Τι έδειξε το ένα ντέρμπι, τι να περιμένουμε στο άλλο!

Κατ΄ αρχάς, πρέπει να παραδεχθώ ότι δεν περίμενα ότι ο Άρης θα κέρδιζε τον ΠΑΟΚ. Έβλεπα πιθανότερη την ισοπαλία κι αν υπήρχε νικητής, τον ΠΑΟΚ.

Βέβαια, για να λήξει 4-2 ένα ντέρμπι τις περισσότερες φορές πρέπει να συμβούν και κάποια απίθανα πράγματα κι όχι απλά οι δύο γκολκίπερ να έχουν ευθύνη και στα δύο πρώτα γκολ (με τον Κουέστα, όμως, να ξυπνάει και να σώζει μετά σε δύο τετ α τετ, ενώ τον Ζίφκοβιτς να θυμίζει το…Άρης-Ξάνθη 7-2!). Εννοώ ασφαλώς αυτό το μοναδικό, «τέσσερις τελικές και τέσσερα γκολ» του Άρη, που πραγματικά δεν παίζει-και που κανονικά είναι «πέντε στα πέντε» (!), αφού στα δίχτυα κατέληξε η μπάλα και στο πλασέ του Φετφατζίδη, εκεί που υποδείχθηκε, και ήταν οφσάϊντ. Μόνο που δεν είναι μόνο θέμα τύχης αυτό το πράγμα, είναι και θέμα απόλυτης συγκέντρωσης και φοβερής αποφασιστικότητας-να υπενθυμίσω ότι ο Άρης και στον α΄ γύρο, στην Τούμπα, είχε επίσης τέσσερις τελικές κι είχε βάλει δύο γκολ! Άρα, τίποτα δεν μπορεί να είναι τυχαίο.

Πρόκειται ακριβώς για τα δύο στοιχεία, συγκέντρωση κι αποφασιστικότητα, που (μαζί με τον παράγοντα τύχη) ΔΕΝ είχε ο Ολυμπιακός στα δύο τελευταία παιχνίδια του στα οποία υποδέχθηκε τον ΠΑΟΚ στο Καραϊσκάκη, με αποτέλεσμα σε 40 τελικές να κάνει μόλις ένα γκολ, με πέναλτι…Ίδια στοιχεία που δεν είχε ο Ολυμπιακός κι ανασταλτικά, με συνέπεια να δεχθεί δύο γκολ, το ένα πραγματικά το πιο κωμικό γκολ στην ιστορία ντέρμπι, πέρσι από τους Βούκοβιτς και Γιαννιώτη, και το άλλο πραγματικά από το πουθενά, φέτος από το λάθος του Σα και την αδυναμία πρώτα του Ελ Αραμπί να καλύψει στοιχειωδώς τον παίκτη που μάρκαρε στο χώρο του, τον Ίνγκασον…

Τέλος πάντων, το χθεσινό παιχνίδι στο Χαριλάου δεν μας «είπε» και πράγματα που δεν ξέραμε:

Ο ΠΑΟΚ έχει μία μοναδική ικανότητα σε όλα (!) τα εκτός έδρας παιχνίδια του να ανοίγει γρήγορα το σκορ κι ειδικά χθες θα μπορούσε εύκολα να κάνει στο πρώτο τέταρτο και το 0-2, οπότε εκεί δεν ξέρουμε πώς θα αντιδρούσε ο Άρης…Ο ΠΑΟΚ έχει, όμως, και μία χαρακτηριστική αδυναμία φέτος να καθαρίσει οποιοδήποτε πραγματικά μεγάλο παιχνίδι του, σε Ελλάδα κι Ευρώπη, γιατί ενώ επιθετικά δεν σταματιέται (βάζει δύο γκολ σε σχεδόν όλα αυτά τα ματς) αμυντικά είναι «χωνί»: ο Άρης του έβαλε έξι γκολ σε δύο ματς, η ΑΕΚ δύο στο ΟΑΚΑ, ο Παναθηναϊκός δύο στην Τούμπα, ο Άγιαξ πέντε σε δύο ματς, ακόμη κι η Σλόβαν Μπρατισλάβας τρία σε δύο ματς! Μόνο ο Ολυμπιακός σκόραρε εναντίον του μόλις μία φορά, κι αυτή από πέναλτι…

Ο Άρης; Αδικεί τον εαυτό του, που δεν διεκδικεί παραπάνω πράγματα στο φετινό πρωτάθλημα! Γιατί είναι για πιο πάνω πράγματα. Απλά κάτι που η εξυγίανση δεν τον θέλει καν στα πλέϊ οφς και τον σταματάει με σφυρίγματα, κάτι το βάθος που του λείπει σε κάποιες θέσεις στο ρόστερ (ήδη επιθετικά μπορεί να του το δώσει ο Ντουρμισάϊ), κάτι η αστάθεια στο Χαριλάου τον έχουν οδηγήσει απλά να μάχεται με ομάδες σαφώς κατώτερες του, όπως η Ξάνθη, ο Βόλος κι ο Ατρόμητος για μία θέση στα πλέϊ οφς! Μία ομάδα που έβαλε τέσσερα στον ΠΑΟΚ, που ισοφαρίστηκε στο 97΄στην Τούμπα, που έριξε τέσσερα και στον Παναθηναϊκό στο Χαριλάου, που έφερε ισοπαλίες στο ΟΑΚΑ 0-0 με τον ΠΑΟ και 1-1 με την ΑΕΚ (παίζοντας με παίκτη λιγότερο από το 53’!) και που έχασε 1-2 από τον Ολυμπιακό, απλά και μόνο επειδή ο Ολυμπιακός έβγαλε μία φοβερή αντίδραση, μόλις 15 λεπτών όμως, όταν βρέθηκε να χάνει στο Χαριλάου.

Τώρα, το εύκολο είναι να γράψω ότι ο Ολυμπιακός πρέπει να κόψει το λαιμό του απόψε και να κερδίσει τον Παναθηναϊκό, ώστε εκμεταλλευόμενος το μομέντουμ να ξεπεράσει τον ΠΑΟΚ και να επιστρέψει στην κορυφή της βαθμολογίας. Μόνο που αυτό το οποίο εγώ θέλω να γράψω είναι άλλο: ο Ολυμπιακός πρέπει απόψε να παίξει πάρα πολύ αποφασιστικά, αλλά και πάρα πολύ έξυπνα. Κατά την γνώμη μου, δεν έχει νόημα ένα «κλασικό» παιχνίδι του Ολυμπιακού σε ντέρμπι στο Καραϊσκάκη, δηλαδή φουλ επίθεση, κατοχή μπάλας κλπ, κλπ! Τον είδαμε αυτό τον τρόπο και με τον ΠΑΟΚ φέτος και πέρσι, τον είδαμε και με τον Παναθηναϊκό πέρσι…

Για εμένα θέλει έλεγχο του αγώνα, αλλά χωρίς ρίσκα και να βγάλει η ομάδα εκρηκτικά διαστήματα μέσα στο παιχνίδι, ας είναι πεντάλεπτα κι όχι δεκαπεντάλεπτα! Να επιλέξει να χτυπήσει σε καίρια σημεία του αγώνα και να κουμαντάρει έτσι τις δυνάμεις της, ώστε αν στο τέλος έχει στραβώσει το ματς, να έχει αντοχές να το πάρει με ένα γκολ στο φινάλε-διότι φέτος ο Ολυμπιακός τέτοιο πράγμα, να πάρει δηλαδή ματς με γκολ στο τέλος, το έχει κάνει μόνο μία φορά (!) στα 30 παιχνίδια του, στη ρεβάνς με τον Ερυθρό Αστέρα, με το πέναλτι στο 85’…Ο Ολυμπιακός δεν πρέπει να είναι πάλι προβλέψιμος, αυτό το γνωστό, μπαίνουμε δυνατά κι αν μας κάτσει το γρήγορο γκολ έχει καλώς, αν όμως δεν μας κάτσει έχουμε ως μόνη διέξοδο να ξαναμπούμε δυνατά στο ξεκίνημα και του β΄ ημιχρόνου, ψάχνοντας το γκολ με σωστό τρόπο μόνο μέχρι το 65’ και μετά οι στροφές να πέφτουν και να πέφτουν…

Αν θέλω δε να είμαι ειλικρινής, θεωρώ το αποψινό παιχνίδι πιο δύσκολο για τον Ολυμπιακό κι από εκείνο με τον ΠΑΟΚ, το 1-1 με το πέναλτι του Βαλμπουενά στο 65’. Λόγω κεκλεισμένων των θυρών, αλλά και της ικανότητας του Παναθηναϊκού να μην χάνει από τον Ολυμπιακό σχεδόν ποτέ (!) τα τελευταία τέσσερα χρόνια…Ότι ο Ολυμπιακός έχει μεγάλη ευκαιρία απόψε να πάρει πίσω την κορυφή, είναι αλήθεια. Ότι αν θέλει να λέει ότι πάει για πρωτάθλημα πρέπει να κερδίσει, επίσης είναι αλήθεια. Με τη διαφορά ότι εγώ σέβομαι απολύτως την γνωστή ρήση, «αν δεν μπορείς να πάρεις ένα ματς, τουλάχιστον μην το χάσεις». Δείτε το από την ανάποδη: αν ο Ολυμπιακός χάσει απόψε, θα είναι ένα τραγικό αποτέλεσμα. Θα έχει χάσει και βαθμολογικά μία μοναδική ευκαιρία και θα έχει χάσει και περισσότερο ψυχολογικά. Αμφιβάλλω δε αν ως οργανισμός θα αντέξει, χωρίς σοβαρές παρενέργειες εννοώ, ένα τέτοιο αποτέλεσμα, παρότι θα τον έχει αφήσει στους μόλις δύο πόντους πίσω από την κορυφή.

Αντίθετα, με μία ισοπαλία, που θα είναι όντως αποτυχία, ο Ολυμπιακός πράγματι θα έχει γκρίνια και θα πληγωθεί και βαθμολογικά και ψυχολογικά, αλλά θα είναι διαφορετικά. Είναι διαφορετικό να είσαι αήττητος, μόνος εσύ, σε 17 αγωνιστικές και είναι διαφορετικό να είσαι στον πόντο πίσω από τον πρώτο-κι ακόμη κι ένας βαθμός μπορεί να κάνει τη διαφορά. Και τέλος πάντων, δεν θα έχεις κερδίσει, αλλά δεν θα έχεις χάσει, παίζοντας χωρίς το μεγάλο σου όπλο στο Καραϊσκάκη, τον κόσμο σου. Απέναντι στον αιώνιο αντίπαλο σου, που μας αρέσει δεν μας αρέσει, είναι αήττητος επί δυόμιση μήνες στο πρωτάθλημα και στα ντέρμπι έχει μία νίκη (και δη με ανατροπή, 3-2 την ΑΕΚ από 0-2) και δύο ισοπαλίες (ισοφαρίζοντας στο 90’ τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ κι ισοφαριζόμενος στο 101’ από τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα)…

Τι θέλω να πω: ασφαλώς ο Ολυμπιακός πρέπει να κυνηγήσει πάση θυσία τη νίκη απόψε! Αλλά δεν πρέπει να είναι αφελής στο παιχνίδι του-ο Παναθηναϊκός βρίσκοντας χώρους στην Τούμπα έκανε μεγάλες ζημιές. Πρέπει να κοιτάξει να ανοίξει το σκορ και να διαφυλάξει πίσω το μηδέν, πηγαίνοντας όμως με πλάνο και συνέπεια και για δεύτερο γκολ. Κι επιτέλους ας είναι μία έστω φορά καλός στις στημένες φάσεις, μπροστά και πίσω. Έστω μία φορά!...