ΠΑΟΚ και Σαββίδης δικαίωσαν τον Λουτσέσκου δύο χρόνια μετά

Τις τελευταίες ημέρες έχουν τεθεί διάφορα θέματα για την αλλαγή προπονητή στον ΠΑΟΚ. Ένα από αυτά σχετίζεται με τον Ραζβάν Λουτσέσκου και ειδικά για όσα έγιναν το 2019. Πώς και γιατί έφυγε ο Ρουμάνος δύο μόλις ημέρες πριν ξεκινήσει η προετοιμασία και αν όλα αυτά θα έπρεπε να οδηγήσουν τον ΠΑΟΚ σε επαναπροσέγγιση ή όχι…

Στο δικό μου μυαλό είναι όλα πολύ ξεκάθαρα, αλλά επειδή λέγονται και γράφονται πολλά και διάφορα, αξίζει να τα θυμίσουμε. Στο κάτω-κάτω υπάρχει και αυτό το κουραστικό… «εσείς τα ξέρετε και δεν τα λέτε» που δεν έχει καμία βάση, μια και όλα είναι τόσο ξεκάθαρα.

Γιατί έφυγε λοιπόν ο Λουτσέσκου;

Απάντησε ο ίδιος (περίπου) 20 φορές σε συνεντεύξεις που ακολούθησαν. Στην πρώτη που έδωσε σε Ρουμανικό Μέσο, 15 ημέρες μετά την αποχώρηση, είχε πει: «Ήταν μια τεράστια έκπληξη για μένα, πιστέψτε με! Αλλά όταν υπάρχει διάσταση απόψεων μεταξύ του προέδρου και του προπονητή είναι καλύτερο να μην συνεχίζεται η συνεργασία. Δεν μπορούσα να πείσω τον Ιβάν Σαββίδη και τον γιο του να προσαρμοστούν στις ιδέες μου. Δουλειά, σταθερότητα, σχέσεις και εκτός γηπέδου, όχι μόνο μέσα στα αποδυτήρια. Την ημέρα πριν την έναρξη του βασικού σταδίου της προετοιμασίας πραγματοποιήσαμε μια τελική συζήτηση και κατέληξα στο συμπέρασμα ότι είναι καλύτερο να χωρίσουμε και χωρίσαμε σαν φίλοι».

Υπάρχει κανείς που δεν καταλαβαίνει; Δηλαδή τι άλλο να πει; Δεν ήταν απόλυτα συγκεκριμένος;

Σε άλλη συνέντευξη, λίγους μήνες μετά, επανέλαβε: «Έφτασα σε ένα σημείο όπου υπήρχε μια απόκλιση απόψεων μεταξύ του ιδιοκτήτη και του προπονητή. Αντί να συνεχίσω έτσι και να μπω σε μια τεταμένη κατάσταση, προτίμησα να φύγω».

Πριν λίγους μήνες στη FORZA έγινε και πολύ πιο συγκεκριμένος για την τελική αφορμή που τον οδήγησε στο οριστικό αντίο. Ήταν ένα τελευταίο δείγμα ασυνεννοησίας ή διαφορετικής φιλοσοφίας. Είπε: «Ήθελα να κρατήσω έστω έναν εκ των Κάνιας και Σάκχοφ. Εξήγησα σε όλους, πώς ακόμα και νέους μέσους να φέρουμε, το να έχουν δίπλα τους κάποιον από την περσινή ομάδα, θα ήταν καλό γι’ αυτούς… Η σύνδεση μεταξύ άμυνας και επίθεσης είχε χαθεί… Αν δούμε τους αγώνες του ΠΑΟΚ με τον Άγιαξ και τη Σλόβαν ίσως τελικά να είχα δίκιο. Όταν μου είπαν ότι δεν θα μείνει ούτε ο Σάκχοφ, ούτε ο Κάνιας ήταν η στιγμή που αποφάσισα πώς δεν μπορώ να μείνω στον ΠΑΟΚ». Κάπου εκεί είχε προσθέσει ότι επέλεξε να φύγει πριν ξεκινήσει η σεζόν και όχι μετά που θα ήταν χειρότερο.

Εδώ επάνω έρχεται η ανταπάντηση-κατηγορία, ότι… «έφυγε για τα λεφτά. Για τα λεφτά πρόδωσε τον ΠΑΟΚ». Δεν το πίστευα και τότε και το είχα γράψει Ο ΠΑΟΚ μας νοιάζει και όχι ο Λουτσέσκου Και τότε πιο πολύ με εκείνον συμφωνούσα για τους λόγους του διαζυγίου και όχι με τον ΠΑΟΚ. Και τότε αναρωτιόμουν φωναχτά… «μα αφού λέγεται ότι ο ΠΑΟΚ είναι μια χαρά, γιατί τόσο πολλοί θέλουν να φύγουν;».

Ο Ρουμάνος λοιπόν είχε πολλές προτάσεις από άλλα Club και όσο διάστημα ήταν στη Ξάνθη (μάρτυρες Πανόπουλος και Παπαδημητρίου) αλλά και στον ΠΑΟΚ, με πολλαπλάσια χρήματα από όσα έπαιρνε εδώ. Τις είχε απορρίψει. Το έκανε γιατί ήταν καλά και δούλευε σωστά. Όταν είχε πρόβλημα και ήθελε να φύγει από τον ΠΑΟΚ, έφερε τα δύο εκατομμύρια της ρήτρας και έφυγε.

Στο τέλος-τέλος όμως, ποιος ήταν περισσότερο θιγμένος από όλο αυτό το σκηνικό της αποχώρησης; Ποιον ονομάτισε ο Λουτσέσκου; Υπάρχει κανείς άλλος από τον ίδιο τον Ιβάν Σαββίδη; Προσέξτε! Ένας προπονητής έριξε την ευθύνη του «διαζυγίου» σε έναν τέτοιο ηγέτη.

ΚΑΙ ΟΜΩΣ δύο χρόνια μετά, αυτός ο ηγέτης που θίχτηκε σε προσωπικό επίπεδο τα άφησε όλα στην άκρη και πήγε και του έκανε εκ νέου πρόταση!

-Είναι αυτή απόδειξη ότι ο Σαββίδης αποδέχθηκε το λάθος του ΠΑΟΚ εκείνη τη περίοδο ή δεν είναι;

- Το ότι ο Σαββίδης έκανε εκ νέου πρόταση και τελικά έφερε πάλι πίσω τον Λουτσέσκου, αποδεικνύει ότι δικαιώνει τον Ρουμάνο προπονητή, ναι ή όχι;

-Το ότι εδώ και καιρό ο ΠΑΟΚ προσπαθεί να κλείσει τον Λουτσέσκου και τελικά αλλάζει έναν επιτυχημένο προπονητή όπως ο Γκαρσία, φανερώνει 100% ότι ο Σαββίδης δεν αισθάνεται προδομένος για όσα έγιναν το 2019 και φυσικά αποδέχεται ότι ο Ρουμάνος έφυγε λόγω της ασυνεννοησίας και όχι για τα λεφτά;

Όλα όσα έκανε γι’ αυτό το θέμα ο Σαββίδης αποτελούν χειροπιαστές αποδείξεις ότι ο Λουτσέσκου είχε απόλυτο δίκιο για ό τι έγινε το 2019. Μακριά από λόγια και θεωρίες και απόψεις όσων δεν ξέρουν. Εκείνος που έζησε τα γεγονότα, με τις πράξεις του, απέδειξε τι ακριβώς έγινε και τότε…

Από εκεί και πέρα και αφού τον θεωρεί ως τον ιδανικότερο ή αυτόν που έχει τις περισσότερες πιθανότητες για να πετύχει τους μεγάλους στόχους που θέτει, προσπάθησε να τον κλείσει, κάτι που παράλληλα έκανε και η ΑΕΚ. Και άλλες ομάδες. Εδώ επάνω, μπορεί ο Σαββίδης να δικαιωθεί (για το αν είναι ο πιο πιθανός, λόγω προϊστορίας, να πετύχει) μπορεί και να κάνει λάθος. Ποδοσφαιρικά, αυτό «παίζεται», αν και αντικειμενικά πήγε και συμφώνησε με τον πιο επιτυχημένο προπονητή της ιστορίας του ΠΑΟΚ στην κατάκτηση τίτλων. Ποιος όμως είναι εκείνος που θα προσπαθήσει να του επιβάλλει άλλη άποψη;

Έδωσε εντολή στους συνεργάτες του να συζητήσουν με τον Ρουμάνο, κάτι που έκανε και ο ίδιος το περασμένο χρονικό διάστημα. Πώς αλλιώς θα λυνόταν η παρεξήγηση; Σε δύο ημέρες; Θα πήγαινε ο ΠΑΟΚ την Δευτέρα μετά το κύπελλο να διαπραγματευτεί με τον Λουτσέσκου που χρειαζόταν πολλές ημέρες συζητήσεων για να πάρει εγγυήσεις ότι πλέον εκλείπουν όλοι εκείνοι οι λόγοι που έφυγε; Δεν έπρεπε να σχεδιαστούν οι κινήσεις; Ή μήπως έπρεπε την Παρασκευή πριν τον τελικό με τον Ολυμπιακό όταν ο Λουτσέσκου απάντησε θετικά, να ενημερωθεί ο Γκαρσία; Ή ήταν τόσο κακό που Τρίτη-Τετάρτη, Γκοντσάρεβα και Κυριάκος πήραν εντολή να πάνε στο Βουκουρέστι για να πάρουν την υπογραφή του;

Δεν ξέρω… Τα στοιχεία παραθέτω, τα γεγονότα του 2019 και του 2021 και ο καθένας κρίνει.

Από εκεί και πέρα και εγώ ίσως να πιστεύω ότι ο Γκαρσία θα μπορούσε και θα άξιζε να οδηγήσει τον ΠΑΟΚ και την επόμενη περίοδο. Το ανέλυα και το στήριζα εξάλλου ΟΛΟΥΣ τους προηγούμενους μήνες, επιχειρηματολογώντας για την προπονητική του αξία, μόνος μου στο δημόσιο λόγο. Πολλά κείμενα που μένουν, κόντρα σε όλους εκείνους που λένε ότι… «δεν έγιναν ΠΑΟΚ για τους τίτλους, αλλά όταν χάναμε από τον Παναθηναϊκό, το σύμβολο που λέγεται Πάμπλο Γκαρσία ήταν… ο μαθητευόμενος μάγος, ο λίγος, ο προπονητής-κλόουν, ο άπειρος που μαθαίνει στου κασίδι το κεφάλι, ο οπαδός που κάνει τον προπονητή, το ποδοσφαιρικό ανδρείκελο» και πόσα άλλα αισχρά λεγόταν από ΠΑΟΚτσήδες, επειδή... έχαναν και τελικά έφθειραν τον προπονητή. Έχαναν και ξεχνούσαν τα πάντα! Και ονόματα και ιστορίες και μύθους και όλα!

Τότε στα δύσκολα και στις ήττες που κανείς δεν αντιδρούσε γι’ αυτόν τον άνθρωπο και αυτή την προσωπικότητα, εξέφραζα άλλη άποψη, την οποία μπορεί και τώρα να έχω όσον αφορά στην παρουσία του στον Δικέφαλο. Θα την εκφράσω, προφανώς όμως δεν θα επιχειρήσω να την επιβάλω στον οποιονδήποτε, πολύ περισσότερο στον ΠΑΟΚ και στον πρόεδρό του.