Ο Ένινγκ άλλαξε τις συνήθειες του Άρη

Η διάρκεια φανερώνει τον χαρακτήρα κάθε ομάδας και στην προκειμένη περίπτωση είναι τουλάχιστον σαφές ότι ο Αρης δεν ήταν ένα πυροτέχνημα που φώτισε τον ουρανό για μερικά δευτερόλεπτα. Πλέον υπάρχουν ως πειστήρια δώδεκα αγώνες, προφανώς και δεν είναι προϊόν τύχης ο απολογισμός, κυρίως όμως η εικόνα. Γιατί ο Άρης, από καλή ομάδα, μετατράπηκε σε σοβαρή ομάδα κι αυτή η μετάλλαξη φέρει την υπογραφή του Μίκαελ Ένινγκ. Μπορεί στο μέλλον ο Γερμανός να μην έχει την ίδια ευστοχία σε επίπεδο επιλογών/αποφάσεων και φυσικά θα κριθεί, ωστόσο, αυτές που έλαβε (μέχρι στιγμής) τον δικαιώνουν βάσει αποτελεσμάτων και εικόνας.

Σταθερός σύντροφος του Άρη δεν είναι πλέον η ποδοσφαιρική αφέλεια, αυτήν πληρώνει εξάλλου ακόμη και τώρα λόγω των βαθμών που έχασε στο πρόσφατο παρελθόν. Ερχόμενος στη Θεσσαλονίκη, ο Γερμανός προπονητής δεν έκρυψε ότι είναι θιασώτης του γρήγορου και συνάμα «ανάλαφρου» ποδοσφαίρου, «τόλμησε» μάλιστα να ξεστομίσει ότι προτιμά το 5-4 αντί του 1-0. Κάθε άνθρωπος δείχνει το επίπεδο νοημοσύνης του αναλόγως του βαθμού προσαρμοστικότητάς του στις πραγματικές συνθήκες και στην προκειμένη περίπτωση ο Ένινγκ αντιλήφθηκε πολύ γρήγορα ότι το 5-4 είναι κομμάτι δύσκολο σ’ έναν ποδοσφαιρικό χώρο όπου η δημιουργία δεν είναι το αντιπροσωπευτικό χαρακτηριστικό του.

Πρώτη κίνησή του ήταν να μειώσει την απόσταση των γραμμών με απώτερο σκοπό να γίνει πιο συμπαγής η ομάδα, να πείσει κάθε παίκτης της 11αδας ότι η αμυντική πίεση συμπεριλαμβάνεται στα αγωνιστικά καθήκοντά του και στη συνέχεια έδειξε με τον πλέον κυνικό τρόπο ότι θα παίζουν αυτοί που ανταποκρίνονται (όσο το δυνατόν περισσότερο) στις δικές του επιταγές. Αυτή η απόφαση έβαλε σε μεγάλη δοκιμασία τις σχέσεις της ομάδας με συγκεκριμένους παίκτες, προϊόντος του χρόνου όμως όλοι θα καταλάβουν ότι εφόσον αποδείξουν (στις προπονήσεις) ότι αξίζουν να έχουν θέση στην 11αδα, θα ανταμειφθούν. Ταυτοχρόνως, να ανεβάσουν την τιμή της μετοχής τους στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο.

Το μοναδικό λάθος που έκανε ο Ένινγκ σε επίπεδο επιλογών ήταν ο Γιώργος Δεληζήσης. Γιατί δεν μπορούσε να καταλάβει ότι ο έμπειρος κεντρικός αμυντικός είναι παίκτης ο οποίος φανερώνει τις αρετές του στον αγώνα και ο τρόπος προπόνησης πηγάζει μέσα από τον πρότερο ποδοσφαιρικό βίο του. Επί της συγκεκριμένης περίπτωση άκουσε και τον Άγγελο Χαριστέα, αντιλήφθηκε τη λανθασμένη εκτίμησή του και ο Δεληζήσης είναι πλέον σταθερός στο βασικό σχήμα.

Καταλήγοντας, 2-3 πράγματα για τον αγώνα στην Ξάνθη. Καταρχήν, το λάθος του βοηθού είναι πολύ σοβαρό γιατί αλλοιώνει τις ισορροπίες πρόκρισης στο συγκεκριμένο ζευγάρι. Δεν είναι λάθος σε αγώνα Πρωταθλήματος το οποίο δεν επηρέασε το τελικό αποτέλεσμα. Αντιλαμβάνεται και ο πλέον αδαής ότι, άλλη η διαχείριση ενός 0-2 σε σχέση με το ρευστό 0-1. Πίεση θα υπήρχε σε κάθε περίπτωση, αλλά έχοντας να διαχειριστεί ένα επιβαρυμένο ρόστερ, ο Ένινγκ δεν θα έχει τη δυνατότητα αλλαγών.

Δεύτερον, ο Γερμανός θα πρέπει να βρει τρόπο ούτως ώστε να ξεκουράσει τους παίκτες οι οποίοι τραβούν το… κουπί εδώ και τουλάχιστον ενός μήνα. Προς αυτήν την κατεύθυνση, είναι αναγκαίο να τον βοηθήσουν αυτοί που θα φορέσουν φανέλα βασικού στους προσεχείς αγώνες. Ανεξαρτήτως του «τσαφ» που έκανε στα τελειώματα του αγώνα στην Ξάνθη, ο Φιορίν Ντουρμισάι έδειξε ότι είναι σε ικανοποιητικό επίπεδο ετοιμότητας. Το ίδιο ισχύει και για τον Ντάνιελ Μαντσίνι.

Τρίτον, το βασικό πρόβλημα εντοπίζεται στην άμυνα και κυρίως στο αριστερό άκρο. Αν η ποδοσφαιρική Ελλάδα υποκλίνεται στο αστείρευτο ταλέντο του Γιάννη Φετφατζίδη για τις περίτεχνες ενέργειες και το… φαντασμαγορικό θεάμα που προσφέρει σε κάθε αγώνα, ο Μιχάι Κόρχουτ είναι ο παίκτης με το μεγαλύτερο επίπεδο αυταπάρνησης. Ο Ούγγρος χρειάζεται βοήθεια, δεν έχει καθίσει από το περασμένο καλοκαίρι και υποψιάζομαι ότι ο οργανισμός του είναι στα κόκκινα. Αυτό σημαίνει ότι, η ενίσχυση της αμυντικής γραμμής θα πρέπει να μπει σε καθεστώς προτεραιότητας σε σχέση με τον κεντρικό άξονα.