Κάπως έτσι ο Μαρτίνς μετέτρεψε το 0-0-6 του Ολυμπιακού σε 2-3-1…

Build A Bet στο Λίβερπουλ - Γουέστ Χαμ. Ένας αγώνας – πολλές αγορές – ένα στοίχημα. |21+

Η ιστορία στο ποδόσφαιρο επαναλαμβάνεται. Τα έχω ξαναπεί αυτά. Τίποτα δεν είναι τυχαίο όταν γίνεται και ξαναγίνεται. Εξ ου και το αναδεικνύω-δεν είναι στατιστικά αυτά, είναι δεδομένα, που σε οδηγούν στην αλήθεια ενός παιχνιδιού.

Παραμονές του ντέρμπι της Τούμπας είχα τίτλο, «το 8-5-0 του Ολυμπιακού με τον ΠΑΟΚ, μετά από Ευρώπη!», καταγράφοντας ότι εδώ και πάνω από μία 20ετία ο Ολυμπιακός όποτε παίζει με τον ΠΑΟΚ έχοντας τις αμέσως προηγούμενες ημέρες ευρωπαϊκή υποχρέωση, δεν έχει χάσει ποτέ, αντιθέτως έχει νικήσει στα οκτώ από τα 13 τέτοια παιχνίδια! Χθες λοιπόν το 8-5-0 έγινε 9-5-0! Μάλιστα, θεωρώ ότι αυτό το 1-0 ήταν μία από τις πιο σπουδαίες νίκες, ίσως η σπουδαιότερη! Γιατί και έγινε εκτός έδρας και Φλεβάρη μήνα, δηλαδή για νοκ άουτ, και μετά από αγώνα με αγγλική ομάδα σαν την Άρσεναλ ημέρα Πέμπτη. Υπό τόσο δύσκολες συνθήκες δεν είχε ξαναπαίξει ο Ολυμπιακός με τον ΠΑΟΚ, συνεπώς θεωρώ ότι αυτό το διπλό ήταν το πιο μεγάλο αποτέλεσμα κι από τα οκτώ προηγούμενα.

Διπλό με την σφραγίδα του Πέδρο Μαρτίνς, στον οποίο η μπάλα έδωσε επιτέλους πίσω αυτά που του έπαιρνε ενάμιση χρόνο τώρα στα ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ. Συνολικά 50 τελικές (!) είχε ο Ολυμπιακός πέρσι και φέτος με τον ΠΑΟΚ στο Καραϊσκάκη και βρέθηκε να παίρνει μόλις ένα βαθμό κι αυτό με ένα πέναλτι! Με τον Βούκοβιτς και τον Γιαννιώτη να συνεργάζονται στο αυτογκόλ του αιώνα στο ένα ματς (0-1) και τον Σα να χάνει την μπάλα μέσα από τα χέρια του στο άλλο ματς (1-1)! Ακόμη και στο 1-3 πέρσι στην Τούμπα, το πολύ γρήγορο 0-1 είχε έρθει από ένα μακρινό σουτ του Βιεϊρίνια, με την μπάλα να κοντράρει στον Νάτχο και να αλλάζει πορεία αιφνιδιάζοντας τον Σα.

Το ποδόσφαιρο, όμως, δεν ήταν δυνατόν να μην γυρίσει πίσω στον Ολυμπιακό και τον προπονητή του, αυτά τα οποία του είχε πάρει. Γιατί ναι, είχε και τύχη χθες η ομάδα. Και στο μοναδικό γκολ, αφού τελικά ήταν αυτογκόλ, πραγματικά μία ειρωνεία…, αλλά και στο ακυρωθέν μέσω VAR γκολ του ΠΑΟΚ, αφού οι Γερμανοί διαιτητές δεν κώλωσαν και πήραν τελικά τη σωστή απόφαση, παρά το αρχικό λάθος του επόπτη.

Η διαφορά με τα…προηγούμενα, είναι ότι ο Ολυμπιακός το άξιζε αυτό το τρίποντο. Γιατί αφενός μεν ήταν πιο επικίνδυνος (βλέπε δοκάρι Ελ Αραμπί), αφετέρου δε κατάφερε να αποφύγει να φάει καθαρή φάση γκολ. Στο Καραϊσκάκη ο ΠΑΟΚ δέχονταν επιθέσεις κατά βούληση σε σχεδόν δύο ολόκληρα 90λεπτα, με τις ευκαιρίες να διαδέχονται η μία την άλλη και έφευγε με το αποτέλεσμα χρησιμοποιώντας…μαγικά!

Τέλος πάντων, ο Μαρτίνς έδωσε ρεσιτάλ. Το περσινό πάθημα στο ίδιο γήπεδο του έγινε μάθημα και αυτή τη φορά πηγαίνοντας στην άλλη άκρη, έβγαλε ένα πλάνο κομμένο και ραμμένο για διπλό! Από εκεί που είχε ξεκινήσει τότε με πέντε επιθετικογενείς παίκτες (Ποντένσε, Γκερέρο, Λάζαρο, Φορτούνη, Νάτχο), τώρα ξεκίνησε με μόνο τρεις (Βαλμπουενά, Ελ Αραμπί, Ραντζέλοβιτς). Με τους τρεις κεντρικούς χαφ θέλησε να ελέγξει το παιχνίδι και να μην φάει αιφνιδιασμό.

Έτσι, στο πρώτο 20λεπτο απορρόφησε την πίεση της έδρας, με μοναδικό ψεγάδι ότι ο Πέλκας βρήκε κάποιους χώρους μεταξύ Τσιμίκα και Μπα, κάνοντας υπεραριθμίες με Βιεϊρίνια και Λημνιό. Μπροστά ήταν εντελώς παθητικός ο Ολυμπιακός, όμως όλα άλλαξαν όταν έβαλε στο παιχνίδι Βαλμπουενά και Τσιμίκα. Μία στιγμή στο 19’ ήταν που έδωσε το σύνθημα, μία προσποίηση του Γάλλου μαέστρου και η πρώτη μπούκα του Έλληνα υπερηχητικού μπακ. Μπορεί η σέντρα να αποκρούστηκε, αλλά από εκείνο το σημείο και μετά η ομάδα άρχισε να λειτουργεί κι επιθετικά. Να παίρνει μέτρα ολοένα και περισσότερα και να φτάνει να κτυπάει γερά για το 0-1 στο κρίσιμο σημείο, στα τελευταία πέντε λεπτά του ημιχρόνου, στα οποία είχε τέσσερις τελικές!

Ο ΠΑΟΚ τα χρειάστηκε, την σκαπούλαρε εκεί, αλλά ο Ολυμπιακός βάρεσε στο ψαχνό σε άλλο χρονικό σημείο-κλειδί, με το που ξεκίνησε το β΄ ημίχρονο, και δη στο ίδιο ακριβώς λεπτό στο οποίο είχε μπει πέρσι το αυτογκόλ του Βούκοβιτς στο Καραϊσκάκη, στο 49’!!! Ο Τσιμίκας έκλεψε την μπάλα και τα έβαλε με πέντε (!), αποφεύγοντας διαδοχικά σε κούρσα 44 μέτρων τους Πέλκα, Βιείρίνια, Μίσιτς, Μαουρίτσιο, Ίνγκασον! Το σουτ ήταν φαρμάκι, ο Πασχαλάκης το έβγαλε κι ο Ραντζέλοβιτς επιβραβεύτηκε για το κυνήγι της φάσης!

Το μοναδικό δύσκολο σημείο για τον Ολυμπιακό ήταν το 10λεπτο αμέσως μετά το 1-0. Ο ΠΑΟΚ φέρθηκε σαν πρωταθλητής και πήγε να ισοφαρίσει στο καπάκι, με τα πέντε φάουλ που γύρω από την περιοχή του Σα του έδωσαν υπερβολικά εύκολα οι Σεμέδο, Μπουχαλάκης (δύο), Καμαρά, Μπα. Με το που έφυγε, όμως το 10λεπτο, ο Ολυμπιακός το έλεγξε πάλι καλά το ματς. Κι όταν πέρασε ο προπονητής τον πιο φρέσκο Χασάν στο 69’, άρχισε πάλι να απειλεί. Σε τουλάχιστον τέσσερις περιπτώσεις δεν έβγαλε καθαρή ευκαιρία για ένα κλικ, ενώ αμυντικά κινδύνευσε μία φορά, εκεί που ο Ελ Καντουρί βγήκε προ του Ομάρ στην κάθετη του Μπίσεσβαρ κι έπιασε αέρα-ο Μαροκινός βγήκε κι άλλες φορές κρυφός φορ, σε μία καλή ιδέα του Άμπελ Φερέϊρα. Αν δεν υπήρχε ο Μπουχαλάκης να δώσει άλλα δύο φάουλ (συνολικά τέσσερα δηλαδή σε μισή ώρα), αυτή τη φορά σε θέση για γκολ (!), ο ΠΑΟΚ θα είχε μόνο σέντρες και κόρνερ.

Ο Μαρτίνς πέρασε και τον Μασούρα στο τελευταίο δεκάλεπτο αντί του κουρασμένου (και τραυματία) Ραντζέλοβιτς κι ο Έλληνας διεθνής έκανε αυτό που έπρεπε, κόβοντας τρεις επιθέσεις του ΠΑΟΚ, αλλά μας χάλασε που πήγε τόσο αργά σε μία αντεπίθεση του Ολυμπιακού, από την οποία μπορούσε να προκύψει κι άλλο γκολ-το ίδιο και χειρότερα είχε κάνει πριν ο Ραντζέλοβιτς. Παρεμπιπτόντως, γιατί ο προπονητής επέλεξε τον Σέρβο κι όχι τον Μασούρα; Γιατί προφανέστατα είχε δει τον Μασούρα χωρίς αντοχές, να αδυνατεί να βγάλει άμυνες την Πέμπτη πάνω στον αριστερό μπακ της Άρσεναλ, τον Σάκα. Έβαλε λοιπόν έναν ξεκούραστο και πιο γρήγορο εξτρέμ για να βιδώσει στη θέση του τον Γιαννούλη, όπως κι έγινε, αλλά και για να τον ταλαιπωρήσει με προσωπικές ενέργειες-κι αυτό έγινε, με τη διαφορά ότι ο Ραντζέλοβιτς ήταν κακός στις τελικές του, σουτ και σέντρες.

Με δέκα ίδιους παίκτες που ήταν και με την Άρσεναλ, ο Μαρτίνς έμοιαζε να έχει μία ενδεκάδα πιο φρέσκια από τον ΠΑΟΚ! Μέχρι που την τρίτη αλλαγή την έκανε στο 91’, έξυπνη, υπό την έννοια ότι ενώ όλοι περιμέναμε τον Φορτούνη, έριξε τον ακραίο μπακ Γκασπάρ αντί του Βαλμπουενά, γιατί έβλεπε ότι ο Βιεϊρίνια έπαιρνε προς το τέλος πρωτοβουλίες από την πλευρά του Τσιμίκα, μαζί με τον ξεκούραστο Λάμπρου, και ήθελε κάλυψη μπροστά του. Κι έτσι το κλείδωσε μια χαρά το παιχνίδι, χωρίς να αλλάξει τον σχηματισμό του όταν ο αντίπαλος (Πορτογάλος) τεχνικός έριξε και δεύτερο κλασικό φορ επί μισή ώρα. Έκανε άλλο τρικ ο Πέδρο, γυρίζοντας λίγο πιο πίσω τον Γκιγιέρμε, που από κάποιο σημείο και μετά καθάριζε τη μία σέντρα μετά την άλλη σαν τρίτος στόπερ, αφήνοντας τους Σεμέδο, Μπα να είναι πάνω σε Σβιντέρσκι κι Άκπομ. Με την απουσία του Μάτος ο ΠΑΟΚ έχασε πολύ δύναμη στις στατικές φάσεις, ο δε Σβιντέρσκι φάνηκε πιο εύκολα αντιμετωπίσιμος από τον Άκπομ, που πέρσι είχε κατανικήσει Σισέ και Βούκοβιτς.

Κάπως έτσι ο Μαρτίνς πήρε την πιο γλυκιά εκδίκηση για το προ ακριβώς δύο ετών (18.2.2018) Γκιμαράες-Μπράγκα 0-5, με αντίπαλο τον…Φερέϊρα, αποτέλεσμα που είχε φέρει, την επόμενη ημέρα, την μοναδική απόλυση στην 10ετή καριέρα του τεχνικού του Ολυμπιακού. Και κάπως έτσι, με τη δουλειά δύο ετών του Πέδρο, ο Ολυμπιακός από εκεί που πριν έρθει ο Πορτογάλος είχε έξι στη σειρά ήττες σε εκτός έδρας ντέρμπι πρωταθλήματος (από ΑΕΚ 0-1, από ΑΕΚ ξανά 0-1, από ΠΑΟΚ 0-2, από ΠΑΟ 0-1, από ΑΕΚ 2-3, από ΠΑΟ 0-1), τώρα στα έξι ντέρμπι εκτός έδρας με τον Μαρτίνς στον πάγκο, αυτόν για τον οποίο έλεγαν ότι δεν...κερδίζει ντέρμπι, έχει για το πρωτάθλημα δύο διπλά (1-0 τον ΠΑΟ, 1-0 τον ΠΑΟΚ), τρεις ισοπαλίες (1-1 με ΑΕΚ, 1-1 με ΠΑΟ, 0-0 με ΑΕΚ) και μόλις μία ήττα (1-3 από τον ΠΑΟΚ).

Διαιτητάρα ο Γερμανός Στίλερ. Γενικά, όσοι Γερμανοί ήρθαν ήταν σούπερ (βλέπε ΠΑΟΚ-ΑΕΚ τελικός 1-0, ΠΑΟ-Ολυμπιακός 0-1, ΠΑΟ-Ολυμπιακός 1-1, Ολυμπιακός-ΑΕΚ 4-1).