Στο GWomen Sports Summit 2025, που διεξήχθη στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά στις 10 Νοεμβρίου, οι διεθνείς αθλήτριες Μαριαλένα Αρτακιανού, Ανθή Βασιλαντωνάκη, Λαμπρινή Κωνσταντινίδου και Ελπίδα Τικμανίδου ανέβηκαν στη σκηνή με moderators τις Ανθή Παπαφωτίου και Χριστίνα Κατσαμούρη για να μιλήσουν ανοιχτά για τις ανισότητες, την απουσία επαγγελματικού καθεστώτος και τις προοπτικές αλλαγής στο ελληνικό βόλεϊ.
Μέσα από προσωπικές εμπειρίες και κοινές διεκδικήσεις, οι τέσσερις αθλήτριες φώτισαν τις προκλήσεις ενός αθλήματος που παραμένει ημιεπαγγελματικό, παρά την επιτυχία και το ταλέντο που διαθέτει.
Αναλυτικά
«Τεράστια επιτυχία για την Εθνική Γυναικών η συμμετοχή στο Παγκόσμιο. Είχαμε πολύ καλή παρουσία και υπάρχει εξαιρετικό κλίμα ανάμεσα στα κορίτσια. Στο κομμάτι της οργάνωσης, θα θέλαμε η Ομοσπονδία να στηρίζει περισσότερο τόσο το σταφ όσο και τις αθλήτριες, ώστε να αποδίδουν στο μέγιστο.
Βρήκα ένα υπέροχο κλίμα και με αγκάλιασαν αμέσως, παρότι ήμουν καινούρια και η πιο μικρή. Υπάρχει μια γενιά με πολύ ταλέντο, που πρέπει να στηριχθεί από όλους τους παράγοντες και από το κράτος.
Περάσαμε ένα μεγάλο και όμορφο καλοκαίρι και ήταν πολύ δύσκολο να καταφέρουμε αυτή τη διάκριση. Θέλουμε κάτι καλύτερο από αυτό που ήδη έχουμε πετύχει».
Βασιλαντωνάκη: «Θεωρώ πως πάρα πολλές αθλήτριες έχουμε εκφράσει τους προβληματισμούς μας ξανά και ξανά, ακόμα κι αν δεν είμαστε όλες εδώ σήμερα. Υπάρχει ένα ερώτημα – το “γιατί”. Γιατί υπάρχει αυτή η διαφορά; Αν η δικαιολογία είναι η μισθολογική ανισότητα ή η θεαματικότητα, τότε γιατί το βόλεϊ Ανδρών είναι επαγγελματικό και το Γυναικών ερασιτεχνικό; Το μισθολογικό μπάτζετ της Α1 Γυναικών είναι ισότιμο ή και μεγαλύτερο από αυτό των Ανδρών, όπως και η θεαματικότητα.
Όλες θα απαντήσουμε ότι είμαστε επαγγελματίες, συμπεριφερόμαστε ως τέτοιες, αλλά μας αντιμετωπίζουν ως ερασιτέχνες. Δεν υπάρχει μέριμνα. Γιατί να φεύγουμε από την Ελλάδα; Γιατί η λέξη “επαγγελματισμός” να είναι προνόμιο και όχι δικαίωμα»;
Παπαφωτίου: «Το κράτος προσπαθεί μέσω σωματείων, αλλά σε μεμονωμένες περιπτώσεις. Δεν υπάρχει οριζόντια γραμμή και υπάρχουν αθλήτριες που δεν έχουν φωνή. Είναι ζήτημα ισότητας. Δεν υπάρχει ούτε ένα γυναικείο επαγγελματικό άθλημα στην Ελλάδα. Και κανείς δεν φαίνεται να μπορεί να πει κάτι γι’ αυτό. Είναι θέμα ίσης πρόσβασης και ίσων ευκαιριών για τις γυναίκες σε σχέση με τους άνδρες».