Μοιράζομαι τη βόλτα με τον σκύλο στον καιρό της πανδημίας (vid)

Όπως κάθε πρωί, στην διάρκεια της τελευταίας περίπου 10ετίας, βγήκα βόλτα με τον Ντιέγκο. Τούτη τη φορά έπρεπε προηγουμένως να ειδοποιήσω το Κράτος. Τούτη τη φορά βγήκα να περπατήσω σε άδειους δρόμους, με την καρδιά σφιγμένη.

Όλα τα παιχνίδια που κάνει το μυαλό μου, όσα βρίσκω τον τρόπο να σκεφτώ κατά τη διάρκεια των τελευταίων ημερών τα έβαλα σε ένα μικρό video που έφτιαξα παρέα με τον Ντιέγκο. Το μοιράζομαι μαζί σας για να πω ότι όλα αυτά που μπορεί σήμερα να μας προβληματίζουν, μεγαλύτερα ή μικρότερα, είναι ελάχιστα μπροστά σε αυτά που συμβαίνουν στους συνανθρώπους μας που νοσούν και υποφέρουν. Και από τη στιγμή που η διοίκηση του Κράτους επέλεξε αυτό το σχέδιο, το χρέος μας είναι να το υπηρετήσουμε αναντίρητα.

Δεν ξέρω τι έχουμε μπροστά. Το μπροστά του άμεσου μέλλοντος δείχνει πολύ πιο δύσκολο συγκριτικά με αυτό που έχουμε πίσω. Κι είναι τόσα που σκεφτόμαστε, σχετικά με την χώρα και τον πλανήτη που θα συναντήσουμε όταν χαλαρώσουν τα μέτρα και επιστρέψουμε σιγά σιγά στους δρόμους. Ένα ένα όμως. Μέρα την ημέρα. Για να φτάσουμε σε αυτούς τους μεγάλους προβληματισμούς, πρέπει προηγουμένως να έχουμε κάνει το δικό μας μέρος του χρέους. Να βοηθήσουμε στην προστασία των ηλικιωμένων και των ευπαθών. Κι ύστερα θα έρθει ο καιρός για να ζητήσουμε από τους άλλους να κάνουν το χρέος τους.

Συνεχίστε να μοιράζεστε μαζί μας αυτά που ζείτε. Το gazzetta κάνει ό,τι μπορεί προκειμένου όλο αυτό να το περνάμε όσο πιο ήρεμα και βολικά. Να το περνάμε μαζί. Καλή δύναμη!