Οχι άλλες άδειες εξέδρες...

Οχι άλλες άδειες εξέδρες...

bet365

O Σπύρος Καβαλιεράτος μέσα από το blog του στο gazzetta καταθέτει τους προβληματισμούς του για τις ποινές που αφορούν τα παιχνίδια που διεξάγονται σε άδειες εξέδρες!

Οποιος μπει στη διαδικασία να βγάλει αγωνιστικά συμπεράσματα από τα ματς του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού στην 20η αγωνιστική, μόνο να ξεγελαστεί μπορεί. Ομως τα δύο παιχνίδια στο ΣΕΦ και την Ελευσίνα δίνουν μπόλικη τροφή για σκέψη σε ό,τι αφορά στο ελληνικό πρωτάθλημα και κάποια πράγματα που ενδεχομένως να το βοηθήσουν να αποκτήσει λίγο μεγαλύτερο ενδιαφέρον.

Το ότι ο Ολυμπιακός δυσκολεύτηκε απέναντι στον Κολοσσό δεν έχει να κάνει ούτε με τη φόρμα της ομάδας, ούτε με τις οδηγίες του Μπαρτζώκα, ούτε με τους τραυματισμούς του Μάντζαρη και του Πρίντεζη.

Εχει να κάνει μόνο με το κίνητρο των "ερυθρολεύκων". Ακόμα και οι παίκτες είχαν το μυαλό στο... καρναβάλι, άλλωστε στην Α1 έχουυν εξασφαλίσει την πρωτιά και το πλεονέκτημα. Συν τοις άλλοις ο αντίπαλος ήταν - λογικό - κατώτερος και το ΣΕΦ άδειο λόγω τιμωρίας. Στην πραγματικότητα, έμοιαζε με τιμωρία για τους ίδιους τους παίκτες το ότι έπρεπε να δώσουν ένα τέτοιο παιχνίδι... Ακόμα κι έτσι, βέβαια, δεν είναι δικαιολογία η χαλάρωση και η τόσο κακή εμφάνιση, όμως σαφώς υπάρχει μια εξήγηση.

Μια μέρα μετά, ο Παναθηναϊκός έκανε και συντήρηση δυνάμεων, αλλά και σωστή προπόνηση εν όψει Ρεάλ. Και οι πράσινοι έπαιζαν με κατώτερο αντίπαλο, αλλά στη δική τους περίπτωση υπήρχαν διαφορές.

Το ματς έγινε στην Ελευσίνα και όχι στο - άδειο - ΟΑΚΑ. Οι εξέδρες γέμισαν από 1000 άτομα και οι ίδιοι οι παίκτες είχαν διάθεση. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ο Διαμαντίδης έδωσε ρεσιτάλ.

Επαιζε μπροστά σε κοινό... Οχι σε άδειες καρέκλες. Αν ο Παναθηναϊκός αγωνιζόταν με την Ελευσίνα στο άδειο ΟΑΚΑ, ίσως να έκανε ανάλογη εμφάνιση με του Ολυμπιακού. Κι αν οι ερυθρόλευκοι αγωνίζονταν στη Ρόδο, θα είχαν και διάθεση και κίνητρο. Ξέχωρα από τη φόρμα τους.

Και εδώ μπορούν να γίνουν κάποιες σκέψεις, που ενδεχομένως να πρέπει να απασχολήσουν τη λίγκα ή και τις ίδιες τις ομάδες. Κατ' αρχάς το ένα θέμα δεν είναι καινούργιο, είναι ξεκάθαρο ότι κανέναν δεν ωφελεί το κεκλεισμένων των θυρών. Αν υπάρχει ποινή, το καλύτερο είναι να διεξάγεται το ματς σε άλλο γήπεδο, παρουσία κόσμου. Το κεκλεισμένων των θυρών να μείνει ως ποινή μόνο για τα πλέι οφ, εκεί που πραγματικά θα κοστίζει στις ομάδες η απουσία των οπαδών...

Και κάτι άλλο, πιο... προχωρημένο. Ισως μια καλή ιδέα, θα είναι να μην παίζουν εντός έδρας στην κανονική περίοδο οι δύο πρώτοι του προηγούμενου πρωταθλήματος. Να δίνουν εκτός έδρας όλα τα ματς με τις ομάδες που τερμάτισαν από την 5η ως τη 12η θέση ή ανέβηκαν την περασμένη σεζόν στην Α1! Κάπως έτσι οι - βάσει κατάταξης - ομάδες θα έχουν την ευκαιρία για περισσότερα έσοδα και συνάμα το προϊόν θα γίνει λίγο πιο εμπορικό. Θα πάψουμε να βλέπουμε άδειες εξέδρες, η δε τηλεόραση θα έχει κάτι πιο ενδιαφέρον να παρουσιάσει...

Υ.Γ. Και μια σκέψη τώρα που έγινε μετά τη δημοσίευση του κειμένου και με τη βοήθεια του Κωνσταντίνου Μελάγιες. Υπό προϋποθέσεις μπορούμε να ξαναδούμε οπαδούς δύο ομάδων στο ίδιο γήπεδο. Έγινε στη Νέα Σμύρνη με τον Ηλυσιακό να έχει εξέδρα με οργανωμένους δίχως μάλιστα να υπάρχουν νεκρές ζώνες και αστυνομικές δυνάμεις για να χωρίζουν τον κόσμο. Αυτό και αν είναι μια πρόοδος και ένα διαφορετικό μήνυμα του ελληνικού μπάσκετ. Προφανώς λοιπόν όταν υπάρχουν Ολυμπιακός κια Παναθηναϊκός να εμπλέκονται δημιουργείται το μεγάλο πρόβλημα.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Ασπρούλιας - Καβαλιεράτος
Ασπρούλιας - Καβαλιεράτος

Εντελώς τυχαία η γνωριμία τους ξεκίνησε μέσα από τις διαχωριστικές γραμμές που τους επέβαλλαν το πράσινο και το κόκκινο χρώμα. Ο ένας ως αθλητής των τμημάτων του Παναθηναϊκού κι ο άλλος ως σούπερ σταρ της ερυθρόλευκης και ταπεινής Δραπετσώνας... Τους ένωναν οι διόπτρες που φορούσαν αμφότεροι, τους χωρίζουν πολλά και κυρίως το μείζον αναπάντητο ερώτημα: Ποια ήταν καλύτερη ομάδα, το παιδικό του Παναθηναϊκού, ή της Δραπετσώνας... Ο ένας ακόμα έχει να λέει για τη νίκη μέσα στον Τάφο του Ινδού και τις διαδοχικές 30άρες που σκόραρε με το αριστερό χέρι του... Ο άλλος, αντιπαραθέτει τις πολλαπλές συμμετοχές του Παναθηναϊκού σε τελικές φάσεις πανελληνίων πρωταθλημάτων Παίδων κι Εφήβων.

Εξυπηρετούν το μοντέλο μίας σχέσης την οποία αντιπροσωπεύει το "Μαζί δεν κάνουν και χώρια δεν μπορούν"... Ο ζερβοχέρης ξεκίνησε τη δημοσιογραφική καριέρα του, πολύ πριν τον ψηλό διοπτροφόρο, στο "ΦΙΛΑΘΛΟ", εκεί όπου βρήκε το λιμάνι του (δεν υπάρχουν ταμπού στις λέξεις παρακαλώ) ο Ασπρούλιας, μετά την αποχώρησή του από την Sport.gr ή αλλιώς Sportline. Εκεί όπου ο ζερβοχέρης συνάντησε και συνεργάστηκε με τον ψηλό μετά τον "ΦΙΛΑΘΛΟ". Καταλάβατε τίποτα; Αν όχι, μην ανησυχείτε. Ούτε ο Καβαλιεράτος κατάλαβε πως το έκανε... Η συνύπαρξη συνεχίστηκε στο GOAL (σαν είπαμε μαζί δεν κάνουν και χώρια δεν μπορούν) κι αφού ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για την αποχώρηση του ...ζερβού με προορισμό την Sportday, αποφάσισαν και ίδρυσαν από κοινού το Superbasket.gr. Στο μεταξύ, ο Καβαλιεράτος ενστερνιζόμενος την άποψη που αναφέρει ότι "Οταν δεν μπορείς να νικήσεις τον εχθρό σου, κάντον φίλο σου" μετά την απώλεια της ανόδου του Εθνικού από την ΑΕΚΤ στο ιστορικό παιχνίδι του Παπαστράτειου διήγαγε κοινή αθλητική πορεία στην ομάδα του Εθνικού, όπου ο Ασπρούλιας έκατσε πάνω στα εκατομμύρια του συμβολαίου των Πειραιωτών, με αποτέλεσμα η άνοδος στην Γ'Εθνική να μην περάσει ούτε έξω από το Παπαστράτειο.

Στις απόψεις τους, στην κοσμοθεωρία, την αντιμετώπιση των πραγμάτων, τους χωρίζουν πολλά. Τα περισσότερα... Τους ενώνουν όμως ακόμα περισσότερα και ίσως πιο σημαντικά... Το έτος γέννησης (74άρηδες και οι δύο), η απύθμενη αγάπη για το μπάσκετ, η αιώνια (παρά τις διαφορές) φιλία και κυρίως ο σεβασμός του ενός για τον άλλον. Ηρθε η ώρα να κονταροχτυπηθούν! Εκκινώντας, ο μεν Καβαλιεράτος από τη θέση του ως εις εκ των κορυφαίων (αν όχι ο κορυφαίος) ρεπόρτερ Ολυμπιακού, ο δε Ασπρούλιας ως ένας άνθρωπος που ζει (σ)τον Παναθηναϊκό από μικρό παιδί. Σε αυτή τη γωνιά, δε θα κάνουν τίποτα περισσότερο από αυτό που συμβαίνει όταν πίνουν τον καφέ τους: Θα διαφωνούν... Ως συνήθως! Με φόντο τους δύο αιώνιους, αλλά με βάση και αφετηρία την αρχή της αξιοπρέπειας, όπως και οι δύο την ορίζουν. Οχι μιλώντας, αλλά γράφοντας... Και βάζοντας στο παιχνίδι όλους εσάς!