Η πιο δύσκολη σεζόν του Μαρτίνς κι η μεγάλη πρόκληση του Μαρινάκη!
Είχα γράψει ότι Απρίλιο του 2018 είχε κλείσει στον Ολυμπιακό ο Μαρτίνς, Απρίλιο του 2020 θα ξανασυμφωνούσε μαζί του ο Μαρινάκης! Και να ξέρετε ότι η συμφωνία έκλεισε Απρίλη, τελευταίες ημέρες, απλά τώρα υλοποιήθηκε.
Μπράβο λοιπόν στον Πέδρο που μέσα από τη δουλειά του κέρδισε ένα τόσο μεγάλο συμβόλαιο. Τι έχω να του γράψω τώρα εγώ, όπως πάντοτε καλοπροαίρετα; Ότι τώρα αρχίζουν γι΄ αυτόν τα πιο δύσκολα! Όχι ντε και καλά γιατί θα έχει ένα άλλο, πιο «φουσκωμένο» συμβόλαιο. Αλλά γιατί ιστορικά όταν ένας προπονητής του Ολυμπιακού πάει σε μία τρίτη συνεχόμενη σεζόν στο Ρέντη έχει αποδειχθεί ότι μόνο εύκολο δεν είναι να τα καταφέρει-το αντίθετο. Και την ιστορία του Ολυμπιακού πρέπει να την ξέρουμε και να τη σεβόμαστε, για να μαθαίνουμε από αυτήν-τουλάχιστον εγώ έτσι κάνω.
Να θυμηθούμε τους προπονητές που σε επίπεδο Α΄ Εθνικής, δηλαδή από το 1959, έβγαλαν μία ολόκληρη διετία στον Ολυμπιακό και μπήκαν στην τρίτη τους συνεχόμενη χρονιά; Να δούμε τι έκαναν;
Πρώτος ο Λάκης Πετρόπουλος. Αφού πήρε δύο σερί πρωταθλήματα (1972-73 και 1973-74) επί Γουλανδρή, ξεκίνησε στον πάγκο του Ολυμπιακού και τη σεζόν 1974-75. Έμεινε, όμως, στη θέση του μέχρι την 24η αγωνιστική. Αντικαταστάθηκε για τις 10 τελευταίες αγωνιστικές από τον Γιώργο Δαρίβα κι ο Ολυμπιακός έκανε νταμπλ.
Δεύτερος ο Τόζα Βεσελίνοβιτς. Ήταν δύο σερί σεζόν (1977-78 και 1978-79) στο τιμόνι του Ολυμπιακού και παρότι δεν πήρε τίτλο, ούτε Κύπελλο, συνέχισε και την περίοδο 1979-80, συνεχίζοντας την ανανέωση της ομάδας την οποία είχε ξεκινήσει σταδιακά. Παρέμεινε στη θέση του μέχρι την 18η αγωνιστική, οπότε κι αντικαταστάθηκε από τον Κάζιμιρ Γκόρσκι, με τον οποίο ο Ολυμπιακός πήρε το πρωτάθλημα, πρώτο επί Νταϊφά.
Τρίτος ο Όλεγκ Μπλαχίν. Ήταν δύο κολλητά σεζόν (1990-91 και 1991-92) στην τεχνική ηγεσία του Ολυμπιακού και μολονότι δεν πήρε πρωτάθλημα (στέφθηκε πάντως Κυπελλούχος το 1992) διατηρήθηκε στη θέση του και την περίοδο 1992-93 για το καλό ποδόσφαιρο που έπαιζε η ομάδα. Μετά από 19 αγωνιστικές, ωστόσο, απολύθηκε και αντικαταστάθηκε από τον Λιούπκο Πέτροβιτς, με τον οποίο έφτασε η ομάδα στον τελικό του Κυπέλλου κι έχασε 0-1 από τον Παναθηναϊκό.
Τέταρτος ο Ντούσαν Μπάγεβιτς. Ήταν δύο σερί σεζόν (1996-97 και 1997-98) στον πάγκο του Ολυμπιακού και παίρνοντας δύο πρωταθλήματα επί Κόκκαλη συνέχισε και την σεζόν 1998-99, φτάνοντας μάλιστα στο απόγειο της δόξας του, με νταμπλ και πρόκριση στους «8» του Τσάμπιονς Λιγκ.Ήταν ο μοναδικός που έμεινε σε ολόκληρη την τρίτη του σεζόν στο Ρέντη!
Νομίζω ότι αυτή η ιστορική αναδρομή, μας διδάσκει και κάτι άλλο, πέραν του προφανούς, ότι δηλαδή η τρίτη σεζόν θα είναι πιθανότατα η πιο δύσκολη για τον Μαρτίνς, καθώς είδαμε ότι από τους τέσσερις οι τρεις έχασαν τη δουλειά τους στον τρίτο χρόνο…Το ίδιο είχε συμβεί και με τον Λεμονή και με τον Μίτσελ, αλλά και παλιότερα με τον Σιμονόφσκι, που ναι μεν δεν είχαν ξεκινήσει από την αρχή την πρώτη τους σεζόν στον πάγκο του Ολυμπιακού, αλλά συνέχισαν σε ολόκληρη τη δεύτερη σεζόν και ξεκίνησαν και την τρίτη, όλοι όμως απολύθηκαν ακριβώς μέσα σε αυτή την τρίτη τους σεζόν…
Το δεύτερο συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι καλύτερη επιλογή του Ολυμπιακού θα ήταν εάν κρατούσε τους προπονητές παρά που τους έδιωξε. Ιδίως με την περίπτωση του Μπλαχίν (που είχε αποκλείσει εκείνη τη σεζόν τη Μονακό του Βενγκέρ κι είχε την πρόκληση να παίξει με την Ατλέτικο Μαδρίτης), αλλά και του Πετρόπουλου (που είχε αποκλείσει εκείνη τη σεζόν τη Σέλτικ και πήγαινε για τρίτο σερί πρωτάθλημα)- ο Τόζα είχε την ατυχία να κάνει τέσσερις ήττες σε τέσσερα παιχνίδια (με παθητικό 0-7) και στον Ολυμπιακό είναι πάρα πολύ δύσκολο να γίνουν αποδεκτά τέτοια αποτελέσματα. Ακόμη κι η αποχώρηση τόσο του Σιμονόφσκι, όσο και των Λεμονή παλιότερα και Μίτσελ πιο πρόσφατα, δεν νομίζω ότι βοήθησε, περισσότερο ζημίωσε, τον Ολυμπιακό.
Είδαμε, αντίθετα, ότι μένοντας ο Μπάγεβιτς σε ολόκληρη την τρίτη του χρονιά έφτασε στο ζενίθ η δική του ομάδα, κερδίζοντας το νταμπλ με νίκη επί του Παναθηναϊκού 2-0 στο ΟΑΚΑ, την στιγμή που ο Ολυμπιακός από το 34’ και με το αποτέλεσμα στο 0-0 έμεινε με δέκα παίκτες λόγω αποβολής!
Όπως είδαμε κι ότι φεύγοντας ο Πετρόπουλος, ο Τόζα κι ο Μπλαχίν άφησαν ομάδα σε στέρεες βάσεις, όπως αποδείχθηκε από την πορεία της ομάδας τη σεζόν που απομακρύνθηκαν από τη θέση τους. Αντιθέτως, είδαμε ότι από την επόμενη σεζόν της αποχώρησης τους ο Ολυμπιακός ταλαιπωρήθηκε αφάνταστα, αλλάζοντας κάθε φορά πολλούς προπονητές μετά την σταθερότητα που είχε μαζί τους…
Ασφαλώς, στην επιτυχία ενός προπονητή του Ολυμπιακού παίζουν ρόλο κι άλλοι παράγοντες. Για παράδειγμα, παίζει ρόλο και πόσο διοικητικά δυνατός ήταν ο σύλλογος. Γιατί λ.χ. επί Μπλαχίν ήταν στην κορυφή της ηγεσίας ο Σαλιαρέλης, ενώ επί Μπάγεβιτς ήταν ο Κόκκαλης και τώρα επί Μαρτίνς είναι ο Μαρινάκης.
Θεωρώ μεγάλη την πρόκληση για τον Μαρινάκη, να γίνει ο πρώτος πρόεδρος του Ολυμπιακού που θα έχει κρατήσει τέσσερις κολλητά ολόκληρες σεζόν τον ίδιο προπονητή-από την εποχή των Χέλμηδων! Κοιτάξτε, δύσκολες στιγμές θα έρθουν την τρίτη σεζόν του Μαρτίνς. Αλλά με μία ομάδα όσο το δυνατόν πιο δυνατή και με ψύχραιμη αντιμετώπιση τους, ο Ολυμπιακός μπορεί να βγει πραγματικά κερδισμένος εάν ο Μαρτίνς εξαντλήσει και το καινούργιο του (διετές) συμβόλαιο.
Θα έχει κάνει μία ιστορική υπέρβαση το κλαμπ και θα έχει αυξήσει τις πιθανότητες του να πάει για μεγάλα πράγματα.
https://twitter.com/Esp_Interativo/status/1255232821121241089
Οι Μάχες Των Play Off είναι στο Gazzetta.gr
Τα πιο συναρπαστικά Play Off της δεκαετίας είναι στο Gazzetta.gr! Όλα τα αθλητικά νέα για την αγαπημένη σου ομάδα, σε συνεχή ενημέρωση. Ακολούθησε το Gazzetta και θα είσαι πάντα ενημερωμένος για το πρόγραμμα των Play Off, την βαθμολογία των ομάδων, τις μεταδόσεις και φυσικά παρακολουθείτε live τα Play Off μέσα από το Game Center!
