Σε μια αθλητικά «κανονική» χώρα, όλοι θα προσπαθούσαν για έναν ωραίο τελικό Κυπέλλου με 10.000 θεατές

Ο αγαπημένος λοιμωξιολόγος του κάθε Έλληνα – δεν ξέρω αν το καταλάβατε – από σήμερα μας αποχαιρέτησε. Με ένα “σας ευχαριστώ για όλα” και μερικούς στίχους, ο Σωτήρης Τσιόδρας έβαλε τέλος στην τηλεοπτική παρουσία του αφήνοντας ως κληρονομιά τη φράση: «Χωρίς τα αυστηρά μέτρα οι θάνατοι θα ήταν πάνω από 13.000. Ο ιός δεν έχει χάσει την ικανότητα της διασποράς του. Η επιφυλακή και η εγρήγορση για δεύτερο κύμα είναι σημαντική». Στα δικά μου μάτια και αυτιά αυτή είναι η οριστική “λήξη του συναγερμού”. Κάτι... είχαμε υποψιαστεί, βέβαια, μαθαίνοντας τα νέα για άνοιγμα των δημοτικών σχολείων μόλις για τέσσερις εβδομάδες (δηλαδή για μόνο δέκα παρουσίες των μαθητών κατά τη διάρκεια του Ιουνίου και μέχρι τη λήξη της σεζόν!!!), αλλά το σημερινό αντίο του ανθρώπου που συνδέθηκε περισσότερο με κάθε Έλληνα κάθε ηλικίας τους τελευταίους τρεις μήνες σηματοδοτεί και το “ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του”.

Η Ελλάδα πλέον μετρά ελάχιστα κρούσματα κορονοϊού επί καθημερινής βάσης. Και ευτυχώς ελάχιστους θανάτους. Είναι “είδηση”, πλέον, αν ακούσουμε στην ενημέρωση του Υπουργείου Υγείας περισσότερα από δέκα κρούσματα και η ζωή επανήλθε στην κανονικότητά της. Ισως να συνέβη πιο γρήγορα απ΄ ότι περιμέναμε. Ισως να συνέβη πιο απότομα από το πρέπον: ολοένα και λιγότεροι παίρνουν μέτρα ασφαλείας καθημερινά σε χώρους εργασίας, μαγαζιά, παντού. Βλέπεις σπανίως γάντια, βλέπεις όλο και πιο “αραιά” μάσκες από τους καταναλωτές και τους εργαζόμενους σε μαγαζιά, αντιλαμβάνεσαι ότι όλοι λειτουργούν πλέον με το “κορονοϊός τέλος”. Το είχαν νιώσει ουσιαστικά για πρώτη φορά μετά το Πάσχα, τώρα πια όμως ο φόβος και η ανησυχία πιάνουν ναδίρ.

Δεν μπορεί να είναι κάποιος απολύτως βέβαιος γι' αυτή την αίσθηση “ασφάλειας”. Και σίγουρα οι αντιφάσεις στη διαδικασία του “restart” είναι ακόμα αμέτρητες. Ποιος ο λόγος να ανοίγουν τα εστιατόρια και τα καφέ, να επιτρέπονται τα δρομολόγια πλοίων, αλλά να παραμένουν κλειστές οι τουριστικές και ξενοδοχειακές μονάδες; Ποιος ο λόγος να παραμένουν μέχρι πρότινος κλειστοί οι δημόσιοι αθλητικοί χώροι, αλλά να έχουν ανοίξει οι παραλίες; Τέτοιες αντιφάσεις θα βρούμε αρκετές αν ψάξουμε και η αλήθεια είναι ότι η πανδημία δημιούργησε και εξακολουθεί να προκαλεί σοβαρά προβλήματα σε πάμπολλους επαγγελματικούς κλάδους. Αν, πώς και σε ποιο βαθμό θα “συνέλθουμε” όλοι, θα φανεί μελλοντικά. Προς το παρόν σχεδόν όλοι μετρούν απώλειες. Άλλοι μεγαλύτερες, άλλοι μικρότερες.

Σ' αυτό το πλαίσιο, το ελληνικό ποδόσφαιρο, το οποίο “κρέμεται” κυριολεκτικά από τις εν εξελίξει διαπραγματεύσεις για την πώληση της Nova (ελάχιστες οι οικονομικά τελείως ανεξάρτητες ομάδες που μπορούν να διατηρήσουν αξιοπρεπές επίπεδο ανταγωνιστικότητας με μειωμένο ή και... μηδενικό τηλεοπτικό συμβόλαιο), πάει σιγά – σιγά να τη... βγάλει όσο πιο “καθαρή” μπορεί. Και να μην γίνει “Κύπρος”, όπου παρότι τα κρούσματα ήταν λιγοστά και η κυβέρνηση είχε ένα “συμβατό” υγειονομικό πρωτόκολλο, το... έληξαν με συνοπτικές διαδικασίες, με “παύλα” και με σχετικά λιγοστές “αντιδράσεις”. Πρόσκαιρα, ναι, οι ομάδες θα εξοικονομήσουν σημαντικό ποσό από το “κούρεμα” στους παίκτες και στους εργαζόμενους. Μακροπρόθεσμα, όμως, θα χάσουν. Οπως θα έχαναν και οι ελληνικές ομάδες αν δεν άρχιζε και πάλι το πρωτάθλημα. Ναι, αυτό το “ταλαίπωρο” και με χίλια μύρια βάσανα πρωτάθλημα, με το πολύ υποβαθμισμένο συγκριτικά με την προηγούμενη δεκαετία προϊόν, το οποίο όμως άρχισε κάπως να παίρνει τα πάνω του. Περισσότερα εισιτήρια, περισσότεροι χορηγοί, VAR, λιγότερα περιστατικά βίας είναι κάποια μικρά θετικά βήματα.

Η βία, βέβαια, είναι εδώ. Οχι στα γήπεδα όπου απαγορεύεται η παρουσία οπαδών στα ντέρμπι, αλλά στους δρόμους. Το VAR είναι εδώ, αλλά... λειψό χωρίς τη γραμμή του οφσάιντ και μερικές φορές προβληματικό στη λειτουργία του. Τα εισιτήρια αυξήθηκαν σε μικρό ποσοστό, αλλά ακόμα στη συντριπτική πλειονότητα των αγώνων τα νούμερα είναι απογοητευτικά. Μπορούν να γίνουν πολλά ακόμα, αλλά συγχωρήστε μας που είμαστε απαισιόδοξοι διαπιστώνοντας την τοξικότητα, την παραβατικότητα και την αντιπαλότητα σχεδόν σε όλα τα πεδία: media, ΕΠΟ, CAS, έχουν να δουν πολλά ακόμα τα μάτια μας και ν' ακούσουν πολλά τ' αυτιά μας τους επόμενους μήνες...

Σε μια “κανονική” ποδοσφαιρικά χώρα η οποία θα είχε αντιμετωπίσει τόσο αποτελεσματικά τον κορονοϊό, οι αρχές του ποδοσφαίρου, ο Υφυπουργός Αθλητισμού και η ΕΠΟ, δεν θα ασχολούνταν με το πότε θα γίνουν οι επόμενες εκλογές. Θα ασχολούνταν με το πώς μπορεί η Ελλάδα να κάνει το “μπαμ” και να διαφημιστεί παγκοσμίως διοργανώνοντας στο τέλος Ιουλίου έναν ωραίο και ανταγωνιστικό τελικό Κυπέλλου, παρουσία, μάλιστα, οπαδών! Ναι, με ξένους διαιτητές, με VAR, AVAR, γραμμή οφσάιντ και όλα τα κομφόρ, παρουσία 10.000 φιλάθλων στο ΟΑΚΑ ή στο Καυτανζόγλειο! Μισοί – μισοί. 5.000 – 5.000. Περισσότεροι από όσους βρέθηκαν στο περυσινό ΠΑΟΚ – ΑΕΚ 1-0. Περισσότεροι από τους 500 που είχαν βρεθεί στο κεκλεισμένων των θυρών ΑΕΚ – Ολυμπιακός 2-1, το 2016. Χωρίς καφρίες, όπως το 2017 και το 2018. Σε μια “κανονική” αθλητική χώρα, το “κεφάλαιο” που μας άφησαν όλοι οι γιατροί, οι νοσηλευτές, οι επιστήμονες, οι ειδικοί, οι αρμόδιοι κυβερνητικοί και ο καθένας από εμάς με τα μέτρα προστασίας που πήραμε επί τρεις μήνες, το ποδόσφαιρο θα μπορούσε με σχετική ευκολία να το πολλαπλασιάσει. Να το αυγατίσει. Οπως κάνει, επί παραδείγματι, η Πολωνία, η οποία ετοιμάζεται να επιτρέψει και τη μικρή παρουσία θεατών στα παιχνίδια του πρωταθλήματός της και να “πουλήσει” αυτή την “υπέρβαση” και στην UEFA, ενόψει και του τελικού του Europa League στο Γκντανσκ.

Εμείς, αντιθέτως, πάμε αντίστροφα. Θέλουμε την τελική φάση του Europa League, αλλά δεν τολμάμε καν να σκεφτούμε έναν τελικό Κυπέλλου με οπαδούς και των δύο αντιπάλων.

Θα μου πείτε, δεν μπορούσαμε τις... κανονικές ημέρες, θα μπορέσουμε τώρα που ακόμα θεωρητικά ο κορονοϊός ζει ανάμεσά μας; Άσε, λοιπόν, καλύτερα να κάνουμε το εύκολο: πότε θα γίνουν οι εκλογές της ΕΠΟ, πότε θα εκδικαστούν οι υποθέσεις στο CAS, ποιος θα αναδειχθεί νέος πρόεδρος της Superleague... Αυτά είναι τα θέματα! Και πάλι καλά να λέμε που βρέθηκαν κάποιοι άνθρωποι στη Λίγκα και σε ορισμένες ομάδες που πίστεψαν, εργάστηκαν και θα φέρουν εις πέρας το restart του πρωταθλήματος. Θέλεις και... παραπάνω;

Υ.Γ. Η πρόταση του ΟΦΗ για παρουσία στα γήπεδα του 20% της χωρητικότητας πρέπει να εξεταστεί πολύ σοβαρά από όλες τις αρχές ενόψει του νέου πρωταθλήματος. Ειδικά αν ο κορονοϊός... εξαφανιστεί έως τότε.