Ρύζι με γεύση χρυσού

Ρύζι με γεύση χρυσού

bet365

Ο Αλέξανδρος Λοθάνο έχει φάει σε ένα μήνα όσο ρύζι δεν έχει φάει σε όλη του την ζωή, επαινεί τους Ιάπωνες για τα μαγαζιά που εξυπηρετούν 24 ώρες το 24ωρο και απολαμβάνει τα ελληνικά μετάλλια (και) για τα «μπράβο» των ξένων.

Κλείνω έναν μήνα (παρά κάτι μέρες) στην Ιαπωνία και από την Ελλάδα μου λείπουν τα πάντα. Πάνω απ’ όλα, βεβαίως, η οικογένεια, Αλλά όχι μόνο αυτή. Μου λείπει να ακούω να μιλάει ελληνικά ο διπλανός μου (και όχι ιαπωνικά ή αγγλικά), να χαζεύω κάτι στην τηλεόραση που να καταλαβαίνω (εξαίρεση τα αθλητικά), να βλέπω ελληνικές πινακίδες στον δρόμο ή να απολαμβάνω ένα σουβλάκι ή ένα παραδοσιακό σπιτικό φαγητό, τύπου μουσακά ή παστίτσιο.

Όχι, όμως, και τα γεμιστά, γιατί ποτέ δεν ήμουν φανατικός του ρυζιού (είμαι μακαρονάς, τι να κάνουμε;). Εδώ στο Τόκιο, όμως, έμαθα να εκτιμώ και το ρύζι, το οποίο παρεμπιπτόντως είναι η νούμερο ένα τροφή στον κόσμο, πάνω από το σιτάρι και το καλαμπόκι.

Τρία δισεκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη τρέφονται πρωτίστως με ρύζι και εγώ δεν θα μπορούσα να τολμήσω να αποτελέσω εξαίρεση. Και να ήθελα, βεβαίως, δεν θα ήταν εύκολο σε μια χώρα όπου το ρύζι είναι το κυρίως πιάτο ή συνοδευτικό σε (σχεδόν) όλα τα πιάτα που περιλαμβάνουν κρέας ή ψάρι.

Επειδή, όμως, εδώ δεν υπάρχει η δυνατότητα να μαγειρέψουμε και ο ελεύθερος χρόνος για εξόδους φαγητού είναι περιορισμένος, βρήκα μια λύση με την οποία συνδυάζω την υγιεινή διατροφή με την είσοδό μου (για τα καλά) στον κόσμο του ρυζιού.

Αναφέρομαι στα στρογγυλά σκευάσματα που βλέπετε στην βασική φωτογραφία του άρθρου. Μικρές μερίδες ρυζιού, οι οποίες περιλαμβάνουν σολωμό, κοτόπουλο, γαρίδες ή οτιδήποτε άλλο (ταιριαστό εννοείται) μπορεί να φανταστεί κάποιος.

Τρως δύο - τρία από αυτά (είναι πάμφθηνα, η τιμή τους δεν φτάνει το ένα ευρώ) και χορταίνεις, ενώ ταυτόχρονα απολαμβάνεις ένα μέρος της (τεράστιας) γκάμας φαγητού που διαθέτει η Ιαπωνία. Και που μπορείς να τα βρεις αυτά;

Στα άπειρα καταστήματα που λειτουργούν επί 24ώρου βάσεως και είναι πολύ χρήσιμα για όσους εργάζονται «περίεργες» ώρες, σχολάνε πολύ αργά και ψάχνουν κάτι να βάλουν στο στόμα τους για να νικήσουν την πείνα τους. Έχει ακόμα και σουβλάκια - καλαμάκια (!), αν και ομολογώ ότι προτιμώ να μην τα δοκιμάσω και να κάνω υπομονή για τα αυθεντικά.

μαγαζί

Στην Ιαπωνία υπολογίζεται ότι υπάρχουν πάνω από δύο χιλιάδες «7-11», μαγαζιά που προσφέρουν μια αξιοπρεπέστατη γκάμα προϊόντων. Επειδή, μάλιστα, το συγκεκριμένο κατάστημα είχε τεράστια επιτυχία, άνοιξαν και άλλα παρόμοια, όπως το «Lawson» ή το «Familymart».

Υπάρχει ένα τέτοιο κατάστημα σχεδόν σε κάθε γωνία και, αν πεινάς ή διψάς, είναι αδύνατο να μην βρεις κάτι οποιαδήποτε ώρα της ημέρας ή της νύχτας. Στην Ελλάδα του ξενυχτιού (προ κορονοϊού τουλάχιστον) φρονώ ότι θα έκαναν θραύση αυτά τα μαγαζιά και θα αποτελούσαν τεράστιο ανταγωνισμό για τις καντίνες με τα «βρώμικα» ή τα γνωστά καταστήματα που φέρουν τον τίτλο του υψηλότερου βουνού στον κόσμο

«Μπράβο σας!»

Ο καταραμένος κορονοϊός δεν έχει στερήσει μόνο την δυνατότητα στους φιλάθλους να απολαύσουν από κοντά Ολυμπιακούς Αγώνες που ομολογώ ότι σε αγωνιστικό επίπεδο είναι εξαιρετικοί (όσους βλέπετε στις εξέδρες είναι προπονητές και εθελοντές).

Λόγω της πανδημίας, ακόμα και οι δημοσιογράφοι έχουν περιορισμένη πρόσβαση για να μπορέσουν να δουν από κοντά τις προσπάθειες των αθλητών - συμπατριωτών τους και να πανηγυρίσουν μαζί τις επιτυχίες τους.

Γιατί, ναι, ο δημοσιογράφος κάνει πάνω απ’ όλα την δουλειά του με την κάλυψη των Αγώνων, αλλά δεν μπορεί να μην παρασυρθεί και να συγκινηθεί με το μυθικό χρυσό του Μίλτου Τεντόγλου ή την τιτάνια προσπάθεια του Λευτέρη Πετρούνια, οι οποίοι πρωτίστως παλεύουν για τον εαυτό τους και τις οικογένειές τους, αλλά δίνουν και μια μικρή, νοερή έστω, ώθηση στην Ελλάδα.

Η πιο πετυχημένη μέρα της χώρας μας στο Τόκιο ήταν ιδιαίτερη για τον υπογράφοντα για τα «μπράβο» που άκουσα από ξένους συναδέλφους που ομολογουμένως δεν περίμεναν το χρυσό του Τεντόγλου και ενδεχομένως να αιφνιδιάστηκαν από το χρώμα του μεταλλίου του «βασιλιά των κρίκων».

Η Ελλάδα δεν μπορεί να γίνει Κίνα (σαρώνει τα χρυσά), Ηνωμένες Πολιτείες (σχεδόν πάντα πρώτη στον πίνακα μεταλλίων), Αυστραλία ή Μεγάλη Βρετανία. Κάθε μετάλλιό της, όμως, έχει ξεχωριστή σημασία και αποτελεί μια ανάσα περηφάνιας σε μια δύσκολη (ως συνήθως δηλαδή) περίοδο για την χώρα μας.

Και τα «μπράβο» των ξένων, όλο και πιο σπάνια σε συνολικό επίπεδο, σε κάνουν να νιώθεις και εσύ ένα (πολύ μικρό) μέρος αυτής της επιτυχίας, η οποία ανήκει 100% σε αυτά τα παιδιά που μόχθησαν, έχυσαν ποτάμια ιδρώτα και ανέβηκαν στο βάθρο με το σπαθί τους.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Αλέξανδρος Λοθάνο
Αλέξανδρος Λοθάνο

Η γραφομηχανή του μπαμπά, συνοδοιπόρος στα πρώτα βήματα. Αγάπη για το γράψιμο από νεαρή ηλικία και, σε συνδυασμό με την λατρεία για τον αθλητισμό, η κατάληξη προφανής για τον Αλέξανδρο Λοθάνο. Πάνω από 25 χρόνια στα δημοσιογραφικά πέριξ, ταξίδια ζωής σε μεγάλες διοργανώσεις και τελικούς, συγγραφή βιβλίων, ξεχωριστές γνωριμίες με σπουδαίες προσωπικότητες. Όχι, παράπονο δεν μπορεί (και δεν θέλει) να έχει...