Πρέπει να προβληματιστεί ο Ολυμπιακός όταν φτάνει να παίζει χωρίς εννιά (!) παίκτες…

Πρέμιερ Λιγκ με αμέτρητες αγορές στη Vistabet.gr. (21+)

Απολύτως λογικά ο Ολυμπιακός έχει ξεσηκώσει «όλο τον κόσμο» μετά από το «χειρουργείο» που τον πέρασαν στο Βόλο. Γιατί, όπως ακριβώς είπε κι ο Μαρινάκης, ύστερα κι από αυτό, ύστερα από μία κλοπή δύο βαθμών ακόμη και με την χρήση VAR, ήταν σαν την τελευταία σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.

Το όλο θέμα το έχουμε αναλύσει ήδη εκτεταμένα κι αν μη τι άλλο έχει τεράστια σημασία που ο Ολυμπιακός δικαιώνεται ακόμη κι από την ίδια την ΚΕΔ της ΕΠΟ, που προανήγγειλε την τιμωρία των διαιτητών, αλλά πάνω απ΄ όλα από τις ΦΙΦΑ κι ΟΥΕΦΑ, δια των δηλώσεων του προέδρου της επιτροπής παρακολούθησης (Χούμπελ). Απλά σήμερα ήθελα να καταγράψω κάτι άλλο, σε πιο αγωνιστικό επίπεδο. Διότι πρέπει να δούμε με την σημασία που του πρέπει ότι ο Ολυμπιακός στο Βόλο πήγε σε ένα παιχνίδι που ήξερε πόσο δύσκολο θα ήταν, χωρίς υπερβολικά πολλά σημαντικά όπλα του. Και νομίζω ότι είναι ένα ζήτημα το οποίο χρήζει προβληματισμού και μελέτης.

Ο Ολυμπιακός γνώριζε πάρα πολύ καλά ότι στο Βόλο τον περίμενε ένα παιχνίδι που απ΄ όπου κι αν το έπιανες μύριζε ότι ήταν παγίδα. Αλλά στην κυριολεξία απ΄ όπου κι αν το έπιανες. Από την απαγόρευση παρουσίας του κόσμου του, από τους διαιτητικούς ορισμούς, από την ομάδα του Βόλου και τι εκπροσωπεί αυτή καθ΄ εαυτή-με τους ανθρώπους της να μην σταματάνε να δηλώνουν μετά την ισοπαλία ότι «παίξαμε με τέσσερις παίκτες κάτω των 19 του ΠΑΟΚ και δεν μας νίκησαν»!

Αλλά κι από κάτι άλλο το ματς φόβιζε ότι μπορεί να είναι παγίδα: από τις απουσίες του Ολυμπιακού. Ήξερε ο Ολυμπιακός ότι δεν θα είχε όχι μόνο τον Φορτούνη και τον Σισέ, αλλά και τον Γκιγέρμε, τον οποίο είχε «σακατέψει» ο Πασαλίδης μία εβδομάδα νωρίτερα. Χωρίς δε τον Γκιγέρμε ήξερε ότι είχε παίξει δύο παιχνίδια εκτός έδρας κι είχε φέρει 1-1 με τον Πανιώνιο κι είχε χάσει 1-3 από τον Ερυθρό Αστέρα…Ήξερε λοιπόν ότι του έλειπε ένας παίκτης καταλύτης, με την ομάδα τελικά, μετά και το 0-0 στο Βόλο, να μην κερδίζει ούτε στο τρίτο της παιχνίδι στο οποίο της έλειψε ο Βραζιλιάνος μακριά από το Καραϊσκάκη…

Επίσης ήξερε ο Ολυμπιακός ότι είχε τον Λάζαρο για πρώτη φορά στην 18άδα του μετά από δέκα ολόκληρους μήνες, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγονταν για τον βαθμό ετοιμότητας του.

Και με αυτά τα δεδομένα, η ομάδα πήγε στο Βόλο…

Χωρίς τον Βαλμπουενά, που αμέσως μετά τον (τρίτο στη σειρά μυϊκό) τραυματισμό του, στο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ την 1^η Δεκέμβρη, έφυγε για τη Γαλλία όπου έκανε εκεί θεραπεία επιστρέφοντας μετά από δύο και πλέον εβδομάδες, στις 18 του μήνα, αλλά ανέτοιμος για να βοηθήσει στο Βόλο.

Χωρίς τον Ραντζέλοβιτς που είχε μπει αλλαγή, και δη παίζοντας συνολικά 95 λεπτά στα δύο αμέσως προηγούμενα εκτός έδρας παιχνίδια (σε Αγρίνιο και Τρίπολη), αλλά έπαθε κι αυτός μυϊκό τραυματισμό.

Χωρίς τον Ποντένσε που αποκλείστηκε τελευταία στιγμή από την 18άδα, μολονότι τέσσερις ημέρες πριν είχε συμπεριληφθεί στην 18άδα του αγώνα με τη Λάρισα, άρα μπορούσε να παίξει άμα χρειάζονταν. Κι ο Πορτογάλος με πρόβλημα θλάσης.

Και με τον Αβραάμ να βρίσκεται στην 18άδα αλλά όχι στην 11άδα, καθώς ταλαιπωρείται εδώ και πάνω από ένα μήνα από μία ενόχληση ψηλά στο πόδι του και παίζει, όποτε παίζει (ούτε με τον Ερυθρό Αστέρα είχε μπορέσει κι ήταν απλά και τότε στον πάγκο), με ενέσεις και εντελώς «οριακά» κάθε φορά.

Ο Ολυμπιακός δεν είχε λοιπόν στο Βόλο ουσιαστικά εφτά παίκτες του κι είχε έναν όγδοο να απουσιάζει δέκα μήνες από αγώνες λόγω σοβαρού τραυματισμού. Κι έσπασε κι ο διάολος το ποδάρι του και έχασε από το α΄ ημίχρονο κι άλλους δύο παίκτες του, τον Σουντανί (τέταρτος παίκτης με θλάση…) και τον Μπρούνο (με τραυματισμό αλά Γκιγιέρμε, αλλά αυτός να την παθαίνει μόνος του). Όπως το ίδιο είχε συμβεί και στην Τρίπολη, μία εβδομάδα νωρίτερα, όταν ο Γκιγιέρμε είχε βγει στο 16’ κι ο Ποντένσε στο 37’! Γιατί λέμε ότι «έσπασε ο διάολος το ποδάρι του», αλλά κι οι τραυματισμοί στο ποδόσφαιρο, δυστυχώς, είναι. Ο Ποντένσε π.χ. είχε γίνει αλλαγή και στο Χαριλάου στο 37’, έχοντας ενοχλήσεις.

Πού θέλω να καταλήξω: πράγματι κι οι τραυματισμοί, γενικότερα, είναι μέσα στο ποδόσφαιρο. Και οι θλάσεις, ειδικότερα. Ο δε Ολυμπιακός παίζει από τις 23 Ιουλίου, με πολύ βεβαρυμένο πρόγραμμα. Αλλά ακόμη κι έτσι, να βρίσκεσαι τελικά να παίζεις ένα τόσο κρίσιμο βαθμολογικά και τόσο πονηρό παιχνίδι, το τελευταίο της χρονιάς, πριν τις γιορτές, με μείον εννιά παίκτες, νομίζω ότι είναι ένας σοβαρός λόγος προβληματισμού κι ανάλυσης.

Κι όχι τόσο γιατί από την ισοπαλία σε αυτό το παιχνίδι ο Ολυμπιακός έχασε την πρώτη θέση της βαθμολογίας για πρώτη φορά από το ξεκίνημα του πρωταθλήματος (καθότι με μία νορμάλ διαιτησία ακόμη και με τόσους τραυματίες θα κέρδιζε στο Βόλο), όσο πρωτίστως για να μην ξαναβρεί η ομάδα κάτι τέτοιο μπροστά της, την στιγμή μάλιστα που υπάρχει ένα πολύ γεμάτο δίμηνο που θα παιχτεί με κακές καιρικές και πολλές φορές και γηπεδικές συνθήκες…

Άλλωστε, ο Ολυμπιακός δεν έχει την...πολυτέλεια, σε αντίθεση άλλους, από τις 26 αγωνιστικές να παίζει εφτά-οκτώ φιλικά...