Σούπερ προσφορά* στα Virtual Sports | *Ισχύουν όροι & προϋποθέσεις

Η αφορμή δόθηκε από το κείμενο αυτό στο gazzetta.gr και αποφασίσαμε να κάνουμε μια αναδρομή πίσω στο χρόνο και να σταθούμε σε ένα ματς που δεν θα ξεχαστεί ποτέ τόσο στην Λατινική Αμερική αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο κυρίως για το σοκ που προκάλεσε αλλά και τα όσα επακολούθησαν στη συνέχεια κληρονομία του εν λόγω αγώνα.

Τον Δεκέμβριο του 1992 η FIFA ανακοίνωνε για πρώτη φορά στην ιστορία του ποδοσφαίρου ότι πλέον θα υπάρχει ειδική βαθμολογία για τις εθνικές ομάδες, το γνωστό σε μας FIFA Ranking. Οταν τον Αύγουστο του 1993 ανακοινώθηκε η πρώτη ειδική βαθμολογία, η Αργεντινή βρισκόταν στην 5η θέση, παρά το γεγονός ότι είχε κατακτήσει τα δύο προηγούμενα Copa America αλλά και το King Fahd Cup το 1992 (το οποίο στη συνέχεια μετεξελίχθηκε στο Confederations Cup).

Την ίδια ώρα η Κολομβία ήταν στην 19η θέση της βαθμολογίας της FIFA, αλλά κατέβαινε στο Μπουένος Άιρες ως πρώτη στον όμιλο της CONMEBOL για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1994 έχοντας μάλιστα τερματίσει στην Κολομβία και το αήττητο 33 αγώνων της «αλμπισελέστε» το οποίο κρατούσε από τον τελικό του Μουντιάλ του 1990.

Οι Κολομβιανοί γνώριζαν πως με νίκη ή ισοπαλία στο «Μονουμεντάλ» θα εξασφάλιζαν το εισιτήριο για τα γήπεδα των ΗΠΑ δίνοντας παράλληλα χαρά πίσω στην πατρίδα τους που μαστιζόταν από σοβαρά πολιτικά προβλήματα. Παρά το γεγονός πως η Κολομβία ήταν πρώτη και αήττητη στον όμιλο, ήξερε ότι έπρεπε να ξεπεράσει και άλλο ένα εμπόδιο, αφού η Αργεντινή δεν είχε ηττηθεί ποτέ εντός έδρας σε προκριματικά ενώ παράλληλα καιγόταν για τη νίκη.

Και αυτό γιατί ο ηττημένος θα τερμάτιζε στην δεύτερη θέση κάτι που σήμαινε πως θα έδινε αγώνες μπαράζ με τον εκπρόσωπο της Ωκεανίας, την Αυστραλία. Βέβαια, για την Αργεντινή το διακύβευμα ήταν ακόμα μεγαλύτερο, αφού νέα ήττα από την Κολομβία και νίκη της Παραγουάης μέσα στο Περού με τέσσερα γκολ (πριν την έναρξη των δύο αναμετρήσεων) θα την άφηνε εκτός Μουντιάλ!

Οι δύο ομάδες έδωσαν ραντεβού τον Σεπτέμβριο του 1993 με τον τότε ομοσπονδιακό τεχνικό της Αργεντινής, Αλφιο Μπαζίλε, να παρατάσσει μια ενδεκάδα από τους οποίους οι οκτώ δύο μήνες πριν είχαν κατακτήσει το Copa America. Γκοϊκοετσέα, Ρουτζέρι, Μπορέλι (όχι ο γνωστός μας), Αλταμιράνο, Ζαπάτα, Σιμεόνε, Ρεδόνδο, και Μπατιστούτα ήταν πρωταθλητές Λατινικής Αμερικής με τους Σαλδάνα, Ροντρίγκες και Μπέγιο να συμπληρώνουν την ενδεκάδα που αγωνίστηκε σε εκείνο το αξέχαστο παιχνίδι.

Από την πλευρά της η Κολομβία έχοντας τον Φρανσίσκο Ματουράνα στον πάγκο βασιζόταν στον σπουδαίο Κάρλος Βαλντεράμα, αλλά και στους Ασπρίγια και Ρινκόν, την ώρα που το άλλο μεγάλο όνομα της χώρας, ο Ρενέ Χιγκίτα βρισκόταν στην φυλακή λόγω της σχέσης του με τον βαρόνο των ναρκωτικών, Πάμπλο Εσκομπάρ.

Το κλίμα για τον Βαλντεράμα και την παρέα μόνο καλό δεν ήταν, αφού οπαδοί της Αργεντινής περίμεναν στο αεροδρόμιο για το «καλωσόρισμα» με την παρενόχληση να συνεχίζεται τόσο στο ξενοδοχείο κατά την διάρκεια της νύκτας αλλά και στην διαδρομή προς το γήπεδο την ημέρα του αγώνα.

Οι παίκτες του Μπαζίλε μπήκαν δυνατά κι έφτασαν κοντά στο γκολ με τον Μπατιστούτα, αλλά στη συνέχεια και για τα επόμενα τριάντα λεπτά το σκηνικό θύμιζε πόλεμο με πολλά φάουλ και συνεχόμενες διακοπές. Οι γηπεδούχοι είχαν την κατοχή της μπάλας χωρίς όμως να απειλούν και στο 41' η Κολομβία χτυπάει. Ο Βαλντεράμα βρίσκει τον Ρινκόν ο οποίος μπαίνει μέσα στην περιοχή της Αργεντινής και αφού περνάει και τον Γκοϊκοετσέα σκοράρει.

Το γκολ αυτό πάγωσε το «Μονουμεντάλ». Πέντε λεπτά μετά την έναρξη της επανάληψης ο Ασπρίγια αφού άδειασε τον Μπορέλι διπλασίασε τα τέρματα για την ομάδα του. Οπως ήταν λογικό, η Αργεντινή βγήκε όλη μπροστά χάνοντας σημαντικές ευκαιρίες, αλλά ο Κόρντομπα ήταν ανίκητος. Ετσι, στο 74' ο Ρινκόν έκανε το 3-0.

Την ίδια ώρα, στην Λίμα, η Παραγουάη ισοφάριζε σε 1-1 το Περού και χρειαζόταν άλλο ένα γκολ για να πάρει την δεύτερη θέση και να αφήσει εκτός Παγκοσμίου Κυπέλλου την Αργεντινή! Ο εφιάλτες για τους Αργεντίνους δεν είχε τελειώσει ακόμα. Δύο λεπτά αργότερα ο Ασπρίγια έκλεψε την μπάλα από τον Μπορέλι και με ένα φανταστικό πλασέ από διαγώνια θέση έστειλε την μπάλα στο αριστερό παραθυράκι του ανήμπορου να αντιδράσει Γκοϊκοετσέα.

Η Κολομβία είχε στήσει το δικό της πάρτι στο «Μονουμεντάλ» την ώρα που οι 53.000 οπαδοί στις εξέδρες έβλεπαν αποσβολωμένοι την αποκαθήλωση της Αργεντινής. Τα νέα από το άλλο ματς ήταν ακόμα ευχάριστα για την ομάδα του Μπαζίλε. Το Περού κρατούσε στο 2-2 την Παραγουάη η οποία έψαχνε στα τελευταία λεπτά το γκολ της νίκης που θα την οδηγούσε στα μπαράζ.

Οι γηπεδούχοι είχαν παραδώσει πνεύμα και στο 84' ο Ασπρίγια βρήκε τον Βαλένσια (ο οποίος πέρασε και από τον ΠΑΟΚ την σεζόν 1999-2000) ο οποίος βγήκε στην πλάτη της άμυνας και σε ρυθμούς προπόνησης ανέβασε τον δείκτη του σκορ στο 5-0!

Η πιο βαριά ήττα της Αργεντινής ήταν γεγονός. Η Κολομβία είχε γράψει ιστορία και η αναγνώριση ήρθε από τους ίδιους τους Αργεντινούς που με ένα παρατεταμένο standing ovation χειροκρότησαν τον Βαλντεράμα και την ομάδα του. Ηταν μια νίκη ανάσα για τον λαό της χώρας με τον Εσκομπάρ να βρισκόταν σε πόλεμο με το κράτος αλλά και όσους ήταν απέναντι του. Παρόλα αυτά, η νίκη αυτή σημαδεύτηκε από νεκρούς αφού οι πανηγυρισμοί γρήγορα ξέφυγαν και υπήρξαν επεισόδια με αρκετά θύματα.

Νότια στο Μπουένος Άιρες προσπαθούσαν να συνειδητοποιήσουν τι είχε συμβεί. «Δεν θέλω να συζητήσω ξανά και ποτέ γι αυτό το παιχνίδι. Ηταν ένα έγκλημα, ήταν μια μέρα που θα ήθελα να είχα ανοίξει μια τρύπα και να θαφτώ», δήλωνε μετά το τέλος του αγώνα ο προπονητής της Αργεντινής. Η όποια πίκρα πάντως μετριάστηκε από τα νέα στην Λίμα. Η Παραγουάη δεν κατάφερε να φτάσει στο πολυπόθητο γκολ κάτι που σήμαινε πως οι «γκαούτσος» είχαν μια δεύτερη ευκαιρία κόντρα στην Αυστραλία.

Ετσι, αποφάσισαν να πάρουν άμεσα μέτρα, με πρώτο και καλύτερο την επιστροφή του Μαραντόνα (ο οποίος παρακολουθούσε το δράμα της αγαπημένης του ομάδας από τις εξέδρες) στην εθνική ομάδα. Και η συμβολή του Ντιέγκο στα δύο αυτά ματς ήταν σημαντική. Μπορεί όχι τόσο αγωνιστικά, αλλά κυρίως ψυχολογικά συσπειρώνοντας την ομάδα για τα δύο ματς των μπαράζ. Η πρόκριση τελικά ήρθε με ισοπαλία στο Σίδνεϊ και νίκη στο Μπουένος Άιρες, για να ακολουθήσει λίγους μήνες μετά στα γήπεδα των ΗΠΑ το τελευταίο επεισόδιο του δράματος για το ποδόσφαιρο της Αργεντινής αλλά και της Κολομβίας σε μια διοργάνωση που έμεινε για πάντα χαραγμένο στις μνήμες μας για τα δύο μεγάλα σοκ που πρόσφερε (θετικός ο Ντιέγκο σε απαγορευμένη ουσία και ο θάνατος του Αντρές Εσκομπάρ για... ένα αυτογκόλ).