Τα νούμερα του Μπα, το δίδυμο Σωκράτη-Σεμέδο κι η ατυχία του Μαρτίνς

Ένας παίκτης που θα λείψει (κι) από το σημερινό παιχνίδι του Ολυμπιακού, με τον Αστέρα Τρίπολης, αλλά πολύ πιθανόν και σε κάποια από τα επόμενα, είναι ο Ουσεϊνού Μπα.

Μπορεί δε κάποιος να παρατηρήσει, ότι ο Μπα ήταν απών κι από τις δύο τελευταίες ήττες του Ολυμπιακού, που επιπροσθέτως ήταν ήττες «κακές», με σκορ που δεν τα συνηθίζει ο πρωταθλητής Ελλάδας: 1-3 από την Άρσεναλ στο Καραϊσκάκη και 0-2 από τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα. Αυτό το συνολικό 1-5 χωρίς τον Μπα (αλλά και χωρίς τον Σεμέδο σε αυτά τα δύο παιχνίδια) μου έκανε εντύπωση κι είπα να το ψάξω περισσότερο.

Όπως αποδείχθηκε ο Ολυμπιακός ειδικά με τον Μπα στην ενδεκάδα του έχει πολύ καλύτερα νούμερα στο παθητικό του κατά τη φετινή σεζόν. Για την ακρίβεια, έχει φάει 18 γκολ σε 30 παιχνίδια, άρα 0,6 γκολ ανά ματς η, αν θέλετε μεγαλύτερη ακρίβεια ένα γκολ κάθε 133 λεπτά. Χωρίς τον Μπα οι «ερυθρόλευκοι» έχουν δεχθεί 19 γκολ σε μόλις 21 παιχνίδια, άρα 0,9 γκολ ανά ματς η, αν θέλετε μεγαλύτερη ακρίβεια ένα γκολ κάθε 103 λεπτά.

Η διαφορά είναι πολύ σημαντική. Βεβαίως υπάρχουν και οι συγκυρίες, τίποτα δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο, όμως δεν μπορούμε και να το αγνοήσουμε το συγκεκριμένο δεδομένο. Μπορούμε να καταγράψουμε ότι χωρίς τον Μπα ο Ολυμπιακός εκτός από το 1-3 από την Άρσεναλ και το 0-2 από τον ΠΑΟΚ, είχε το 0-3 από τη Σίτι, το 0-2 από την Πόρτο εκτός έδρας, το 1-2 από τη Μαρσέιγ, το 0-2 από την Πόρτο εντός έδρας. Βεβαίως όλα αυτά ήταν πολύ δύσκολα παιχνίδια, όμως ο Μπα έπαιξε κι αυτός σε δύσκολα παιχνίδια, όπως το 1-0 με τη Μαρσέιγ, το 0-1 από τη Σίτι, το 1-0 με την Άρσεναλ, το 3-0 με τον ΠΑΟΚ, το 1-1 στην Τούμπα, το 3-0 με την ΑΕΚ, το 5-1 στο ΟΑΚΑ, το 2-0 και το 0-0 με την Ομόνοια…

Ναι, έχει κουσούρια, και δη «χτυπητά», ο Μπα (μας σπάει τα νεύρα με τις πάσες σε αντιπάλους έξω από την περιοχή του Σα, τρώει εύκολα κόκκινες, κάνει εύκολα πέναλτι και φάουλ, γενικά το έχει το λάθος), όμως εξίσου αλήθεια είναι ότι έχει ταχύτητα της επεμβάσεις, είναι καλός χαμηλά και ψηλά, βάζει τα πόδια και το κεφάλι στη φωτιά, παίζει για την ομάδα όσο κανείς άλλος στόπερ και γενικά όταν είναι σε κατάσταση σοβαρότητας αποτελεί πολύτιμη μονάδα.

Το θέμα είναι ότι το πρόβλημα με τη μέση του δεν είναι απλό κι όπως αποδεικνύεται τον ταλαιπωρεί από αρχές Φλεβάρη! Πλέον έτσι εξηγείται ότι ο Μαρτίνς τον έκανε αλλαγή π.χ. στο 60’ με τον Παναιτωλικό και τον ΟΦΗ η, με τον Άρη στο 76’. Και βέβαια, το αποκορύφωμα, που έφυγε από τα παιχνίδια με τη Λαμία στο 18^ο λεπτό και με τον ΠΑΟ στο 33^ο λεπτό…

Γενικά είναι ένας πονοκέφαλος το αμυντικό κομμάτι του παιχνιδιού με τις απουσίες του Μπα, αλλά και του Σεμέδο, που δεν έχουν επιτρέψει στον Μαρτίνς να κάνει όσα προφανώς θα ήθελε για την καρδιά της άμυνας του Ολυμπιακού, ίσως ενόψει και της νέας σεζόν.

Για παράδειγμα, θεωρητικά το καλύτερο δίδυμο στόπερ στον Ολυμπιακό είναι το «Σωκράτης-Σεμέδο», αν μιλάμε για το 4-3-3 που παίζει εδώ και χρόνια η ομάδα. Αυτό το δίδυμο, όμως, πόσο έχει παίξει μαζί; Για τα πρώτα 55 λεπτά στη Λεωφόρο (0-1 έως τότε το σκορ υπέρ του ΠΑΟ), το 90λεπτο του 4-2 με την PSV κι ένα ημίχρονο (με το σκορ 1-0 υπέρ του Ολυμπιακού) στο 1-1 με τον Άρη στο Καραϊσκάκη! Ουσιαστικά δύο 90λεπτα-πραγματικά απογοητευτικός χρόνος για τους δύο καλύτερους κεντρικούς αμυντικούς. Από εκεί και πέρα, σε τριάδα άμυνας (με τον Σωκράτη κεντρικό και τον Σεμέδο από δεξιά) έπαιξαν στο 5-1 με την ΑΕΚ, στο 3-1 με τον ΠΑΟ κι ένα ημίχρονο στο 1-1 στα Γιάννινα (με το σκορ 1-0 υπέρ του ΠΑΣ). Και πάλι δηλαδή σε λίγο χρόνο, ιδιαίτερα με το σκεπτικό ότι θα ήθελε ο προπονητής να δει πως «κολλάνε» οι δύο τους ενόψει της νέας σεζόν. Όπως θα ήθελε να δει και πώς ταιριάζουν ο Σωκράτης κι ο Μπα, καθότι είναι ανοικτό να φύγει ο Σεμέδο το καλοκαίρι. Ας όψεται η ατυχία!

Σε ατομικό επίπεδο, για τον Σωκράτη μπορεί κάποιος να σχολιάσει ότι έχει κάνει ένα καλό ξεκίνημα στον Ολυμπιακό, ιδίως αν συνυπολογίσει τις μάλλον «αντίξοες» συνθήκες κάτω από τις οποίες μπήκε κι έπαιξε. Με τον ίδιο να προσέρχεται από πολύμηνη αποχή από παιχνίδια, με τραυματισμό του στα πρώτα του κιόλας ματς, με διαφορετικούς παρτενέρ (όχι μόνο Σεμέδο η, Μπα, αλλά και Εμβιλά και Χολέμπας)…Μοιάζει να του ταιριάζει το 3-4-3, με την ικανότητα του να βουλώνει τις τρύπες που δημιουργούνται, αλλά έδειξε άνεση να ανταποκριθεί και στον πιο κλασικό τρόπο άμυνας της ομάδας, την τετράδα.

Στην Τούμπα, σε ένα ματς που δεν πήγε καλά για τον Ολυμπιακό, είδαμε τον «Πάπα» τουλάχιστον τρεις φορές να κάνει αποτελεσματικά τάκλιν, να βγαίνει και να κόβει, να διώχνει, να έχει καλές τοποθετήσεις. Βέβαια, έφαγε και τις ήττες του, όπως σε μία φάση που τον πέρασε με αρκετή ευκολία ο Μπάμπα, αλλά κυρίως αυτό που λείπει από την τριάδα του Ολυμπιακού είναι η καλύτερη συνοχή, π.χ. υπάρχει επανειλημμένως αποτυχία στο να παιχτεί σωστά το οφσάιντ.

Και κάτι για τον γερόλυκο Αβραάμ: χάλασε τις εντυπώσεις με την γκέλα που έκανε στο 1-0 του ΠΑΟΚ. Έως τότε, παρότι είχε να παίξει 2,5 μήνες λόγω τραυματισμού, στέκονταν μια χαρά, με τουλάχιστον πέντε θετικές επεμβάσεις. Μειονέκτημα η υπερβολική σκληράδα στο παιχνίδι που φέρνει συνεχώς κάρτες.

Άσχετο: Γιατί ο Ολυμπιακός ήταν και είναι με την UEFA; Με ποιούς δηλαδή να είναι; Με τους άλλους που ήταν μαζί με τον Ολυμπιακό και σηκώθηκαν κι έφυγαν γιατί ήθελαν να τα φάνε μόνοι τους; Κι όταν κατάλαβαν ότι έπρεπε να έχουν κι ομάδες όπως ο Ολυμπιακός στην 20άδα της κλειστής Λίγκας, για να μην φωνάζει το φίλαθλο κοινό ότι υπάρχουν μόνο κλαμπ από τα μεγάλα πρωταθλήματα, ο πρωταθλητής Ελλάδας αδιάφορησε κι έκανε ότι δεν είδε και δεν άκουσε. Και δικαιώθηκε απόλυτα από τις εξελίξεις.