Φορτούνης: Όλα είναι στο μυαλό του…

Ακούω όλα αυτά που λένε ότι ο Φορτούνης δεν χωράει στο 3-4-3 του Μαρτίνς κι η γνώμη μου είναι μία: εγώ όλα αυτά τα ακούω βερεσέ! Ασφαλώς και χωράει ο Φορτούνης και σε αυτόν τον σχηματισμό.

Αλλαγή δεν μπήκε στο Χαριλάου, παίζοντας δεξί εξτρέμ (με αριστερό τον Ελ Αραμπί και σέντερ φορ τον Χασάν) στο 3-4-3 κι έβαλε το ωραίο γκολ που έβαλε ο Φορτούνης; Αλλαγή δεν είχε μπει στο 5-1 με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ παίζοντας αριστερό εξτρέμ (με δεξί αρχικά τον Μασούρα και μετά τον Ραντζέλοβιτς και φορ αρχικά τον Αραμπί και μετά τον Χασάν) στο 3-4-3 κι είχε βάλει το ωραίο γκολ, το πέμπτο, ο Φορτούνης;…

Και τα δύο τελευταία του γκολ λοιπόν τα πέτυχε παίζοντας στο 3-4-3. Επιπλέον ας κατανοήσουμε κάτι: με αυτό σύστημα, οι θεωρούμενοι σαν εξτρέμ, έχουν λιγότερη δουλειά από τους εξτρέμ του 4-3-3! Διότι αφενός μεν ο Μαρτίνς στο 3-4-3 ζητάει από τους εξτρέμ να μην παίζουν τόσο ως εξτρέμ, αλλά να παίζουν πολύ πιο κεντρικά, γύρω από τον σέντερ φορ, αφετέρου δε οι ακραίοι μπακ σε αυτό το σύστημα χρειάζονται μεν τη βοήθεια των εξτρέμ ανασταλτικά, όμως λιγότερο απ’ ό,τι στο 4-3-3, διότι στο 3-4-3 παίρνουν βοήθειες κι από τους δύο στόπερ, τον δεξιό και τον αριστερό.

Ο Φορτούνης λοιπόν που επανειλημμένως φέτος έχει παίξει ως εξτρέμ στο 4-3-3, βολεύεται πολύ περισσότερο στο 3-4-3, πολύ απλά διότι του δίνει τη δυνατότητα να παίξει πολύ πιο κεντρικά, να συγκλίνει στον άξονα και να είναι πιο κοντά στον κλασικό του ρόλο σαν δεκάρι στο 4-3-3 η, στο 4-2-3-1. Και τέλος πάντων, για να το ξεμπερδεύουμε εντελώς το θέμα: όλα είναι στο μυαλό του Φόρτου. Ούτε στους σχηματισμούς, ούτε στα συστήματα, ούτε στις ιδέες του Μαρτίνς, ο οποίος παρεμπιπτόντως στην τελευταία συνέντευξη που έδωσε στην Πορτογαλία, ερωτηθείς για το ποιοι παίκτες του Ολυμπιακού θα μπορούσαν να παίξουν στις μεγάλες ομάδες της πατρίδας του, έναν από τους πρώτους που μνημόνευσε ήταν τον Φορτούνη.

Ο διεθνής άσος αν βάλει στο μυαλό του ότι δουλειά του είναι να παίξει είτε στο 3-4-3, είτε στο 4-2-3-1, είτε στο 4-3-3 και γενικά ότι δουλειά του είναι να κάνει τη δουλειά του ανεξάρτητα από «λεπτομέρειες» και «αστερίσκους», όχι απλά θα παίξει, αλλά θα κάνει και διαφορά. Πολύ απλά γιατί είναι από τους παίκτες που κάνουν τη διαφορά. Και βεβαίως την έκανε φέτος ουκ ολίγες φορές. Δεν είναι μικρό πράγμα τα εννιά γκολ (χωρίς πέναλτι) που έχει βάλει φέτος, όπως και τα 13 που έχει φτιάξει, μέσα στα οποία π.χ. τυπικά δεν είναι η αριστοτεχνική σέντρα που έφερε το γκολ του Χασάν στο 90’ και την πρόκριση μέσα στην Άϊντχοβεν αφού μεσολάβησε η κεφαλιά του Αραμπί που έδιωξε ο γκολκίπερ των Ολλανδών.

Κατά την άποψη μου η σπουδαιότερη νίκη του Ολυμπιακού στο πρωτάθλημα ήταν το 1-0 επί του ΠΑΟ στο Καραϊσκάκη, σε ένα ντέρμπι τότε ακόμη που το πρωτάθλημα παιζόταν κι η ομάδα ήταν χωρίς Αραμπί, Μπρούμα, Χασάν, Βαλμπουενά και είχε αγωνιστεί με σέντερ φορ τον Φόρτου. Κι ο Φόρτου έβαλε και το μοναδικό γκολ…Ξαναλέω ότι όλα είναι στο μυαλό του Φορτούνη. Έχει τέτοια ποιότητα που το μόνο το οποίο χρειάζεται είναι να παίζει την μπάλα του, χωρίς να σκέφτεται το πως, το γιατί το ένα, γιατί το άλλο κλπ, κλπ.

Ας έχουμε στο μυαλό μας ότι ο Γκουαρντιόλα προχθές στον επαναληπτικό ημιτελικό της Σίτι με την Παρί έπαιξε με σέντερ φορ τον Ντε Μπρόϊνε, δηλαδή ένα δεκάρι-και τελικά και τα δύο γκολ της νίκης της ομάδας του πέρασαν από τα πόδια του…Ο άνθρωπος έπαιξε 4-4-2, αφήνοντας στον πάγκο δύο σέντερ φορ, όπως τον Ζέζους και τον Αγκουέρο και παίζοντας με επιθετικό δίδυμο δύο δεκάρια, τον Ντε Μπρόινε και τον Μπερνάντο Σίλβα! Δικαίωμα του. Έτσι το είδε, έτσι το έκανε. Και στον πρώτο ημιτελικό πάλι τον Ντε Μπρόινε είχε βάλει φορ. Σε άλλα ματς βάζει φορ τον Φόντεν, έναν επίσης μεσοεπιθετικό! Στα προημιτελικά με την Ντόρτμουντ στο ένα φορ ήταν ο Σίλβα και στο άλλο ο Ντε Μπρόινε.

Εγώ χαίρομαι γιατί είδα φέτος τον Φορτούνη να παίζει όπου του λέει ο προπονητής, δεξιά, αριστερά, κεντρικά, φορ, εξτρέμ και να κάνει συνήθως καλή δουλειά, είτε ήταν βασικός, είτε έμπαινε αλλαγή. Αυτό για το οποίο δεν χαίρομαι είναι ότι σε ουκ ολίγα παιχνίδια δεν ήταν αυτός που μπορούσε να είναι, για την ακρίβεια ήταν ξεκάθαρα κάτω του αναμενόμενου. Εξ ου άλλωστε κι ο Μαρτίνς τον έκανε αλλαγή στο ημίχρονο τις προάλλες με την ΑΕΚ (στο τελικό 2-0 στο Καραϊσκάκη) και παλιότερα με τον Απόλλωνα (στο τελικό επίσης 2-0), ενώ και άλλες δύο φορές τον άλλαξε στο ημίχρονο αν και πήγαινε καλά (στο Αγρίνιο στο 1-0 και με τη Λαμία στο 3-0) και μπορεί να το έκανε και για ροτέισον. Η, τον άλλαξε στο 56’ με τον ΠΑΟ στη Λεωφόρο (στο 0-1), στο 59’ με την Ομόνοια (στο 0-0), στο 68’ με τον ΠΑΟ στο Φάληρο (στο 1-1).

Πρέπει να δεχθούμε ότι του έλειψε η διάρκεια, όμως ξεκάθαρα περισσότερα ήταν τα καλά που έκανε, παρά τα άσχημα. Θα έλεγα με το χαρακτηριστικό ότι μπαίνοντας αλλαγή πολλές φορές ήταν καλύτερος κι απ΄ όταν έπαιζε βασικός! Έτσι σκόραρε στο Χαριλάου και στο ΟΑΚΑ, αλλά και στην Τρίπολη και στον Πειραιά με τον Αστέρα. Έτσι είχε τις ασίστ στο πρωτάθλημα και στα δύο παιχνίδια με τον ΠΑΣ (1-1 κι 1-0) και στα δύο παιχνίδια με τον ΟΦΗ! Όπως και σε πολλά άλλα παιχνίδια μπήκε αλλαγή και με την παρουσία του βοήθησε τον Ολυμπιακό. Μνημόνευσα πιο πάνω τα δύο ματς με την PSV, αλλά ήταν και το 1-1 στο Χαριλάου με την πρόκριση στο Κύπελλο, το 1-0 με τη Μαρσέιγ, το 1-1 με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ μπαίνοντας στο ημίχρονο κι επίσης κάνοντας τη διαφορά, τα δύο ματς με την Πόρτο όπου έδωσε ασίστ σε Χασάν και Αραμπί άσχετα αν χάθηκαν οι ευκαιρίες.

Σίγουρα θα πρέπει να κάνει την αυτοκριτική του κι ο ίδιος γι΄ αυτό το μάλλον παράξενο δεδομένο, να είναι πιο καλός σαν αλλαγή παρά σαν βασικός! Όχι ότι υποχρεωτικά είναι πάντα πρόβλημα κάτι τέτοιο. Άλλωστε, στο Ρέντη αποτελεί κάτι σαν κοινό μυστικό, ότι ο Μαρτίνς τον θέλει πολλές φορές σαν κρυφό όπλο, να τον ρίχνει από τον πάγκο στη μάχη. Είναι ενδεικτικό ότι με την Πόρτο στο Καραϊσκάκη τον πέρασε από το 35^ο κιόλας λεπτό (!) και με τον ΟΦΗ επίσης εντός έδρας από το 40^ο λεπτό!

Δεν μπορώ να ξέρω αν θα είναι και του χρόνου στον Ολυμπιακό ο Φορτούνης. Ξέρω ότι τη φετινή σεζόν μέχρι στιγμής έχει καταγράψει 43 συμμετοχές, 23 βασικός και 20 αλλαγή, έχοντας βάλει εννιά γκολ κι έχοντας φτιάξει 13 (εκ των οποίων και του Μπα στο 1-1 στην Τούμπα). με πολύ περισσότερες τις καλές στιγμές, αλλά και στιγμές προβληματισμού, ενίοτε και…εκνευρισμού στις φάσεις που χάνει τόσο εύκολα την μπάλα η, κόβεται τόσο εύκολα (έγινε τρεις φορές την Τετάρτη) η, που κάνει αβίαστα λάθος πάσα (σαν κι αυτή που έκανε σχεδόν με το που μπήκε προχθές στο Χαριλάου κι από την οποία προήλθε ευκαιρία του Σάσα στο 71’). Βεβαίως, πρόκειται για τον ίδιο Φορτούνη, που στο ίδιο 25λεπτο στο οποίο αγωνίστηκε, πέτυχε ένα ωραιότατο γκολ, πέρασε τρεις τέσσερις έξοχες πάσες κι εκτέλεσε όπως έπρεπε δύο-τρία στημένα…

Με τον Φόρτου είναι απλό: όλα είναι στο μυαλό του. Κι ασχολούμαι επανειλημμένως με τον Κώστα γιατί είναι ένα ατόφιο ταλέντο, παίκτης να τον θαυμάζεις. Ατυχώς, δεν ζητάει παραπάνω πράγματα από τον εαυτό του, δεν βοηθάει συχνά τον εαυτό του σωματικά και νοητικά. Οδεύει στα 29, δεν είναι εύκολο να αλλάξει, όμως πρέπει να δει ότι το ποδόσφαιρο αλλάζει και ειδικά στα παιχνίδια των Κυπέλλων Ευρώπης τρώνε όλοι σίδερα και για να επιβιώσεις πρέπει όχι απλά να παίξεις, αλλά και να πολεμήσεις.

Παρεμπιπτόντως, ο Φόρτου τον τρέλανε φέτος τον…Καρυπίδη (!): Το μοναδικό γκολ του Ολυμπιακού στο 1-1 στο Καραϊσκάκη στην κανονική διάρκεια της σεζόν, το μοναδικό γκολ του Ολυμπιακού και προχθές στο 1-1 στο Χαριλάου για τα πλέι οφς! Και τις δύο ασίστ στο 2-1 στο Χαριλάου στην κανονική διάρκεια της σεζόν!

Άσχετο: Ο Μέντες στη Γουλβς, εάν υποθετικά, εντελώς υποθετικά, έφευγε από τη Γουλβς ο Νούνο Εσπίριτο Σάντος, τον Μπρούνο Λάνζε, πρώην της Μπενφίκα, θα ήθελε να στείλει εκεί.