε περίοδο κακής φόρμας και σκέφτονται ότι θα απογοητεύσουν 50.000 φιλάθλους στις κερκίδες».

Από την άλλη, βέβαια, η αυτοπεποίθηση των επιθετικών μεταφράζεται συνώνυμα κι ως περισσότερα ρίσκα από πλευράς αμυντικών. Και τα αμυντικά λάθη έχουν αποτελέσει παράγοντα για μεγάλο ποσοστό των γκολ στη φετινή σεζόν.

Μάχη με τον χρόνο και τους τραυματισμούς

Μετά από μία σεζόν που ολοκληρώθηκε Αύγουστο μήνα, αναμενόμενα η περίοδος προετοιμασίας συρρικνώθηκε. Μόλις επτά εβδομάδες πέρασαν μέχρι την έναρξη της τρέχουσας περιόδου, η οποία και χαρακτηρίζεται από ένα φορτωμένο καλεντάρι δίχως προηγούμενο. Το πλάνο για την πρόσκαιρη ματαίωση του Carabao Cup δεν πέρασε ποτέ, χειμερινό διάλειμμα φέτος δεν υπήρξε ούτε κατά διάνοια και τις εβδομάδες που μεσολαβούν μέχρι τα νοκ-άουτ των ευρωπαϊκών διοργανώσεων, καλύπτουν συνήθως εμβόλιμες αγωνιστικές, παιχνίδια για το FA Cup ή εξ αναβολής ματς απόρροια των κορονο-κρίσεων που έχουν προκύψει ως τώρα ανάμεσα στις 20 ομάδες (Άστον Βίλα, Φούλαμ, Μάντσεστερ Σίτι οι πιο σοβαρές περιπτώσεις).

Κάπως έτσι, και με το διαρκές και επίμονο αίτημα του Κλοπ, του Γκουαρδιόλα, και αρκετών ακόμη προπονητών (Σόλσκιερ, Μόγιες, κ.α.) για πέντε αλλαγές να συναντά αντίσταση, ο αριθμός των τραυματισμών έχει πολλαπλασιαστεί σε σύγκριση με τις περασμένες σεζόν, παράγοντας που μεταβάλλει τις ισορροπίες των αγώνων. Χαρακτηριστικά, ο άλλοτε φυσιοθεραπευτής της εθνικής Αγγλίας και της Άρσεναλ, δήλωσε για το σκηνικό που παρακολουθούμε φέτος:

«Αν δεν έχεις επανέλθει πλήρως από τον προηγούμενο αγώνα, τότε η καταπόνηση συσσωρεύεται και οι μυϊκοί τραυματισμοί αυξάνονται κατακόρυφα. Αν έχεις κουρασμένους μύες και τους επιβαρύνεις ξανά, θα καταρρεύσουν».

Μέχρι τα τέλη του περασμένου Νοεμβρίου (9^η αγωνιστική), καταγράφηκαν 133 μυϊκοί τραυματισμοί (6,6 ανά ομάδα), ποσοστό 23% υψηλότερο από το αντίστοιχο στο εν λόγω διάστημα της περσινής σεζόν.

Ωστόσο, ακόμη κι αν παραμερίσει κανείς τον αριθμό των τραυματισμών, το σφιχτό πρόγραμμα και η συσσωρευμένη κόπωση προκαλούν σε καθοριστικό βαθμό περισσότερα λάθη, περισσότερα χαμένα ρίσκα και λανθασμένες επιλογές από πλευράς ποδοσφαιριστών. Όπως τονίζει ο Φιλ Χέιγουορντ, πρώην υπεύθυνος του ιατρικού τιμ της Γουλβς, οι παίκτες της φετινής Premier League αντιμετωπίζουν εργασιακές συνθήκες αντίστοιχες με εκείνες που συναντούν εργαζόμενοι στον χώρο της αεροπορίας και της ιατρικής, στους οποίους οι παρατεταμένες περίοδοι έντονης συγκέντρωσης χωρίς επαρκή ξεκούραση έχουν ως συνέπεια τα λάθη.