Το φαινόμενο Ελ Αραμπί και η ενδεχόμενη ανάγκη μίας «αποσυμπίεσης» του!

Το φαινόμενο Ελ Αραμπί και η ενδεχόμενη ανάγκη μίας «αποσυμπίεσης» του!

Το φαινόμενο Ελ Αραμπί και η ενδεχόμενη ανάγκη μίας «αποσυμπίεσης» του!

bet365

Ο Κ. Νικολακόπουλος γράφει στο blog του στο gazzetta για τον φοβερό Ελ Αραμπί, αλλά και κάποια ιδιαίτερα στοιχεία του παιχνιδιού του Ολυμπιακού σε σχέση με τον ίδιο.
Συναρπαστικότερο παιχνίδι με Stop Loss, Partial και Auto Cash Out* (21+) *Ισχύουν όροι & προϋποθέσεις

Έβλεπα το βιντεάκι με την ασίστ του Ελ Αραμπί στο χθεσινό φιλικό του Μαρόκου με το Κονγκό (1-1) και σκέφθηκα ότι ο Αφρικάνος γκολτζής πρέπει να είναι ο μοναδικός στον Ολυμπιακό με τόσα γκολ, αλλά και τόσες ασίστ. Κι είπα να το ψάξω.

Γιατί δεν είναι μικρό πράγμα να κάνει ένας φορ αυτό που έκανε πέρσι ο Αραμπί, με τις οκτώ ασίστ και τα δύο κερδισμένα πέναλτι στο περασμένο πρωτάθλημα-να έχει βάλει δηλαδή 20 γκολ και να έχει δημιουργήσει άλλα δέκα!!! Και μην ξεχνάμε ότι αν δεν ήταν τα «κομάντο» από την Πολωνία να βάλουν τις γραμμές του var όπως ήθελαν, θα είχε μετρήσει και ασίστ του Αραμπί στο γκολ του Καμαρά στο Βουλβς, στη ρεβάνς στην Αγγλία…

Τέλος πάντων, με τα λαμόγια της διαιτησίας, διεθνή και εγχώρια, δεν πρόκειται ποτέ να βγάλουμε άκρη, ούτε καν με το VAR. Ας ασχοληθούμε με τον Αραμπί, που όπως δείχνει και η έρευνα είναι πραγματικά ένα φαινόμενο! Διότι η έρευνα πράγματι αποδεικνύει ότι δεν μπορεί να βρεθεί σύγχρονος φορ του Ολυμπιακού που να έχει φτιάξει δέκα γκολ σε ένα πρωτάθλημα, όπως έκανε πέρσι ο Μαροκινός! Το καλύτερο ρεκόρ το είχαν ο Ανσαριφάρντ κι ο Ιντέγε, που αντίστοιχα το 2017-18 και το 2015-16 είχαν καταγράψει δημιουργία οκτώ γκολ ο καθένας. Με τον Ιρανό μέσα στα οκτώ αυτά γκολ να έχει και δύο κερδισμένα πέναλτι. Και πίσω από αυτούς βλέπουμε τον Τζιμπούρ και τον Μιραλάς, που τη σεζόν 2011-12 είχαν φτιάξει εφτά γκολ ο καθένας.

Για να αντιληφθούμε πόσο μεγάλο είναι το νούμερο των 10 γκολ που είχε δημιουργήσει ο Αραμπί στο περασμένο πρωτάθλημα, ίσως βέβαια αρκούσε και μόνο να υπενθυμίζαμε ότι ο Ποντένσε, στην πρώτη του σεζόν στον Ολυμπιακό, πρόπερσι, οπότε κι έπαιξε ολόκληρη την χρονιά με τα «ερυθρόλευκα», είχε φτιάξει κι αυτός δέκα γκολ! Δηλαδή, δέκα γκολ είχε δημιουργήσει ένας δημιουργικός εξτρέμ και δέκα γκολ δημιούργησε κι ένας γκολτζής σέντερ φορ…

Βεβαίως, και τα 20 γκολ του Ελ Αραμπί σε ένα πρωτάθλημα είναι πάρα πολύ καλό νούμερο. Ο μοναδικός εδώ και χρόνια που έχει φτάσει κι αυτός το συγκεκριμένο νούμερο, τα 20 γκολ, ήταν ένας άλλος Βορειοαφρικάνος φορ (!), ο Τζιμπούρ του 2012-13. Με μία…μικρή διαφορά: ο Αλγερινός στην Ευρώπη εκείνη τη σεζόν είχε μηδέν γκολ σε έξι παιχνίδια. Αλλά και την προηγούμενη σεζόν, 2011-12, που είχε 12 γκολ στο πρωτάθλημα, σε 10 παρουσίες του σε ευρωπαϊκά παιχνίδια του Ολυμπιακού είχε τρία γκολ. Να υπενθυμίσω ότι πέρσι ο Μαροκινός είχε εφτά γκολ στα Κύπελλα Ευρώπης…

Η ειρωνεία είναι ότι ο Αραμπί σκόραρε παντού εκτός από το Κύπελλο! Δεν πολυέπαιξε κιόλας, αλλά όπως κι αν έχει γκολ δεν έβαλε, ούτε καν με πέναλτι, στον τελικό!

Και, επιπλέον, δεν τον λες και…τυχερό τον σκόρερ του Ολυμπιακού, αν βάλουμε κάτω ότι είχε έξι δοκάρια στο περασμένο πρωτάθλημα! Νούμερο υπερβολικά μεγάλο-ακόμη κι ο φοβερός γκαντέμης Καρντόσο τέσσερα είχε στο πρωτάθλημα (αλλά εκείνος είχε κι άλλα τέσσερα στο Κύπελλο!).

Επειδή δε πάντοτε οι συγκρίσεις έχουν ενδιαφέρον: ουδείς άλλος παίκτης του Ολυμπιακού εδώ και σχεδόν μία 20ετία δεν έφτασε αυτό το νούμερο γκολ που είχε πέρσι ο Αραμπί, τα 27 γκολ! Κανείς! Ούτε ο Τζόρτζεβιτς, ούτε ο Τζιοβάνι, ούτε ο Ριβάλντο, ούτε ο Κοβάσεβιτς, ούτε ο Γκαλέτι, ούτε ο Μήτρογλου, ούτε ο Μιραλάς, ούτε ο Τζιμπούρ, ούτε ο Φορτούνης, ούτε κανένας! Ήταν ο μέγας σκόρερ Αλεξανδρής το 2002 και τώρα ο Αραμπί!

Δείτε τον πίνακα με τους πρώτους σκόρερ του Ολυμπιακού ανά σεζόν, σε όλες τις διοργανώσεις (πρωτάθλημα, Κύπελλο, Ευρώπη):

2001-02 Αλεξανδρής 32

2002-03 Τζόρτζεβιτς 18

2003-04 Τζιοβάνι 24

2004-05 Ριβάλντο 16

2005-06 Τζόρτζεβιτς 17

2006-07 Ριβάλντο 17

2007-08 Κοβάσεβιτς 24

2008-09 Γκαλέτι 18

2009-10 Μήτρογλου 14

2010-11 Μιραλάς 14

2011-12 Μιραλάς 20

2012-13 Τζιμπούρ 22

2013-14 Μήτρογλου 17

2014-15 Μήτρογλου 19

2015-16 Φορτούνης 22

2016-17 Ιντέγε 15

2017-18 Ανσαριφάρντ 18

2018-19 Φορτούνης 17

2019-20 Ελ Αραμπί 27

Αλλά ας πάμε λίγο τώρα σε πιο αγωνιστικό θέμα, σε σχέση με τον Ελ Αραμπί: διότι αυτή η ικανότητα του στο σκοράρισμα, έχει κάνει τους δημιουργικούς παίκτες του Ολυμπιακού να τον ψάχνουν μέσα στο παιχνίδι συνεχώς, σε βαθμό που θα τον έλεγα έως και λίγο…υπερβολικό. Για παράδειγμα, στο τελευταίο παιχνίδι με τον ΠΑΣ, ο Φορτούνης του έβγαλε τρεις πάσες για γκολ, μέσα στο μόλις ένα ημίχρονο στο οποίο έπαιξε ο Έλληνας διεθνής! Στην πρώτη ο Αραμπί σκόραρε, στη δεύτερη νικήθηκε από τον γκολκίπερ και στην τρίτη σημάδεψε το δοκάρι, εκεί που υποδείχθηκε σε θέση οφσάίντ με την ακύρωση στη συνέχεια του γκολ του Χασάν.

Κι η σχετική επισήμανση δεν έχει να κάνει μόνο με τον Φορτούνη, αλλά και με τον Βαλμπουενά και με τους άλλους παίκτες του Ολυμπιακού που φτιάχνουν φάσεις. Καταλαβαίνω ότι ο Αραμπί τους εμπνέει άλλη σιγουριά στο θέμα του γκολ, αλλά και ότι κάνει πολύ καλές κινήσεις που διευκολύνουν έτσι την επιλογή να τροφοδοτηθεί αυτός κι όχι κάποιος άλλος συμπαίκτης του. Όμως, νομίζω ότι δεν είναι η πιο σοφή επιλογή το να επικεντρώνεται όλο το παιχνίδι εκτελεστικά στον Αραμπί. Για δύο λόγους.

Πρώτον, γιατί οι αντίπαλοι αμυντικοί το βλέπουν και τον μαρκάρουν με δύο παίκτες. Και δεύτερον, γιατί ο Μαροκινός δεν είναι ο παίκτης που θα βάλει δύο και τρία γκολ σε ένα ματς, τουλάχιστον με βάση όσα μας έχει δείξει με τα «ερυθρόλευκα». Είναι ο φορ που θα σκοράρει στα περισσότερα παιχνίδια που θα παίξει, αλλά σε ελάχιστα θα βάλει πάνω από ένα γκολ. Σε ένα σύνολο πάνω από 60 παιχνιδιών του με τον Ολυμπιακό το έχει κάνει μία φορά στη Λαμία (χατ τρικ) και τρεις φορές με Παναιτωλικό, Αστέρα και Πανιώνιο (από δύο γκολ σε κάθε ματς).

Κατά την γνώμη μου, ο Αραμπί έχει ένα, σοβαρό όμως, μειονέκτημα: δεν έχει το καλύτερο πλασέ με την μπάλα στρωμένη μπροστά του-με συνέπεια να χάνει αρκετά από τα λεγόμενα εύκολα γκολ. Ενώ έχει απίστευτο ένστικτο στο γκολ, μυρίζεται τη φάση και έχει και φοβερά τελειώματα στον αέρα (όπως είχε ο Αλέκος Αλεξανδρής!), σουτάροντας με τη μία, δεν είναι το καλύτερο του σημείο το πλασάρισμα. Αν το είχε κι αυτό, νομίζω ότι θα έβαζε 40 γκολ τον χρόνο, εύκολα!

Τέλος πάντων, αυτό που νομίζω είναι ότι ίσως θα πρέπει σιγά σιγά οι παίκτες του Ολυμπιακού να διευρύνουν τον κύκλο τους στις πάσες για γκολ και να μην «βλέπουν» αποκλειστικά και μόνο τον Αραμπί, γιατί και τον ίδιο «πιέζουν» παραπάνω με αυτό τον τρόπο και τους άλλους εκτελεστές (π.χ. Χασάν, Μασούρα), απενεργοποιούν σε ένα σοβαρό βαθμό. Ειδικά τώρα που ο Μαρτίνς αρχίζει και παίζει πιο πολύ το 4-4-2, με την παρουσία και του Χασάν, με τον οποίο αρχίζει κι έχει καλή συνεργασία ο Αραμπί, θα είναι καλό για την ομάδα να «αποσυμπιέζεται» λίγο ο Μαροκινός, που, εξάλλου, παίζοντας και περισσότερο απ΄ όλους, λογικό είναι να βγάζει και θέματα έλλειψης φρεσκάδας.

Όπως και αν έχει, όμως, ακόμη κι έτσι να γίνει, δεν αλλάζει η πραγματικότητα ότι ο Αραμπί είναι ο κύριος γκολτζής του Ολυμπιακού-για την ακρίβεια είναι ο παίκτης γύρω από τον οποίο περιστρέφεται το παιχνίδι της ομάδας επιθετικά. Κι είναι πολύ σημαντικό τι εσχάτως ξαναβρήκε τον δρόμο προς τα δίκτυα μετά από μία μεγάλη, για τα δεδομένα του, περίοδο δυστοκίας. Το επόμενο βήμα είναι να βγει και μία καλύτερη διάρκεια στην απόδοση του, ξέχωρα δηλαδή από την υπόθεση γκολ, στην οποία παίζει ρόλο και η ρέντα.

Για παράδειγμα, στο παιχνίδι με τον ΠΑΣ ο Αραμπί επανειλημμένως είχε επιπόλαιες αντιδράσεις. Το να προσπαθεί να ντριμπλάρει και να ξαναντριμπλάρει δύο και τρεις αμυντικούς πριν σουτάρει, έχει αποδειχθεί πολλάκις ότι δεν βγάζει πουθενά…Η κακή πάσα του στον Φορτούνη, με την οποία χάλασε προς το τέλος του ματς την πιο επικίνδυνη αντεπίθεση του Ολυμπιακού (τέσσερις εναντίον τριών), ήταν ανεξήγητη…Γενικά είχε αρκετές κακές μπαλιές, αλλά το χειρότερο είναι ότι δημιούργησε αμυντικά προβλήματα στην ομάδα με μία-δύο από αυτές, διώχνοντας άσχημα την μπάλα προς την περιοχή του Τζολάκη! Γύριζε δηλαδή πίσω να βοηθήσει, δείχνοντας την σωστή νοοτροπία που πρέπει να έχει ένας φορ, αλλά το έκανε με τρόπο ρισκαδόρικο...

Και θα έλεγα ότι δεν μπορώ να καταλάβω πώς αποφεύγει τις περισσότερες φορές να σουτάρει με το αριστερό και γυρίζει την μπάλα στο δεξί για να ντιμπλάρει με αποτέλεσμα να γίνεται πιο εύκολα αντιμετωπίσιμος, όταν έχει βάλει γκολάρες με το ίδιο, το αριστερό. πόδι-βλέπε με την Τότεναμ στο Λονδίνο και με την Ομόνοια στον Πειραιά.

Οι Μάχες Των Play Off είναι στο Gazzetta.gr

Τα πιο συναρπαστικά Play Off της δεκαετίας είναι στο Gazzetta.gr! Όλα τα αθλητικά νέα για την αγαπημένη σου ομάδα, σε συνεχή ενημέρωση. Ακολούθησε το Gazzetta και θα είσαι πάντα ενημερωμένος για το πρόγραμμα των Play Off, την βαθμολογία των ομάδων, τις μεταδόσεις και φυσικά παρακολουθείτε live τα Play Off μέσα από το Game Center!

Κώστας Νικολακόπουλος
Κώστας Νικολακόπουλος

Ο Κώστας Νικολακόπουλος έγινε δημοσιογράφος από…σπόντα. Από τη Νομική και τη δικηγορία η, το επάγγελμα του δικαστικού, που υποτίθεται ότι ήταν στα πλάνα του (εξ ου κι οχαρακτηρισμός «ανακριτή» από τον Γ. Λούβαρη!), βρέθηκε ξαφνικά στον ΦΙΛΑΘΛΟ, όταν πρωτογεννήθηκε η ιδέα αυτής της εφημερίδας από τους Ν. Καραγιαννίδη και Ι. Μαθιουδάκη. Ένα χρόνο ρεπορτάζ Πανιώνιου και Αιγάλεω (μαζί), ένα χρόνο ΑΕΚ και από την άνοιξη του 1984 έως και σήμερα ρεπορτάζ Ολυμπιακού, όπου τα έχει δει όλα. Πρώτα τα λεγόμενα πέτρινα χρόνια και μετά πρωταθλήματα το ένα μετά το άλλο. Του αρέσει να γράφει για μεταγραφές, αλλά ο ίδιος τις αποφεύγει. Σε 40 χρόνια έχει κάνει δύο! Το 1992 στο ΦΩΣ του Θ. Νικολαϊδη και μετά στον ΓΑΥΡΟ που στη συνέχεια έγινε ένα με τον Κόκκινο Πρωταθλητή. Πάνω από μία δεκαετία καλύπτει το ρεπορτάζ του Ολυμπιακού στον Σπορ FM.