Τελικά, είναι χρήσιμος ο Ιντέγε;

Τελικά, είναι χρήσιμος ο Ιντέγε;

Βασίλης Βλαχόπουλος Βασίλης Βλαχόπουλος
Τελικά, είναι χρήσιμος ο Ιντέγε;

bet365

Ο Βασίλης Βλαχόπουλος γράφει για τη δικαιοσύνη του ποδοσφαίρου, τη χρησιμότητα του Μπράουν Ιντέγε και την προσωπικότητα του Μπρούνο Γκάμα

Παναθηναϊκός - Βιλερμπάν: Δεκάδες ειδικά για πόντους, ριμπάουντ, ασίστ, εύστοχα τρίποντα. Τα μεγάλα παιχνίδια βρίσκονται εδώ. |21+

Ο Άρης είναι πολύ περίεργο καρότσι, φάνηκε και χθες στο τελείωμα του αγώνα, καθώς αν ο φωτεινός πίνακας δεν έγραφε φαρδιά πλατιά το τελικό αποτέλεσμα, από την παγωμάρα του κόσμου (… πλην των τρελών) νόμισες ότι είσαι σε κηδεία. Η αντίδραση του κόσμου αντλείται από τα «θέλω» και τα «πιστεύω» του, (αντιλήφθηκα ότι) πιθανότατα οι περισσότεροι πήγαν στο «Κλ. Βικελίδης» με τη λογική μιας εύκολης νίκης, δεν λογάριασαν όμως ένα σοβαρό επιχείρημα του Μίκαελ Ένινγκ κι αυτό αφορούσε τον αριθμό των αναμετρήσεων με την Ξάνθη.

Η νίκη επί της Ξάνθης στοιχειοθετεί νίκη του ποδοσφαίρου γιατί το «ταμπούρι» μπορεί να εξυπηρετεί το δόγμα του «σκοπού που αγιάζει τα μέσα», αλλά είναι τουλάχιστον αντιαισθητικό εν έτει 2020. Πολλοί κρίνουν και κατακρίνουν την αγωνιστική παρουσία του Μπράουν Ιντέγε - και στη συγκεκριμένη γωνιά έχουμε σταθεί στην αναποτελεσματικότητα του Νιγηριανού - μα κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τη χρησιμότητα της παρουσίας του.

Η σχέση του με τα αντίπαλα δίχτυα είναι όμοια του ελληνικού ποδοσφαίρου με την εξυγίανση, αλλά όπως είναι απαραίτητο να ευαγγελίζονται κάποιοι ότι διανύουμε μια διαφορετική περίοδο (συγκριτικά με το αμαρτωλό παρελθόν), το ίδιο απαραίτητη είναι και η παρουσία του Νιγηριανού. Γιατί απασχολεί την άμυνα, αυτός δημιουργεί χώρους για τους συμπαίκτες του, ενώ φέτος σημείωσε δύο τέρματα απέναντι στην Ξάνθη.

Η απουσία του Ιντέγε αντανακλά στη (χθεσινή) αγωνιστική παρουσία του Ντάνι Λάρσον τον οποίον «κατάπιαν» τα δύο στόπερ της Ξάνθης και με τον Ντάνιελ Μαντσίνι να αποδεικνύει ότι (προς το παρόν) η εμφάνιση στο «Καραϊσκάκη» δεν ήταν τίποτε περισσότερο από ένα πυροτέχνημα το οποίο φώτισε προσωρινά τον σκοτεινό ουρανό, ο Άρης βασίστηκε στην προσωπικότητα.

Επί τούτου, προσωπικά υποκλίνομαι στο ατομικό ταλέντο και τον χαρακτήρα του Μπρούνο Γκάμα γιατί πρόκειται για έναν ποδοσφαιριστή ο οποίος α) συρρίκνωσε το χρονικό διάστημα της απουσίας του κι ενώ η αρχική εκτίμηση έκανε λόγω για τουλάχιστον οκτώ μήνες, αυτός επέστρεψε στους έξι και β) παρότι δεν έκανε προετοιμασία η οποία είναι απαραίτητη για κάθε αθλητή, ειδικά γι’ αυτούς που τα έχουν τα χρονάκια τους όπως ο Γκάμα, είναι πιο παραγωγικός από πέρυσι.

Ο Πορτογάλος ντύθηκε… βαρδάρης και ουσιαστικά παρέσυρε όλη την ομάδα σ’ ένα διάστημα κατά το οποίο η συχνότητα δημιουργίας ήταν πιο χαμηλή και από τις σταγόνες που πέφτουν από μια κλειστή βρύση. Εξουδετερωμένος ο Φετφατζίδης με δύο ή και τρεις παίκτες πάνω του, «χαμένος» ο Ντάνι Λάρσον ανάμεσα στους δύο στόπερ, εξαφανισμένος και ο Μαντσίνι για τον οποίον προφανώς μετάνιωσε ο Μίκαελ Ένινγκ.

Ο Γερμανός (προσωπική άποψη) έκανε λάθος με τη μη χρησιμοποίηση του Νικολά Ντιγκινί για δύο λόγους. Καταρχήν είναι πολύ πιο φορ από τον Μαντσίνι, ασκεί πολύ εντονότερη πίεση στην αντίπαλη άμυνα και τρίτον… διάβολε, δεν αφήνεις εκτός 11αδας παίκτη ο οποίος σκόραρε προ τεσσάρων ημερών και ο οποίος κάνει προσπάθεια επιστροφής στα παλιά αγωνιστικά δεδομένα. Συν τοις άλλοις, Λάρσον και Ντιγκινί έχουν συνεργαστεί στην κορυφή της επίθεσης μισή σεζόν, ενώ ο Μαντσίνι δεν είχε χρησιμοποιηθεί σε αντίστοιχη θέση.

Θέλω να πω ότι το ρίσκο ήταν μεγάλο και τουλάχιστον αχρείαστο. Πολλές φορές βέβαια οι προπονητές επιλέγουν ν’ αφήσουν εκτός 11αδας έναν παίκτη για τον οποίον θεωρούν ότι μπορεί να αλλάξει τις ισορροπίες ενός αγώνα. Έτσι στο ΝΒΑ θέσπισαν το βραβείο του 6ου καλύτερου παίκτη.

Η ουσία για τον Άρη είναι ότι αρχής γενομένης της εκτός έδρας αναμέτρησης με το Αγρίνιο θα πρέπει να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις «αποδέσμευσης» από τις υπόλοιπες ομάδες που διεκδικούν θέση στην 6αδα. Και την Κυριακή θα αντιμετωπίσει τη μία από τις δύο πιο βελτιωμένες ομάδες του Πρωταθλήματος. Ο Παναθηναϊκός είναι η πρώτη και ο Παναιτωλικός η δεύτερη.

Ο βασικός προβληματισμός σχετίζεται με το επίπεδο αντοχών ενός ήδη καταπονημένου ρόστερ γιατί μετά τον… Γολγοθά που έβγαλε, ακολουθεί ένας ακόμη με έξι παιχνίδια μέσα σε διάστημα είκοσι ημερών, με ταυτόχρονη ανάγκη διαχείρισης των απουσιών λόγω τιμωριών.

Ο Μίκαελ Ένινγκ χαμογέλασε όταν ρωτήθηκε για την πιθανότητα αλλαγών στους επόμενους δύο αγώνες, στην πραγματικότητα όμως είναι υποχρεωμένος να το κάνει γιατί φθάνοντας στα κρίσιμα παιχνίδια, προφανώς, θα θελήσει αποφύγει την ελαχιστοποίηση των αποθεμάτων ενέργειας. Προφανώς θα αναγκαστεί να ρισκάρει (όπως θα κάνει με την απουσία του Ροζ στο Αγρίνιο), αλλά δεν έχει άλλη επιλογή.

Υποχρεούται δηλαδή να βάλει στην εξίσωση και τους Σούντγκρεν, Σόουζα για το δεξί άκρο της άμυνας και τον Μάρτιν Τόνσο στα κεντρικά χαφ. Η μέχρι στιγμής επιτυχία του στηρίχθηκε στην αποτελεσματικότητα και στη χημεία που βρήκαν 12-13 ποδοσφαιριστές, αλλά αυτό το μοντέλο έχει σύντομη ημερομηνία λήξης καθώς θα πρέπει να διευρυνθεί η ομάδα των παικτών διότι ο δρόμος είναι πολύ μακρύς.

ΥΓ: Αυτονόητη η δικαίωση του Άρη στην υπόθεση του Φιορίν Ντουρμισάι, όπως και η απόρριψη της πρόσθετης παρέμβασης. Δεν έχει γίνει στα χρονικά να κατατεθεί παρέμβαση πριν την καθεαυτή νομική ενέργεια. Κι όμως έγινε. Η παρέμβαση των «πέντε» κατατέθηκε πριν καλά-καλά καταθέσει η ΠΑΕ Άρης την έφεση στο διαιτητικό δικαστήριο.

ΥΓ1: Ο Γιάννης Φετφατζίδης αδίκησε (δις) τον εαυτό του στο χθεσινό παιχνίδι με την Ξάνθη. Κάθε αθλητής έχει το δικαίωμα του λάθους και το χειροκρότημα μετά από μια κακή απόφαση «διασφαλίζει» την ψυχική ηρεμία και την τόνωση του ηθικού του παίκτη. Η μουρμούρα χειροτερεύει την ψυχολογία του.

ΥΓ2: Πράγματι ο Άρης δεν είχε καμία θέση στην πρόσφατη διάσκεψη των τεσσάρων ιδιοκτητών με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Γιατί δεν φέρει την παραμικρή ευθύνη για το αρρωστημένο κλίμα που επικρατούσε και συνεχίζει να κυριαρχεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Γιατί δεν μπήκε ποτέ σε διαδικασία να «κερδίσει» Ενώσεις με σκοπό την εκλογή δικού του ανθρώπου στην ηγεσία της Ομοσπονδίας. Γιατί ουδέποτε είχε διαιτητική εύνοια. Γιατί ουδέποτε ήταν σε κεντρική θέση στα κέντρα των αποφάσεων και όσες φορές άλλαξαν κανονισμοί μεσούσης της περιόδου, αυτό έγινε εις βάρος των συμφερόντων του. Βέβαια, στην Ελλάδα, αυτό χαρακτηρίζεται αδυναμία. Σε ότι αφορά τα όσα διαδραματίστηκαν στη διάσκεψη, το άρθρο του Μιχάλη Τσόχου ήταν απόλυτα ρεαλιστικό κι όσο αν ενοχλεί η αλήθεια, αποτυπώθηκε στην πλήρη διάστασή της.

Οι Μάχες Των Play Off είναι στο Gazzetta.gr

Τα πιο συναρπαστικά Play Off της δεκαετίας είναι στο Gazzetta.gr! Όλα τα αθλητικά νέα για την αγαπημένη σου ομάδα, σε συνεχή ενημέρωση. Ακολούθησε το Gazzetta και θα είσαι πάντα ενημερωμένος για το πρόγραμμα των Play Off, την βαθμολογία των ομάδων, τις μεταδόσεις και φυσικά παρακολουθείτε live τα Play Off μέσα από το Game Center!

Βασίλης Βλαχόπουλος
Βασίλης Βλαχόπουλος

Ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία στα τελευταία χρόνια της… λαδόκολλας. Χάριν οικονομίας, το λευκό χαρτί χρησιμοποιούταν σε έκτακτες και ιδιαιτέρως σοβαρές καταστάσεις, ούτως ή άλλως ήταν δυσεύρετο. Πρόλαβε τη διαδικασία αποστολής των φαξ, αλλά και τις πρώτες συσκευές κινητής τηλεφωνίας με τη λαστιχένια κεραία που θύμιζαν στρατιωτικούς ασυρμάτους.

Παρακολουθεί όλες… τις μπάλες, αλλά η αδυναμία του είναι η πορτοκαλί, η σπυριάρα, λόγω της ειδοποιού διαφοράς μεταξύ ποδοσφαίρου και μπάσκετ. Στο μπάσκετ ΠΑΝΤΑ κερδίζει ο καλύτερος. Στο ποδόσφαιρο, μπορεί να κερδίσει ο πιο τυχερός.

ΥΓ: Οσα χρόνια κι αν περάσουν, όσα περιοδικά κι αν πέσουν στα χέρια του, το «Τρίποντο» ήταν, είναι και θα είναι το κορυφαίο forever and ever.