Η Α.Ε.Κ. στη γειτονιά και φυσικά τεσσάρα!

• Έδωσε το... σύνθημα ο μαέστρος Μάνταλος!
• Το πιο σημαντικό ότι έχει περιθώρια εξέλιξης!

Σε κάθε αναμέτρηση που ακολουθεί της όποιας διακοπής για τις ομάδες διαπιστώνεται στο πρώτο κομμάτι του εκάστοτε αγώνα η απουσία ρυθμού και έντασης αγώνων. Πόσο μάλλον όταν αναφερόμαστε και στις μέρες που ζούμε όπου ένα ποδοσφαιρικό ματς διεξάγεται (σωστά) δίχως την παρουσία του κόσμου όπου μπορεί να σε βοηθήσει με τον παλμό και τη δυναμική του να ξεπεράσεις το όποιο πρόβλημα ρυθμού και διάθεσης...

Δεν θα μπορούσε να ισχύει κάτι το διαφορετικό για την ΑΕΚ στην αναμέτρηση με την ΑΕΛ. Η ομάδα του Μάσιμο Καρέρα εμφανίστηκε αρκετά επηρεασμένη από τη διακοπή και από το γεγονός ότι δεν κατάφερε το ποδοσφαιρικό τμήμα να δουλέψει σωστά και ουσιαστικά στη διακοπή λόγω των κρουσμάτων. Όλα αυτά βέβαια αφορούσαν κυρίως το πρώτο 45λεπτο. Όχι ολόκληρο αφού είχε τις στιγμές της με τους Αλμπάνη, Μαχαίρα και Μάνταλο! Ωστόσο δεν είχε καμία σχέση η εικόνα της με την αντίστοιχη στο δεύτερο μέρος του αγώνα...

Κατάφερε φυσικά στο διάστημα του πρώτου 45λεπτου να απειληθεί μόνο στο 12' και γενικά σε όλη τη διάρκεια του 90λεπτου δυο φορές (με το γκολ να είναι η δεύτερη φορά που πιέστηκε η ΑΕΚ όπου κάκιστα άφησαν στον αντίπαλο χώρο και εύκολο σουτ), όμως σχετικά με το δημιουργικό μέρος του παιχνιδιού, οφείλει κανείς να αναγνωρίσει ότι στο δεύτερο ημίχρονο τα έκανε όλα όπως έπρεπε. Γι' αυτό και το σκορ πήγε στο εμφατικό 4-1 και θα μπορούσε δίχως υπερβολή να ήταν και μεγαλύτερο αν υπήρχε μεγαλύτερη ανάγκη για κάτι τέτοιο και συγκέντρωση σε πολλές περιπτώσεις στη τελική προσπάθεια!

Βγήκαν όμορφες συνεργασίες και αυτοματισμοί από τον άξονα αλλά και από τα άκρα στο παιχνίδι της ΑΕΚ. Αυτό είναι κάτι το οποίο προσωπικά θεωρώ μεγάλο ζητούμενο. Και εξηγούμαι: έχοντας στο ρόστερ ποδοσφαιριστές όπως οι Μάνταλος, Λιβάια, Γκαρσία, Τάνκοβιτς, Ανσαριφάρντ και Ολιβέιρα, Μαχαίρα και Αλμπάνη είναι υποχρέωση του Καρέρα να βγάλει μπροστά η ομάδα αυτό που κάποιοι λένε: ωραία γούστα. Αλήθεια είναι και αυτό είδαμε να συμβαίνει στο δεύτερο μέρος της αναμέτρησης.

Έδωσε το... σύνθημα ο μαέστρος Μάνταλος!

Σε κάθε καλή και αξιόλογη ορχήστρα υπάρχει ένας εξαιρετικός μαέστρος. Στην περίπτωση της ΑΕΚ αυτός ήταν για άλλη μια φορά ο Πέτρος Μάνταλος. Ο αρχηγός της Ένωσης ήταν ο κορυφαίος της αναμέτρησης by far και δεν είναι αποτέλεσμα των τριών ασίστ που... έγραψε στο ματς, αλλά η συνολική του παρουσία αφού: έτρεξε πολύ, έκλεψε και έκοψε μπάλες, έβγαζε γρήγορα με μία και δυο επαφές την μπάλα στην επίθεση και απείλησε βέβαια...

Μετά το ματς με τον Ατρόμητο στο Περιστέρι (και πριν απ' αυτό είχε καλή παρουσία) ο Μάνταλος πάει με... πατημένο το γκάζι στο πόδι! Είναι σε όλα τα ματς -αν όχι ο- κορυφαίος και στους καλύτερους για τους «κιτρινόμαυρους». Ένας ποδοσφαιριστής ο οποίος συνιστά, είτε το θέλει κάποιος είτε όχι, βαρόμετρο για την ΑΕΚ και το επιθετικό παιχνίδι της ομάδας. Δεν είναι τυχαίο ότι όποτε λείπει προκαλείται πρόβλημα (κυρίως) στη μετάβαση από την άμυνα στην επίθεση.

Σα να μην έλειψε καθόλου ήταν και ο υπαρχηγός. Ο Σιμόες ντε... Ο Πορτογάλος χαφ έκανε πολύ καλό ματς γεμάτο ουσιαστικό τρέξιμο, κλεψίματα και γρήγορες πάσες προς το επιθετικό κομμάτι του παιχνιδιού της ΑΕΚ. Σκόραρε ξανά με ένα υπέροχο τέρμα και έχει συμμετοχή στο γκολ του Ανσαριφάρντ αφού κλέβει την μπάλα, τροφοδοτεί δίχως δεύτερη σκέψη τον Μάνταλο και εκείνος δίνει έτοιμο τέρμα στον Ιρανό που είναι Killer μέσα στο κουτί του αντιπάλου!

Δεν πρέπει να ξεπερνάμε (και δεν θα το κάνω όπως θα δείτε σε σχετικό υστερόγραφο) έτσι το πρώτο γκολ της ομάδας. Ο Μαχαίρας έχει βάλει γκολάρα με το στοπάρισμα που κάνει και το τελείωμα με το αριστερό. Απλά εστιάζουμε στο κομμάτι της αντίδρασης με εντυπωσιακό τρόπο μετά το 1-1... Η Ένωση δείχνει ότι μπορεί εύκολα με όσα έχει (αν βρει και κάτι ακόμη πιο δυνατό στα άκρα της άμυνάς της) να συνεχίσει με νίκες και να πρωταγωνιστήσει φέτος εντός συνόρων...

Το πιο σημαντικό ότι έχει περιθώρια εξέλιξης!

Για να είμαστε και σοβαροί και τίμιοι απέναντι στον κόσμο που απευθυνόμαστε η ΑΕΚ δεν πέτυχε και κάτι τρομερό. Είναι σημαντικό για το εσωτερικό της ομάδας να επιστρέφεις στη δράση με τεσσάρα, με ακριβώς το ίδιο εμφατικό τρόπο όπως στην Ουκρανία με την Ζόρια προ διακοπής, αποκτάς με αυτό το τρόπο αυτοπεποίθηση και πίστη. Κι αυτό για μένα πέρα από το πασιφανές βαθμολογικό όφελος είναι το μεγαλύτερο κέρδος της ομάδας του Καρέρα...

Εξίσου και περισσότερο σημαντικό είναι πως απ' αυτό που παρουσιάζει η ΑΕΚ όσο περνάει ο καιρός μπορείς να περιμένεις ακόμη περισσότερα. Έχει πολλά και μεγάλα περιθώρια εξέλιξης... Με επιλογές στα χαφ πλέον τους Σιμόες, Κρίστισιτς, Σάκχοφ, Γαλανόπουλο και Σιμάνσκι, αλλά και στην επίθεση με διαθέσιμους τους Ολιβέιρα, Ανσαριφάρντ, Λιβάια, Τάνκοβιτς, Γκαρσία, Μαχαίρα και Αλμπάνη, σαφέστατα επιβεβαιώνεται και στον πλέον δύσπιστο ότι η ΑΕΚ έχει κάνει σημαντική αναβάθμιση και μπορεί να περιμένει περισσότερα.

Μη ξεχάσω και τη γκολάρα του Γαλανόπουλου. Έχουμε και προσωπικές αδυναμίες και μας συγκίνησε με τα δάκρυά του για την οικογένειά του και την κοπέλα του. Το αγαπώ αυτό το παιδί, δεν θα είμαι ποτέ αντικειμενικός, ποτέ όμως... Μόνο με τον Παυλή το 'χα πάει αυτό! Έβαλε γκολάρα η αδυναμία μου... Ένα γκολ που συνήθιζε να πετυχαίνει η ποδοσφαιρική μου καψούρα: Πολ Σκόουλς (δεν συγκρίνω εννοείται για τους τύπους που θα το σχολιάσουν το σημειώνω).

Αυτό το παιδί πρέπει να απογειωθεί στην ΑΕΚ και αυτό θα γίνει αν δουλευτεί να αποτελέσει box to box μέσο. Άλλωστε στο έξι μπορεί να παίξουν οι υπόλοιποι χαφ. Ο Γαλανό έχει τα τελειώματα με τη μία, ξέρει πώς να πατήσει περιοχή και όταν σουτάρει στέλνει την μπάλα στην εστία (κάτι που πρέπει να δουλέψει ο Σιμάνσκι περισσότερο για να το προσθέσει στις δυνατότητές του αφού κι αυτός πατάει σωστά στην αντίπαλη περιοχή, αλλά δεν τελειώνει σωστά).

Κυριακή μεσημεράκι στην γειτονιά σου με τεσσάρα. Μάλλον αναμενόμενα τα πράγματα... Άλλωστε όποτε παίζει η ΑΕΚ στην Ριζούπολη και είναι γηπεδούχος έχει παράδοση να κερδίζει και έστω να μη χάνει. Πόσο όμορφη θα ήταν η παράστασή της αν είχε και κόσμο... Αργούμε ακόμα όμως!