Παναθηναϊκός: Tαιριαστή φιλοσοφία, υψηλότερες απαιτήσεις και… τα υπόλοιπα στο γήπεδο!

Ο Ντάνι Πογιάτος δεν είπε κάτι φοβερό και τρομερό στην επίσημη παρουσίασή του. Δεν έβγαλε κάποιον «μεγάλο» τίτλο, προτίμησε να παίξει στο επικοινωνιακό κομμάτι με τον ίδιο τρόπο που παίζουν οι ομάδες του πάνω στο χορτάρι. Με την μπάλα κάτω. Παρόλα αυτά, υπάρχουν δύο-τρία πραγματάκια άξια αναφοράς κυρίως για την ποδοσφαιρική του φιλοσοφία και την ομάδα που θέλει να «φτιάξει» στον Παναθηναϊκό σε συνδυασμό με την αξιοποίηση των παικτών από την ακαδημία.

1. Ο Παναθηναϊκός που επιθυμεί να δημιουργήσει, θα είναι μία ομάδα που θα έχει πολλά κοινά στοιχεία με εκείνη που είδαμε επί Γιώργου Δώνη. Δηλαδή ένα σύνολο που θα θέλει αρκετή ώρα την μπάλα στα πόδια του, ένα σύνολο που μέσα από την κυκλοφορία, την υπομονή, τις συνεργασίες και το συνδυαστικό ποδόσφαιρο, θα προσπαθεί να φτάνει στην νίκη. Μία ομάδα που θα πιέζει άμεσα για να επανακτήσει την κατοχή της μπάλας και θα κυριαρχεί επί του αντιπάλου της.

Ως ιδέα, ως φιλοσοφία, ως τρόπος παιχνιδιού ταιριάζει άριστα με το «τριφύλλι», «κουμπώνει» ιδανικά και οι βάσεις έχουν ήδη μπει την προηγούμενη διετία. Σωστή και η λογική του Τσάβι Ρόκα να διατηρήσει αυτή την φιλοσοφία παιχνιδιού. Σε αυτό το κομμάτι, όμως, στο κομμάτι της φιλοσοφίας και του τρόπου ανάπτυξης και δημιουργίας, θα πρέπει να είναι πιο αποτελεσματικός από τον προκατοχό του στον «δρόμο» που η ομάδα του θα… βρίσκει το κλειδί από το πούλμαν όταν οι μικρές ομάδες της Λίγκας περιμένουν στο αμυντικό τους τρίτο. Σίγουρα θα έχει ποιοτικότερα «εργαλεία» για να έχει περισσότερες πιθανότητες να το καταφέρει, από αυτά που είχε ο Δώνης.

2. Προέρχεται από σημαντική δουλειά και προσφορά στην ακαδημία της Ρεάλ. Καλό ποδόσφαιρο, ανάδειξη νεαρών παικτών, τίτλοι. Ο Παναθηναϊκός διαθέτει μερικά σπουδαία ταλέντα στο έμψυχο δυναμικό του, ποδοσφαιριστές που χρειάζονται δουλειά, εμπιστοσύνη, χώρο και χρόνο για να εξελιχθούν, να αναπτυχθούν και να λάμψουν. Ο Πογιάτος δήλωσε έτοιμος να τους βοηθήσει να προχωρήσουν, δήλωσε θιασώτης αυτής της λογικής. Δεν έχουμε λόγο να μην τον πιστέψουμε και προφανώς θα κριθεί από τις πράξεις του.

Να υπενθυμίσουμε πως και ο Τσάβι Ρόκα μιλούσε στις προγραμματικές του δηλώσεις για το βάρος που πρέπει να πέσει στην ακαδημία, ωστόσο, οι πρώτες του κινήσεις δεν έδειξαν να βαδίζει σε αυτό το μονοπάτι. Για να δούμε τι θα συμβεί αυτό το καλοκαίρι. Όλα τα παραπάνω, προφανώς δεν αναιρούν πως η επιλογή του Τσάβι Ρόκα αποτελεί ρίσκο. Σε ένα καλοκαίρι που ο μεγαλομέτοχος είναι πιο «large» στο οικονομικό κομμάτι, ο τεχνικός διευθυντής θα έπρεπε να απαιτήσει το μπάτζετ για τον προπονητή να είναι μεγαλύτερο, ώστε να μεγαλώσει η δεξαμενή των διαθέσιμων τεχνικών και να προσληφθεί κάποιος με το μικρότερο δυνατό ρίσκο.Ανεξάρτητα από όσα γράφουμε εμείς, από όσα λέγονται δεξιά και αριστερά, το μοναδικό κριτήριο για την δουλειά του Πογιάτος είναι τα όσα θα κάνει ο Παναθηναϊκός στο γήπεδο. Μόνο αυτό μετρά, μόνο αυτό έχει πραγματική αξία από την στιγμή που επιλέχθηκε να αντικαταστήσει τον Δώνη.

3. Στις σημερινές δηλώσεις, ο 42χρονος κόουτς απέφυγε να οριοθετήσει τους στόχους του Παναθηναϊκού για την επόμενη αγωνιστική περίοδο. Στην συνέντευξη που έδωσε στο κανάλι της ΠΑΕ, έκανε λόγο για μάξιμουμ απαιτήσεις και πρωτάθλημα. Από αυτά που είπε αλλά και από όσα έχει δηλώσει κατά καιρούς ο Τσάβι Ρόκα, στόχος του «τριφυλλιού» θα είναι να κάνει πρωταθλητισμό και να τερματίσει στην πρώτη τριάδα. Ανεξάρτητα από το πώς βλέπουν την σεζόν που έρχεται οι Ισπανοί, οι «πράσινοι» θα πρέπει να καταλάβουν πως η περίοδος χάριτος της προηγούμενης διετίας τελείωσε. Και τελείωσε για δύο απλούς λόγους:

Ο πρώτος είναι η αύξηση του μπάτζετ. Από ένα έμψυχο δυναμικό των 3 εκατομμυρίων ευρώ, οι απαιτήσεις που μπορείς να έχεις είναι περιορισμένες. Όταν αυτό πηγαίνει στο διπλάσιο, όταν οι παίκτες που έρχονται δεν κοστίζουν «ταβάνι» 200.000 ευρώ αλλά 500.000 ευρώ, τότε είναι φυσιολογικό ο πήχης να πηγαίνει αυτομάτως ψηλότερα.

Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με το dna του κλαμπ. Ο Παναθηναϊκός δεν έχει τους οικονομικούς πόρους του Ολυμπιακού, του ΠΑΟΚ ή της ΑΕΚ. Δεν βρίσκεται, όμως, και στην πιο ειδική συνθήκη της ιστορίας του όπως το καλοκαίρι του 2018. Είναι πιο φυσιολογικός(όχι κανονικός για το μέγεθός του), οπότε θα πρέπει σιγά-σιγά να επιστρέφουν και οι παραδοσιακοί του στόχοι. Πέρυσι, τέτοια εποχή περίπου, θυμάμαι να σημειώνω τους τρεις άξονες που θα έκρινα την σεζόν.

• Βελτίωση της αγωνιστικής εικόνας.
• Ανάδειξη παικτών από την ακαδημία
• Η πορεία στο Κύπελλο.

Φέτος το «τριφύλλι» θα πρέπει να κάνει πρωταθλητισμό. Εύκολο; Καθόλου. Δύσκολο; Αρκετά. Απίθανο; Τίποτα δεν είναι απίθανο στο ποδόσφαιρο. Για αυτό, επιλέχθηκε ο Ρόκα, για αυτό ήρθε ο Πογιάτος, για αυτό το πρότζεκτ της τριετίας «σκίστηκε» τον περασμένο Νοέμβριο. Για να γίνει πιο γρήγορα ανταγωνιστική η ομάδα από ανθρώπους που(στα λόγια τουλάχιστον) έχουν το know how με μικρό μπάτζετ, με πιτσιρικάδες, να κάνουν πρωταθλητισμό. Άρα, ο Παναθηναϊκός που έρχεται είναι υποχρεωμένος να στοχεύσει στην κορυφή, να είναι σαφώς πιο ανταγωνιστικός από την διετία του Δώνη. Αν δεν το καταφέρει(έστω στο μεγαλύτερο διάστημα), η σεζόν δεν θα είναι επιτυχημένη.

Οι άλλοι δύο άξονες παραμένουν οι ίδιοι. Στόχοι, οι οποίοι δεν επιτεύχθηκαν στην αγωνιστική περίοδο που έφυγε. Ούτε νέοι αναδείχθηκαν όταν υπήρχε το «κανονικό» ρόστερ, ούτε στο Κύπελλο προχώρησε η ομάδα.

Όλα τα υπόλοιπα στο γήπεδο...

Υ.Γ1: Είναι κατανοητή η οργή που νιώθουν στον Παναθηναϊκό για την αύξηση στο ενοίκιο της Παιανίας που ζητά ο Γιώργος Βαρδινογιάννης αυτή την εποχή. Όταν όλες οι ομάδες έχουν πληγεί οικονομικά από την πανδημία, όταν τα πάντα γύρω μας δέχονται μειώσεις, ο «Καπετάνιος» αξιώνει από 120.000 ευρώ ετησίως, 180.000 για την παραχώρηση των εγκαταστάσεων!

Σε αυτή την κουβέντα πολλά μπορούν να ακουστούν. Όπως το «γιατί να κάνει δύσκολη την ζωή του συλλόγου με τον οποίο έχει συνδέσει το όνομά του» ή το «σε ελεύθερη αγορά κινούμαστε, μπορεί να ζητήσει ό,τι θέλει». Όλα είναι δεκτά για την οικονομία της συζήτησης. Εξάλλου αυτό που μετρά στο τέλος της ημέρας είναι το αποτέλεσμα.

Και από αυτή την διαδικασία ο μόνος πραγματικά χαμένος θα είναι ο Παναθηναϊκός αν αναγκαστεί να ξεσπιτωθεί και πάλι από την Παιανία, εκεί όπου λειτουργεί ιδανικά τα τμήματα της ακαδημίας του από το 2016 όταν και επέστρεψε. Εκτός και αν θεωρεί κανείς πως ο Γιώργος Βαρδινογιάννης περιμένει να «ζήσει» από την Παιανία…

Επίσης είναι μια άλλη κουβέντα, το γιατί το 2020 και ενώ ο Γιάννης Αλαφούζος έχει βάλει πάνω από 70 εκατομμύρια στον σύλλογο, θα πρέπει να εξαρτάται η εύρυθμη λειτουργία του φυτωρίου από το ενοίκιο της Παιανίας. Με τόσα λεφτά που έχει… πετάξει στο πηγάδι της έλλειψης γνώσης του ποδοσφαίρου, θα είχε αγοράσει τρεις-τέσσερις φορές την Παιανία.

Ναι η αύξηση είναι υπέρογκη, ναι για την κατάσταση της αγοράς είναι υπερβολική. Από την άλλη, όμως, το να κάνει προπονήσεις η Κ19 στην Λεωφόρο, τα πιο μικρά τμήματα να «στριμώχνονται» σε ένα πλαστικό στο Κορωπί και τα πιτσιρίκια να οδηγούνται σε γηπεδάκια στην Βάρη δεν βοηθά ούτε τους μικρούς ποδοσφαιριστές, ούτε και το πρεστίζ του συλλόγου όταν αύριο-μεθαύριο θα πρέπει να «ψήσει» την οικογένεια ενός ταλέντου να προτιμήσει τον Παναθηναϊκό από τον ΠΑΟΚ, τον Ολυμπιακό ή την ΑΕΚ.

Καλώς ή κακώς η Παιανία ήταν και θα είναι ένα σημαντικό «χαρτί» για την ακαδημία του Παναθηναϊκού μέχρι να καταφέρει επιτέλους ο σύλλογος να φτιάξει όπως πρέπει το «Καλαφάτης» ή να προχωρήσει κάποια στιγμή στο μέλλον σε αγορά του συγκεκριμένου προπονητικού κέντρου.