Το 24ωρο ενός gamer σε καραντίνα
Δηλώνω συνταξιούχος gamer. Έλιωσα ό,τι ποδοσφαιράκι, platform και rpg κυκλοφόρησε σε Amiga, NES, Mega Drive και PC από τις αρχές των ‘90s μέχρι τα μέσα των ‘00s. Από όταν, όμως, άρχισα να δουλεύω έβαλα ένα στοπ στην αγαπημένη μου ασχολία, αφού ο βαθμός εθισμού που μου προκαλεί δεν θα με απέτρεπε από το να πω ένα πρωί στον αρχισυντάκτη μου ότι παραιτούμαι μόνο και μόνο για να μην αφήσω στην μέση την εξαιρετική σεζόν που κάνω με την Leyton Orient στο Football Manager, πηγαίνοντας στο γραφείο. Παρ΄όλα αυτά, κάθε Χριστούγεννα, Πάσχα και καλοκαίρι επιστρέφω στο gaming χτυπώντας δεκάωρα πίσω από την οθόνη του pc. Μάντεψε, σε τι κατάσταση με βρήκε η καραντίνα.
Σωστά. Εδώ και δέκα μέρες που «δουλεύουμε» από το σπίτι, στην οθόνη του laptop που έχω πάρει από το γραφείο υπάρχει το διαχειριστικό του Gazzetta, στην οθόνη του pc το inventory του warrior μου στο πρώτο Diablo κι ανάμεσα τους ένα σακουλάκι πατατάκια Tsakiris με ξύδι. Το βασικό μου, δηλαδή, γεύμα μέχρι το βράδυ που θα παραγγείλω κάτι απέξω.
Πριν περιγράψω αναλυτικά το 24ωρο μου, να ξεκαθαρίσω πως στo pc μου τρέχει το πρώτο Diablo και όχι κάποιο Final Fantasy ή το τελευταίο Football Manager στο πλαίσιο μιας δικλείδας ασφαλείας που έχω πάρει για να μην χάσω τη δουλειά μου. Το pc μου είναι ένα διπύρηνο Pentium με 2 GB Ram και «μαμίσια» κάρτα γραφικών, ώστε να μην μπορεί να σηκώσει κανένα σοβαρό παιχνίδι της τελευταίας και βάλε δεκαετίας. Έτσι κάθε φορά που το ρίχνω στο gaming ξεθάβω αγαπημένους τίτλους του παρελθόντος.
Για την καραντίνα ξέθαψα το πρώτο Diablo και η κάθε μέρα της, αν εξαιρέσεις το διαφορετικό σημείο του παιχνιδιού που με βρίσκει κάθε φορά, κυλάει κάπως έτσι:
08:00 Ξυπνάω. Πιο πιθανό να ξαναρχίσει αύριο η Ευρωλίγκα, από το να σταματήσω να ξυπνάω την ώρα που βαράει εδώ και δέκα χρόνια το ξυπνητήρι.
08:03 Ανοίγω το pc και πάω στην τουαλέτα. Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο.
08:04 Όσο βουρτσίζω τα δόντια με βασανίζει ένα ερώτημα: Με warrior, rogue ή sorcerer τερμάτισα το Diablo την τελευταία φορά; Καραντίνα πόσο σε αγαπώ.
08:11 Το θυμήθηκα. Με sorcerer. Ωραία, ήρθε η ώρα αν το τερματίσω ξανά με warrior, σκέφτομαι και βάζω το μπρίκι στο μάτι. Είπαμε δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο.
08:12 Intro playing. Πάμε λίγο.
08:19 Σαν να πείνασα λιγάκι. Πιάνω κάτι που βρίσκω στο γραφείο και το βουτάω στο φλυτζάνι. Μμμμ δεν πάνε κι άσχημα τα πατατάκια με τον καφέ.
08:59 Μήνυμα από αρχισυνάκτη: «Έχει κορονοιό και ο Ντιμπάλα. Φτιάξε μια λίστε με όλους τους ποδοσφαιριστές που κόλλησαν». Δεν μας παρατάς ρε φίλε πρωινιάτικα.
09:00 «Αυτό κάνω ήδη». Λολ.
09:01 Μπαίνω για πρώτη φορά στον καθεδρικό. Ήρθε η ώρα να αντιμετωπίσω τον Butcher. Κανένας Ντιμπάλα.
09:50 «Ρεεεεε κοιμήθηκες; Έτοιμο το κείμενο;». @#$@!
09:51 «Περνάω φωτογραφίες και στο στέλνω». Πάλι ξέμεινα από healing potions.
10:40 Συναντάω τον Butcher. Με πετσοκόβει σε πέντε δευτερόλεπτα. @#$@! @#$@
10:42 «Τιιιιι θα γίίίίίίνει με το κείμενο». Πφφφφ.
11:31 «Στο έστειλα. Σόρι ρε, είχα πάει να βγάλω τα σκουπίδια και με πήγαν στο τμήμα για αναγνώριση επειδή δεν είχα μαζί μου ταυτότητα». Πού τα βρίσκω ο άτιμος.
11:45 Πετσόκομμα από τον Butcher σε είκοσι δευτερόλεπτα. Δίνει γροθιά στο πληκτρολόγιο.
12:44 Πετσοκόβω τον Butcher σε μισό λεπτό. Γονατίζει και δείχνει τον ουρανό.
13:00 Πηγαίνω μέχρι το μπαλκόνι να ξεπιαστώ. Ααααααχ.
13:28 Γουργουρίζει η κοιλιά μου. Κάτι τάπερ δεν έφερε η μάνα μου την Κυριακή;
14: 38 Συνεχίζει να γουργουρίζει η κοιλιά μου. Πού να είναι άραγε εκείνα τα τάπερ;
15:38 Η κοιλιά μου πλέον πονάει. Ανοίγω το ψυγείο. Είναι πιο άδειο από την Μεσογείων με καραντίνα. Τα τάπερ τα έχεις αδειάσει από χθες, λέει το ψυγείο.
15:39 Ανοίγω το ντουλάπι της κουζίνας. Cooked Tsakiris με θαλασσινό αλάτι ή κυματιστά με bbq; Παίρνω τα δεύτερα και κάθομαι ξανά στο γραφείο. Νομ νομ νομ.
16:01 Πέμπτο level up σε έξι ώρες. Not bad.
16:06 Όντως τώρα; Μου μίλησε το ψυγείο; Χμμμ.
16:59 Tα βαρέθηκα τα swords. Ήρθε η ώρα για το πρώτο μου mace. Ταν ταν ταν ταν.
17:01 Ψωνίζω από τον blacksmith και κατεβαίνω φουριόζος στις κατακόμβες. Τώρα που το ξανασκέφτομαι με «δάγκωσε» ο blacksmith.
17:10 «Έλα μαν γράψε ένα τελευταίο για σήμερα. Έκανε νέο story που βαριέται ο Αντετοκούνμπο». Δεν είναι ο μόνος.
17:11 «Οκ οκ αυτή τη φορά δεν θα ξαναβγώ χωρίς ταυτότητα. Λολ». Facepalm.
17:51 Συνειδητοποιώ πως χωρίς καλό lighting δεν θα την παλέψω στις κατακόμβες. Από το επόμενο level up όλα στο magic. Άιντε να δούμε.
18:01 Τι μου είπε για τον Αντετοκούνμπο;;; Μασουλάει πατατάκια με ανοιχτό το στόμα.
18:19 «Έτοιμο. Στο έστειλα. Άντε τα λέμε αύριο. Τσίου» ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ.
18:35 Θέλω τουαλέτα. Πότε πήγα τελευταία φορά τουαλέτα; Χαχαχα.
18:59 Νέο quest-Arkaine’s Valor: "...And so, locked beyond the Gateway of Blood and past the Hall of Fire, Valor awaits for the Hero of Light to awaken...". Μιλάς με γρίφους γέροντα.
19:22 Πάω τουαλέτα. Μην πάθουμε και τίποτα.
19:59 Φτάνω στις τελευταίες κατακόμβες, αλλά το Arkaine’s Valor δεν το έχω βρει ακόμα. Να δεις που κάποια πατάτα έχω κάνει.
20:11 Βάζω το «28 Μέρες Μετά» να παίζει στο laptop για να μην αποβλακωθώ στο pc. Όχι τίποτα άλλο.
20:29 Βάζω το δεξί μου χέρι στα σακουλάκι με τα πατατάκια, αλλά είναι άδειο. Γλείφω το χέρι. Έχει γεύση bbq.
21:02 ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ με αυτό το Arkaine’s Valor;;; Γκρρρ.
21:13 Ρε τον μπαγάσα τον Boyle. ΟΛΑ τα είχε προβλέψει. Κοίτα να δεις.
21:49 Ανοίγω και τα πατατάκια με θαλασσινό αλάτι. Κι αύριο μέρα είναι για delivery.
22:22 Πάτα save. Πάτα save. Με τόσους Night Clans δεν υπάρχει περίπτωση να την βγάλω καθαρή. Φιιιιιοοοουυυυ.
22:44 Κλείνουν τα μάτια μου. Χασμουρητό.
23:46 Βλέπω πλέον μόνο από το δεξί μάτι από τη νύστα. Χασμουρητό (x2).
00:01 Ροχαλίζω πάνω στο πληκτρολόγιο. Σνορρρ.
00:13 ΚΑΤΑΛΑΒΑ πού βρίσκεται το Arkaine’s Valor. Κάτσε να ξυπνήσω και θα δει.
