Όλο Γκάμα, Γκάμα, Γκάμα, το βαρέθηκα…

Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός με Live Streaming* & σούπερ προσφορά* | *Ισχύουν όροι & προϋποθέσεις

Είπα να παραλλάξω, να διασκευάσω, το γνωστό ρεμπέτικο μπας και κατ’ αυτόν τον τρόπο διασκεδάσω τον καημό μου βραδιάτικα.

Τι είναι αυτό πάλι να νιώθεις στο ξημέρωμα της επόμενης μέρας την ανάγκη να γράψεις ανοιχτή επιστολή –γιατί περί αυτού πρόκειται- στον προπονητή της ομάδας μετά από μια …στεναχωρημένη νίκη επί της Ξάνθης την οποία ο Άρης από την αρχή του νέου έτους έχει…βαρεθεί να την κερδίζει μέσα-έξω σε όλες τις διοργανώσεις.

Ανοιχτή επιστολή, στην κυριολεξία, όπως συνήθιζαν να γράφουν οι διευθυντές των εφημερίδων τα παλιότερα χρόνια για κρίσιμα πολιτικά γεγονότα απευθυνόμενοι κυρίως στον πρωθυπουργό της χώρας.

Τότε που οι εφημερίδες μονοπωλούσαν τον τομέα της ενημέρωσης και τα μέσα , ραδιόφωνα και τηλεοράσεις ήταν μόνο κρατικά!

Ανοιχτή επιστολή μετά από μια νίκη κατσουφιασμένη και κρύα ανάλογη των καιρικών συνθηκών που επικρατούσαν κατά την διάρκεια του παιχνιδιού απέναντι μάλιστα σε ένα αντίπαλο που μόνο ποδόσφαιρο αξιώσεων δεν απέδωσε.

Όλοι πίσω από την μπάλα , κλωτσιές , σπρωξιές και όσο νταηλίκι επιτρέπεται. Και όσο ο διαιτητής Φωτιάδης επέμενε να καταλογίζει τις κάρτες με την ίδια φειδώ που μοιράζει δάνεια η Τράπεζα της Ελλάδας, τόσο οι Ακρίτες εμπλούτιζαν το ρεπερτόριο τους με νέα κόλπα και λαβές.

Το ωραίο είναι ότι την μόνη κάρτα που αποφάσισε ο Φωτιάδης να δείξει χωρίς δεύτερη σκέψη και χωρίς την παρεμβολή διαμαρτυριών από την εξέδρα ήταν αυτή στις αρχές του δευτέρου μέρους , συγκεκριμένα στο 56΄, όταν ο Μπαξεβανίδης υπέπεσε σε σκληρό φάουλ στον Ντιγκινί , αλλά ο Γάλλος κατάφερε να σταθεί στα πόδια του και να συνεχίσει έχοντας μάλιστα μπροστά του γήπεδο ελεύθερο για δράση και δίπλα του δυο συμπαίκτες του σε καίριες θέσης για γκολ!!!

Πληγή χαίνουσα που δεν λέει να κλείσει τα σφυρίγματα των διαιτητών φέτος στο Κλεάνθης Βικελίδης.

Αλλά αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές μπροστά στα κακουργήματα που έχουν βιώσει οι φίλοι του Άρη (σωστότερα του Άρεως σύμφωνα με την γραμματική υπόδειξη του αείμνηστου προέδρου Νίκου Καμπάνη) καθ’ όλη την διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου, τα σφυρίγματα και οι παραλείψεις του Φωτιάδη παραπέμπονται στο πταισματοδικείο!

Αλλά το θέμα μου είναι ο κόουτς Ένινγκ και μιας που αναφέρθηκα στον Ντιγκινί απ’ αυτόν αποφασίζω να ξεκινήσω.

Είναι δυνατόν κόουτς σε παιχνίδι που δεν έχεις την δυνατότητα χρησιμοποίησης του Ιντέγε να μην ξεκινάς με τον Ντιγκινί στην ενδεκάδα;;;

Βάλτον να παίξει μπακ! Βάλτον να παίξει τερματοφύλακας στη θέση του Κουέστα , λιγότερο θα κλάψει ο κόσμος!!! (Τι τσαφ ήταν πάλι αυτό);;;

Είναι δυνατόν με του παίκτες που έχεις, δεν είναι και πολλοί, μετρημένοι είναι πλέον, απόντος του Ιντεγε (το ξαναγράφω) να επιλέγεις τον Μαντσίνι!

Να δεχθώ ότι ο προπονητής έχει πάντα δίκαιο. Αλλά επειδή-παγκοσμίως μάλιστα- και ο πελάτης έχει πάντα δίκαιο , από όλους τους «πελάτες» που έρχονται στο γήπεδο σε ρόλο θεατή τι καλύτερο βλέπεις εσύ στον Μαντσίνι που δεν βλέπει ο κόσμος;

Πραγματικά θα τρελαθούμε…

Δεν βλέπεις ότι το παιδί πάει με χρονοκαθυστέρηση στην μπάλα σε όλες σχεδόν τις φάσεις;;;

Ότι το πιο δυνατό σουτ , βολίδα που θα εξαπολύσει στον αντίπαλο τερματοφύλακα κάνει πάντα δυο γκελ πριν καταλήξει στα γκολπόστ;;;

Ο Άρης με τον Ντιγκινί παρόντα αποκτά προσωπικότητα, δημιουργία, αποτελεσματικότητα, φαντασία!

Με τον Γάλλο χθες πρωταγωνιστή σε τρείς τουλάχιστον φάσεις οι παίκτες του Άρη έκρυψαν την μπάλα!

Και δεν ήταν μόνο χθες! Το φαινόμενο αποδεικνύεται σύνηθες όταν αγωνίζεται ο Ντιγκινί!

Ο Ντιγκινί είχε το δοκάρι , είχε το γκολ με την μια επαφή στο Καραϊσκάκη, στο διάστημα που έπαιξε, είναι από τους λίγους που διαβάζουν τον χώρο και δημιουργεί χώρους , που παίζει χωρίς την μπάλα , που έχει την ικανότητα να παίξει στην επίθεση σε δυο ρόλους .

Τόσο σ’ αυτόν του δημιουργού όσο και του εκτελεστή!

Αν πάλι αφήσουμε στο περιθώριο τις ικανότητες του για κάποιον λόγο , που δεν γνωρίζω και προσωπικά δεν μπορώ να παραβλέψω, είναι αδύνατον να μην δεχθούμε ότι ήταν ο πιο ξεκούραστος επιθετικός που είχε στην διάθεση του ο Ένινγκ γιατί με τον Ολυμπιακό είχε αγωνιστεί σαν αλλαγή.

Θέλει φρεσκάρισμα η ομάδα κόουτς! Έχει μείνει από φρεσκάδα και από ανάσες! Δεν το βλέπεις;;;

Ο παίκτες αγωνίζονται υπερωρίες σε πρωτάθλημα και κύπελλο οι ίδιοι και πάντα οι ίδιοι.

Ο Γκάμα είναι από τραυματισμό , δεν έχει κάνει προετοιμασία και μοιάζει να έχει φτάσει στα όρια του. Χθες είχε δυνάμεις γιατί με τον Ολυμπιακό δεν αγωνίστηκε.

Ο Λάρσον σε κάθε ματς φλερτάρει με τον τραυματισμό και στο τέλος θα βγει νοκ-άουτ.

Ο Σάσα και ο Ματίγια μαρκάρουν και στον ύπνο τους!

Ο Φετφατζίδης δείχνει καταπονημένος! Λογικό γιατί σε κάθε ματς τον μαρκάρουν δυο και τρείς αντίπαλοι.

Όταν μάλιστα δεν υπάρχουν παίκτες για να μοιραστεί το παιχνίδι στην επίθεση αυτός επιβαρύνεται ακόμα περισσότερο.

Στην άμυνα πάλι το τρίκ με τον Ρόουζ μονιμοποιείται. Ναι αλλά δεν υπάρχει ακραίο μπακ από τα δεξιά να ανεβάσει την ομάδα και να πραγματοποιήσει μια σέντρα της προκοπής!!!

Ο Άρης αναγκάζεται να παίζει μονόπατα από την μεριά του Κόρχουτ που κι αυτός είναι έτοιμος για την εντατική!

Ναι ο Άρης δεν έχει πλουραλισμό στον πάγκο αλλά δεν γίνεται να εκβιάζει τις καταστάσεις σε όλα τα παιχνίδια ανεξάρτητα από την δυναμικότητα του αντιπάλου.

Η ομάδα έχει τώρα επίσκεψη στο Αγρίνιο (πάλι οι ίδιοι θα ξεκινήσουν;;;) και μετά ακολουθεί ένας Φεβρουάριος φωτιά με δυο εμβόλιμα παιχνίδια Κυπέλλου την πρώτη και την δεύτερη εβδομάδα του μήνα!

Αν ο Ένινγκ δεν ξεπεράσει τις εμμονές του η ομάδα κάπου στα μέσα του κουτσοφλέβαρου θα κλατάρει.

Όλα δείχνουν, με το μπέρδεμα των οφειλών που προέκυψε, ότι η μόνη προσθήκη στην μεταγραφική περίοδο θα είναι ο Ντουρμισάιρ.

Αλλά ακόμα κι αν ξεπεραστεί το πρόβλημα οι παίκτες που θα έρθουν θα χρειαστούν μια περίοδο προσαρμογής και ενσωμάτωσης.

Άρα πάλι θα χρειαστεί, επιβάλλεται μάλιστα, να γίνει σωστή διαχείριση ανθρώπινου δυναμικού.

Ο Άρης είναι αναγκασμένος εκ των συνθηκών να τους δοκιμάσει όλους με σωστή τακτική και σωστό καταμερισμό χρόνου συμμετοχής.

Θα είναι κρίμα ο Άρης να βρεθεί μακριά από τους στόχους του εξ’ αιτίας των εμμονών του Γερμανού κόουτς.

Πραγματικά κρίμα αλλά πολύ φοβάμαι ότι εκεί οδηγείται η κατάσταση!