«Το είχε ανάγκη ο σύλλογος, οι παίκτες, ο κόσμος, αλλά κι εγώ». Σε αυτή την δήλωση - εν μέσω τρελών πανηγυρισμών - ο Μιγκέλ Ανχελ Ρούσο συνόψισε τι σήμαινε για όλους στην Μπόκα Τζούνιορς ο τίτλος αυτός. Ειδικότερα όμως για τον 63χρονο τεχνικό ο τίτλος αυτός δεν είναι άλλος ένας στην καριέρα του (έχοντας κατακτήσει το Copa Libertadores τι να του πει ένα πρωτάθλημα Αργεντινής), αλλά το επιστέγασμα μιας μάχης που έδινε τα τελευταία τρία χρόνια με κίνδυνο ακόμα και την ίδια του την ζωή.

Αν ο Τέβες με το γκολ του να χαρίζει στην αγαπημένη του ομάδα ένα πρωτάθλημα είναι αυτό που ονειρευόμασταν από μικρά παιδιά, ο Μιγκέλ Ανχελ Ρούσο είναι ο άνθρωπος που έφτασε στο απόλυτο όριο, στο σημείο όπου αναγνωρίζει τη σημασία της ανθρώπινης ύπαρξης. Ο άνθρωπος που δείχνει τι σημαίνει να παλεύεις για το μεγαλύτερο αγαθό που μας έχει χαριστεί, αυτό της ζωής.

Ο τεχνικός της Μπόκα Τζούνιορς, τον οποίο ακόμα και η ίδια η Αργεντινή είχε ξεχάσει από την συλλογική της μνήμη, έδωσε σκληρή μάχη με τον καρκίνο, και τρία χρόνια μετά είναι ο νέος ήρωας στο Μπομπονέρα. Το 2017 ο Ρούσο διαγνώστηκε με καρκίνο του προστάτη με αποτέλεσμα να σταματήσει για λίγο διάστημα την προπονητική για να υποβληθεί σε χημειοθεραπείες. «Δεν είμαι ήρωας ή κάτι τέτοιο. Υπάρχουν πολλοί ανώνυμοι άνθρωποι που αγωνίζονται με πιο δύσκολες καταστάσεις από την δική μου, και συνεχίζουν. Αυτά τα πράγματα συμβαίνουν, το θέμα είναι να μην σε παίρνει από κάτω. Μπορεί κάποιος που δεν το έχει αντιμετωπίσει ποτέ στην ζωή του να μην καταλαβαίνει τι σημαίνει να ακούς την λέξη καρκίνος. Να γκρεμίζεται ο κόσμος σου όλος, να ξυπνάς και να κοιμάσαι με τον φόβο αν θα υπάρξει η επόμενη ημέρα, αν θα δεις την οικογένειά σου», δήλωνε ο ίδιος όταν έγινε γνωστό από τι πάσχει.

Θα περίμενε κανείς πως η αρρώστια θα τον έριχνε στο κρεβάτι, αλλά όχι τον ίδιο. Για έναν πρωταθλητή όπως ο Ρούσο ακόμα και ο καρκίνος δεν μπορεί να τον σταματήσει. Οταν στις εκλογές του Δεκεμβρίου του 2019 εκλέχθηκε νέα διοίκηση στην Μπόκα Τζούνιορς, ο Χουάν Ρομάν Ρικέλμε είχε αποφασίσει. Ο Μιγκέλ Ρούσο θα είναι ο άνθρωπος που θα αναλάβει τα ηνία της ομάδας. Μιας ομάδας που προερχόταν από άλλο ένα ντροπιαστικό αποκλεισμό από την αιώνια αντίπαλο Ρίβερ Πλέιτ στο Libertadores, με τους «μιγιονάριος» φαβορί και για το εγχώριο τίτλο, με τα αποδυτήρια να βράζουν και με παίκτες να έχουν απαξιωθεί από την προηγούμενη τεχνική ηγεσία. Και αυτό που κατάφερε να κάνει ο Ρούσο τους τρεις αυτούς μήνες είναι αδιανόητο.

Αρχικά αποφάσισε να αλλάξει το πνεύμα της ομάδας κερδίζοντας τα αποδυτήρια, αυτά που είχε χάσει ο Αλφαρο, με πρώτο και καλύτερο τον Τέβες. Ο 36χρονος σούπερ σταρ έκανε σκέψεις ακόμα και να σταματήσει το ποδόσφαιρο αφού είχε χάσει την δίψα για μπάλα. Ο Ρούσο έχοντας στο παρελθόν διαχειριστεί σούπερ σταρ έδωσε στον Τέβες να καταλάβει ότι ακόμα και τώρα είναι με διαφορά από τους καλύτερους παίκτες στην χώρα δίνοντας του και το ελεύθερο μέσα στον αγωνιστικό χώρο. «Μιλάμε πολύ με τον Κάρλος. Επρεπε να ανακάμψει και το έκανε», δεν σταμάτησε να λέει σε κάθε ευκαιρία ο
Ρούσο. Και ο «Απάτσι» το ανταπέδωσε με τον καλύτερο τρόπο με πέντε γκολ στα επτά ματς μετά την επανέναρξη του πρωταθλήματος.

Οι αλλαγές του όμως δεν σταμάτησαν εδώ. Βρήκε ρόλο σε βασικούς παίκτες κι έβγαλε τον καλύτερό τους εαυτό. Ο Καμπουσάνο ως αμυντικό χαφ αποτέλεσε την αποκάλυψη της Μπόκα, την ώρα που ο Σάλβιο άρχισε να δείχνει ξανά γιατί αποκτήθηκε από την Μπενφίκα. Κυρίως όμως, προσπάθησε να παίξει αυτό που είναι καταδικασμένη από την ημέρα ίδρυσης της η Μπόκα Τζούνιορς. Επιθετικό ποδόσφαιρο.

Το πιο σημαντικό από όλα όμως ήταν η ηρεμία. Γνωρίζοντας καλά από μέσα πως είναι ο πλανήτης Μπόκα προσπάθησε να βάλει τέλος στην απόγνωση, στην τρέλα, στην εσωστρέφεια που είχαν προκαλέσει οι διαδοχικές ήττες από την Ρίβερ Πλέιτ. «Calma y tranquilidad» (χαλαρώστε και ηρεμήστε) ήταν η πιο συνηθισμένη του έκφραση μετά από κάθε ματς. Εστω και για λίγο έδιωξε την πίεση πάνω από τους παίκτες και την ομάδα. Και αυτοί τον ξεπλήρωσαν μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Με τους οπαδούς να πιστεύουν ξανά η μεταμόρφωση της ομάδας ήταν απίστευτη. Με 19 βαθμούς από τους 21 διαθέσιμους (μόνη γκέλα στο πρώτο ματς του Ρούσο στο ντέρμπι με την Ιντεπεντιέντε όπου έμεινε στο 0-0 σε ματς που αγωνίστηκε για 50 λεπτά με παίκτη λιγότερο) η Μπόκα έκανε το καθήκον της. Την ίδια ώρα η Ρίβερ, ίσως και από υπερβολική σιγουριά, αυτοκτονούσε με μόλις δύο βαθμούς στις δύο τελευταίες αγωνιστικές. Και το extreme make over μόλις είχε ολοκληρωθεί.

«Είμαι ευγνώμων στους παίκτες μου, επειδή ο τίτλος τους ανήκει. Και επίσης για τον Ρικέλμε και τον Αμέαλ που με εμπιστεύτηκαν», δήλωνε στη συνέντευξη Τύπου μετά το το ματς με την Χιμνάσια έχοντας στην αγκαλιά του τον εγγονό του Πέδρο στον οποίο δεν σταμάτησε να χαμογελάει. «Οι παίκτες αξίζουν αυτό τον τίτλο» δεν σταμάτησε να λέει. «Και συ Μιγκέλ» θα προσθέταμε εμείς.