Λοράν Μπλαν
Μέχρι να μπει στην τέταρτη δεκαετία της ζωής του είχε αγωνιστεί μόλις σε μία σεζόν μακριά από την πατρίδα του (Νάπολι 1991-92). Το 1996, στα 31 του, πήρε μεταγραφή για την Μπαρτσελόνα, όμως την αμέσως επόμενη χρονιά γύρισε ξανά στην Γαλλία, ώστε να έχει λεπτά συμμετοχής στα πόδια του, ενόψει και του Μουντιάλ του 1998. Στη συγκεκριμένη διοργάνωση, ο Μπλαν ήταν ο ηγέτης στην άμυνα της εθνικής Γαλλίας, ενώ ήταν και ο σκόρερ του «χρυσού» γκολ με την Παραγουάη στους 16. Οι «τρικολόρ» κατέκτησαν το τρόπαιο, όπως και δύο χρόνια μετά, στο Euro 2000, με τον 35αρη Μπλαν να μη χάνει ούτε λεπτό στο τουρνουά. Στο μεταξύ, ήταν ήδη παίκτης της Ίντερ, ενώ στα 36 πήρε μεταγραφή για την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, με την οποία αγωνίστηκε έως τα 38 του, οπότε και αποσύρθηκε από την ενεργό δράση.

Τέντι Σέριγχαμ
Σε μικρή ηλικία δεν επέδειξε ποτέ κάτι το αξιοσημείωτο. Στα 26 του πήρε μεταγραφή για την Τότεναμ και ένα χρόνο μετά χρίστηκε διεθνής με την εθνική Αγγλίας. Με τα «λιοντάρια» αγωνίστηκε για πρώτη φορά σε μεγάλη διοργάνωση στην ηλικία των 30 ετών (Euro 1996) και το αμέσως επόμενο καλοκαίρι έκανε το «άλμα» για τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον προτιμούσε να το φέρνει από τον πάγκο, ώστε ο Σέριγχαμ να δίνει λύσεις, ως αλλαγή. Κάτι που έγινε και στο νικηφόρο τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, το 1999. Τη σεζόν 2000-01, ο 35χρονος – πλέον – επιθετικός αναδείχθηκε κορυφαίος ποδοσφαιριστής του αγγλικού πρωταθλήματος, ενώ είναι ο γηραιότερος ποδοσφαιριστής που έχει αγωνιστεί ποτέ στην Πρέμιερ Λιγκ (40 ετών και 272 ημερών) και έχει σκοράρει σε αυτή (40 ετών και 268 ημερών). «Κρέμασε» τα παπούτσια του στα 42.

Μάρκος Σένα
Μέχρι τα 26 του αγωνιζόταν στην Βραζιλία και ήταν άγνωστος στο ευρύ κοινό, όμως η μεταγραφή του στη Βιγιαρεάλ, το 2002, εκτόξευσε την καριέρα του. Μετά από τέσσερα χρόνια παρουσίας στην Ισπανία, απέκτησε ισπανική υπηκοότητα και δικαίωμα συμμετοχής στους «φούριας ρόχας». Η έλλειψη ποδοσφαιριστή με τα δικά του χαρακτηριστικά, τον έκανε βασικό στην εθνική Ισπανίας. Αγωνίστηκε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006, ενώ δύο χρόνια μετά, στα 32 του, ήταν ένας εκ των πρωταγωνιστών στην πορεία προς την κατάκτηση του Euro 2008. Ο Μάρκος Σένα ήταν μέλος της καλύτερης ενδεκάδας της διοργάνωσης, ενώ αν δεν είχε τραυματιστεί, θα αγωνιζόταν και στο Μουντιάλ του 2010. Στη Βιγιαρεάλ αγωνίστηκε μέχρι τα 37 του.

Έντβιν Φαν Ντερ Σαρ
Μετά το «μπαμ» με τον Άγιαξ και την παρουσία στη Γιουβέντους, ο Ολλανδός τερματοφύλακας θεωρήθηκε «τελειωμένος» στα 31 του, όταν μετακινήθηκε στη Φούλαμ. Μετά από τέσσερα χρόνια στους Λονδρέζους, ο Φαν Ντερ Σαρ πήρε μεταγραφή για τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, παρά το γεγονός πως ήταν ήδη 35 ετών. Ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον δεν έκανε λάθος επιλογή, καθώς χρόνο με το χρόνο το «ασχημόπαπο» γινόταν ολοένα και καλύτερο. Συνέβαλλε τα μέγιστα στην κατάκτηση τεσσάρων πρωταθλημάτων, ενώ ήταν ο πρωταγωνιστής (με την απόκρουση του πέναλτι) στην κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ, το 2008. Στα 39 του αναδείχθηκε κορυφαίος τερματοφύλακας στην Ευρώπη, ενώ έχει το ρεκόρ απαραβίαστης εστίας στην Πρέμιερ Λιγκ (1311 λεπτά). Για όλα τα παραπάνω έμεινε στη Γιουνάιτεντ μέχρι την ηλικία των 41 ετών.

Αντόνιο Ντι Νατάλε
Ένας ποδοσφαιριστής που δεν αγωνίστηκε ποτέ σε κάποιον από τους «μεγάλους» του ιταλικού ποδοσφαίρου, όμως είναι έκτος σκόρερ όλων των εποχών στη Serie A (209 γκολ). Δεν αγωνίστηκε στις μικρές εθνικές ομάδες της Ιταλίας, με την πρώτη του παρουσία με τη «σκουάντρα ατζούρα» σε μεγάλη διοργάνωση να έρχεται στα 31 του χρόνια (Euro 2008). Πριν από την ηλικία των 30, ο Ιταλός επιθετικός σπάνια σημείωνε διψήφιο αριθμό τερμάτων, με τον ίδιο να σκοράρει ολοένα και περισσότερο με τη φανέλα της Ουντινέζε, όσο μεγάλωνε. Στα 31 πέτυχε 17 γκολ στο Καμπιονάτο, στα 32 πέτυχε 12 γκολ, στα 33 πέτυχε 29 γκολ, στα 34 πέτυχε 28 γκολ, στα 35 και στα 36 πέτυχε από 23 γκολ, στα 37 πέτυχε 17 γκολ και στα 38 πέτυχε 14 γκολ. Αν και είχε δηλώσει αρκετές φορές ότι σκοπεύει να αποσυρθεί από την ενεργό δράση, τελικά το αποφάσισε στα 39 του, το 2016.