• 
• ΤΟ ΚΟΟΥΤΣΑΡΙΣΜΑ

Τα ξημερώματα της Δευτέρας πάτησε στην Αθήνα, το απόγευμα της ίδιας ημέρας έκανε την πρώτη του προπόνηση στο Κορωπί και το Σάββατο πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στον πάγκο του Παναθηναϊκού. Ο Λάζλο Μπόλονι είναι προπονητής. Δεν είναι μάγος. Δεν θα μπορούσε να παρουσιάσει μία εντελώς προς το καλύτερο διαφορετική ομάδα, μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Δούλεψε αρκετά στην ψυχολογία των παικτών, έβαλε μεγαλύτερη ένταση στις προπονήσεις και έδωσε οδηγίες για σημαντικές διαφοροποιήσεις στο τακτικό κομμάτι σε σχέση με τον προκάτοχο του, Ντάνι Πογιάτος.

Αυτές ήταν οι εξής:

• Το 4-3-3 μπήκε στην άκρη. Ο Ρουμάνος προπονητής επιθυμώντας να χωρέσει στο αρχικό σχήμα τον Φεντερίκο Μακέντα μαζί με τον Καρλίτος, επέλεξε το 4-4-1-1 ή αν προτιμάτε 4-2-3-1, με τον Ιταλό να παίζει περισσότερο ως επιτελικός μέσος παρά ως περιφερειακός επιθετικός, να κινείται ανάμεσα στις γραμμές και να τραβιέται προς τα έξω για να πάρει την μπάλα στα πόδια του και να δημιουργήσει.
• Όταν η μπάλα ακουμπούσε στην μεσαία γραμμή, ο Μπόλονι ζητούσε άμεση μεταβίβαση στην πλευρά όπου υπήρχαν προϋποθέσεις για 1vs1 ή για μπαλιές στην πλάτη της αντίπαλης άμυνας, για να εκμεταλλευθεί την κίνηση των ακραίων στον χώρο. Η φάση στο 11᾽ όπου ο Κουρμπέλης με μία τέτοια μεταβίβαση βρίσκει τον Χατζηγιοβάνη στα δεξιά και εκείνος με την μία την σπάει στον Καρλίτος, ήταν αυτό ακριβώς που ήθελε να δει ο έμπειρος κόουτς. Το ίδιο συνέβη και στο 16' με μπαλιά του αρχηγού προς τον Σάντσες που έφερε το σουτ του Καρλίτος και την επέμβαση του Γκαραβέλη. Υπήρχαν, βέβαια, και άλλες ανάλογες προσπάθειες χωρίς αποτέλεσμα, θέλει αρκετή δουλειά για να φτάσει σε ένα καλό επίπεδο αυτό το σχέδιο του προπονητή.
• Ο Παναθηναϊκός επί Ντάνι Πογιάτος όταν έχανε την μπάλα, πίεζε λυσσαλέα για να την άμεση επανάκτηση, με έξι και επτά παίκτες να πέφτουν κοντά στον αντίπαλο για να τον οδηγήσουν στο λάθος. Το Τριφύλλι άφηνε χώρους, όπως είναι λογικό, και επειδή δεν είχε καλό αμυντικό τρανζίσιον, δεχόταν φάσεις. Ο Μπόλονι θέλει η δική του ομάδα να είναι καλά τακτοποιημένη στο γήπεδο και να μην δίνει χώρους. Έτσι, λοιπόν, όταν οι πράσινοι έχαναν την μπάλα, κύριο τους μέλημα ήταν να επιστρέψουν στις θέσεις τους, να κλείσουν τους διαδρόμους και στην συνέχεια να ψάξουν το κλέψιμο στο δεύτερο τρίτο του γηπέδου.
• H ανασταλτική συμπεριφορά στις στημένες φάσεις είναι κυρίως θέμα διάθεσης, νοοτροπίας, μαχητικότητας. Μικρή σημασία έχει ο τρόπος που αντιμετωπίζεις μία στημένη φάση, αν οι αμυνόμενοι δεν έχουν την απαιτούμενη συγκέντρωση. Όπως έγινε για παράδειγμα στο Ηράκλειο, όπου οι «πράσινοι» έπαιζαν man to man. Ο Ρουμάνος έδωσε εντολή για ζώνη, κυρίως, όμως φρόντισε να χτυπήσει συνεχόμενα... καμπανάκια όλη την εβδομάδα στο Κορωπί για την οξυδέρκεια που θα πρέπει να έχουν οι παίκτες του σε αυτές τις φάσεις. Και του βγήκε.

ΤΟ ΚΟΟΥΤΣΑΡΙΣΜΑ

Κατά την διάρκεια της αναμέτρησης, οι κινήσεις του από τον πάγκο ήταν οι εξής:

1. Έδωσε εντολή προς το τέλος του πρώτου ημιχρόνου να αλλάξουν πτέρυγες ο Χατζηγιοβάνης με τον Αϊτόρ και κατάφερε να κερδίσει μερικές καλές ενέργειες του Έλληνα εξτρέμ απέναντι στον Τέκιο στο δεύτερο μέρος.
2. Η δεύτερη παρέμβαση ήρθε στο 67᾽ με την είσοδο του Μολό αντί του Αϊτόρ, θέλοντας με την ταχύτητά του Γάλλου να χτυπήσει στον χώρο. Δεν του βγήκε.
3. Στο 73᾽ αντικαθιστά τον Καρλίτος με τον Μπουζούκη. Τοποθέτησε τον Έλληνα μέσο πίσω από τον Μακέντα που πέρασε ως φουνταριστός. Με αυτή την κίνηση ήθελε έναν μέσο ακόμα με φρέσκα πόδια, έναν παίκτη που να μπορεί να κρατήσει την μπάλα και να δώσει περισσότερη συνοχή. Σωστή ως σκέψη αλλά ο Καρλίτος βασάνιζε την άμυνα του Βόλου σε αντίθεση με τον Ιταλό φορ, ο οποίος βρέθηκε σε πολύ κακό βράδυ.

Από κει και πέρα, και όσον αφορά αποκλειστικά το κοουτσάρισμα, ο Μπόλονι που θα ήταν αδύνατο να γνωρίζει σε απόλυτο βαθμό την ομάδα μετά από τέσσερις προπονήσεις, θα μπορούσε:

1. Να μην αφήσει σε ολόκληρο το παιχνίδι τον εξαιρετικό κατά τα άλλα Μαουρίσιο, ο οποίος από το 60᾽ και έπειτα έμεινε από δυνάμεις και ήταν εμφανές πως η μεσαία γραμμή ήθελε φρεσκάρισμα.
2. Να μην επιτρέψει την οπισθοχώρηση των παικτών του για ένα τόσο μεγάλο διάστημα του αγώνα μετά το 1-0 και να ζητήσει να ψάξουν(με μέτρο και ισορροπία) ένα δεύτερο γκολ που θα τελείωνε μια και καλή το παιχνίδι.
3. Από την στιγμή που ο Παναθηναϊκός γύρισε πίσω, ειδικά στο τελευταίο δεκάλεπτο, και από την στιγμή που δεν είχε την ψυχολογία να ψάξει το δεύτερο γκολ και έπαιζε για το 1-0, ο Ρουμάνος τεχνικός θα μπορούσε να ρίξει στο παιχνίδι τον Μαυρομμάτη, να γυρίσει το σύστημα με πέντε στην άμυνα και να θωρακίσει τα μετόπισθεν. Μπορεί ο Βόλος να μην είχε την εικόνα μίας ομάδας που απειλεί αλλά πάντα σε αυτά τα παιχνίδια, μία στιγμή φτάνει και περισσεύει για να πάθεις τη ζημιά...