«Δεν έχεις τίποτα άλλο να περιμένεις πέρα από το να γυρίσεις σπίτι και να πιείς μπύρες. Και με το lockdown όλο αυτό γίνεται χειρότερο. Πίνεις δυο τρεις μπύρες, μετά δυο τρία ποτά, το συνηθίζεις και τελικά γίνεται εμμονή. Εξάρτηση. Το 2006 με τον τραυματισμό στη μέση δεν ήξερα πως να το αντιμετωπίσω γιατί δεν είχα τραυματιστεί τόσο σοβαρά ποτέ ξανά. Ήμουν σε μια μαύρη τρύπα.

Έπινα πολύ, δεν έλεγα σε κανέναν τι μου συνέβαινε. Κανείς δεν ήξερε τίποτα και όλοι νόμιζαν ότι ήμουν ο πιο χαρούμενος άνθρωπος στον κόσμο, όμως πίσω από την πόρτα του σπιτιού μου απλά έπινα μόνος για να ξεχάσω. Δεν έβλεπα τι πρόβλημα είχα και αυτό είναι το μεγαλύτερο ζήτημα. Την απεξάρτηση την ξεκίνησα γιατί μου το είπαν η σύζυγος και τα παιδιά μου», υποστήριξε ο Ρόι Κάρολ μιλώντας ανοικτά για το πρόβλημα αλκοολισμού και κατ' επέκταση κατάθλιψης που αντιμετώπισε.

Ο 43χρονος Βορειοϊρλανδός πρώην τερματοφύλακας του Ολυμπιακού, του ΟΦΗ - σε παλαιότερη συνέντευξη στο Gazzetta.gr υποστήριξε ότι η Ελλάδα τον έσωσε από τα προβλήματά του - και της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δεν είναι ο πρώτος ποδοσφαιριστής που «παγιδεύτηκε» στα δίχτυα του εθισμού στο αλκοόλ. Πιθανότατα δεν είναι ή δεν θα είναι και ο τελευταίος. Ας δούμε δέκα περιπτώσεις παικτών που παγιδεύτηκαν στο αλκοόλ.

ΤΖΟΡΤΖ ΜΠΕΣΤ

Το όνομα του Τζορτζ Μπεστ δεν μπορεί παρά να βρίσκεται σε αυτή τη λίστα. Το πρόβλημα αλκοολισμού του Bορειοϊρλανδού ξεκίνησε όταν έπαιζε με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και αποτέλεσε ένα βραχνά, από τον οποίον ουσιαστικά δεν κατάφερε ποτέ ν' απεμπλακεί.

«Το 1969 παράτησα τις γυναίκες και το αλκοόλ. Ήταν τα χειρότερα 20 λεπτά της ζωής μου», είχε υποστηρίξει χαρακτηριστικά ομολογώντας το πάθος του. Πολλοί λένε ότι αυτό το σπουδαίο ταλέντο δεν θα είχε μεγαλύτερη διάρκεια κι εξέλιξη αν είχε νικήσει τους δαίμονές του. Έφυγε από τη ζωή το 2005 σε ηλικία 59 ετών με το θάνατό του να οφείλεται σε επιπλοκές από τις καταχρήσεις.

ΠΟΛ ΓΚΑΣΚΟΪΝ

Άλλο ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Πόσες και πόσες φορές η εικόνα με τον 53χρονο σήμερα Άγγλο να βρίσκεται σε άθλια κατάσταση μεθυσμένος και αδυνατώντας να ελέγξει τον εαυτό του. Ο Γκασκόιν μπήκε και ξαναμπήκε σε κλινική απεξάρτησης, αλλά έμοιαζε να παραδίνεται πάντα σε αυτόν τον αντίπαλο που πάντα τον νικούσε. Άλλωστε το έχει παραδεχτεί και ο ίδιος στο βιβλίο του Gazza.

Ο ενδεχομένως πιο ταλαντούχος Άγγλος της γενιάς του ήταν ταυτόχρονα και ο πιο αυτοκαταστροφικός.

ΡΙΟ ΦΕΡΝΤΙΝΑΝΤ

Τα δικά του προβλήματα εκμυστηρεύτηκε ο Ρίο Φέρνιναντ, αφότου κρέμασε τα παπούτσια του. «Όταν ήμουν νέος, ήμουν τρελός, μπορούσα να περάσω όλη τη μέρα πίνοντας, μπορούσα να πιω δέκα μπύρες και μετά να το γυρίσω στη βότκα», τονίζοντας ότι στην υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ οφείλονται και κάποια κενά μνήμης που ακόμη τον ταλαιπωρούν.

O 42χρονος σήμερα πρώην κεντρικός αμυντικός των Γουέστ Χαμ, Λιντς, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ αποκάλυψε ότι είχε αγωνιστεί μεθυσμένος στο «Χάιμπουρι». Το καλό είναι ότι νίκησε τους δαίμονές του και είναι πλέον πλήρως απεξαρτημένος.

ΓΚΑΡΙΝΤΣΑ

Ο Γκαρίντσα (ή Γκαρίνσα όπως τον φώναζαν οι Βραζιλιάνοι) είχε επίσης μπελάδες με το αλκοόλ, οι οποίοι του κόστισαν τη ζωή. Το ταλέντο του εφάμιλλο με εκείνο του Πελέ - για τους Βραζιλιάνους των παλαιότερων γενιών ήταν ίσως και πιο ταλαντούχος - ντρίμπλαρε πολλούς αντιπάλους, αλλά όχι το θάνατο σε ηλικία 49 ετών λόγω αλκοολισμού. Ο πατέρας του ήταν αλκοολικός και πέθανε από επιπλοκές λόγω αυτού του προβλήματος. Το μάθημα δεν έγινε πάθημα για τον ίδιον. Όταν κρέμασε τα παπούτσια του οδηγήθηκε στην κατάθλιψη και πέθανε από κίρρωση του ήπατος έχοντας πέσει σε κώμα σε κλινική του Ρίο ντε Ζανέιρο.

ΑΡΙΕΛ ΟΡΤΕΓΚΑ

Θεωρήθηκε ως ένας εκ των πολλών ποδοσφαιρικών διαδόχων του Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα. Ο «μπουρίτο» όπως είναι το παρατσούκλι του έμπλεξε... ήταν ήρθε στην Ευρώπη. Στην Ιταλία και τη Γένοβα συγκεκριμένα, όταν το 1998 φόρεσε τη φανέλα της Σαμπντόρια.

Τα νυχτοπερπατήματά του αποτέλεσαν πόλο έλξης για τον τοπικό Τύπο, ενώ μπήκε και σε κλινική απεξάρτησης. Ακόμη κι όταν μεγάλωσε, έμοιαζε να είναι το ίδιο επιρρεπής.

Το 2008 ο Ντιέγκο Σιμεόνε τον έδιωξε από την προπόνηση της Ρίβερ Πλέιτ και τελικά τον άφησε εκτός ομάδας καθώς πήγε αρκετές φορές στην προπόνηση μεθυσμένος.

ΣΙΣΙΝΙΟ

Ο Βραζιλιάνος ήταν ένας ακόμη ποδοσφαιριστής που όχι μόνο πιάστηκε στις «δαγκάνες» του αλκοολισμού, αλλά παραδέχτηκε δημοσίως το πρόβλημά του. «Δεν είμαι ένας τύπος που μπορεί να πιει ένα ή δύο ποτήρια. Θα πιω μέχρι τελικής πτώσης».

Γι' αυτό και η καριέρα του ακολούθησε φθίνουσα πορεία. Το 2006 πήρε τη μεταγραφή για τη Ρεάλ, αλλά εκεί ξεκίνησαν τα προβλήματα. Την επόμενη χρονιά (2007) πήγε στη Ρόμα. Η κατάσταση έμοιαζε μη αναστρέψιμη και κατέληξε στη Σεβάστεια για τη Σίβασπορ πριν επαναπατριστεί για να κλείσει την καριέρα του.

ΤΟΝΙ ΑΝΤΑΜΣ

Ο θρυλικός αρχηγός της Άρσεναλ πάλεψε για περίπου μία δεκαετία με το δαίμονα του αλκοολισμού. Από το 1990 έως το 1994 τα περιστατικά με τις εξόδους στα νυχτερινά κέντρα, με διαμάχες με άλλους θαμώνες και ατυχήματα με το όχημά του απασχολούσαν συχνά πυκνά το βρετανικό Τύπο.

Παραδέχτηκε το πρόβλημα με την αυτοβιογραφία του που κυκλοφόρησε επίσημα το 1998 και είτε τίτλο: «Addicted» (εθισμένος δηλαδή στα ελληνικά). Ακολούθησε θεραπεία, η οποία του επέτρεψε να αγωνίζεται μέχρι το 2002, όταν και κρέμασε τα παπούτσια.

ΑΝΤΡΙΑΝΟ

Η καριέρα του ήταν πολλά υποσχόμενη, αλλά πήρε την κάτω βόλτα μέσα από τα ποτήρια που κατέβαζε στις διάφορα πάρτι που συμμετείχε. Όλα ξεκίνησαν μετά το θάνατο του πατέρα του. Το πένθος τον οδήγησε στην κατάθλιψη και το αλκοόλ ήταν το καταφύγιό του.

Δεν επανήλθε στην πρότερη κατάσταση. Κάθε νύχτα ήταν αφορμή για διασκέδαση, πήγαινε μεθυσμένος ακόμη και στις προπονήσεις. Η πτώση στην καριέρα του αναπόφευκτη. Σε ηλικία 39 ετών όλα δείχνουν πως παραμένει μπλεγμένος.

ΑΡΤΟΥΡΟ ΒΙΔΑΛ

Ο «αχίλλειος πτέρνα» του Χιλιανού ήταν το αλκοόλ. Το αποκάλυψε ο πρώην συμπαίκτης του στη Γιουβέντους, Τζόρτζιο Κιελίνι. «Είχε αδυναμία στο αλκοόλ. Αν δεν είχε τα προβλήματα αυτά, θα είχε κάνει πολύ μεγαλύτερη καριέρα», είχε υποστηρίξει ο Ιταλός κεντρικός αμυντικός των «μπιαννκονέρι».

Ακόμη κι όταν ήταν στο Μόναχο για λογαριασμό της Μπάγερν, η BILD φιλοξένησε ρεπορτάζ με τον Αρτούρο Βιδάλ να βρίσκεται εκτός ελέγχου σε νυχτερινές εξόδους και να εμπλέκεται σε καυγάδες με άλλους θαμώνες.

ΣΟΚΡΑΤΕΣ

Ο Βραζιλιάνος ήταν πάντα εκκεντρικός και όχι μόνο με το ταλέντο του, αλλά και με την ιδιοσυγκρασία του μαγνήτιζε τα βλέμματα πάνω του. Ποτέ δεν είχε κρύψει τον εθισμό του στο αλκοόλ και το τσιγάρο, αλλά είχε αρνηθεί την εμπλοκή του σε ναρκωτικά.

Τους τελευταίους μήνες της ζωής του, το 2011, παραδόθηκε άνευ όρων στο αλκοόλ αν και σπούδασε γιατρός. Η νοσηλεία σε κλινική απεξάρτησης δεν έφερε αποτέλεσμα και ο θάνατος ήρθε νομοτελειακά.

Σίγουρα είναι κι άλλοι πολλοί ποδοσφαιριστές που είχαν μπελάδες με το αλκοόλ. Άλλοι τους απέφυγαν και ξέμπλεξαν, άλλοι δεν το ομολόγησαν ποτέ κοιτάζοντας την υστεροφημία τους.