Τα γκολ από τους «κρυφούς» του Ολυμπιακού κι ο Καφού που «δείχνει»

Αν βγάλεις τις νίκες, που βέβαια είναι το πρώτο ζητούμενο, νομίζω ότι μία από τις πιο ευχάριστες διαπιστώσεις για τον Ολυμπιακό που βλέπουμε μετά την επανέναρξη της σεζόν έχει να κάνει με τα γκολ που παίρνει από τους «κρυφούς κυνηγούς», από τα χαφ.

Ασφαλώς και πρωτίστως τα γκολ τα περιμένεις από τον σέντερ φορ σου, κι ειδικά όταν έχεις φορ γκολτζή όπως ο Ελ Αραμπί. Κι ο Μαροκινός τα έβαλε τα δύο γκολάκια του, ένα στον ΠΑΟΚ στην Τούμπα κι ένα στον Παναθηναϊκό στο Καραϊσκάκη. Αλλά δεν μπορείς πάντοτε να περιμένεις να σε ξελασπώνει ο σέντερ φορ σου, όσο γκολτζής κι αν είναι. Και είδαμε ότι στη ρεβάνς Κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ ο Αραμπί δεν σκόραρε. Αλλά ο Ολυμπιακός βρήκε δύο γκολ. Και πέρασε.

Ο Ελ Αραμπί είχε τις ευκαιρίες την Τετάρτη και για ένα και για δύο γκολ. Όμως, την πρώτη φορά τον νίκησε ο Πασχαλάκης διώχνοντας την κεφαλιά του στη σέντρα του Ομάρ. Τη δεύτερη ο Αφρικάνος σκόρερ έκανε τη χειρότερη επιλογή που θα μπορούσε στην ασίστ του Ραντζέλοβιτς, αφού έβαλε έτσι άσχημα το σώμα του που στο φοβερό τετ α τετ με τον αντίπαλο γκολκίπερ σούταρε και βρήκε την μπάλα ελάχιστα, σαν να μην την βρήκε καθόλου (!), χάνοντας έτσι την ευκαιρία του αγώνα. Κι είχε και τρίτη φάση, αλλά άργησε να γυρίσει και την ώρα του σουτ κόπηκε από τα στόπερ.

Η όσφρηση της φάσης από πλευράς Αραμπί είναι μοναδική! Αλλά πρέπει να ξέρουμε ότι ένας φορ έχει και ρέντα, έχει και αστοχία, έχει και κακές στιγμές. Την Κυριακή με τον Παναθηναϊκό ο μακράν πρώτος σκόρερ της φετινής σεζόν στην Ελλάδα (κι όχι μόνο του πρωταθλήματος) θα μπορούσε να κάνει και χατ τρικ. Εκτός από το ωραίο γκολ που έβαλε, είχε μία κεφαλιά λίγο άουτ σε σέντρα του Τσιμίκα κι άλλες δύο φορές έφυγε μπροστά σε πλεονεκτική θέση, αλλά τη μία κόπηκε (νομίζω με φάουλ από τον Σένκεφελντ) ακριβώς πριν μπει στην περιοχή και στην άλλη τον σταμάτησε ο (Θεσσαλονικιό) επόπτης Δημητριάδης με ανύπαρκτο οφσάϊντ σε μία τραγική υπόδειξη του. Σε αυτή τη φάση ο Ελ Αλαμπί, πάντως, πριν υποδειχθεί οφσάϊντ (τουλάχιστον ο επόπτης περίμενε, ως όφειλε, να δει την κατάληξη της φάσης) είχε πολύ κακή αντίδραση, αφού τέλειωσε την φάση με ένα απαράδεκτο σουτ πάνω στον αντίπαλο, την στιγμή που περίμενε μόνος του στο πέναλτι ο Καμαρά.

Θέλω να πω ότι κι ο Αραμπί, που αποδεδειγμένα είναι μεγάλος σκόρερ, θα χάσει κι εύκολα γκολ, δεν θα βάλει καν γκολ κλπ, κλπ. Είναι κι αυτό μέσα στο πρόγραμμα. Οπότε, έχει μεγάλη σημασία να μπορεί μία ομάδα να βρίσκει λύσεις στο γκολ κι από τους άλλους παίκτες της και δη από αυτούς που έρχονται από πίσω. Λοιπόν, ο Ολυμπιακός στα τέσσερα παιχνίδια του μετά την επιστροφή του ποδοσφαίρου έχει πάρει πέντε γκολ από τους κεντρικούς του μέσους! Από τα εννιά συνολικά του, τα πέντε είναι από τα χαφ (δύο από τον Ελ Αραμπί και δύο από τον Μασούρα): έχει βάλει τρία ο Καμαρά (δύο με τον Άρη κι ένα με τον ΠΑΟΚ), ένα ο Γκιγιέρμε (με τον Παναθηναϊκό) κι ένα κι ο Καφού (επίσης με τον Παναθηναϊκό).

Σίγουρα υπάρχει κι η παράμετρος της τύχης που παίζει ρόλο, αλλά όπως κι αν το δεις είναι τεράστια υπόθεση να παίρνεις πέντε από τα εννιά γκολ από τους κεντρικούς σου μέσους. Σε βοηθάει αφάνταστα. Κι ο Ολυμπιακός φέτος έχει πάρει αρκετά γκολ από τα χαφ. Ίσως όχι όσα θα μπορούσε να πάρει, βάσει των δυνατοτήτων των παικτών του, αλλά τα 14 δεν είναι και λίγα: εφτά ο Γκιγιέρμε, πέντε ο Καμαρά, ένα ο Μπουχαλάκης κι ένα ο Καφού. Βασικά το θέμα είναι ο Μπούχα, που θα έπρεπε μίνιμουμ να είχε τέσσερα γκολ, όμως δυσκολεύεται πολύ να αξιοποιήσει τις φάσεις που δημιουργεί πολύ συχνά κι ο ίδιος με τις ωραίες κινήσεις του.

Και πέρσι είχε ο Ολυμπιακός γκολ από τα κεντρικά χαφ, 14 (έξι ο Καμαρά, τέσσερα ο Γκιγιέρμε, δύο ο Μπουχαλάκης κι από ένα οι Νάτχο, Ανδρούτσος), αλλά νομίζω ότι φέτος στο τέλος το νούμερο θα είναι μεγαλύτερο, αποτέλεσμα κι αυτό προφανώς της συνέχειας της καλής δουλειάς της ομάδας.

Θα σταθώ όμως στον Καφού, που όσο παίζει, τόσο είναι και περισσότερο πειστικός για την ικανότητα του να βοηθήσει τον Ολυμπιακό. Την Τετάρτη με τον ΠΑΟΚ έπαιξε μόνο 19 λεπτά, από το 79’ έως το 98’ και πρόλαβε και έκανε πολλά σωστά πράγματα.

Από δική του ψύχραιμη πάσα από την άμυνα προς τον Ραντζέλοβιτς ξεκίνησε η φοβερή ευκαιρία του Ελ Αραμπί.

Δύο φορές παίζοντας σε ρόλο τρίτου στόπερ έκοψε, τη μία με το σώμα του και την άλλη με το πόδι του, πολύ επικίνδυνα σουτ του Μαουρίτσιο στο 88’ και του Σβιντέρσκι στο 97’.

Πήρε εκπληκτικά την μπάλα από την περιοχή του Σα και την έβγαλε με έξοχη ντρίμπλα πάνω στον Ελ Καντουρί, που τον ανέτρεψε σε μία περίπτωση ορισμό της δεύτερης κίτρινης κάρτας-αποβολή.

Από ένα παίκτη που παίζει 19 λεπτά και σου κάνει τέσσερα σωστά πράγματα, μόνο ευχαριστημένος μπορείς να είσαι. Άλλωστε, και μόνο που μπήκε με το σκορ 1-0 στο 79’ και το ματς έληξε 2-0 με το δεύτερο γκολ στο 86’, δείχνει μία καλή κι επιτυχημένη αλλαγή. Και με τον Παναθηναϊκό μπήκε αλλαγή στο 61’ με το σκορ 2-0 και το ματς έληξε 3-0, με δικό του γκολ.

Η ουσία είναι ότι ο Καφού δείχνει ότι μπορεί να βοηθήσει, προς το παρόν σαν αλλαγή. Όταν θα τον δούμε βασικό, θα έχουμε και πιο ασφαλή εικόνα, βέβαια.

Άσχετο: https://twitter.com/Esp_Interativo/status/1274001494992236544