Στην 1η αγωνιστική της φετινής Serie A μπήκαν 33 γκολ. Στη 2η μπήκαν 32. Στην 3η μπήκαν 30. Στην 4η μπήκαν 28. Στην 5η μπήκαν 18. Στην 6η μπήκαν 31. Στην 7η μπήκαν 20, αλλά εκκρεμεί το Μπρέσια-Σασουόλο που αναβλήθηκε λόγω του θανάτου του ιδιοκτήτη της δεύτερης. Στην 8η μπήκαν 31. Στην 9η μπήκαν 32. Στη 10η μπήκαν 29 και εκκρεμεί το Μίλαν-Σπαλ που θα γίνει σε λίγες ώρες. Συνολικά, σε 98 ματς ως τώρα, τα δίχτυα έχουν κουνηθεί 284 φορές, πράγμα που σημαίνει ότι ο μέσος όρος είναι 2,89 γκολ άνα παιχνίδι. Σχεδόν τρία. Πρόκειται για αριθμούς που οι Ιταλοί θα πρέπει να ανατρέξουν πολλά χρόνια πίσω για να τους ξαναδούν, ενώ παράλληλα ο μέσος όρος εισιτηρίων είναι ο μεγαλύτερος από όταν έγιναν 20 οι ομάδες και παράλληλα υπάρχουν ιστορίες με ενδιαφέρον, όπως για παράδειγμα η εντυπωσιακή πορεία της Κάλιαρι. Ολα αυτά, όμως, μπορούσαν εύκολα να επισκιαστούν. Αρκούσε να γκελάρει η Νάπολι στο 86' και να νικήσει η Γιουβέντους στο 95' με πέναλτι και όλα τα άλλα ξεχάστηκαν αμέσως...

Σε ανάλογο κλίμα θα πάμε κι εμείς, επομένως, για να μην είμαστε έξω από τον χορό. Και για να πάμε με χρονολογική σειρά, θα ξεκινήσουμε από τις φωνές της Νάπολι στο 2-2 με την Αταλάντα. Φωνές από τους ποδοσφαιριστές, τον Κάρλο Αντσελότι, τον Αουρέλιο Ντε Λαουρέντις, τους πάντες. Φωνές που δεν έχουν καμία βαρύτητα όμως και υπεύθυνοι για αυτό είναι οι ίδιοι. Αυτοί που φωνάζουν. «Αρκετά με τη διαιτησία», είπε ο πρόεδρος, κόκκινη κάρτα για τις έξαλλες διαμαρτυρίες του -αφού μπήκε μέσα στον αγωνιστικό χώρο- είδε ο προπονητής, ενώ ο Λορέντσο Ινσίνιε, για να πάμε και στους ποδοσφαιριστές, έβαλε τον αδερφό του (για να μην τιμωρηθεί ο ίδιος) να γράφει για «καταστροφείς του ποδοσφαίρου» στα social media κλπ. Ολες αυτές οι φωνές θα είχαν αξία, αν συνέβαιναν δύο πράγματα: Αν στη Νάπολι είχαν παραδεχθεί ότι είχαν ευνοηθεί στην πρεμιέρα με τη Φιορεντίνα και αν είχε γίνει όντως πέναλτι στον Γιορέντε, δευτερόλεπτα πριν βγει στην επίθεση και ισοφαρίσει (2-2) η Αταλάντα. Δεν έγινε τίποτα από τα δύο όμως.

Οταν ο Μέρτενς πήρε εκείνο το απίθανο πέναλτι στο 3-4 επί της Φιορεντίνα στο Artemio Franchi, οι ποδοσφαιριστές δήλωσαν πόσο όμορφα αισθάνονται με το επιθετικό ποδόσφαιρο που παίζουν, ο Ντε Λαουρέντις έλεγε ότι έγινε ένα υπέροχο παιχνίδι και θα δούμε ακόμη καλύτερα πράγματα όταν μπει στο παιχνίδι και ο Λοσάνο, ενώ ο Αντσελότι είχε κάνει την εξής δήλωση: «Από τον πάγκο φάνηκε ότι είναι πέναλτι και όπως και να έχει, υπάρχει ο διαιτητής και οι άνθρωποι του VAR. Τι θέλετε να σας πω εγώ; Αυτό που θέλω να πω, είναι ότι ο πατέρας μου ήταν πάντα οπαδός της Φιορεντίνα και δεν μπορώ να καταλάβω τις φωνές των οπαδών της, το βρίσιμο ή το φτύσιμο προς όσους ήμασταν στον πάγκο». Δεν ξέρουμε αν ο πατέρας του Τζαν Πιέρο Γκασπερίνι ήταν ανέκαθεν οπαδός της Νάπολι, κάτι που -κατά τον Αντσελότι- θα έκανε αδικαιολόγητες τις διαμαρτυρίες των οπαδών της Νάπολι και τις φωνές στο San Paolo από το 86ο λεπτό μέχρι και το 100ο που έληξε το ματς, αλλά ξέρουμε ότι ο Αντσελότι είναι σε δύσκολη θέση με όσα δείχνει η ομάδα του αγωνιστικά και χάνει συνεχώς πόντους με τη συμπεριφορά του από όταν επέστρεψε στην Ιταλία.

Κάνει συνεχώς παρατηρήσεις στους οπαδούς όποιας ομάδας βρίζει τη Νάπολι, προχωράει σε αναλύσεις για το πώς θα βελτιωθεί η κατάσταση στα ιταλικά γήπεδα ώστε να γίνουν σαν την Αγγλία όπου δεν υπάρχει κλίμα πολεμικής για το παραμικρό και ταυτόχρονα τον έχουμε δει να διαμαρτύρεται -πέρυσι- για το πώς βγάζουν ή δε βγάζουν οι διαιτητές τις κίτρινες κάρτες. Οχι για πέναλτι ή για αποβολές, αλλά για τις κίτρινες κάρτες. Ισως να το κάνουν και στην Αγγλία αυτό οι προπονητές, ειλικρινά αγνοούμε. Το πέναλτι που ζητάει η Νάπολι πάντως και έχει γίνει αυτός ο χαμός από χθες (30/10) σε εφημερίδες, ραδιόφωνα, ιστοσελίδες και social media στην Ιταλία, είναι αυτό που δείχνει το παρακάτω βίντεο. Πέναλτι ή αγκωνιά του Γιορέντε;

Από τη στιγμή που ξεκίνησε ο χαμός από το San Paolo όμως, έπρεπε να δοθεί η ανάλογη συνέχεια. Και επειδή ο Θεός φέτος, όπως φαίνεται, αγαπάει τη Serie A, δόθηκε. Η Γιουβέντους ήταν τόσο κακή όσο και επί Αλέγκρι κόντρα στην Τζένοα και τελικά νίκησε στο 95' με πέναλτι που κέρδισε και εκτέλεσε ο Κριστιάνο Ρονάλντο. Ηταν ακριβώς αυτό που χρειαζόταν για να ξεσηκωθούν άπαντες στην Ιταλία και πάρα πολλοί στην Ελλάδα. Οπαδοί και δημοσιογράφοι. Το γιατί μισούν τόσο τη Γιούβε οι Ελληνες δημοσιογράφοι, εν τω μεταξύ, είναι μυστήριο, αφού είναι η ομάδα που τους δίνει το δικαίωμα να εκτονωθούν, να ξεσπάσουν και να ηρεμήσουν, να υποκριθούν ότι αγαπάνε το ποδόσφαιρο και τη δικαιοσύνη. «Τρώγοντας παντόφλα» από τις ομάδες τους, αφού δεν μπορούν να παραδεχθούν ποτέ ένα σφύριγμα που θα πάρει αυτή που αγαπάνε, περιμένουν μια φάση στην οποία πιστεύουν ότι ευνοήθηκε η Γιούβε και του δίνουν και καταλαβαίνει. Ο άνθρωπος που γράφει αυτό το κείμενο, αν είχε βρει μια τέτοια ομάδα, μια ομάδα που θα του έδινε τη δυνατότητα να εκτονώνεται βρίζοντας τη, να το παίζει αδέκαστος και τίμιος, θα τη λάτρευε! Κι όμως, αυτοί κράζουν τη Γιουβέντους, για την οποία γράφουν και διάφορες λέξεις στα social media από το βράδυ της Τετάρτης.

Στην κεντρική φωτογραφία του κειμένου, την οποία θα βάλουμε και ακριβώς κάτω από αυτή την παράγραφο, υπάρχει η φάση που αποφασίστηκε, αρχικά από τον διαιτητή και στη συνέχεια από αυτούς που ήταν στο VAR, ότι είναι πέναλτι. Οι Γιουβεντίνοι βλέπουν τον Σανάμπρια να βρίσκει τον Ρονάλντο, οι μη Γιουβεντίνοι βλέπουν βουτιά. Μία από τις δύο πλευρές, επομένως, προσπαθεί να αλλοιώσει την πραγματικότητα, να κάνει το άσπρο-μαύρο. Ποια να είναι άραγε; «Γιατί μη ξεχνάς... εσύ αποφασίζεις», που έλεγε κάποτε και ο Γιάννης Βούρος...

Ολα αυτά έχουν προκαλέσει ένα υπέροχο κλίμα σήμερα (31/10) στην Ιταλία, αφού έχουν αρχίσει συζητήσεις για τη διαιτησία, για τη Lega, για την ποδοσφαιρική ομοσπονδία, για το παρασκήνιο, για το VAR, για τις σκοτεινές δυνάμεις που δεν αφήνουν επιτέλους το φως να ανατείλει, για σεισμούς, λιμούς και καταποντισμούς. Υπέροχα όλα αυτά, γιατί αυτά θέλουν τελικά και αυτά τους αξίζουν. Και επειδή ο Θεός, όπως προαναφέραμε, αγαπάει φέτος τη Serie A και φαίνεται, θα το κάνει ακόμη καλύτερο στη συνέχεια, όταν θα μπει στο χορό και η Ιντερ. Επισήμως τουλάχιστον, γιατί προς το παρόν αυτό γίνεται ανεπισήμως, μέσω των Μέσων που ελέγχει ή μέσω των οπαδών της. Αυτών που σωστά εστίασαν στο πέναλτι που δε δόθηκε στον Λαουτάρο Μαρτίνες στο Ιντερ-Πάρμα και με το σκορ στο 1-2, παραβλέποντας τη φάση του 2-2, όπου μέσω VAR (τρία-τέσσερα λεπτά το εξέταζαν) αποφάσισαν ότι ο Καντρέβα δεν ήταν οφσάιντ (ακριβώς από κάτω θα έχουμε τη σχετική φώτο, όπου μάλλον φαίνεται ακάλυπτο το μισό σώμα του) στη φάση του 2-2 του Λουκάκου.

Μέχρι να γίνει αυτό, μέχρι να έρθουν κι από εκεί φωνές για τη διαιτησία ώστε να γίνει η πολύ καλή φετινή Serie A πρωταθληματάρα, ο Αντόνιο Κόντε γκρινιάζει αρχικά για το μικρό ρόστερ της ομάδας του και στη συνέχεια για το πρόγραμμα που έβγαλε η Lega. Και για τα δύο, λογικά, θα αναλάβει να δώσει τις λύσεις ο Μπέπε Μαρότα, ο οποίος διαχρονικά λέει το ίδιο πράγμα για το τρίτο, δηλαδή τη διαιτησία: «Οπως λέω από την πρώτη μου χρονιά στο ποδόσφαιρο, στο τέλος της κάθε σεζόν υπάρχει ισορροπία ανάμεσα στα λάθη που γίνονται υπέρ και κατά κάθε ομάδας». Επειδή ο Μαρότα ανέκαθεν ήταν σοβαρός, την ίδια άποψη θα έχει και φέτος...