• «Για τον Τζέγκο δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ αγώνα και προπόνησης»
• «Θέλει να νιώθει ότι είναι σημαντικός»

Κάθε άνθρωπος κρύβει τη δική του ιστορία κι αυτή του Τζέιμς Τζέγκο προκαλεί πόνο, χαρά και δέος. Προφανώς είναι αδύνατο αυτά τα (εκ διαμέτρου) αντίθετα συναισθήματα να ταιριάξουν στην ίδια γραμμή, αυτό κατάφερε ο Αυστραλός μέσος, προσφέροντας ένα μοναδικό παράδειγμα ζωής.

Πλην των μελών της οικογένειας Τζέγκο, προφανώς ελάχιστοι γνώριζαν το background του «Τζίμι» (όπως τον αποκαλούν οι φίλοι του), γι’ αυτό εκείνη η αποκάλυψη του αδερφού του, Λουκ, είχε προκαλέσει σοκ. Ο Λουκ δεν διέθετε το ταλέντο του αδερφού του, είχε κι έναν σοβαρό τραυματισμό στο γόνατο με συνέπεια τη μετανάστευση στη Νορβηγία για τα προς το ζην. Η σκέψη της εγκατάλειψης πέρασε από το μυαλό του, δεν (της) επέτρεψε να κυριαρχήσει κι όταν ρωτήθηκε για το πείσμα του, έριξε τη βόμβα μεγατόνων αποκαλύπτοντας ότι ο αδερφός του Τζέιμς βγήκε νικητής από τη μάχη με τη λευχαιμία (!), εξηγώντας παράλληλα γιατί είναι το πρότυπό του.

«Προφανώς ήταν στο νοσοκομείο για μεγάλο χρονικό διάστημα. Θυμάμαι ότι δεν αντιμετώπισε το πρόβλημα σαν να επρόκειτο να ζήτημα ζωής ή θανάτου, απλά ανυπομονούσε να το ξεπεράσει για να επιστρέψει στο ποδόσφαιρο. Είχε τόσο θετική σκέψη, θυμάμαι μια μέρα, καθώς περπατούσα εντός το νοσοκομείου, τον είδα να κάνει κάμψεις. Αυτός είναι ο χαρακτήρας του. Ήταν τόσο θετικός και αφοσιωμένος, οπότε δεν υπήρχε αμφιβολία ότι θα νικούσε τη λευχαιμία για να πετύχει ακόμη σπουδαιότερα πράγματα», είχε πει μεταξύ άλλων.

Ο Τζέιμς Τζέγκο υποβλήθηκε αυτής της πολύ σκληρής δοκιμασίας σε ηλικία 16 ετών, χρειάστηκε δύο χρόνια για να την ξεπεράσει και είναι επίσης αλήθεια ότι ουδέποτε κοίταξε πίσω του, εμπνέοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο και τον - κατά δύο χρόνια - μικρότερο αδερφό του. Σε ηλικία 19 ετών έκανε το επαγγελματικό ντεμπούτο του με της Μέλμπουρν Βίκτορι, για να ακολουθήσει η ανάδειξη του σε κορυφαίο νέο ποδοσφαιριστή του Πρωταθλήματος της Αυστραλίας (με Αντελαΐντ Γιουνάιτεντ) το 2015.

Η Αυστρία δεν… έτυχε, καθώς γεννήθηκε στη Βιέννη από Βρετανούς γονείς, ανεξαρτήτως του ότι μετακόμισε στην Αυστραλία για τα πρώτα ποδοσφαιρικά βήματά του. Ωστόσο, όταν η Στουρμ Γκρατς αποφάσισε να επενδύσει σ’ αυτόν και τον ενέταξε στον χάρτη του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, αντιμετωπίστηκε με έντονη αμφιβολία, ίσως γιατί ελάχιστοι είχαν λογαριάσει τον ατσαλένιο χαρακτήρα του και την τεράστια επιθυμία του για καθιέρωση.

«Για τον Τζέγκο δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ αγώνα και προπόνησης»

Πίσω από την πετυχημένη πορεία του Τζέγκο στο αυστριακό Πρωτάθλημα μάλλον κρύβεται το αγωνιστικό πείσμα του αλλά και ο χαρακτήρας του, όπως αυτός αναδείχθηκε όταν διαπιστώθηκε ότι είχε λευχαιμία. Ο αρθρογράφος της «Kleine Zeitung» στο Γκρατς, Μίκαελ Λόρμπερ, σκιαγράφησε τον διεθνή Αυστραλό και ανέφερε το όνομα του Τζενάρο Γκατούζο όταν ρωτήθηκε για τον παίκτη που του ήρθε στο μυαλό όταν τον είδε για μια σειρά αγώνων κι έχοντας ως βασικό κριτήριο το πάθος και όχι την ποδοσφαιρική ποιότητα. «Ο Τζέγκο είναι τρομερός χαρακτήρας, λειτουργεί προς όφελός της ομάδας και στα χρόνια που αγωνίστηκε στην Αυστρία, όχι μόνο δεν δημιούργησε το παραμικρό πρόβλημα, αλλά όλοι έχουν να λένε για τον χαρακτήρα του. Οικογενειάρχης, είχε μια όμορφη και ήρεμη ζωή στην Αυστρία. Είναι ποδοσφαιριστής ο οποίος ζει με πάθος την κάθε στιγμή. Για τον Τζέιμς δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ προπόνησης και αγώνα. Και στα δύο προσφέρει το 100%. Μάλιστα στις προπονήσεις, κανείς συμπαίκτης του δεν ήθελε να τον έχει αντίπαλο (γέλια) καθώς ορμάει στον αντίπαλο σαν τίγρης. Σε ποδοσφαιρικό πάθος είναι σαν τον Τζενάρο Γκατούζο. Δεν είναι ο box to box παίκτης, αλλά ένας τρομερά πειθαρχημένος και συνεπής ποδοσφαιριστής ο οποίος δεν θα αφήσει ποτέ τον χώρο ευθύνης του. Θα παίξει με δύναμη, δεν θα φοβηθεί την προσωπική μονομαχία και γενικώς χαρακτηρίζεται για την αμυντική ικανότητά του, δίχως ιδιαίτερες επιθετικές πρωτοβουλίες».

«Θέλει να νιώθει ότι είναι σημαντικός»

Το περιβάλλον που συνάντησε στη Στουρμ Γκρατς «κούμπωσε» απόλυτα στη δική του κοσμοθεωρία. Ομάδα με ισχυρούς δεσμούς μεταξύ των ποδοσφαιριστών, η οποία μάλιστα έφτασε στην κατάκτηση και του Κυπέλλου Αυστρίας, αλλά και ειλικρινής σχέση με τον Γερμανό προπονητή και νυν τεχνικός της εθνικής Αυστρίας, Φράνκο Φόντα. «Στη Στουρμ ταίριαξε απόλυτα με τους συμπαίκτες του τόσο σε επίπεδο προσωπικής σχέσης όσο και αγωνιστικών χαρακτηριστικών. Το σύστημα της Στουρμ ήταν 4-2-3-1 και θα έλεγα ότι ταίριαζε στον Τζέγκο καθώς είχε δίπλα του έναν επιθετικογενή παίκτη (σ. σ. Ούρος Μάτιτς). Αυτό τον βοήθησε στο να επικεντρωθεί στα ανασταλτικά καθήκοντά του που είναι και το προσόν του. Η δημιουργία παιχνιδιού δεν είναι το ισχυρό σημείο, αλλά έχει πολύ καλή κοντινή πάσα. Για τον Τζέγκο είναι πολύ σημαντικό να νιώθει την υποστήριξη του προπονητή του και ο Φράνκο Φόντα του την παρείχε», συμπλήρωσε ο Μίκαελ Λόρμπερ.