Μιλώντας σε σελίδα στο Facebook και ειδικότερα στο «Θρύλε μου είσαι η ζωή» ο Τζόρτζεβιτς είπε για:

Τον Ολυμπιακό: Στον Ολυμπιακό πήγα επειδή ήταν η μόνη ομάδα που δίψαγε για πρωτάθλημα, καθώς ήταν 10 χρόνια χωρίς τίτλο. Φαινόταν ότι κάτι πάει να γίνει με κάποιες αλλαγές, είτε με τον ερχομό του Μπάγεβιτς, είτε με κάποιες κινήσεις στην ομάδα και ότι με αυτές τις αλλαγές και το πρωτάθλημα στην πρώτη μου σεζόν θα συνεχιζόταν για χρόνια. Όσο ήμουν στον Ολυμπιακό υπήρξαν καλές προτάσεις, όμως υπήρχε ένα κλίμα, μια ζεστασιά, ακόμα και η δική μου ευχαρίστηση μέτρησαν για να μείνω 13 χρόνια στον Ολυμπιακό.

Την αγάπη και τον σεβασμό που εισέπραξε: Αυτό για μένα σημαίνει πάρα πολλά. Αν και έχω σταματήσει το ποδόσφαιρο τόσα χρόνια, ακόμα και σήμερα εισπράττω το σεβασμό από οπαδούς του Ολυμπιακού και άλλων ομάδων. Είναι μεγάλη προίκα! Βέβαια αυτό που με ενδιέφερε πάντα ήταν να κερδίζει η ομάδα μου, να πηγαίνει καλά, αλλά ταυτόχρονα να σέβομαι και να μην προκαλώ τους αντιπάλους. Αν και πολλές φορές μέσα στο παιχνίδι υπάρχουν εντάσεις, ευτυχώς κρατήθηκα και δεν ξέφυγα ποτέ.

Το εάν υπήρχαν αφιλόξενες έδρες: Αρκετές έδρες ήταν αφιλόξενες για τον Ολυμπιακό και ειδικά από τη στιγμή που ήταν μια ομάδα που πρωταγωνιστούσε, ελάχιστες ήταν φιλόξενες. Πολλές ομάδες θα μπορούσαν να σώσουν τη χρονιά με μια νίκη κόντρα στον Ολυμπιακό.

Την κορυφαία στιγμή και το γκολ: Όταν είσαι σε μια ομάδα 13 χρόνια είναι πολύ δύσκολο να διαλέξεις. Ξεχωρίζω την πρώτη μου σεζόν που μετά από τόσα χρόνια πήραμε τον τίτλο, όπως και το ρεκόρ με τα 7 σερί πρωταθλήματα και την επιστροφή στο νέο Καραϊσκάκη. Όσο για τα γκολ, θυμάμαι έντονα το πέναλτι κόντρα στον Βάντσικ στο 1-0 με τον Παναθηναϊκό και την ανατροπή μέσα στη Φιλαδέλφεια (2-3).

Το ποιον θαύμαζε: Αυτός που μου άρεσε να συνεργάζομαι και τον θαύμαζα γενικώς για την τεχνική και την αντίληψη μέσα στο παιχνίδι ήταν ο Ζιοβάνι. Από εκεί και πέρα, πέρασαν πολλοί καλοί παίκτες από τον Ολυμπιακό όπως ο Τουρέ, ο Ζε Ελίας, ο Καρεμπέ, ο Ριβάλντο, ο Καστίγιο. Πάρα πολλοί παίκτες, όπως και οι Έλληνες που μας έβαλαν στο κλίμα της ομάδας (Αλεξανδρής, Καραταΐδης & Πατσατζόγλου).

Τις διαφορές με τον Ολυμπιακό του τότε και του σήμερα: Τότε ήταν διαφορετική η φιλοσοφία της ομάδας και όχι μόνο για τον Ολυμπιακό. Τότε οι παίκτες έμεναν χρόνια και δένονταν διαφορετικά με την ομάδα. Τα τελευταία χρόνια οι ποδοσφαιριστές ανά 2-3 χρόνια αλλάζουν ομάδες και χώρες. Τότε υπήρχε μια ομάδα με κορμό 8-10 παικτών που μένανε χρόνια, κάτι που δεν υπάρχει σήμερα. Ο σημερινός Ολυμπιακός πάει πολύ καλά γενικώς, είναι κάθε χρονιά στο Champions League, έχει μεγαλώσει, φέρνει παίκτες μεγάλα ονόματα. Επίσης, οι νέοι παίκτες έχουν κίνητρο να παίξουν καλά και να πάρουν μεταγραφή στο εξωτερικό.