Σκόουλς, η ευφυΐα ενός άσχημου, ντροπαλού, κοκκινομάλλη

Στον κόσμο του ποδοσφαίρου οι άνθρωποι συνηθίζουν να μιλάνε για «ξεπερασμένους», για εκείνους που μεγάλωσαν και πλέον δεν μπορούν. Το κάνουν όμως με κριτήριο την ηλικία και όχι την ικανότητα. Κάποιος που γερνάει, μπορεί να χάνει σταδιακά τα αντανακλαστικά του, να μειώνονται οι αθλητικές δυνατότητες και τα επίπεδα στο κίνητρό του. Ωστόσο, το μεγαλύτερο μέρος της ευφυίας παραμένει. Οπως ακριβώς συμβαίνει και με τον 44χρονο Πολ Σκόουλς και την μαγική πάσα που μοίρασε στο φιλικό για τον Βενσάν Κομπανί. Ηταν ακριβώς η ίδια ευφυΐα στο παιχνίδι και στο χτύπημα της μπάλας, όπως την θαυμάσαμε στα χρόνια της κυριαρχίας του και όπως την είχε περιγράψει κάποτε ως συμπαίκτης του ο Κριστιάνο Ρονάλντο.

«Ημασταν στην προπόνηση. Ως συνήθως έκανα τα δικά μου κολπάκια, τα οποία ελάχιστοι μπορούν να κάνουν. Τα έδειχνα στον Σκόουλς που κοιτούσε ατάραχος. Οταν τελείωσα, εκείνος πήρε την μπάλα, μου έδειξε ένα δεντράκι στα 50 μέτρα απόσταση και μου είπε: “Θα το πετύχω με το πρώτο χτύπημα”. Σούταρε και πέτυχε το δέντρο για πλάκα. Μου ζήτησε να κάνω το ίδιο. Προσπάθησα 10 φορές και εκνευρισμένος το παράτησα. Χαμογέλασε ψυχρά και έφυγε δίχως να πει κάτι».

Το θέμα όμως με τον Σκόουλς δεν ήταν μόνο η άποψη του Κριστιάνο, μα όλων των μεγάλων της δικής του εποχής. Τίποτα δεν μπορεί να δώσει μεγαλύτερη αξία σε ένα επίτευγμα ή μία ολόκληρη καριέρα από την απόλυτη αναγνώριση των αντιπάλων. Για το πόσο ολοκληρωμένος υπήρξε, έχουν εκφραστεί στον υπερθετικό βαθμό οι σπουδαιότεροι μέσοι που είδε το σύγχρονο ποδόσφαιρο. Και όλοι τους κατέληξαν στο ίδιο συμπέρασμα: Πως εκείνος ήταν ανώτερός τους.

«Ο πιο σκληρός αντίπαλός μου. Ο πιο ολοκληρωμένος μέσος», αναφώνησε ο Ζινεντίν Ζιντάν, αλλά ο Τσάβι ανέβασε ακόμα περισσότερο τη φιλοφρόνηση και την αποθέωση, βάζοντας τον Σκόουλς πάνω και από τον δικό του εαυτό: «Δεν υπάρχει κανείς τόσο πολυσύνθετος στα 20 τελευταία χρόνια. Το έχω συζητήσει πολλές φορές με τον Τσάμπι Αλόνσο και έχουμε αποφασίσει ότι τα διαθέτει όλα. Πασάρει, σκοράρει, είναι δυνατός, μαρκάρει, δεν χάνει τη θέση του ποτέ και δεν σταματάει να τρέχει. Εάν ήταν Ισπανός, θα τον είχε εκτιμήσει ακόμα περισσότερο το κοινό».

Ο Πελέ κάποτε συμπέρανε ότι: «Αν τον είχα συμπαίκτη, θα είχα βάλει πολλά περισσότερα γκολ», ενώ ο Μαρσέλο Λίπι παραδέχτηκε πως: «Θα ήταν από τους 2-3 παίκτες που θα ξεκινούσα να στήνω την κάθε ομάδα μου». Ο Λιονέλ Μέσι αποκάλυψε ότι οι προπονητές του στη “Μασία” μιλούσαν συνέχεια για εκείνον, ενώ συμπαίκτες και αντίπαλοι στην Premier League τον ανακήρυξαν ως κορυφαίο Αγγλο όχι μόνο της γενιάς του.

Οπως ακριβώς τον σκιαγράφησε ο Τσάβι, ο Σκόουλς υπήρξε το απόλυτο box to box εργαλείο με την έννοια ότι κινούνταν με την ίδια άνεση οπουδήποτε ανάμεσα στις δύο περιοχές. Τεχνίτης, πανέξυπνος, με τέλειες κινήσεις και πάσες στους κλειστούς χώρους και την ίδια στιγμή στο ανοικτό γήπεδο. Υπέροχος σκόρερ με λόμπες και ξερές βολίδες από τα 30 μέτρα.

Είχε όμως και κάτι ακόμα. Εναν σκληρό εαυτό, που δεν άφηνε τον αντίπαλο είτε να πάρει ανάσα, είτε να σταθεί στα πόδια του. Τα -στο όριο του αντιαθλητικού- τάκλιν του τον χρέωσαν ως τον τρίτο πιο κιτρινισμένο στην ιστορία της Premier League (97) και δεύτερο του Champions League (32) πίσω μόνο από τον Σέρχιο Ράμος. «Για εμένα δεν ήταν δίκαιος παίκτης. Υπήρχε κάτι σκοτεινό μέσα του και χτυπούσε άτσαλα τους αντιπάλους», ήταν η περιγραφή του Αρσέν Βενγκέρ, που ακόμα κι αυτή ήταν ενδεικτική της άρρηκτα παθιασμένης σκούρας πλευράς του.

Θα το πίστευες όμως ποτέ ότι ο Πολ Σκόουλς δεν ψηφίστηκε ποτέ του ως MVP κάποιας από τις 19 αγωνιστικές περιόδους που υπηρέτησε τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ; Το γιατί δεν είναι εύκολο να ερμηνευτεί. Ισως όμως η απάντηση να δόθηκε από τον ίδιο άθελά του, καθώς προσπαθούσε να περιγράψει την καθημερινότητά του σε παλαιότερη συνέντευξη...

«Η ιδανική μου μέρα ξεκινάει με πρωινή προπόνηση. Μετά παίρνω τα παιδιά από το σχολείο, πάω σπίτι, παίζω μαζί τους, τα βάζω για ύπνο και βλέπω λίγη τηλεόραση. Μου αρέσει να ακούσω τα σχόλια των άλλων παικτών. Μπορώ με ευκολία να πηγαίνω στο κέντρο. Φυσικά και με ξέρουν όλοι, αλλά δεν έχω τη δημοσιότητα άλλων σούπερ σταρ και με αφήνουν ήσυχο. Το πολύ να υπογράψω μερικά αυτόγραφα, αλλά με ηρεμία. Πάντοτε θέλησα να ζήσω σε χαμηλούς τόνους. Δεν σπαταλάω χρήματα στη μόδα και τα αυτοκίνητα και απέρριψα διαφημίσεις επειδή είμαι ξεκάθαρα ντροπαλός. Ποτέ μου δεν κέρδισα χρήματα και δόξα εκτός γηπέδων. Ισως επειδή δεν υπήρξα ποτέ αρκετά όμορφος».

Follow me: @jorgekaraman