Οι λεκέδες μένουν στη συνείδηση του κόσμου

bwin: Κορυφαίες οnline αποδόσεις στο Mutua Madrid Open Virtual Pro. |21+

Η τηλεδιάσκεψη στη Superleague ήταν απολύτως αντιπροσωπευτική των όσων πρεσβεύει το ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Κανείς δεν έγινε σοφότερος, επιβεβαίωσε ότι αυτή η αρρώστια δεν έχει γιατρειά ή μάλλον, αν δεν μπει λεπίδι δεν πρόκειται να γιατρευτούμε. Ολυμπιακός και ΠΑΟΚ αναλώθηκαν σε μια συζήτηση περί λεκέδων και οι υπόλοιποι, σε ρόλο απλών θεατών, έβλεπαν ο ένας να βγάζει στη φόρα τα άπλυτα του άλλου. Γιατί ήταν και παραμένουν άπλυτα με πολλούς λεκέδες οι οποίοι δημιουργήθηκαν σε διαφορετικές χρονικές περιόδους. Μπορεί στις δικαστικές αίθουσες να παρουσιάζεται η δυνατότητα καθαρισμού αυτών, αλλά στη συνείδηση του κόσμου, αυτοί οι λεκέδες δεν θα φύγουν ποτέ. Βέβαια, αυτή η συζήτηση δεν θα οδηγήσει πουθενά. Χρόνια τώρα γίνεται, σήμερα είναι Ολυμπιακός και ΠΑΟΚ, παλιότερα στη θέση του τελευταίου ήταν ο Παναθηναϊκός και πάει λέγοντας. Το έχουμε ξαναγράψει. Κανείς δεν ασχολείται με το προϊόν, αντιμετωπίζεται το επαγγελματικό ποδόσφαιρο σαν μια πλαστελίνη και προσπαθεί να (της) δώσει το σχήμα που του αρέσει και τον εξυπηρετεί.

Τους λεκέδες του επαγγελματικού ποδοσφαίρου δεν απέφυγαν και τα ρούχα των δικαστών. Ελάχιστοι στην Ελλάδα εμπιστεύονται το δικαστικό σώμα, ανεξαρτήτως τομέα, γι’ αυτό εξάλλου η ανάπτυξη θεωριών συνομωσίας εξελίχθηκε σε καθημερινό χόμπι. Πηγή άντλησης αυτών είναι η καχυποψία που καλλιεργήθηκε σε βάθος χρόνων, την οποία μάλιστα δεν μπορείς να χαρακτηρίσεις και υπερβολική. Υπάρχουν τρελές και αντικρουόμενες αποφάσεις, αμφισβητήσιμες έρευνες, διαφορετικές ετυμηγορίες σε πανομοιότυπες υποθέσεις.

Πρόσφατα διάβασα την έρευνα της κας Σπανού (επικεφαλής του ερευνητικού τμήματος της Επιτροπής Δεοντολογίας), εστίασα στην περίπτωση του Άρη ο οποίος εμφανίζεται στο άρμα του Ολυμπιακού στο διάστημα 2012-15. Με απόλυτο σεβασμό στην έρευνά της, χρειάστηκε να κοιτάξω τα κιτάπια μου για να θυμηθώ ότι’ αυτό το διάστημα από τη διοίκηση της ΠΑΕ Άρης πέρασαν έξι διαφορετικά συμβούλια και μάλιστα σε μια εποχή όπου στον σύλλογο εξελισσόταν εμφύλιος πόλεμος. Δηλαδή, όσοι έμπαιναν στα γραφεία της ΠΑΕ έβλεπαν πινακίδα που έγραφε για τον Ολυμπιακό; Έξι διαφορετικά συμβούλια;

Θυμήθηκα επίσης ότι ο Άρης πορευόταν με απαγόρευση μεταγραφών, δεν του εκδίδονταν τα δελτία και φυσικά στο γήπεδο, όπως οι Χόμφρεϊ Μπόγκαρντ-Ινγκριντ Μπέργκμαν θα έχουν πάντα το «Καζαμπλάνκα», στον Άρη θα έχουν τον Πλατανιά. Μα, εφόσον η ΕΠΟ ήταν του Ολυμπιακού και ο Άρης ήταν στο άρμα του, πώς χτίζονταν αναχώματα στην πορεία του για την επιβίωση; Δεν αναφέρομαι μόνο στην πτώση όπου ο Άρης κοιμήθηκε όπως έστρωσε, αλλά αν ήταν στους δορυφόρους των Πειραιωτών, διάβολε, δεν θα έπεφτε.

Δεν αμφισβητώ, ποιος είμαι εξάλλου εγώ που θα αμφισβητήσω την κα Σπανού, αναρωτιέμαι όμως από πού άντλησε αυτά τα στοιχεία. Υπάρχουν οι δανεισμοί των Τάτου, Ζαραδούκα, Διαμαντάκου σε μια εποχή όπου ο Αρης δεν μπορούσε να πάρει παίκτες και ο μοναδικός τρόπος ενίσχυσης ήταν αυτός. Να υποθέσω δηλαδή ότι όσες ομάδες μπήκαν είτε σε διαδικασία αγοροπωλησίας ή δανεισμού παικτών, τότε αυτός που έδωσε ήταν και ο οδηγός του άρματος; Τότε θα πρέπει η έρευνα να επεκταθεί και ο φάκελος να αρχίσει τη συγκέντρωση στοιχείων τουλάχιστον 19-20 χρόνια πίσω.

Πάμε στις αποφάσεις της τηλεδιάσκεψης. Είναι εξευτελιστικό αυτό που συμβαίνει με την αδειοδότηση. Αλλαγή κανονισμών κατά το δοκούν και προς εξυπηρέτηση συγκεκριμένων ομάδων. Κάτι σαν την «κοινωνική συνοχή» που είχε αναφέρει ο Κυβερνητικός εκπρόσωπος. Και μόνο ο Ηρακλής υποβιβάστηκε ο οποίος προφανώς και έφερε το συντριπτικό μέρος της ευθύνης γιατί άνοιξε την πόρτα των γραφείων του και επέτρεψε στον καθένα να μπει μέσα σ’ αυτά και να πάρει τα στοιχεία της εταιρίας, τότε όμως αποφασίστηκε ο υποβιβασμός. Εκ τότε, η ποινή (για τις ομάδες που δεν αδειοδοτούνται) αλλάζει αναλόγως της βαρύτητας του ονόματος του συλλόγου. Έτσι έγινε και με τον Παναθηναϊκό. Τώρα αποσύρθηκε ο υποβιβασμός, μειώθηκαν οι βαθμοί που θα αφαιρούνται κι έμεινε η απαγόρευση μεταγραφών. Δηλαδή, εσύ φτωχέ που δεν μπορείς να πάρεις άδεια, θα μείνεις στην κατηγορία, αλλά δεν θα τρως απ’ όλα τα πιάτα που είναι στο τραπέζι. Λίγο ψωμάκι κι αυτό σα να είναι παντεσπάνι. Κοίτα όμως, δεν σε ρίχνουμε, να το θυμάσαι.

Πάμε στο αφήγημα της κεντρικής διαχείρισης των τηλεοπτικών δικαιωμάτων. Προσωπικά είμαι υπέρ, πλέον όμως δεν υπάρχει πάροχος, εκτός κι αν η Κυβέρνηση αποφασίσει να λύσει το τεράστιο οικονομικό πρόβλημα που θα αντιμετωπίσουν οι αθλητικές ανώνυμες εταιρίες με τη ραγδαία μείωση εσόδων. Δηλαδή, να επιστρατεύσει τον κουμπαρά της ΕΡΤ. Βέβαια, από τις δηλώσεις του Λευτέρη Αυγενάκη το συμπέρασμα που αναδεικνύεται είναι διαφορετικό αλλά επειδή ζούμε στην Ελλάδα και η Ελλάδα είναι σαν τη μαμά (μόνο μία), ποτέ δεν ξέρεις. Γιατί δεν υπάρχει ιδιωτικό κανάλι (πλην αυτών που ανήκουν στους ιδιοκτήτες των Ολυμπιακού, ΠΑΟΚ οι οποίοι έχουν και τη δυνατότητα να αραδιάσουν 20-30 εκατομμύρια για να κάνουν το κομμάτι τους) που να μπορεί να πληρώσει τις ομάδες. Ακόμη κι αν το συνολικό ποσό μειωθεί δραματικά. Μήπως η όλη συζήτηση στερείται ουσίας;

Καταλήγοντας, καλό θα ήταν στην επόμενη τηλεδιάσκεψη να σκύψουν πάνω στο πρόβλημα και να πάψουν να δίνουν πρωτοσέλιδα στις εφημερίδες ή clicks στις ιστοσελίδες. Να λειτουργήσουν προς την κατεύθυνση εύρεσης λύσεων απέναντι σ’ αυτά που έρχονται. Δηλαδή, στο ενδεχόμενο διεξαγωγής αγώνων κεκλεισμένων των θυρών για όλο το 2020 και την οικονομική λαίλαπα σε περίπτωση επιβεβαιωθεί ή στην απουσία ισχυρού τηλεοπτικού παρόχου για την εφαρμογή του σχεδίου κεντρικής διαχείρισης.