Εκπληκτικός Ράσελ αυτοκαταστροφική Mercedes

Mετά το τέλος του αγώνα ο Τζορτζ Ράσελ δεν μπορούσε να κρατήσει τα δάκρυά του. Ο νεαρός Βρετανός τα έκανε όλα σωστά, αλλά η τύχη δύο φορές του στέρησε τη νίκη. Στην ενδοεπικοινωνία, έπρεπε σχεδόν όλοι οι υψηλά ιστάμενοι της Mercedes να του μιλήσουν και να του ζητήσουν συγγνώμη. Ο Τότο Βόλφ που και εκείνος μίλησε στον ασύρματο με τον Ράσελ, αποκάλυψε πως μια αστοχία της ενδοεπικοινωνίας ήταν αυτή που οδήγησε στη μίξη των ελαστικών που κόστισε στον Ράσελ μια πιθανή νίκη. Στο 2ο πιτ στοπ αποφάσισαν την ταυτόχρονη έλευση των δύο Mercedes για την 2η αλλαγή των ελαστικών τους. Λογικά θα ήταν ένα φυσιολογικό διπλό πιτ στοπ αλλά... δεν έγινε έτσι. Τον Ράσελ τον έδιωξαν αμέσως, αλλά στη συνέχεια ανακάλυψαν πως μπέρδεψαν τα ελαστικά των δύο οδηγών τους με αποτέλεσμα να πρέπει και οι δύο να ξαναμπούν για 3η αλλαγή ελαστικών ώστε στον κάθε έναν να τοποθετηθούν τα σωστά ελαστικά.

Η Mercedes βρίσκεται υπό έρευνα για τη μίξη ελαστικών και μπορεί να τιμωρηθούν και οι δύο της οδηγοί αλλά και η ομάδα.

Ο Βρετανός οδηγός -που ήταν και οδηγός της ημέρας- προσπάθησε πολύ να αντιμετωπίσει την ατυχία και του σκασμένου ελαστικού του, 7 γύρους πριν από το τέλος και απλώς κατάφερε από 15ος να τερματίσει 9ος και πήρε έναν επιπλέον βαθμό για τον ταχύτερο γύρο του αγώνα. «Είχα και στο παρελθόν ατυχίες σε αγώνες όπου έχω χάσει τη νίκη, αλλά ποτέ δεν συνέβη δύο φορές στον ίδιο αγώνα, αυτό δεν μπορούσα να το πιστέψω», είπε ο Ράσελ. «Δεν μπορούσα να πιστέψω τι συνέβαινε. Αρχικά είχα απόλυτο έλεγχο του τι συμβαίνει, και στη συνέχεια προφανώς βγήκε το αυτοκίνητο ασφαλείας, το οποίο ήταν ενοχλητικό. Έγιναν λάθη από την ομάδα αλλά ένιωθα άνετα. Θα το κάλυπτα στην πίστα. Έκανα μερικές καλές προσπέρασες, βρήκα καλό ρυθμό, ήμουν έτοιμος να κυνηγήσω τον Σέρχιο για να πάρω τη νίκη και θα ήταν οριακό, αλλά θα το προσπαθούσα. Και μετά με το σκασμένο λάστιχο, το θέμα έφυγε πάλι από τα χέρια μου. Ήταν τρομερά απογοητευτικό όλο αυτό. ήθελα να βάλω τα κλάματα να ουρλιάξω.. Αν μου έλεγες στην αρχή αυτού του Σαββατοκύριακου, πως στο τέλος θα είχα κερδίσει μερικούς βαθμούς, θα έλεγα σωστά, πως αυτό θα είναι ένα πολύ φανταστικό Σαββατοκύριακο. Αλλά αν μου έλεγες ότι θα είμαι μπροστά για το μεγαλύτερο μέρος του αγώνα και μετά θα καταλήξω... εεεεεαααααα... Δεν ξέρω. Πονάει πραγματικά, ειλικρινά, ένιωθα σκ@τά όταν βγήκα από το αυτοκίνητο. Μίλησα αμέσως στους γονείς μου. Ξέρω ότι το ένιωθαν και εκείνοι έτσι. Μου είπαν ότι πρέπει να είμαι πολύ περήφανος. Το ίδιο μου είπε και ο Τότο. Με αγκάλιασαν. Τώρα έχω ηρεμήσει λίγο... Είμαι ευτυχισμένος. Θα δούμε στο μέλλον πως θα πάει...».