Ο Πεπ Γκουαρδιόλα, ευτυχώς για τη Μάντσεστερ Σίτι και τους ποδοσφαιριστές της, συνεχίζει τη δουλειά του σαν να μην κατέκτησε τέσσερις τίτλους την περασμένη αγωνιστική περίοδο. Σαν να μην έγραψε ιστορία με τους «πολίτες». Σαν να μην είναι η ομάδα του αυτή που κυριαρχεί στο αγγλικό ποδόσφαιρο σπάζοντας όλα τα ρεκόρ. Σαν να είναι ακόμα τρωτή. Σαν να υπάρχουν αντίπαλοι που μπορούν να την κοντράρουν. Άσχετα αν τα τελευταία δύο χρόνια φτάνοντας τη συνολική συγκομιδή βαθμών στην 100άρα στην Premier League, έχει φανεί ότι όταν οι άλλοι θα κάνουν το παραμικρό λάθος βήμα η Σίτι θα είναι εκεί για να προσπεράσει και να τους αφήσει τη σκόνη της.

Οι συνεχόμενες και μεγάλες επιτυχίες είναι κάτι που σε καμία περίπτωση δεν χαρακτηρίζεται πρωτόγνωρο για τον Πεπ Γκουαρδιόλα. Για τον άνθρωπο, δηλαδή, που άλλαξε την ιστορία της Μπαρτσελόνα όταν την ανέλαβε το 2008 με μοναδικές εμπειρίες ό,τι είχε προλάβει να βιώσει ως προπονητής στη δεύτερη ομάδα των «μπλαουγκράνα».

Ο Πεπ Γκουαρδιόλα, πριν από καιρό, μιλώντας στο επίσημο κανάλι της Μάντσεστερ Σίτι, είχε αναφέρει: «Ο κόσμος έλεγε πως μέχρι να κατακτήσουμε την Premier League δεν μπορούσαμε να χαρακτηριστούμε επιτυχημένη ομάδα. Αποδεχθήκαμε την πρόκληση. Πριν από χρόνια κανείς σε αυτό τον σύλλογο δεν μπορούσε να σκεφτεί το πρωτάθλημα και τώρα είναι η βάση μας αυτό. Αν παρ' όλα αυτά καταφέρουμε να πάρουμε το Champions League, καλώς. Αν όχι, τότε την αμέσως επόμενη σεζόν.

Είτε μαζί μου, είτε δίχως εμένα, είτε με το ίδιο γκρουπ παικτών, είτε με κάποιους άλλους. Το θέμα είναι να το παλεύουμε μέχρι τέλους. Αν δεν τα καταφέρουμε, οκ. Προσπαθήσαμε... Είναι σημαντικό να το κάνουμε όπως το κάναμε και στην Premier League. Γιατί φέτος, ακόμα κι αν δεν παίρναμε το πρωτάθλημα, ξέραμε ότι ο κόσμος θα ήταν χαρούμενος γιατί προσπαθήσαμε τίμια, παίζοντας ωραίο ποδόσφαιρο, σεβόμενοι το άθλημα και προσπαθώντας να σκοράρουμε πολλές φορές».

Ο Πεπ έχει αντιληφθεί πολύ καλά όσα έχει πετύχει. Θεωρεί πως η βελτίωση της Λίβερπουλ την περασμένη αγωνιστική περίοδο έδωσε επιπλέον ώθηση στη δική του ομάδα ώστε στα μέσα του Φλεβάρη να δώσει όρκο για νίκες μέχρι το φινάλε, όπως κι έγινε για να μη χαθεί ούτε... μισός βαθμός στην πορεία μέχρι και την κατάκτηση του δεύτερου διαδοχικού τίτλου της ομάδας.

Και έπειτα από την ολοκλήρωση του καρέ στα εγχώρια, με πρωτάθλημα, Λιγκ Καπ, Κύπελλο και Community Shield, ο Γκουαρδιόλα από το πρώτο φιλικό προετοιμασίας της Σίτι επιλέγει να κάνει άμεσο μάθημα στον Αλέις Γκαρσία για τις κινήσεις που θα ήθελε να δει από εκείνον στον αγωνιστικό χώρο και περιμένει να δει τον νεαρό άσο να τις εφαρμόζει από την επόμενη κιόλας ευκαιρία που θα πάρει.

No one:

Pep Guardiola when he sees a camera:pic.twitter.com/uJfcTbKRTB

— Football HQ (@FootbaII_HQ) July 18, 2019

Βέβαια, κάτι ανάλογο είχε κάνει και με τον Ραχίμ Στέρλινγκ έπειτα από το τρομερό 6-0 στον μεγάλο τελικό του FA Cup απέναντι στη Γουότφορντ στο «Γουέμπλεϊ», όταν και σφραγίστηκαν οι τέσσερις κούπες της περασμένης αγωνιστικής περιόδου. Το έχει κάνει, φυσικά, με τον Τζόσουα Κίμιχ όταν βρισκόταν στον πάγκο της Μπάγερν Μονάχου και «έκραξε» τον ποδοσφαιριστή του μπροστά σε ένα ολόκληρο γήπεδο μη μπορώντας να συγκρατήσει τις σκέψεις του.

Το έχει κάνει και με τον Νέιθαν Ρέντμοντ που αν και αντίπαλος, του μιλούσε σε έντονο ύφος έχοντας εκνευριστεί από το αντιποδόσφαιρο της Σαουθάμπτον σε ματς του Etihad και τόνιζε στον Άγγλο άσο πως δεν θα έπρεπε να το ανέχεται αυτό το πράγμα από την ομάδα του...

Το ανησυχητικό για τους ανθρώπους της Σίτι, τους ποδοσφαιριστές της ομάδας και τους οπαδούς του κλαμπ θα ήταν ν' αρχίσουν να βλέπουν τον Πεπ να αισθάνεται τη φθορά, όπως εκείνη που τον οδήγησε μακριά από τη Μπαρτσελόνα έπειτα από μια τετραετία, το 2012.

Τότε που όλοι τον έβλεπαν απόμακρο. Τον έβλεπαν κουρασμένο. Τον έβλεπαν να έχει αλλάξει η όψη του. Να έχουν... προστεθεί χρόνια πάνω του από την κούραση, με την τελευταία του σεζόν στους «μπλαουγκράνα» να έχει ολοκληρωθεί μονάχα με τον τίτλο του Copa del Rey.

Βέβαια, για εκείνη τη συμπεριφορά του και την εξάντληση που είχε υποστεί και παρουσίαζε στο πρόσωπό του είχαν παίξει ρόλο οι ιστορίες που είχε βιώσει με τον άλλοτε βοηθό και εξαιρετικό του φίλο, Τίτο Βιλανόβα, ο οποίος νικήθηκε από την αρρώστια, αλλά κα με τον Ερίκ Αμπιντάλ και την τεράστια περιπέτεια που πέρασε με την ανάγκη για μεταμόσχευση νεφρού.

Ο Πεπ, του οποίου το μυαλο δεν σταματάει ποτέ να σκέφτεται το ποδόσφαιρο και ν' αναλύει καταστάσεις, ούτε όταν παίζει απλά γκολφ με φίλους ή χαζεύει μια ταινία στον καναπέ με τη σύζυγό του, ένιωθε εξουθενωμένος. Είχε αρχίσει να πιστεύει ότι χάνει και την εμπιστοσύνη των παικτών του γιατί δεν μπορούσε να τους οδηγήσει σε επιτυχίες. Άρχισε να σκέφτεται ότι δεν μπορούσε να προσφέρει τίποτα περισσότερο και ήταν προτιμότερο ν' αποχωρήσει και ν' ανοίξει η Μπαρτσελόνα έναν νέο κύκλο. «Υπάρχουν στιγμές που ενώ έχω σχεδιάσει πράγματα, μου λένε κάτι οι παίκτες μου κατά την εξέλιξη της αναμέτρησης και είναι μια μικρή ήττα για εμένα γιατί θεωρώ ότι θα έπρεπε να το έχω σκεφτεί εγώ αυτό» έχει αναφέρει, αν και πάντοτε δεχόταν τις παρατηρήσεις των παικτών του πάνω σε θέματα τακτικής. Κι ας είχε φτάσει σε σημείο να χάσει μέχρι και παραστάσεις της κόρης του στο μπελέτο στα παιδικά της χρόνια επειδή απλά... έβλεπε και ξανάβλεπε βίντεο με τα ματς των ομάδων που θ' αντιμετώπιζαν κάθε φορά οι «μπλαουγκράνα».

​

Από έναν άνθρωπο που φτάνει σε σημείο ν' αμφισβητεί άμεσα ακόμα και την πιο μικρή απόφαση που παίρνει στο ποδοσφαιρικό κομμάτι, γιατί οι στροφές του μυαλού του δεν τον αφήνουν να ηρεμήσει, αυτό που έκανε γι' ακόμα μια φορά μετά από παιχνίδι, ακόμα κι αν ήταν φιλικό, αποδεικνύει δύναμη. Αποδεικνύει αφοσίωση. Αποδεικνύει θέληση γι' ακόμα μεγαλύτερη βελτίωση. Αποδεικνύει αντοχή. Ψυχολογική και σωματική. Αποδεικνύει υγιή νου και εμπιστοσύνη στον εαυτό του για να συνεχίσει να καθοδηγεί ένα σύνολο ανδρών. «Αν συνεχίσω, θα φτάσουμε σε σημείο να πληγώσουμε ο ένας τον άλλον και δεν θα είναι καθόλου καλό για την ομάδα αυτό...» έλεγε στους παίκτες του στη Μπαρτσελόνα όταν τους ανακοίνωσε πως φεύγει, λίγο μετά τον αποκλεισμό από την Τσέλσι στα ημιτελικά του Champions League το 2012.

Και αυτό, ήταν από τις πιο μεγάλες αδυναμίες του. Ήταν αυτό που θαύμαζε στον Γιόχαν Κρόιφ, τον μεγάλο του μέντορα, αλλά δεν μπορούσε σε καμία περίπτωση να υιοθετήσει στη δουλειά του. «Εσύ μπορούσες να μπεις στ' αποδυτήρια και να τους κάνεις να καταλάβουν πόσο εκνευρισμένος ήσουν. Μπορούσες να μιλήσεις με σκληρά λόγια. Εγώ δεν μπορώ να το κάνω. Απλά δεν μπορώ...» είχε πει στον αείμνηστο Ολλανδό όταν τον είχε συναντήσει το 2008 στο ξεκίνημα της θητείας του στην πρώτη ομάδα της Μπαρτσελόνα έπειτα από τα πρώτα άσχημα αποτελέσματα.

Και προς το παρόν, στη Μάντσεστερ Σίτι δεν το έχει νιώσει αυτό. Είναι δυνατός έπειτα από μια τριετία κι ας έχει κατακτήσει τα πάντα. Αποδέχεται το πως μπορεί να μην καταφέρει να φτάσει στον μεγάλο στόχο της κατάκτησης του Champions League, αλλά θα το προσπαθήσει μέχρι να εξαντλήσει κάθε πιθανότητα. Γιατί η φιλοσοφία του είναι τέτοια που δεν βάζει αυτοσκοπό τη νίκη, αλλά το ωραίο ποδόσφαιρο και την ομορφιά του αθλήματος που θα μπορούσε να φέρει το θετικό αποτέλεσμα ως φυσιολογική εξέλιξη. Έτσι έμαθε στη Masia, αλλά και από τις ολλανδικές του επιρροές...