Μπακ με φουλ μπαταρίες ο Ολυμπιακός! Πρέπει, όμως, να πάνε και στο πιο πάνω σκαλοπάτι!

Κώστας Νικολακόπουλος Κώστας Νικολακόπουλος
Μπακ με φουλ μπαταρίες ο Ολυμπιακός! Πρέπει, όμως, να πάνε και στο πιο πάνω σκαλοπάτι!

bet365

Ο Κ. Νικολακόπουλος σχολιάζει στο blog του στο gazzetta τους τέσσερις ακραίους μπακ του Ολυμπιακού με αφορμή το χθεσινό παιχνίδι του στη Ριζούπολη, ενώ στέκεται και στον Μασούρα και τον τεράστιο Εμβιλά.

bwin - Καζίνο μπροστά από την εποχή του. Έτσι είναι το παιχνίδι σήμερα! | 21+

Ο Ολυμπιακός συνεχίζει να κάνει τη δουλειά του. Όμορφα κι ωραία. Με νίκες, τη μία μετά την άλλη. Και συνήθως και με αρκετά, έως πολλά γκολάκια.

Χθες στη Ριζούπολη, σε ένα δύσκολο αγωνιστικό χώρο, ο Ολυμπιακός χωρίς να εντυπωσιάσει, πλησίασε 10 φορές στο γκολ! Στις εφτά από αυτές οι ευκαιρίες ήταν πολύ καθαρές-έκανε γκολ τις τρεις και ολοκλήρωσε τους εννέα (!) αγώνες του μέσα στον Γενάρη, με ένα απίστευτο απολογισμό: οκτώ νίκες και μία ισοπαλία στην Τούμπα!!! Μέσα στις οκτώ νίκες, οι δύο στα ντέρμπι με ΑΕΚ (3-0) και ΠΑΟΚ (3-0) στο Καραϊσκάκη, αλλά και τα διπλά σε Τρίπολη, Αγρίνιο (δύο, για πρωτάθλημα και Κύπελλο!), Περιστέρι και Ριζούπολη! Εν τέλει, το πιο δύσκολο τρίποντο ήταν με τον ΠΑΣ, το 1-0 στο 90’, μέσα στον Πειραιά!

Τι είδαμε (και) στον αγώνα με τον Απόλλωνα; Ας εστιάσουμε στην εικόνα των πλάγιων μπακ. Προσέξτε, εγώ δεν λέω ότι ο Ανδρούτσος με τον Όλεγκ βγάζουν μάτια-ούτε ένα ματς με τον Απόλλωνα είναι οδηγός για τα ασφαλέστερα συμπεράσματα. Όμως, στα δύο παιχνίδια που τους έχουμε δει να παίζουν μαζί, στο Περιστέρι και χθες, βλέπουμε αν μη τι άλλο δύο ακραίους αμυντικούς με φουλ τις μπαταρίες. Δύο παιδιά που δίνουν ενέργεια στην ενδεκάδα του Ολυμπιακού, που βγάζουν ένταση στο παιχνίδι τους.

Κι ακριβώς αυτά τα δύο στοιχεία ήταν που είχαν λείψει με την παρουσία του Ραφίνια και του Χολέμπας, που έβγαζαν ποιότητα, εμπειρία και δυναμισμό, διόλου ευκαταφρόνητα στοιχεία στο παιχνίδι τους, αλλά τους έλειπε σχεδόν πάντα η ένταση κι η ενέργεια. Βεβαίως, είναι λογικό-και…φυσιολογικό! Από τη μία ο Όλεγκ είναι 23άρης κι ο Ανδρούτσος οδεύει στα 24. Κι από την άλλη, ο Ραφίνια είναι 35,5 ετών κι ο Χολέμπας πάει ολοταχώς για τα 36…Βλέπουμε τον Όλεγκ παρότι έχει παίξει ήδη εφτά γεμάτα 90λεπτα μέσα σε τρεις εβδομάδες (!), να σφύζει από ενθουσιασμό, ορμή και μαχητικότητα. Και το ίδιο και τον Ανδρούτσο, με τρία 90λεπτα στο τελευταία δεκαήμερο.

Νομίζω, όμως, ότι τώρα που έχουν αρχίσει και παίρνουν την ψυχολογία και το «κολλάει», πρέπει και τα δύο αυτά παιδιά να ψάξουν και το επόμενο βήμα. Να ανέβουν και άλλο ένα σκαλοπάτι. Τι εννοώ: αποτελεί τεράστια υπόθεση η δυνατότητα που έχουν και οι δυό τους να ανεβοκατεβαίνουν τις δυό πλευρές. Να παίζουν δηλαδή όχι μόνο σαν μπακ, αλλά σαν εξτρέμ, βοηθώντας έτσι επιθετικά την ομάδα. Θυμίζουν σε αυτό το κομμάτι τον Ομάρ και, κυρίως, τον Τσιμίκα.

Τους λείπει, ωστόσο, η ουσία. Πρέπει να βρουν μεγαλύτερη ουσία στο επιθετικό αυτό κομμάτι. Να βγάζουν πιο επικίνδυνες σέντρες και, γιατί όχι, να σκοράρουν κι οι ίδιοι. Ο Όλεγκ χθες απείλησε με ένα δυνατό σουτ έξω από την περιοχή, με τον γκολκίπερ να μην αιφνιδιάζεται. Ο Ανδρούτσος κάποια στιγμή πέρασε σαν έξω δεξιά στην αντίπαλη περιοχή, σε μία εκπληκτική πάσα του Μπουχαλάκη μέσα από τη μύτη της βελόνας, αλλά αστόχησε στην τελική του, αφού δεν ήταν καλή ούτε για σουτ, ούτε για σέντρα.

Κάνοντας τον απολογισμό τους από αυτό το ματς, διαπιστώνουμε ότι ο μεν Όλεγκ πέρασε όλη κι όλη μία καλή σέντρα σε όλο το ματς, προς τον Χασάν (που έτυχε και κόπηκε στη συγκεκριμένη φάση, αλλά αυτό δεν έχει σημασία), ο δε Ανδρούτσος πέρασε επίσης μία σέντρα, εκείνη στο γκολ του Χασάν για το 1-0, που για να είμαστε ρεαλιστές έγινε πιο επικίνδυνη απ΄ ότι στην πραγματικότητα ήταν λόγω του λάθος υπολογισμού του στόπερ. Λοιπόν, μία καλή σέντρα από τον καθένα ακραίο μπακ, μετά από τόση δουλειά που έριξαν και τόσες προωθήσεις, είναι πολύ φτωχή συγκομιδή. Άρα, και οι δύο είναι υποχρεωμένοι να δουλέψουν την τελική τους πάσα, σέντρα, σουτ. Π.χ. ο Ανδρούτσος έκανε μία φοβερή μπούκα από δεξιά στο 24’ και χρειάζονταν απλά ένα πιο καλό γύρισμα για να είχε η ομάδα φάση για γκολ…

Από τον Όλεγκ σίγουρα μας αρέσει ότι είμαι ένα έμβολο από τα αριστερά και το μαχητικό πνεύμα που βγάζει μέσα στο παιχνίδι. Είναι «σκύλος»-και να χάσει την μπάλα θα πάει πίσω μανιασμένα να την κερδίσει! Πρέπει, όμως, να ελέγξει λίγο καλύτερα την κατοχή της μπάλας, αφού δεν είναι λίγες οι φορές που την χάνει.

Ο Ανδρούτσος κι αυτός είναι ένας μπακ έμβολο από τα δεξιά. Με καλύτερη διαχείριση της μπάλας, θα έλεγα. Κι αυτός μαχητής, κάνει και κερδίζει φάουλ-χθες πήραν δύο κίτρινες παίκτες του Απόλλωνα για να τον σταματήσουν και τρία από τα φάουλ που κέρδισε ήταν σε καλά σημεία για επικίνδυνες σέντρες-έτσι άλλωστε ήρθε η ευκαιρία με την κεφαλιά του Χασάν στο α΄ ημίχρονο, αλλά και το δεύτερο γκολ του Χασάν στο 93’.

Και χθες έκανε κάποιες καλές άμυνες, όμως είχε και στιγμές που επιβεβαιώνουν ότι χρειάζεται δουλειά σε αυτό το κομμάτι-όταν του πέρασαν μία σέντρα η, όταν έκανε ένα αχρείαστο φάουλ-χέρι κι έβαλε τον Απόλλωνα στην περιοχή του Σα χωρίς λόγο. Ασφαλώς ψάχνει ακόμη και την καλύτερη χημεία του, καθότι μόλις τώρα άρχισε ουσιαστικά να παίζει τη θέση (λ.χ σε δύο περιπτώσεις δεν συνεννοήθηκε ποτέ σωστά με Μπουχαλάκη και Φορτούνη), αλλά ήδη συνεργάζεται πιο καλά με τους παίκτες μπροστά του, για παράδειγμα τον Μπρούμα. Γενικά ο Ανδρούτσος μοιάζει έτοιμος να πάρει μία ευκαιρία και να γίνει με τον Λαλά το δίδυμο του Ολυμπιακού για τη θέση του δεξιού μπακ. Ο Μαρτίνς πλέον είναι έτοιμος να του την δώσει, αφού το ίδιο το παιδί ανταποκρίνεται πολύ καλά.

Και είναι και μία ευκαιρία και για τον σύλλογο, να «βρει» για το ρόστερ του ένα Ελληνόπουλο ακόμη μετά τον Βρουσάι, αφού οι Φορτούνης, Μπουχαλάκης, Μασούρας ήταν πολύ λίγοι ως ελληνικό στοιχείο. Πλέον γίνονται πέντε οι «ενεργοί» Έλληνες, θα έρθει κι ο Σωκράτης, υπάρχει ο Τζολάκης σαν δεύτερος γκολκίπερ κι ο Αβραάμ από πίσω. Και πάλι δεν είναι πολλοί, αλλά από εκεί που βλέπαμε τρεις Έλληνες, τώρα θα βλέπουμε διπλάσιους…

Παρεμπιπτόντως, την καλύτερη ενέργεια χθες σε ολόκληρο το παιχνίδι την είδαμε από ένα άλλο Ελληνόπουλο, που μπήκε αλλαγή για μόλις 13 λεπτά, αλλά πρόλαβε κι έκανε αισθητή την παρουσία του, κλέβοντας δύο φορές την μπάλα και κάνοντας στην πρώτη περίπτωση μία φανταστική προσωπική ενέργεια, ελισσόμενος εκπληκτικά ανάμεσα σε τέσσερις παίκτες του Απόλλωνα και βγάζοντας σέντρα «πάρε βάλε» στον Χασάν, που ατυχώς αστόχησε από θέση ιδανική για γκολ. Αν την έκανε αυτή την ενέργεια ξένος παίκτης, θα τον υμνούσαμε για ένα μήνα…

Τέλος πάντων, ο Μασούρας είναι υπερπολύτιμος παίκτης για τον Ολυμπιακό και η χθεσινή εικόνα του δείχνει ότι «ξυπνάει» και πάλι, μετά από μία περίοδο στην οποία έμοιαζε περισσότερο ψυχολογικά παρά αγωνιστικά ντεφορμέ, καθώς έβγαζε ένα άγχος στο παιχνίδι του. Με τον τηλεοπτικό φακό να τον «συλλαμβάνει» στο τέλος εκνευρισμένο, είτε γιατί ο Χασάν έχασε το γκολ κι έχασε κι αυτός μία ασίστ, είτε γιατί στο δεύτερο κλέψιμο που έκανε δεν έκανε την πάσα, όπως θα έπρεπε κι όπως είχε κάνει νωρίτερα, αλλά επιχείρησε μόνος του να βγει μπροστά και κόπηκε.

Άσχετο: Δείτε τον Εμβιλά στο 7.10

Τεράστιος ποδοσφαιριστής, φοβερή προσωπικότητα, τεράστιος χαρακτήρας, φοβερή νοοτροπία.

Οι Μάχες Των Play Off είναι στο Gazzetta.gr

Τα πιο συναρπαστικά Play Off της δεκαετίας είναι στο Gazzetta.gr! Όλα τα αθλητικά νέα για την αγαπημένη σου ομάδα, σε συνεχή ενημέρωση. Ακολούθησε το Gazzetta και θα είσαι πάντα ενημερωμένος για το πρόγραμμα των Play Off, την βαθμολογία των ομάδων, τις μεταδόσεις και φυσικά παρακολουθείτε live τα Play Off μέσα από το Game Center!

Κώστας Νικολακόπουλος
Κώστας Νικολακόπουλος

Ο Κώστας Νικολακόπουλος έγινε δημοσιογράφος από…σπόντα. Από τη Νομική και τη δικηγορία η, το επάγγελμα του δικαστικού, που υποτίθεται ότι ήταν στα πλάνα του (εξ ου κι οχαρακτηρισμός «ανακριτή» από τον Γ. Λούβαρη!), βρέθηκε ξαφνικά στον ΦΙΛΑΘΛΟ, όταν πρωτογεννήθηκε η ιδέα αυτής της εφημερίδας από τους Ν. Καραγιαννίδη και Ι. Μαθιουδάκη. Ένα χρόνο ρεπορτάζ Πανιώνιου και Αιγάλεω (μαζί), ένα χρόνο ΑΕΚ και από την άνοιξη του 1984 έως και σήμερα ρεπορτάζ Ολυμπιακού, όπου τα έχει δει όλα. Πρώτα τα λεγόμενα πέτρινα χρόνια και μετά πρωταθλήματα το ένα μετά το άλλο. Του αρέσει να γράφει για μεταγραφές, αλλά ο ίδιος τις αποφεύγει. Σε 40 χρόνια έχει κάνει δύο! Το 1992 στο ΦΩΣ του Θ. Νικολαϊδη και μετά στον ΓΑΥΡΟ που στη συνέχεια έγινε ένα με τον Κόκκινο Πρωταθλητή. Πάνω από μία δεκαετία καλύπτει το ρεπορτάζ του Ολυμπιακού στον Σπορ FM.