Ο Άρης ή η Αλίκη στο Ναυτικό;

Μαντεύεις το φρουτάκι και σε περιμένει μια έκπληξη* | *Ισχύουν όροι & προϋποθέσεις

Στον Άρη οι ίδιοι ποδοσφαιριστές από τον Ιούνιο με την έναρξη δηλαδή της νέας αγωνιστικής περιόδου σηκώνουν τα αγωνιστικά βάρη χωρίς σταματημό.

Παίκτες και κόσμος περίμεναν την μεταγραφική περίοδο του Γενάρη ώστε η ομάδα να ενισχυθεί να φρεσκαριστεί για να παρουσιαστεί στο νέο έτος ακόμα πιο ανταγωνιστική.

Εις μάτην η αναμονή. Η απαγόρευση μεταγραφών που επέβαλε η ΦΙΦΑ ως ανώτατη αρχή εξαιτίας παλιών αμαρτιών ακύρωσε σχέδια και πλάνα καθηλώνοντας τον σύλλογο στην ωμή πραγματικότητα τι στιγμή που τροχοδρομούσε για να απογειωθεί.

Έτσι ο Άρης όφειλε να επιβιώσει, να μακροημερεύσει , να παραμείνει ανταγωνιστικός σε όλα τα εγχώρια μέτωπα με το ίδιο αγωνιστικό δυναμικό.

Τηρουμένων λοιπόν των αναλογιών η ομάδα δεν τα πήγε άσχημα! Μπήκε στα play off εξασφάλισε για δεύτερη συνεχή χρονιά την έξοδο στην Ευρώπη και συγχρόνως έφτασε μέχρι τα ημιτελικά του Κυπέλου διατηρώντας ζωντανό ένα όνειρο 50 ολόκληρων χρόνων , που δεν είναι άλλο από την κατάκτηση ενός τίτλου.

Με τόσες αντιξοότητες και πάλι καλά να λες!

Συμφωνώ το δίχως άλλο! Αλλά αυτή είναι η μια σκοπιά. Η σκοπιά των γεγονότων , των δεδομένων αυτή που δεν επιτρέπει αναλύσεις και αμφισβητήσεις για όσα συνέβησαν.

Υπάρχει όμως και μια άλλη σκοπιά! Αυτή που έχει να κάνει με την τακτική. Την αγωνιστική καθαρά τακτική της ομάδας με το υπάρχον φυσικά δυναμικό , που έχει να κάνει με την φιλοσοφία και την στρατηγική επί χόρτου και όχι επί χάρτου όπου όλα είναι εύκολα και αποτελεσματικά.

Η αγωνιστική τακτική λοιπόν της ομάδας πολλές φορές φέτος με προβλημάτισε , ακόμα και μετά από νίκες, νίκες σημαντικές ή λιγότερο και συνεχίζει να με προβληματίζει δυο αγωνιστικές μετά την επανέναρξη των αγωνιστικών δραστηριοτήτων.

Πριν επεκταθώ όμως θέλω να σταθώ στην τελευταία δημοσίευση του Άγγελου Χαριστέα.

Συμφωνώ ότι η γκρίνια και η εσωστρέφεια είναι τα αγαπημένα σπορ των ελλήνων φιλάθλων!

Η επιτυχία και η αποτυχία , ο θρίαμβος και η καταστροφή είναι όμορες καταστάσεις , με αποτέλεσμα η φίλαθλη κοινή γνώμη να φτάνει σε ακραίες συμπεριφορές ενθουσιασμού αλλά και απογοήτευσης!

Χωρίς καμία διάθεση να ξεχωρίσω το σινάφι μας ανάλογες συμπεριφορές των άκρων χαρακτηρίζουν εν πολλοίς κι εμάς του δημοσιογράφους στις τοποθετήσεις μας!

Διαφωνώ όμως ότι η κάθε κριτική εμπεριέχει ισχυρές δόσεις γκρίνιας.

Η γκρίνια είναι αυτοσκοπός. Αντίθετα η ψύχραιμη και αποστασιοποιημένη από ακραίες τοποθετήσεις κριτική θεωρείται χρήσιμη και αναγκαία και θα πρέπει να δημοσιοποιείται όταν το γεγονός συμβαίνει.

Σε κάθε άλλη περίπτωση δεν μπορεί να αποδειχθεί ευεργετική ούτε να προλάβει τυχόν επανάληψη λαθών!

Αυτό το: «στο τέλος να μιλήσουμε και να τοποθετηθούμε» έχει να κάνει πρωτίστως με την συνολική κριτική στην ολοκλήρωση της αγωνιστικής περιόδου και με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο. Όταν τελειώσει η χρονιά θα κάνουμε ταμείο για όλα!!!

Τα επιμέρους όμως γεγονότα θα πρέπει να κρίνονται την στιγμή που έλαβαν χώρα , επαναλαμβάνω χωρίς αφορισμούς και μηδενισμούς, με ψύχραιμο και ήρεμο τρόπο, γιατί σε κάθε άλλη περίπτωση η κριτική χάνει την ουσία αλλά και την δυναμική της.

Κλείνω αυτή την παρένθεση που σίγουρα έχει την σημασία της και επιστρέφω στο θέμα της τακτικής.

Όταν αναφέρομαι στην τακτική εστιάζω στον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρεται η ομάδα στις αγωνιστικές της υποχρεώσεις. Καθαρά στον αγωνιστικό της προσανατολισμό.

Στην ανασταλτική της λειτουργία , που δεν έχει να κάνει μόνο με την αμυντική της γραμμή, στον τρόπο που αναπτύσσεται αλλά και αμύνεται η ομάδα, στο «διάβασμα» του αντιπάλου, στην εκτίμηση των πραγματικών δυνατοτήτων της ομάδας, στις επιλογές των προσώπων που καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό τις δυνατότητες του συνόλου.

Κανείς δεν αμφισβητεί την ποιότητα στο ρόστερ του Άρη. Σίγουρα όχι σε όλες τις γραμμές αλλά τους παίκτες που κάνουν την διαφορά εύκολα τους διακρίνεις.

Το θέμα όμως είναι πως τους χειρίζεσαι , πόση υπεραξία εισπράττεις από αυτούς σε ατομικό επίπεδο και πόση κεφαλαιοποιεί η ομάδα ως σύνολο.

Πριν φτάσουμε στο ναυάγιο του Σαρωνικού με τον Ολυμπιακό καλό είναι να ανατρέξουμε σε εμφανίσεις , επιδόσεις και αποτελέσματα προ κορονοιού, πριν οι αξιότιμοι κ.κ Τσιόδρας και Χαρδαλιάς εισέλθουν στην ζοφερή καθημερινότητα μας.

-Ο Άρης έκλεισε την κανονική περίοδο με ήττα στην έδρα του από τον Ατρόμητο με εμφάνιση κάτω του μετρίου!

-Στην προτελευταία αγωνιστική βρέθηκε από το πρώτο κιόλας μέρος να χάνει με 2-0 από τη Λαμία και τελικά απέσπασε ισοπαλία. Κι σ’ αυτό το παιχνίδι η ομάδα προβλημάτισε με την απόδοση της!

-Τρείς αγωνιστικές πριν το τέλος ο Άρης ηττήθηκε στο τελευταίο ντέρμπι της κανονικής περιόδου στην έδρα του από την ΑΕΚ μετά από μετριότατη εμφάνιση. Με τα απόνερα αυτής της ήττας θα αναμετρηθεί τις επόμενες μέρες!

-Μια αγωνιστική πιο πίσω στην Τρίπολη ο Άρης προηγείται και μέσα σε 13 λεπτά ο Αστέρας ισοφαρίζει. Τίποτα το θετικό κι σ’ αυτό το παιχνίδι!

-Η τελευταία νίκη του Άρη στην κανονική περίοδο ήταν απέναντι στον απελπισμένο Πανιώνιο (2-0) που αγωνίστηκε για αρκετό διάστημα με παίκτη λιγότερο!

Βέβαια είχε προηγηθεί η ταπεινωτική καθαρή ήττα με 2-0 από τον Παναιτωλικό στο Αγρίνιο που συνοδεύτηκε με μια ακόμη προβληματική εμφάνιση.

Προσθέστε και την μέτρια παρουσία στον ημιτελικό με την ΑΕΚ για το κύπελλο για να κλείσουμε ταμείο.

Σε κανένα μα σε κανένα από αυτά τα παιχνίδια ο Άρης δεν είχε σαφή αγωνιστικό πλάνο , σαφή αγωνιστικό προσανατολισμό!

Σε κάνε απ’ αυτά δεν έδειξε ότι γνωρίζει απ’ έξω και ανακατωτά τον τρόπο παιχνιδιού της αντίπαλης ομάδας αλλά και τις αδυναμίες της. Από τη αγωνιστική του συμπεριφορά ο Άρης έδειξε ότι δεν είχε ακτινογραφήσει κανένα από τους αντιπάλους!

Η φιλοσοφία , η στρατηγική , η τακτική συμπυκνώνονταν όλες στο δόγμα «εγώ κάνω το παιχνίδι μου κι ότι βγεί»!!!

Το ματς με το ΟΦΗ στα play off το κέρδισαν δυο παίκτες όχι το σύνολο!

Στο ματς με τον Ολυμπιακό μια από τα ίδια. Η Αλίκη στο Ναυτικό! Τράβα μπρός και του κεφαλιού σου κάνε, τράβα μπρος κι όσα έρθουν και όσα πάνε!

Πήγε ένα μέσα κι ήρθαν τρία. Πάλι καλά Άγιο είχε η ομάδα!!!

Ο Άρης φέτος έχει δεχθεί σε τρείς αναμετρήσεις 9 γκολ(!!!) από τον Ολυμπιακό! Δεν είναι τα γκολ που με ανησυχούν όσο η εικόνα του παιχνιδιού που εμένα προσωπικά μου λέει ότι ο Άρης δεν έχει διδαχθεί τίποτα από την λανθασμένη προσέγγιση αυτών των παιχνιδιών.

Κι αυτό είναι ότι χειρότερο! Γιατί μετά από τέτοιες ήττες η αυτοπεποίθηση της ομάδας χαμηλώνει και το χειρότερο η αυτοπεποίθηση των αντιπάλων και εν προκειμένω της ΑΕΚ -γιατί αυτή ενδιαφέρει τον Άρη- μεγαλώνει βλέποντας την ομάδα του Ένινγκ στα δύσκολα να έχει αυτή την αγωνιστική συμπεριφορά!

Όσο πρέσαρε ο Άρης ψηλά τόσο ο κίνδυνος μεγάλωνε, όσο ξεθάρρευε η ευρεία σε έκταση ήττα πλησίαζε! Από τον πάγκο δεν έγινε καμία προσπάθεια να συμμαζευτεί η ομάδα , να αλλάξει ρότα!!!

Ο Άρης πρεσάρει ψηλά έχοντας μόλις επανεντάξει στην ομάδα το ένα του χαφ ( Ματίγια) μετά από τρίμηνη διακοπή και με το άλλο του χαφ σκασμένο από το προηγούμενο ακόμα παιχνίδι γιατί μετά από τρείς μήνες απραξίας αναγκάστηκε να αγωνιστεί μόνος στη μεσαία γραμμή έχοντας για στήριγμα τον «αόρατο» Βέλεθ!

Αντί να περιμένει τον αντίπαλο ο Άρης τσίμπησε όταν ο Ολυμπιακός του έδωσε μπάλα και βγήκε μπροστά να τσαλακώσει την ποιοτικότερη ομάδα του πρωταθλήματος!!!

Άναρχος και αφελής, απρόσωπος και σκόρπιος σε ακόμα ένα δυνατό τεστ!

Σε ένα ακόμη σοβαρό τεστ τον Άρη διέκρινε η άγνοια κινδύνου, αλλά και η άγνοια του τρόπου παιχνιδιού της αντιπάλου ομάδας!!!

Η μόνη κίνηση πέρα από τις τέσσερις γραμμές του γηπέδου ήταν να αντικατασταθεί ο Φετφατζίδης με τον Μαντσίνι!!! Ο μόνος δραστήριος παίκτης και ένας από τους ποιοτικούς για το υπόλοιπο της αναμέτρησης σε ρόλο θεατή!

Αν θέλεις τα τρεξίματα του Μαντσίνι γιατί δεν τον βάζεις από την αρχή και μην ξεκινήσεις τον Ιντέγιε για παράδειγμα. Βάλε στην κορυφή τον Λάρσον που δεν βγαίνει από την ενδεκάδα ούτε με πράξη νομοθετικού περιεχομένου και βάλε πίσω του τον Φέτφα!

Οι ίδιες αλλαγές πάντα , ο ίδιος τρόπος αντιμετώπισης και ανάπτυξης , οι ίδιες επιλογές σε πρόσωπα ανεξάρτητα από το επίπεδο του αντιπάλου!

Πως τώρα είναι δυνατόν έναν από τους ποιοτικότερους παίκτες σου να μην τον κρατάς στο παιχνίδι ώστε να βρει ρυθμό και αυτοπεποίθηση για να είναι απόλυτα έτοιμος στο κομβικό ματς με την ΑΕΚ και ανακαλύπτεις σε ματς τελειωμένο…την τακτική αυτό μόνο ο Ένινγκ μπορεί να μας το εξηγήσει αν κι γι’ αυτό ακόμα διατηρώ τις επιφυλάξεις μου.

Δεν θέλω ούτε να σκέφτομαι τι θα γινόταν από κράξιμο και καταδίκες αν οι εμφανίσεις και τα αποτελέσματα που προανέφερα είχαν καταγραφεί με κόουτς τον Σάββα Παντελίδη!

Σκέφτομαι όμως ότι ο Άρης ο φετινός έχει μείνει πίσω εννέα βαθμούς από τον Παναθηναϊκό κι’ αυτό για μένα λέει πολλά και έχει την εξήγηση του!!!

Και μη μου πείτε ότι ο Άρης υπολείπεται σε ποιότητα έναντι των πρασίνων!!! Την μισή ομάδα του Άρη γλυκοκοίταζαν φέτος στον Παναθηναϊκό!!!

Ή ότι τα προβλήματα που έχουν να αντιμετωπίσουν στο πράσινο στρατόπεδο είναι λιγότερα! Μέχρι πρότινος δεν γνώριζαν αν θα αγωνιστούν στην Ευρώπη!

Εννέα ολόκληρους βαθμούς πίσω -ενώ φέτος ό Άρης έχει κερδίσει ντέρμπι που πέρσι είχε χάσει- από την ομάδα που άφησε τρείς θέσεις πίσω στην περσινή σεζόν!

Μόνο που στον Παναθηναϊκό υπάρχει προπονητής σχέδιο , αγωνιστικό πλάνο και γνώσεις , ενώ την ίδια ώρα ο προπονητής στον Άρη παίζει και δεν μαθαίνει!

Αν στα εναπομείναντα παιχνίδια ο Άρης δεν αποκτήσει ταυτότητα και δεν ωριμάσει , αν δεν στηριχθεί στην απόδοση του συνόλου και όχι στα πρόσωπα, αν συνεχίζει να μην ακτινογραφεί τον αντίπαλο προσαρμόζοντας το δικό του τρόπο παιχνιδιού με σκοπό να αφοπλίσει τον αντίπαλο και το αγωνιστικό του «χάσιμο» τον οδηγήσει σε αποκλεισμό από το Κύπελλο και ο αποκλεισμός συνοδευτεί και με κανένα στραπάτσο από τον ΠΑΟΚ πολύ φοβάμαι ότι ο Γερμανός κόουτς θα είναι ο πρώτος σε παγκόσμιο επίπεδο που θα αμφισβητηθεί έντονα και μάλιστα δίκαια πριν ακόμα στεγνώσει το μελάνι της υπογραφής του στην ανανέωση συμβολαίου!