Οι γυναίκες στον αθλητισμό είναι λιγότερες από τους άνδρες και αυτό είναι γνωστό. Αυτό ισχύει και στην προπονητική και ακόμη περισσότερο στη διαιτησία.
Πρόσφατα είδαμε να γράφεται ιστορία στο Παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου αφού εκεί σφύριξαν σε ματς για πρώτη φορά γυναίκες. Στην Ελλάδα, γίνονται βήματα και προς αυτή την κατεύθυνση που μπορεί να μην φαίνονται μεγάλα αλλά στην πραγματικότητα είναι άλματα. Η ιστοσελίδα της ΚΟΕ ανέδειξε τις δύο Ελληνίδες διαιτητές της υδατοσφαίρισης, Μαρία Δασκαλοπούλου και Ναταλία Μαρκοπούλου, που από το 2018 ηγούνται σε παιχνίδια ανδρών και γυναικών και έχουν μάλιστα διευθύνει αγώνες διεθνούς επιπέδου της LEN και της FINA, όπως η Euroleague και ο Super Final του World League γυναικών. Οι δυο τους έκαναν μία δυναμική αρχή στο πόλο και άνοιξαν δρόμο για τις επόμενες γυναίκες που επιθυμούν να βρεθούν σε αντίστοιχα πόστα.
Αμφότερες ήταν αθλήτριες υδατοσφαίρισης για αρκετά χρόνια και αφού ολοκλήρωσαν την καριέρα τους στο άθλημα αποφάσισαν να συνεχίσουν να ασχολούνται με αυτό, αλλά από ένα διαφορετικό πόστο, αφού το πόλο για εκείνες ήταν τρόπος ζωής. Κάπως έτσι οδηγήθηκαν στη διαιτησία, σε ένα επάγγελμα που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε άνδρες. Η άνοδος δεν ήταν εύκολη, και ο δρόμος τους συνεχίζει να μην είναι στρωμένος με ρόδα, αλλά και οι δύο προσπαθούν να βελτιώνουν τα στοιχεία τους ώστε να εκπροσωπούν επάξια τη χώρα στις διεθνείς διοργανώσεις. Η Δασκαλοπούλου ξεκίνησε επίσημα τη διαιτησία το 2017 όταν συμπεριλήφθηκε για πρώτη φορά στις λίστες διεθνών διαιτητών και έκτοτε έχει συμμετάσχει στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ανδρών/γυναικών στο Σπλιτ ενώ έχει σφυρίξει και σε Τσάμπιονς λιγκ γυναικών. Η Μαρκοπούλου, επίσης από το 2017, διευθύνει αγώνες στο εξωτερικό μεταξύ των οποίων το Len Trophy, η Ευρωλίγκα και ο Super final του world League γυναικών.
Στις 4 Ιανουαρίου του 2018 οι δύο αυτές διαιτητές ήταν οι πρώτες γυναίκες που διευθύνουν αγώνα στην Α1 ανδρών, αφού μέχρι πριν συμμετείχαν μόνο σε αγώνες γυναικών. Εκείνη η μέρα πέρασε στην ιστορία της ελληνικής διαιτησίας και έμελλε να είναι η αρχή μίας σημαντικής πορείας των δύο αυτών γυναικών στον χώρο.
Μαζί σαν δίδυμο, ή και χώρια, κατάφεραν να σπάσουν ένα φράγμα που πριν από κάποια χρόνια φάνταζε δύσκολο να διαλυθεί, με τη Μαρία Δασκαλοπούλου να εξηγεί πως έχουν γίνει βήματα προόδου στον συγκεκριμένο τομέα και πως η αρχική εικόνα είναι θετική: «Το ανδρικό «οχηρό» δεν έσπασε ακόμη, καθώς οι γυναίκες διαιτητές είναι πολύ λίγες στο άθλημά μας. Αυτό όμως που έχει σημασία είναι ότι όλοι οι συμβαλλόμενοι μας αντιμετωπίζουν ισάξια. Μας αξιολογούν ως διαιτητές και όχι ως γυναίκες». Η Ναταλία Μαρκοπούλου συμπλήρωσε: «Σε ευρωπαϊκό κ παγκόσμιο επίπεδο η γυναικεία παρουσία στη διαιτησία προϋπήρχε. Από την στιγμή λοιπόν που η ελληνική γυναικεία υδατοσφαίριση επίσης πρωταγωνιστεί πολλά χρόνια τώρα σε διεθνή επίπεδο, ήταν θέμα χρόνου να υπάρξουν και γυναίκες διαιτητές από την Ελλάδα και φυσικά να είναι ευπρόσδεκτη η παρουσία τους».
«Σε γενικές γραμμές υπάρχει αποδοχή»
Αντιδράσεις πάντα υπάρχουν, αφού είναι σχεδόν στη φύση του επαγγέλματος να τις δέχεται, όμως και οι δύο γνωρίζουν πολύ καλά πως πρόκειται για ένα ακόμη κομμάτι της δουλειάς και τονίζουν πως όλα είναι σε φυσιολογικά πλαίσια: «Οι αντιδράσεις είναι αναπόσπαστο κομμάτι της διαιτησίας καθώς μιλάμε για ένα άθλημα επαφής όπου το νερό δεν βοηθάει και αναμφίβολα είναι και από τα πιο δύσκολα αθλήματα από άποψη εφαρμογής των κανονισμών. Πιστεύω όμως ότι σε γενικές γραμμές υπάρχει αποδοχή και οι αντιδράσεις είναι στα φυσιολογικά πλαίσια του αθλήματος», είπε η Μαρκοπούλου και η Δασκαλοπούλου συμπλήρωσε πως είναι μέσα στο πλαίσιο του παιχνιδιού.
Τον πρώτο της τελικό σε διεθνές επίπεδο, το 2018, στους Μεσογειακούς αγώνες στην Ταραγόνα μεταξύ των εθνικών ομάδων γυναικών Ιταλίας και Ισπανίας και έπειτα τη συμμετοχή της στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ανδρών-γυναικών στο Σπλιτ 2002. Αυτούς τους αγώνες ξεχωρίζει ως κορυφαία στιγμή της καριέρας της η Δασκαλοπούλου ενώ η Μαρκοπούλου εξηγεί: «Κορυφαίες στιγμές μου είναι κάθε τελικός τόσο σε εθνικό όσο και διεθνές επίπεδο. Οι τέσσερις τελικοί Ευρώπης σε ευρωπαϊκά νέων Γυναικών και Νεανίδων Euro League και Len Trophy γυναικών είναι στιγμές που δεν θα ξεχάσω ποτέ και σίγουρα η φετινή μου συμμετοχή ως ουδέτερη διαιτητής στο Super Final World League γυναικών στην Τενερίφη ήταν μία ιδιαίτερη τιμή για εμένα που μου δόθηκε η ευκαιρία να εκπροσωπήσω την Ελλάδα μας σε αυτή την διοργάνωση».
«Στόχος ζωής η συμμετοχή μου ως διαιτητής σε Ολυμπιακούς Αγώνες»
Όπως αυτό είναι όνειρο για κάθε αθλητή, είναι όνειρο και για κάθε προπονητή, διαιτητή, φυσικοθεραπευτή κτλ. Και το ίδιο όνειρο έχει και η Ελληνίδα ρέφερι Μαρκοπούλου, όπως είπε στο koe.gr: «Στόχος μου είναι να χτίσω σκαλοπάτι σκαλοπάτι μία καριέρα όσο πιο ψηλά γίνεται τόσο σε εθνικό όσο και διεθνές επίπεδο! Μην ξεχνάμε ότι και εμείς οι διαιτητές με την συμμετοχή μας αντιπροσωπεύουμε την χώρα μας στις διοργανώσεις και γι αυτό ο στόχος μου είναι πάντα να κάνω την Ελλάδα περήφανη όπου και αν βρίσκομαι και να την αντιπροσωπεύω επάξια».