Ένα καλό ημίχρονο, μια μεγάλη νίκη και ένας «μαέστρος»!

• 
• AVANTI MAESTRO!
• ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΤΑ ΤΡΙΑ
• 
• ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΠΟΥ ΠΗΡΕ Ο ΧΑΤΖΗΓΙΟΒΑΝΗΣ

Τέσσερις νίκες στην σειρά, τέταρτο συνεχόμενο παιχνίδι χωρίς να δεχθεί γκολ, εδραίωση στην πρώτη τετράδα του βαθμολογικού πίνακα, ένας Παναθηναϊκός που έχει πάρει μπροστά μέσα στο 2020 και δείχνει πανέτοιμος για τα παιχνίδια της χρονιάς, τους προημιτελικούς κόντρα στον ΠΑΟΚ για το Κύπελλο! Ένας Παναθηναϊκός που, όπως γράφαμε, έπρεπε να μάθει να νικά και σιγά-σιγά βγάζει στο χορτάρι στοιχεία ομάδας που μπαίνει μέσα με τον αέρα του νικητή, με σιγουριά, αυτοπεποίθηση και την λιγότερη δυνατή αφέλεια που κόστισε αρκετούς βαθμούς στο πρώτο μισό της σεζόν.

Το σύνολο του Γιώργου Δώνη κεφαλαιοποίησε το καλό πρώτο του ημίχρονο κόντρα στην ΑΕΛ, έβαλε βάσεις νίκης και στο δεύτερο μέρος παρά την κακή εμφάνιση, κατάφερε να κρατήσει το μηδέν και να βρει και δεύτερο γκολ στις καθυστερήσεις του αγώνα.

Το «τριφύλλι» μπήκε πιο δυνατά στο ματς, είχε καλή κυκλοφορία της μπάλας και με την πίεση ψηλά στην άμυνα των «βυσσινί», κατάφερε να κυριαρχήσει πάνω στο χορτάρι και να αναγκάσει την ΑΕΛ να παίξει με μεγάλες μεταβιβάσεις προς τον Ουάρντα και τον Παπάζογλου. Για ακόμη ένα πρώτο ημίχρονο, η ένταση, η ενέργεια, η διάθεση, οι κερδισμένες δεύτερες μπάλες, οι κερδισμένες προσωπικές μονομαχίες ήταν όλες στα… πράσινα!

Απέναντι στην καλά οργανωμένη άμυνα του αντιπάλου, όμως, ο Παναθηναϊκός βρήκε μόνο κάποια σουτ εκτός περιοχής στο πρώτο εικοσάλεπτο αλλά το άτσαλο μαρκάρισμα του Μόρα πάνω στον Ζαχίντ, έβαλε μπροστά τους «πράσινους» με την εύστοχη εκτέλεση του Χατζηγιοβάνη. Τα πάντα θα είχαν πάρει τον δρόμο τους αν ο Έλληνας εξτρέμ δεν έκανε την «χαζομάρα», όπως ο ίδιος την χαρακτήρισε, με την εκτέλεση αλά Πανένκα.

Στο δεύτερο μέρος, ο Παναθηναϊκός δεν μπορούσε να κρατήσει μπάλα(43% κατοχή στο πρώτο τέταρτο), δεν είχε την ίδια ένταση και αποτελεσματικότητα στο πρέσινγκ και ήταν ξεκάθαρη η ανάγκη για φρεσκάρισμα στην μεσαία γραμμή. Ο Δώνης ορθά έριξε στο ματς τόσο τον Ανουάρ(σε αυτή την ομάδα δεν γίνεται να μένει στον πάγκο ο Μαροκινός μέσος και το «γιατί» το είδαμε στο μισάωρο που αγωνίστηκε) όσο και τον Μπουζούκη. Σε δύο πολύ λανθασμένες αμυντικές αντιδράσεις του «τριφυλλιού» ο Παπάζογλου έδωσε την λύση με το οφ-σάιντ στο γκολ του Κάτσε και την τραγική εκτέλεση με το κεφάλι στην σέντρα του κορυφαίου για την ΑΕΛ Ουάρντα και ο Παναθηναϊκός γλίτωσε φτηνά το κάτω του μετρίου δεύτερο ημίχρονο.

Η υπέροχη συνεργασία Ζαχίντ-Ανουάρ και η εκτέλεση του Μπουζούκη έδιωξαν το άγχος από τα τελευταία λεπτά και κάπως έτσι ήρθε το 4Χ4!

AVANTI MAESTRO!

Με διαφορά από τον δεύτερο, ο Γκίας Ζαχίντ ήταν ο κορυφαίος του Παναθηναϊκού απόψε στην Λάρισα. Ο Νορβηγός έχει επιστρέψει καλύτερος από τον τραυματισμό στο γόνατο, πιο επιδραστικός και ουσιώδης στο παιχνίδι της ομάδας του και θα ήταν ευλογία αν παρέμενε και στο «τριφύλλι» και μετά το καλοκαίρι. Δεν πρέπει να «πούλησε» ούτε μία κατοχή στο παιχνίδι με την ΑΕΛ, ήταν καθοριστικός στην εξέλιξη της αναμέτρησης και στην νίκη της ομάδας του.

Κερδίζει το πρώτο πέναλτι, το οποίο μετατρέπει σε γκολ ο Χατζηγιοβάνης. Από δική του κάθετη μπαλιά, ο Ανουάρ βγαίνει φάτσα με το γκολ και δίνει την δυνατότητα στον Μπουζούκη να… καθαρίσει το ματς από τα έντεκα βήματα. Επί της ουσίας, ο Ζαχίντ συνείσφερε απόψε δύο «ασίστ» ενώ είχε και ένα πολύ καλό σουτ που απόκρουσε ο Κρίστινστον αλλά και μια σέντρα πάρε-βάλε για το κεφάλι του Πούγγουρα στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου.

Ο «μαέστρος» της μεσαίας γραμμής του Παναθηναϊκού πραγματοποίησε μια πολύ «γεμάτη» εμφάνιση και αποδεικνύει το γιατί επέμενε τόσο πολύ το καλοκαίρι στην απόκτησή του ο Γιώργος Δώνης.

ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΤΑ ΤΡΙΑ

Μετά το τέλος της αναμέτρησης, η ΑΕΛ μέσω του Αλέξη Κούγια σήκωσε τους τόνους για την αποψινή διαιτησία. Μια ματιά να ρίξει κανείς στα σχόλια των ιστοσελίδων, θα δει να υπάρχει η συζήτηση για «τα τρία πέναλτι που πήρε ο Παναθηναϊκός». Για μισό λεπτό. Ποιο από αυτά δεν ήταν; Ούτε αμφιβολία δεν υπάρχει. Για κανένα. Δεν φταίει ούτε η ομάδα του Δώνη, ούτε το VAR, ούτε ο Σιδηρόπουλος ούτε και ο… ανάδρομος Ερμής που ο Μόρας πέφτει άτσαλα πάνω στον Ζαχίντ στο πρώτο, που ο Καρανίκας δεν προλαβαίνει τον Νάγκι και τον ανατρέπει και που ο Κρίστινσον πετάει στο έδαφος τον Ανουάρ πριν σκοράρει σε κενή εστία.

Καλή η σπέκουλα, αλλά ακόμη καλύτερη η πραγματικότητα. Μόνο στην Ελλάδα συζητάμε για το πόσα πέναλτι πήρε μια ομάδα και λιγότερο αν ήταν ή δεν ήταν. Δεκατρία πέναλτι να έκαναν οι παίκτες της Λάρισας, τόσα έπρεπε να σφυρίξει ο διαιτητής. Πάμε παρακάτω…

ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΠΟΥ ΠΗΡΕ Ο ΧΑΤΖΗΓΙΟΒΑΝΗΣ

Αν έπρεπε κάπου να πάρει το μάθημά του ο Τάσος Χατζηγιοβάνης, το αποψινό παιχνίδι όπως εξελίχθηκε ήταν το ιδανικότερο. Δεν κόστισε στον Παναθηναϊκό το χαμένο του πέναλτι, δεν θα γίνει αποδιοπομπαίος τράγος για ένα χαμένο παιχνίδι, επί της ουσίας ο Έλληνας εξτρέμ πήρε μια μεγάλη δόση εκμάθησης από μία… αναίμακτη χαμένη εκτέλεση πέναλτι.

Όταν έχει σκοράρει αλά Πανένκα με τον Άρη πέρυσι, όταν έκανε το ίδιο πριν ένα μήνα στον Βόλο, θα έπρεπε να γνωρίζει πως ο αντίπαλος πορτιέρο θα περίμενε μία τέτοια επιλογή. Ο Κρίστινσον προφανώς τον είχε «διαβάσει» πριν το ματς και έμεινε όρθιος για να μπλοκάρει την μπάλα σαν σε προπόνηση. Δεν ζούμε στην εποχή του… Πανένκα αλλά στην εποχή της πληροφορίας, της τεχνολογίας, δεν μπορείς πλέον να ξεγελάσεις κανέναν όταν το έχεις κάνει ήδη δύο φορές.

Ωραίο το «τσίμπημα» στην μπάλα, ακόμη καλύτερη όμως μια καλή εκτέλεση στην γωνία που θα έχει περισσότερες πιθανότητες να στείλει την μπάλα στο πλεκτό. Η ουσία πάντα θα είναι πάνω από την «λεζάντα».

Προς τιμήν του, πάντως, μετά το τέλος της αναμέτρησης αναγνώρισε το λάθος του. Κάλλιο αργά παρά ποτέ.

Πάντως, μιας και ανοίξαμε τέτοια συζήτηση, δεν γίνεται να υπάρχει σε αυτό το ρόστερ το πόδι του Ζαχίντ και να μην αναλαμβάνει όλες τις στημένες μπάλες εντός και εκτός περιοχής ο βιρτουόζος άσος, όπως ακριβώς έκανε με μεγάλη επιτυχία στο ΑΠΟΕΛ.