Κι όμως. Υπάρχει τελικά τρόπος να κατακτήσει κανείς την αθανασία! Για τους Ολυμπιονίκες δεν γκρέμιζαν απλά τα τείχη στις πόλεις τους κατά την αρχαιότητα, αλλά οι σοφοί πρόγονοι, μάς δίδαξαν πως οι Ολυμπιονίκες κερδίζουν μια θέση στο πάνθεον των αθανάτων…

Η χώρα μας λοιπόν έχει κερδίσει 36 μετάλλια στου σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες προερχόμενα από 27 αθλητές, αφού κάποιοι κατέκτησαν περισσότερα του ενός. Να τους θυμηθούμε, ή να μάθουμε όσους δεν ξέρουμε. Το gazzetta.gr ξεκινάει την παρουσίασή τους, η οποία θα γίνει ανά δεκάδες!

Διαβάστε εδώ την πρώτη δεκάδα

Μιχάλης Δώριζας

Ο Μιχάλης Δώριζας γεννήθηκε στις 16 Απριλίου του 1888 στην Κωνσταντινούπολη και είχε καταγωγή από τα Δωριζάτα της Κεφαλλονιάς. Φοίτησε στη Ροβέρτειο Σχολή της γενέτειράς του. Πέθανε στις 21 Οκτωβρίου του 1957 στις ΗΠΑ (Πενσιλβάνια).

Ξεκίνησε την αθλητική του σταδιοδρομία από τον αθλητικό σύλλογο Άρης Μεγάλου Ρεύματος της Κωνσταντινούπολης και τη συνέχισε στον Εθνικό ΓΣ της Αθήνας. Το 1902 αγωνίστηκε για πρώτη φορά με τα χρώματα του Άρη. Κατέκτησε την α' θέση σε σφαιροβολία (με βολή στα 11,26 μ.) και δισκοβολία (34,32), ενώ τη β' στο άλμα επί κοντώ (2,80).

Ταυτόχρονα κατείχε όλα τα ρεκόρ της Ροβερτείου Σχολής στις ρίψεις. Από το 1906 όταν και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, εντάχθηκε στον Εθνικό ΓΣ, ως αθλητής του οποίου κατέκτησε πλήθος πανελλήνιων νικών και ολυμπιακών διακρίσεων. Στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1908 στο Λονδίνο αναδείχθηκε ασημένιος ολυμπιονίκης στον ακοντισμό, με καλύτερη βολή στα 51,36 μ. έναντι 54,44 του πρώτου. Επίσης ήταν δ' νικητής στον ελληνικό ακοντισμό. Στη συνέχεια μετανάστευσε στις ΗΠΑ και διέπρεψε στο χώρο της εκπαίδευσης. Έπειτα τις σπουδές του, αναγορεύτηκε καθηγητής Γεωγραφίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια. Το ίδιο διάστημα παντρεύτηκε την οδοντίατρο Κατίνα Μιχαλοπούλου.

Για γεωγραφικές μελέτες και εκπαιδευτικούς σκοπούς, έκανε δύο φορές το γύρο του κόσμου, επισκεπτόμενος μεταξύ άλλων χωρών και την Ελλάδα όπου παρέμεινε για μικρό διάστημα.

Κατερίνα Θάνου

Η Κατερίνα Θάνου γεννήθηκε στην Αθήνα την 1η Φλεβάρη του 1975, Νεοκοσμίτισσα, ηπειρωτικής (από την Πρέβεζα) καταγωγής.

Κατέκτησε την πρώτη θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο Μαεμπάσι της Ιαπωνίας το 1999 με 6.96 που ακόμα και σήμερα είναι η 4η καλύτερη επίδοση όλων των εποχών στην απόσταση. Επίσης πήρε χρυσά και στους Πανευρωπαϊκούς αγώνες κλειστού στίβου στα 60 μέτρα το 1996 και το 2000, ενώ την ίδια διοργάνωση το 1998 ήταν 4η στη Βαλένθια και το 2007 στο Μπέρμπιγχαμ 6η.

Με χρόνο 10.87 πέτυχε πανελλήνια επίδοση στους πανευρωπαϊκούς αγώνες του 1998 στη Βουδαπέστη και πήρε το χάλκινο μετάλλιο. Στις 22 Αυγούστου 1999 πήρε το χάλκινο μετάλλιο στα 100 μέτρα του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος της Σεβίλλης πετυχαίνοντας χρόνο 10.84.

Όμως δεν ήταν το μόνο μετάλλιό της σε παγκόσμιο πρωτάθλημα ανοικτού στίβου, αφού και το 2001 στο Εντμοντον του Καναδά ήταν 2η και σε αυτό του 2003 στο Παρίσι, ήταν 3η…

Σπουδαία επιτυχία στην καριέρα της αποτέλεσε το αργυρό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς του 2000, εκεί που έγινε το μέγα σκάνδαλο της ΔΟΕ, καθώς έχοντας ακυρώσει την χρυσή νικήτρια Μάριον Τζόουνς, δεν απένειμε ποτέ το χρυσό στην αργυρή Κατερίνα. Έτσι έχουμε το παράδοξο σε ένα Ολυμπιακό αγώνισμα να μην υπάρχει πρώτος νικητής και η κατάταξη να ξεκινά από τον δεύτερο!..

Το 2002 κέρδισε στο Μόναχο το ευρωπαϊκό ανοικτού στίβου.

Οι διακρίσεις της, είναι πάμπολλες, καθώς συν τοις άλλοις το 1995 ήταν 2η στην Πανεπιστημιάδα στη Φουκουόκα και χρυσή νικήτρια στην επόμενη διοργάνωση (Πανεπιστημιάδα) του 1997 στην Κατάνια της Ιταλίας.

Ιωάννης Θεοδωρόπουλος

Ο Ιωάννης Θεοδωρόπουλος ήταν τρίτος ολυμπιονίκης στο άλμα επί κοντώ στους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες το 1896 στην Αθήνα. Γεννήθηκε στην Ευρυτανία. Στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας αγωνίστηκε στο άλμα επί κοντώ στις 10 Απριλίου 1896 και με τον Ευάγγελο Δαμάσκο, μαζί κατατάχθηκαν 3οι, με άλμα στα 2,60 μ. Ωστόσο, άλλοι συγγραφείς, όπως ο Γερμανός Φόλκερ Κλούγκε αναφέρει για τον Δαμάσκο άλμα στα 2,90 και για τον Θεοδωρόπουλο άλμα στα 2,75. Τόσο η ΔΟΕ όσο και η IAAF ασπάζονται ότι η τρίτη θέση κατακτήθηκε από αμφότερους τους Έλληνες αθλητές.

Αναστασία Κελεσίδου

Η Αναστασία Κελεσίδου ήταν αθλήτρια της δισκοβολίας. Γεννήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 1972 στο Αμβούργο, από γονείς από Σέρρες και Θεσσαλονίκη αντίστοιχα. Υπήρξε μία από τις κορυφαίες και πιο σταθερές Ελληνίδες αθλήτριες με επιτυχίες και συνεχή παρουσία στο βάθρο σε 6 μεγάλες διοργανώσεις από το 1999 έως το 2004.

Η Κελεσίδου έδειξε δείγματα των δυνατοτήτων της από μικρή ηλικία. Το 1994 ήταν 2η στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Νέων, ενώ ένα χρόνο αργότερα στην πρώτη της συμμετοχή σε μεγάλη διοργάνωση ήταν 11η στο παγκόσμιο πρωτάθλημα στίβου του Γκέτεμποργκ. Το 1997 ήταν 1η Μεσογειονίκης, ενώ το 1998 περιορίστηκε στην 7η θέση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου στη Βουδαπέστη με βολή στα 62,95μ.

Κατέκτησε το πρώτο της μετάλλιο σε μεγάλη διοργάνωση μία χρονιά αργότερα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 1999 στη Σεβίλλη, όπου ήταν 2η με βολή στα 66,05μ.

Την επόμενη χρονιά, πήγε στο Σίδνεϊ για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2000, ως ένα από τα φαβορί και δικαίωσε τον τίτλο αυτό, καθώς κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο και τη 2η θέση στο αγώνισμα αυτό. Η επόμενη μεγάλη διοργάνωση ήταν το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 2001 στο Έντμοντον στον Καναδά, όπου κατέλαβε την 3η θέση μετά την αφαίρεση του μεταλλίου από τη νικήτρια (Νατάλια Σάντοβα) για χρήση αναβολικών ουσιών με βολή στα 65,52μ. Η Τασούλα που έψαχνε επιτέλους τη νίκη αγωνίστηκε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου 2002 στο Μόναχο όπου τελικά κατέλαβε για άλλη μια φορά την 3η θέση με επίδοση στα 63,92μ., 39 εκατοστά πίσω από τη νικήτρια Κατερίνα Βόγγολη… Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 2003 στο Παρίσι κατέκτησε την 2η θέση και το αργυρό μετάλλιο, με καλύτερη βολή στα 67,13μ., μπροστά αυτή τη φορά από την άλλη Ελληνίδα δισκοβόλο, Κατερίνα Βόγγολη.

Μετά από τόσες 2ες και 3ες θέσεις σε μεγάλες διοργανώσεις η Τασούλα Κελεσίδου αναζητούσε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 στην Αθήνα, κάτι που φάνταζε εφικτό αν λάβει κανείς υπόψη τις επιδόσεις εκείνη τη χρονιά (67,03μ). Πέρασε πανηγυρικά στον τελικό και με βολή στα 66,68μ. προηγούνταν μέχρι την 5η προσπάθεια, αλλά τελικά για άλλη μια φορά κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο, δεύτερο σε διοργάνωση Ολυμπιακών Αγώνων.

Μετά από 2 Ολυμπιακά μετάλλια, 3 Παγκόσμια και ένα Ευρωπαϊκό η Τασούλα Κελεσίδου αποφάσισε να αποσυρθεί από τον αθλητισμό.

Η εξέλιξή της Αναστασίας Κελεσίδου στα χρόνια των επιτυχιών :

* 1998 : 66,18μ. * 1999 : 67,70μ. (ατομικό ρεκόρ)

* 2000 : 67,12μ.

* 2001 : 65,52μ.

* 2002 : 65,08μ.

* 2003 : 67,14.

* 2004 : 67,03μ.

Κώστας Κεντέρης

Ο Κώστας Κεντέρης αναδείχθηκε Ολυμπιονίκης στο Σίδνεϊ στις 28 Σεπτεμβρίου του 2000 στα 200 μέτρα, παγκόσμιος πρωταθλητής το 2001 και πρωταθλητής Ευρώπης το 2002. Γεννήθηκε στις 11 Ιουλίου του 1973 στην πόλη της Μυτιλήνης. Ξεκίνησε τον αθλητισμό το 1983 στον Αρίωνα Μυτιλήνης, αρχικά με το μήκος.

Ο πρώτος του προπονητής ήταν ο Γρηγόρης Κοντός, ο οποίος τον προέτρεψε να αφήσει το μήκος και να ασχοληθεί με τα 200 και 400 μέτρα. Με τον Κοντό προπονήθηκε για 9 χρόνια. Μεγαλύτερη επιτυχία που σημείωσε μαζί του ήταν η πρώτη θέση σε Παγκόσμιο Σχολικό Πρωτάθλημα στα 400 μέτρα (47.79). Το Σεπτέμβριο του 1992 μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη για σπουδές και ξεκίνησε να γυμνάζεται με τον Πλούταρχο Σαρασλανίδη (πρόκειται για τον άνθρωπο που οδήγησε τη Βούλα Πατουλίδου στο θρίαμβο της Βαρκελώνης το 1992).

Η πρώτη του μεγάλη διάκριση με τον Σαρασλανίδη ήταν η 1η θέση στους Μεσογειακούς Αγώνες το 1993 στα 400 μ. με χρόνο 45,70 που ήταν το πανελλήνιο ρεκόρ. Μετά το ευρωπαϊκό κλειστού της Γάνδης το 2000 γυμναζόταν στην Αθήνα με τον Χρήστο Τζέκο. Από το 1989 που έκανε την πρώτη Πανελλήνια νίκη του στα 400 μ. στην κατηγορία των Παίδων δεν έχασε από Έλληνα αθλητή στα 400μ. Είναι κάτοχος 3 Πανελλήνιων Ρεκόρ, ένα στην κατηγορία των εφήβων στα 200μ. 21.05 (1992) και δύο στην κατηγορία των ανδρών στα 400 μ. κλειστού στίβου με 46.36 (1999) και 200 μ. ανοιχτού στίβου με 19.85 (2002).

Αυτό που ήταν εκπληκτικό με τον Κώστα, ήταν στο Μόναχο με το 19,85, όταν κέρδισε το ευρωπαϊκό με βροχή, κόντρα άνεμο -0,6μδ και άφησε τους 3 τελευταίους διασκελισμούς πανηγυρίζοντας με τα χέρια πάνω. Αναρωτιέται κανείς το πόσο θα έκανε υπό φυσιολογικές συνθήκες…

Θεόδωρος Μακρής

Ο Θεόδωρος Μακρής γεννήθηκε στην Πάτρα και υπήρξε πρώτος ολυμπιονίκης στη Μεσολυμπιάδα της Αθήνας το 1906, στο αγώνισμα άλμα επί κοντώ με 3,25μ, πετυχαίνοντας νέο Πανελλήνιο ρεκόρ. Ήταν αθλητής της Γ.Ε. Πατρών, αλλά το 1904 αγωνίστηκε με τα χρώματα του Παναχαϊκού για να ξαναεπιστρέψει στη ΓΕΠ και να ξαναπάει στον Παναχαϊκό το 1910.

Πανελλήνιες νίκες

Πανελλήνιοι αγώνες 1904 : 1ος άλμα είς ύψος 3,22 (Πανελλήνιο ρεκόρ)

Πανελλήνιοι αγώνες 1906 : 1ος άλμα είς ύψος άνευ φόρας 1,26

Πανελλήνιοι αγώνες 1906 : 3ος στο Άλμα επί κοντώ 2.80

Παναχαϊκοί αγώνες 1900 : 1ος Άλμα επί κοντώ

Μιρέλα Μανιάνι

Η Μιρέλα Μανιάνι γεννήθηκε στο Δυρράχιο της Αλβανίας στις 21 Δεκεμβρίου 1976. Καταγόμενη από την Αλβανία, απέκτησε την ελληνική υπηκοότητα όταν παντρεύτηκε τον επίσης ελληνοποιημένο αρσιβαρίστα Γιώργο Τζελίλη. Είναι μία από τις πιο σπουδαίες ακοντίστριες όλων των εποχών. Με το νέο τύπο ακοντίου, που χρησιμοποιείται από το 1999, έχει πετύχει επίδοση 67,51 μέτρα μία απ τις καλύτερες επίδοσεις όλων των εποχών στον κόσμο, ενώ δύο φορές έκανε παγκόσμιο ρεκόρ. Γυμναζόταν με τον Βασίλη Κοκκόλη και στο τέλος με τον Αντώνη Παπαδημητρίου.

Η πρώτη της συμμετοχή σε μεγάλη διοργάνωση έγινε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 1997 στην Αθήνα, όπου κατέλαβε την 11η θέση. Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου 1998 στη Βουδαπέστη, μολονότι προκρίθηκε στον τελικό ως 2η με επίδοση 65,14 μέτρα στον τελικό περιορίστηκε στην 9η θέση με βολή στα 58,65 μέτρα. Η πρώτη πολύ μεγάλη επιτυχία ήρθε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 1999 στη Σεβίλλη, όπου με βολή στα 67,09 μέτρα κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο. Επόμενο ραντεβού ήταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Σίδνεϊ, όπου παρουσιάζοντας για άλλη μια φορά εξαιρετικό πρόσωπο, κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο με βολή στα 67,51 μέτρα, που σημείωσε μάλιστα δύο φορές στο συγκεκριμένο αγώνα, σημειώνοντας πανελλήνιο ρεκόρ. Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 2001 στο Έντμοντον κατέλαβε τη δεύτερη θέση ανεβαίνοντας στο βάθρο για δεύτερη συνεχή χρονιά με καλύτερη προσπάθεια στα 65,78 μέτρα. Το 2002, έμελλε να βρεθεί ξανά στην κορυφή μετά από δίχρονη απουσία και το κατάφερε πολύ άνετα, καθώς οι αντίπαλές της στον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Στίβου 2002 στο Μόναχο δεν μπορούσαν να πλησιάσουν τη βολή της στα 67,47 μέτρα.

Την επόμενη χρονιά, η Μιρέλα διατήρησε την πρωτοκαθεδρία στον κόσμο και με βολή στα 66,52 μέτρα. κατέκτησε για δεύτερη φορά τον τίτλο της παγκόσμιας πρωταθλήτριας. Το 2004, δεν ήταν η πιο εύκολη για αυτήν χρονιά, καθώς είχε αρκετούς τραυματισμούς. Στον προκριματικό του ακοντισμού για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας «κατέβηκε» με ρεκόρ χρονιάς 59,92 μέτρα και έριξε πάνω από το όριο των 61 μέτρων στην τρίτη της προσπάθεια με βολή στα 61,04 μέτρα. Στον τελικό, κάνοντας μία συγκινητική προσπάθεια κατόρθωσε στην τελευταία της προσπάθεια να ρίξει το ακόντιό της στα 64,29 μέτρα και να κατακτήσει την τρίτη θέση και το χάλκινο μετάλλιο. Το 2005 ταλαιπωρήθηκε από προβλήματα τραυματισμών που την έφεραν για πρώτη φορά εκτός τελικού σε μεγάλη διοργάνωση από το 1997.

Η εξέλιξη της Μιρέλας Μανιάνι με το νέο τύπο ακοντίου

* 1999 : 67,09 μ.

* 2000 : 67,51 μ.

* 2001 : 66,70 μ.

* 2002 : 67,47 μ.

* 2003 : 66,52 μ.

* 2004 : 64,29 μ.

* 2005 : 59,22 μ.

Νίκη Μπακογιάννη

Η Νίκη Μπακογιάννη ήταν αθλήτρια του ύψους με μεγάλες επιτυχίες στη καριέρα της. Γεννήθηκε στη Λαμία στις 19 Ιουνίου 1968 και ξεκίνησε από τον Αθλητικό Όμιλο «Αθανάσιος Διάκος».

Από τα 16 της χρόνια συμμετείχε σε διεθνείς αγώνες. Το 1985 έλαβε μέρος στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στίβου εφήβων- νεανίδων στο Κότμπους της -τότε- Ανατολικής Γερμανίας όπου πέρασε το 1,85 μ. Το 1992 στη Βαρκελώνη έλαβε για πρώτη φορά μέρος σε Ολυμπιακούς Αγώνες αλλά με 1,88 μ. δεν πέρασε στον τελικό. Το 1996 ήταν δεύτερη στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα κλειστού στίβου (1,96 μ.) και το 1997 δεύτερη στους Μεσογειακούς Αγώνες.

Η μεγαλύτερή της διάκριση είναι το ασημένιο μετάλλιο στον τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων της Ατλάντα το 1996 με 2,03 μ. επίδοση που αποτελεί πανελλήνιο ρεκόρ το οποίο κατέρριψε διαδοχικά 3 φορές σε εκείνον τον αγώνα, με 1,99- 2,01 και 2,03.. Παράλληλα αυτή η επίδοση της έδωσε και μια θέση στο ρεκόρ Γκίνες, αφού η διαφορά των 33 εκατοστών που την χωρίζουν από τα 2,03 μέτρα που πήδηξε είναι η μεγαλύτερη που έχει σημειωθεί σε σχέση με το ύψος του αθλητή και αυτού που υπερβαίνει στον πήχη… Η Μπακογιάννη, που πήγε στην Ατλάντα με 1.97, είχε ήδη υπερβεί τον εαυτό της περνώντας με τη δεύτερη προσπάθεια το 1.99 και με τη δεύτερη το 2.01, που ήταν πανελλήνιο ρεκόρ, γι' αυτό και όταν η Κονσταντίνοβα πέρασε το 2.03, όλοι πίστεψαν πως η πρώτη θέση είχε κριθεί.

Όμως η Ελληνίδα πρωταθλήτρια δεν είχε πει ακόμη την τελευταία της κουβέντα. Απέτυχε να το περάσει με την πρώτη προσπάθεια, αλλά στη δεύτερη πέρασε πάνω από τον πήχη και έκανε ακόμη πιο συγκλονιστική την αναμέτρηση. Τελικά η Κονσταντίνοβα κατάφερε να περάσει και το 2.05 και εκεί κρίθηκαν τα μετάλλια, αφού η Μπακογιάννη απέτυχε να το περάσει. Αγωνιζόταν μέχρι και το 2004 όταν και πήρε μέρος στον προκριματικό αγώνα του ύψους των γυναικών στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας.

Είναι μητέρα δύο παιδιών.

Βούλα Πατουλίδου

Η Παρασκευή (Βούλα) Πατουλίδου, είναι πλέον και πολιτευτής. Είναι η πρώτη γυναίκα χρυσή ολυμπιονίκης για την Ελλάδα. Ήταν μέλος της ολυμπιακής ομάδας σε πέντε Ολυμπιάδες (τις χρονιές: 1988, 1992, 1996, 2000 και 2004). Ήταν, ως αθλήτρια, μέλος του Ηρακλή και του ΠΑΟΚ. Γεννήθηκε στον Τριπόταμο Φλώρινας στις 29 Μαρτίου του 1965. Είναι πτυχιούχος του Τμήματος Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού (Τ.Ε.Φ.Α.Α.) και φέρει το βαθμό της υποπλοιάρχου του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού. Στη πρώτη της συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες, το 1988 στη Σεούλ, κατέλαβε τη 15η θέση στα 100μ. Στις 5 Αυγούστου του 1992, κατέκτησε το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο στη Βαρκελώνη στα 100 μ. εμπόδια με επίδοση 12.64, φωνάζοντας τη φράση που έγραψε ιστορία… «Για την Ελλάδα, ρε γαμώτο!».

Ηταν το πρώτο χρυσό μετάλλιο της Ελλάδας στο στίβο από το 1912 και τον Κώστα Τσικλητήρα. Δύο χρόνια νωρίτερα, στους Βαλκανικούς Αγώνες, πήρε χρυσό μετάλλιο στα 100 μ. και στα 100 μ. με εμπόδια. Στους Μεσογειακούς Αγώνες του 1991 κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στα 100 μ. Μετά τη νίκη της στη Βαρκελώνη, άλλαξε άθλημα και αγωνίστηκε στο μήκος, όπου έκανε ατομική επίδοση 6.71 το 1995. Το 1996, στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντας, η Πατουλίδου ήταν και πάλι παρούσα στον τελικό και ήρθε δέκατη στο μήκος. Διακρίθηκε αρκετές φορές στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα. Ήταν πρώτη στο Μπρούνο Τζάουλι το 1995 στα 100 μ. εμπόδια, στους Βαλκανικούς το 1990 στα 100 μ. και στα 100 μ. εμπόδια και στους Βαλκανικούς το 1994 στο άλμα εις μήκος.

Από το 2000 επέστρεψε στα 100 και τα 60μ. και το καλοκαίρι του 2000 συμμετείχε στην τέταρτη Ολυμπιάδα της καριέρας της, στο Σίδνεϊ με την ομάδα σκυταλοδρομίας 4x100. Το 2001 έφτασε ως τους ημιτελικούς του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Κλειστού στίβου. Ήταν μέλος και της ολυμπιακής ομάδας του 2004, στα 4Χ100μ. Στις 9 Δεκεμβρίου του 2004 ανακοίνωσε την απόσυρσή της από την ενεργό δράση...

Λίγο μετά εισήλθε στο στίβο της πολιτικής και βρέθηκε στους κόλπους του ΠΑΣΟΚ. Ήταν υποψήφια Νομάρχης στη Θεσσαλονίκη το 2006, ηττήθηκε όμως στις εκλογές από τον Παναγιώτη Ψωμιάδη. Στις 27 Ιουνίου 2006 παρουσίασε το συνδυασμό της "Για τη Θεσσαλονίκη". Μετά την αποτυχία της στις εκλογές, παραιτήθηκε και από το Νομαρχιακό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ.

Στις ελληνικές Δημοτικές και Περιφερειακές εκλογές του 2014, που διεξήχθησαν την Κυριακή 18 Μαΐου 2014 και οι επαναληπτικές εκλογές έγιναν την Κυριακή 25 Μαΐου 2014 συμμετείχε στον συνδυασμό Απόστολος Τζιτζικώστας "Αλληλεγγύη Σύγχρονη Ανθρώπινη Μακεδονία" και εξελέγη Αντιπεριφερειάρχης της Μητροπολιτικής Ενότητας Θεσσαλονίκης.

Ολυμπιακοί Αγώνες Σεούλ 1988: 100μ / 11.85 (Ημιτελικός), Θέση: 15η Βαρκελώνη 1992: 100μ. εμπ./ 12.64 (Τελικός - Πανελλήνιο ρεκόρ), Θέση: 1η Ατλάντα 1996: Μήκος/ 6,37 (Τελικός), Θέση: 10η Σίδνεϊ 2000: 4Χ100μ 43.53 (Ημιτελικός), Θέση: 13η. 100μ. / 11.65 (Προκριματικός)

* 1η (Μεσογειακοί 1991)/100μ

* 2η (Μεσογειακοί 1991)/100μ.εμπ.

Γεώργιος Ρουμπάνης

Ο Γεώργιος Ρουμπάνης γεννήθηκε στις 15 Αυγούστου 1929 στη Θεσσαλονίκη. Αρχικά εντάχθηκε στο δυναμικό του Παναθηναϊκού Αθλητικού Ομίλου και εν συνεχεία μετεγγράφηκε στον Πανελλήνιο Γ.Σ. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1956 στη Μελβούρνη, κέρδισε το χάλκινο μετάλλιο στο άλμα επί κοντώ, με άλμα 4.50, μετά από επίπονο αγώνα διάρκειας 8 ωρών. Το 1956 του απονεμήθηκε το Αθλητικό Βραβείο του ΠΣΑΤ, ως καλύτερος αθλητής της χρονιάς. Αποσύρθηκε από τον αθλητισμό το 1961. Μαζί με το Δημήτρη Θανόπουλο ίδρυσε το Σύλλογο Ελλήνων Ολυμπιονικών, το 1985.

Το μετάλλιο του Γιώργου Ρουμπάνη που πανηγυρίστηκε έξαλλα, ήταν χρονολογικά το πρώτο για το στίβο οποιουδήποτε χρώματος μετά το 1912 και τον Τσικλητήρα, ή μετά από 44 χρόνια.

Γεώργιος Σαριδάκης Ο Γεώργιος Σαριδάκης γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1885 και ήταν τρίτος Ολυμπιονίκης το 1906. Ηταν αθλητής του Πανιώνιου. Πήρε μέρος στην Μεσολυμπιάδα του 1906 στην Αθήνα και στα 3.000 μέτρα βάδην όπου τερμάτισε τρίτος με επίδοση 15:33.0, πίσω από τους Γκιόργκι Στάντικς και Χέρμαν Μίλερ. Στους Πανιώνιους αγώνες του 1906 στην Σμύρνη ήταν 1ος στα 1500 μ.βάδην με επίδοση 7,53.