Ο νόμος που... ζωντανεύει ξανά το Calcio των 80s, 90s

Αλλάξτε το διάταγμα ανάπτυξης και αλλάξτε τις επιπτώσεις. Αυτή είναι μία από τις πιο βασικές αρχές στον -άγνωστο για τους περισσότερους από εμάς- κόσμο τις μακροοικονομίας. Η ιταλική κυβέρνηση όμως αποφάσισε ότι είχε φτάσει η στιγμή, ώστε να εφαρμόσει την εν λόγω αρχή στην κοινωνία. Μόνο που μαζί με με τον απλό υπάλληλο και τις κάθε λογής επιχειρήσεων, είναι το calcio που πρόκειται να ευεργετηθεί. Που για την ακρίβεια, ήδη έχει αρχίσει να απολαμβάνει τα οφέλη του νέου φορολογικού νομοσχεδίου που ψήφισε την Πέμπτη το Κοινοβούλιο της χώρας.

Ο δεξιός (με ξεκάθαρα στοιχεία πιο άκρας δεξιάς) συνασπισμός (Λέγκα του Βορρά, Κίνημα 5 Αστέρων) που κυβερνάει και περιλαμβάνει και ευρωσκεπτικιστές, έχει κατηγορηθεί πολλάκις για λαϊκισμό. Αυτό το μέτρο όμως που έλαβε τώρα, είναι από τα πιο φιλολαϊκά που θα μπορούσε να πάρει μία κυβέρνηση, η οποία έχει στόχο να δώσει μία ώθηση στις επιχειρήσεις, αλλά και να επαναφέρει στην πατρίδα όσους μετανάστευσαν για επαγγελματικούς λόγους. Τουλάχιστον να τους προσφέρει ένα... τυράκι.

Ας δούμε λοιπόν τι ορίζει αυτός ο νόμος και πώς θα κάνει το Σκουντέτο ακόμα πιο ανταγωνιστικό. Πηγαίνοντας αρκετά χρόνια πίσω, ο Αντριάνο Γκαλιάνι φώναζε συχνά πυκνά και τα έχωνε στην κυβέρνηση. Ασχετα βέβαια που ο για χρόνια πρωθυπουργός, Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ήταν και πρόεδρος της Μίλαν και δεν έκανε κάτι επί τούτου. Ο Γκαλιάνι λοιπόν ως Νο2 στην ηγεσία των Ροσονέρι εξηγούσε ότι με φορολογία στο 50% τα ιταλικά clubs δεν μπορούσαν να ανταγωνιστούν τα πιο πλούσια της Ευρώπης.

Τώρα όμως έγινε εν μέρει πράξη η επιθυμία του. Σύμφωνα με τον νόμο, όσοι εργαζόμενοι απουσίαζαν για δύο χρόνια και επαναπατρίζονται, αντί για 50% θα φορολογούνται με 30%. Το ίδιο θα ισχύει και για όσους ξένους πάνε στην Ιταλία για δουλειά και μείνουν εκεί υποχρεωτικά τουλάχιστον για 24 μήνες. Αυτό σημαίνει ότι για τον Κριστιάνο Ρονάλντο η Γιουβέντους θα συνεχίσει να πληρώνει στην εφορία τα μισά από τα μεικτά χρήματα που του δίνει. Ωστόσο, τώρα που θέλει να αποκτήσει τον Ματάις Ντε Λιχτ και θέλει να του δώσει ετήσιο μισθό 8+4 εκατ. ευρώ, θα πληρώσει 30% εφορία.

Για τον Αντόνιο Κόντε που έλειπε επαγγελματικά καιρό από τη χώρα, η Ιντερ θα δώσει 30% εφορία, αλλά η Γιούβε για τον Μαουρίτσο Σάρι που απουσίασε μόλις για μία σεζόν, θα μείνει στο 50%. Το φοβερό όμως σε αυτή τη φορολογική μεταρρύθμιση είναι ότι λαμβάνει και πάλι υπόψιν τον φτωχότερο Νότο. Οι επαρχίες Αμπρούτσο, Μολίζε, Πούλια, Μπαζιλικάτα, Καλάμπρια, Σαρντένια, Σιτσίλια και η Καμπανία, όπου εδρεύει η Νάπολι, θα πληρώνουν εφορία αντίστοιχα αντί για 30%, μόλις 10%. Κάπως έτσι η Νάπολι έχει τη δυνατότητα να προσεγγίσει τον Χάμες Ροδρίγκες ή όποιον άλλον μεγάλο στόχο έχει θέσει, να του δώσει μεγάλο συμβόλαιο και να πληρώσει ελάχιστα στο κράτος.

Το θέμα λοιπόν εδώ είναι να δούμε το ευρύτερο πλάνο. Τα ιταλικά clubs θα έχουν πλέον τη δυνατότητα για πολύ σοβαρά μεταγραφικά χτυπήματα. Οι σύλλογοι ήταν ήδη ενήμεροι ότι θα συνέβαινε και γι' αυτό έχουν από καιρό αρχίσει να διαπραγματεύονται μεγάλα deals από εκτός συνόρων ατζέντα, όπως αυτά των Πογκμπά, Ντε Λιχτ (Γιούβε), Λουκάκου (Ιντερ), Χάμες (Νάπολι), από Ισπανία η Μίλαν, κ.α.

Ολα τα παραπάνω επομένως, συνηγορούν και οδηγούν σε ένα άκρως ευοίωνο συμπέρασμα για το calcio. Ουσιαστικά κάνει τις ομάδες και τους οπαδούς τους να κλείνουν τα μάτια και να ονειρεύονται τα μεγαλεία των 80sκαι 90s, ακόμα και των αρχών των 00s. Τότε που η ταπεινή Νάπολι μπορούσε να κάνει τον Μαραντόνα την πιο ακριβή μεταγραφή του κόσμου, η Ρόμα να έχει τον Πάουλο Ρομπέρτο Φαλκάο, η Φιορεντίνα τον Σόκρατες, η Μίλαν και η Ιντερ να φτιάχνουν τις τρελές τριάδες (Ολλανδοί, Γερμανοί).

Ακόμα περισσότερο όμως που η μικρή Ουντινέζε μπορούσε εύκολα να κάνει δικό της τον κορυφαίο Βραζιλιάνο της εποχής, Ζίκο και η Ελλάς Βερόνα να παίρνει πρωτάθλημα, έχοντας τον απίθανο Γερμανό διεθνή αμυντικό, Χανς Πέτερ Μπρίγκελ και μπροστά τον ασύλληπτο Δανό, Πρέμπιεν Ελκιερ. Ισως λοιπόν το Σκουντέτο να κάνει την... επιστροφή στο μέλλον που τόσα χρόνια ονειρεύονται οι ανά τον κόσμο ρομαντικοί tifosi του...

Follow me: @jorgekaraman