Aρης: Αυτό είναι το βασικό εμπόδιο στην ολοκλήρωση μεταγραφών

Η αλήθεια είναι ότι και του λόγου μας, δίνουμε μεγαλύτερη αξία στο μέλλον απ’ ότι στο παρόν. Ίσως γιατί αυτό ισοδυναμεί με το μαρτύριο της σταγόνας. Κάθε αγώνας, είναι και μια σταγόνα στο κούτελο καθώς εκεί που ξεκινάει, προσμένεις την ώρα και τη στιγμή που θα τελειώσει.

Αυτό το μαρτύριο για τον Άρη θα τελειώσει την Κυριακή στην Τούμπα, υπό τις χειρότερες δυνατές συνθήκες και με ξεκάθαρη αμφιβολία περί του αριθμού των παικτών που θα έχει στη διάθεσή του ο Μίκαελ Ένινγκ.

Η κουβέντα για το μέλλον είναι περισσότερο ελκυστική και ιντριγκαδόρικη, όπως ισχύει εξάλλου σε κάθε συζήτηση μεταγραφικού περιεχομένου. Ήδη «φανερώθηκαν» μερικά κομμάτια από το παζλ που έχουν στο μυαλό τους οι άνθρωποι του Άρη. Είτε πρόκειται για τον Σάκιτς, είτε τον Σαντίκου ή κάθε άλλον ποδοσφαιριστή για τον οποίον εκδηλώθηκε επίσημο ενδιαφέρον. Μένοντας στις αλήθειες, υπό διαφορετικές συνθήκες (εικάζω ότι) θα είχαν γίνει τουλάχιστον 5-6 μεταγραφικές κινήσεις, στην παρούσα φάση όμως οι ενδοιασμοί είναι σοβαροί και ταλαιπωρούν τη σκέψη του επαγγελματία ποδοσφαιριστή.

Ο ισχυρισμός για την άρση της ποινής απαγόρευσης μεταγραφών δεν αρκεί για να πειστεί ένας ποδοσφαιριστής. Αυτό που λέει ο θυμόσοφος λαός (κάλλιο πέντε και στο χέρι παρά δέκα και καρτέρι), είναι εκ των βασικών κανόνων της αγοράς. Ο επαγγελματίας μπορεί να περιμένει αλλά όχι για πολύ, ούτε μπορεί να βασίσει το εργασιακό μέλλον του στην πεποίθηση για την άρση του ban. Αυτό είναι, ίσως, το βασικότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο Άγγελος Χαριστέας στις συζητήσεις με τους ποδοσφαιριστές. Στην πραγματικότητα, προσπαθεί να τους κρατήσει «ζεστούς», περιμένοντας την εξιλέωση του συλλόγου μέσω της επιστροφής στην κανονικότητα. Κερδίζει χρόνο με την ελπίδα ότι δεν θα χρειαστεί να αλλάξει το πλάνο του περισσότερες από 2-3 φορές.

Η εποχή είναι εξαιρετικά δύσκολη για πολλούς λόγους. Πέραν δηλαδή της αναγκαιότητας άρσης του ban ή αυτής του οικονομικού εξορθολογισμού έπειτα από τα περσινά βαρύτατα λάθη αλλά και της μείωσης του αγωνιστικού προϋπολογισμού προς εξασφάλιση της υγείας της εταιρίας, είναι και τα δεδομένα της επόμενης χρονιάς. Τα ευρωπαϊκά εισιτήρια φτάνουν και περισσεύουν για να αποτυπωθούν σε μια παλάμη κι αυτό σημαίνει ότι, αν η εξασφάλιση της συμμετοχής στο EuropaLeague είχε αντικειμενικές δυσκολίες στην τελευταία διετία, πλέον είναι… μπαστούνι. Είναι υποχρεωτική η διόρθωση λαθών, η επιλογή σωστών παικτών, η συνέπεια σε όλα τα επίπεδα και η οργάνωση του τμήματος κατά τρόπο όπου οι ποδοσφαιριστές θα ασχολούνται αποκλειστικά και μόνο με ό,τι συμβαίνει εντός των τεσσάρων γραμμών, είναι πολλά…

Σε πρώτη φάση, ο Άρης θα πρέπει να ξεκαθαρίσει στον εαυτό του το… «ποιοι είμαστε και τι θέλουμε να κάνουμε;». Υπό την έννοια ότι, θα υποστηριχθεί η απόφαση που λήφθηκε στα τέλη του περασμένου Μάη με τη διατήρηση του Μίκαελ Ένινγκ στην τεχνική ηγεσία; Ποιο είναι το αγωνιστικό πλάνο πέραν της ευνόητου σεναρίου της δημιουργίας ομάδας από την αρχή; Ποιο θα είναι το χρονικό βάθος των συμβολαίων που θα υπογραφούν; Θα πρόκειται για συνεργασίες… μιας χρήσης ή για μακροχρόνιες σχέσεις;

Γενικώς, είναι πάρα πολλά τα ερωτήματα που πρέπει να απαντήσει ο Άρης μέσω των πράξεών του. Από την παραμονή παικτών οι οποίοι πρέπει να είναι στο ρόστερ έως και την εξακρίβωση για το επίπεδο ποιότητας παικτών της Κ19 ούτως ώστε να ξέρουν αν πράγματι μπορούν να

υπολογίζουν στη σταδιακή ενσωμάτωση παικτών από τις ακαδημίες. Γιατί όλοι ισχυριζόμαστε με πάθος την ανάγκη ανάδειξης αθλητών οι οποίοι προέρχονται από τα σπλάχνα του συλλόγου, δίχως να γνωρίζουμε αν υπάρχει επίπεδο ποιότητας. Για παράδειγμα, ο Παναθηναϊκός ξέρει, το διαπιστώσαμε (και) χθες στο «Κλ. Βικελίδης» κι έβγαλε αγωνιστική υγεία με την 11αδα που χρησιμοποίησε.

Καταλήγοντας, δύο πράγματα για τον διαιτητή Βρέσκα. Καταρχήν, είναι ακατανόητη η συμπεριφορά των ανθρώπων του Παναθηναϊκού επειδή «τόλμησε» να τσεκάρει στο VAR το πρώτο πέναλτι. Αυτός δεν είναι ο ρόλος του; Αυτό δεν οφείλει να κάνει βάσει κανονισμού; Με τον ίδιο

τρόπο ακύρωσε την (αρχικά) κακή απόφαση που πήρε στο δεύτερο πέναλτι. Οπότε, η επικοινωνιακή σπέκουλα προφανώς γίνεται με φόντο την επόμενη χρονιά. «Αυτά τα έκανε ο ξανθός πριν από 30 χρόνια», όπως λέει κι ένας φίλος. Φώναξε, φώναξε, στο τέλος, όλο και κάτι θα κερδίσεις.

Συνολικά, η διαιτησία του Βρέσκα ήταν αλλοπρόσαλλη, δείγμα ενδεχομένως και του επιπέδου ικανότητάς του. Στην αποβολή του Λίντσεϊ Ροζ προσπάθησε να λειτουργήσει με το γράμμα του νόμου εκτιμώντας ότι ο παίκτης του Παναθηναϊκού (θα) έφευγε στο ανοιχτό γήπεδο. Προσωπική άποψη, έκανε λάθος και λειτούργησε αντίθετα των συνθηκών του αγώνα. Ο Μίκαελ Ένινγκ αναφέρθηκε στο «ένστικτο». Δεν είχε άδικο. Αλλά αν ο Άρης μετράει παίκτες λες και είναι απουσιολόγος σε τάξη του δημοτικού, προφανώς δεν φταίει ο Βρέσκας, αλλά ο ίδιος ο Άρης.