• Ο «γρίφος» στο 10 και η αλλαγή συνταγής
• Η ζωή χωρίς Ναμπί και Μεγιάδο θέλει ροτέισον
• Η... παγίδα των μεταγραφικών (δεν) «πρέπει»

Για κάποιες ομάδες, που εμμένουν στην βαθμοθηρική προσέγγιση, μια ήττα σαν του ΟΦΗ από τη Λαμία θα συνιστούσε ολίσθηση. Για τον ίδιο τον ΟΦΗ ήταν απλά ένα κακό παιχνίδι, ένα από όσα λογικά θα έρθουν ως το τέλος της σεζόν, ως απόρροια μιας διαδικασίας ανέγερσης, ενός εντελώς νέου project, που λειτουργεί ήδη, μακρόπνοα.

Οι Ομιλήτες ολοκλήρωσαν έναν πρώτο γύρο πέρα από κάθε προσδοκία, παρουσιάζοντας κάτι φρέσκο, κάτι διαφορετικό για ομάδα με στάτους μεσαίας τάξης, που στην πραγματικότητα είναι από τους μεγαλύτερους συλλόγους, απλά σε στάδιο εξόδου από μακροχρόνια μετάβαση. Το μαρτυρά η 5η θέση, που ήταν για καιρό τέταρτη και την περασμένη εβδομάδα ακόμα και τρίτη. Το μαρτυρούν τα αποθεωτικά σχόλια του κόσμου, ο καθρέφτης του γηπέδου στις περισσότερες των περιπτώσεων. Γιατί, όπως είπαμε, κακά βράδια, απογεύματα και μεσημέρια υπήρξαν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν, στο πλαίσιο ζύμωσης μιας ανανεωμένης ταυτότητας.

Απέναντι στην Λαμία, ο ΟΦΗ παρουσίασε γνωστές αδυναμίες του πίνακα με τα «πλην» της φετινής σεζόν. Ειδικά, για άλλο ένα ματς εκτός έδρας, το μόνο κρίσιμο ορόσημο που χρειάζεται να πιάσει για να μάθει να αναπνέει με τον αέρα της κυριαρχίας ανεξαρτήτως κάθε συνθήκης. Η σταθερότητα, λοιπόν, που είναι και το στοιχείο το οποίο θα απαιτήσουν από τους εαυτούς τους ο Γιώργος Σίμος και οι παίκτες του, στο εγγύς μέλλον, αρχής γενομένης από το προσεχές ματς με τον Άρη και την έναρξη του δεύτερου γύρου (διότι ο κουτσουρεμένος πρώτος γύρος σε σχέση με τις προηγούμενες σεζόν δεν δίνει δικαιώματα για break, όχι ακόμα). Παρά τα όσα προβλήματα προϋπήρχαν ή προέκυψαν.

Το πιο σημαντικό τη δεδομένη χρονική στιγμή, δεν είναι άλλο από τον τραυματισμό του Αντίλ Ναμπί. Ο Άγγλος δημιουργικός μέσος, ήταν ένα από τα πιο σημαντικά κομμάτια του παζλ στο πρώτο μισό της σεζόν για τον ΟΦΗ, αποτελώντας τον ιδανικό πολύ-συνδετικό κρίκο, τόσο με τους Σεμέντο-Τσιλιανίδη οριζόντια, όσο και με τους Νέιρα-Μάνο/Φιγκεϊρέντο κατακόρυφα στο παιχνίδι των Κρητικών. Ακόμα δεν έχει γνωστοποιηθεί το ακριβές χρονικό εύρος της απουσίας του, διότι θα υποβληθεί μεσοβδόμαδα σε μαγνητική, όμως, η θλάση που υπέστη μόλις στο 10’ του ματς με τη Λαμία θα τον κρατήσει εκτός τουλάχιστον για τον επερχόμενο ενάμιση μήνα. Ήτοι, πάνω κάτω 6-7 χαμένα παιχνίδια κι έτσι, είναι περιττό να παραδεχθεί κανείς την κρισιμότητα που κρύβει το προσεχές διάστημα για τον coach Σίμο και τον ΟΦΗ συνολικά στο αγωνιστικό πλάνο.

Ο «γρίφος» στο 10 και η αλλαγή συνταγής

Σε πρώτη ανάγνωση, η απουσία ενός παίκτη σαν τον Ναμπί, που αποτελεί ομφάλιο λώρο προς πάσα κατεύθυνση μέσα στο γήπεδο, που πατάει περιοχή, σκοράρει και δημιουργεί, απενεργοποιεί το δυναμό μιας μεσοεπιθετικής γραμμής, η οποία είναι το σημείο αναφοράς στο ομιλίτικο σχέδιο. Για αυτό και ενδεχομένως, η επαναφορά της επάρκειας, χωρίς να δημιουργηθεί τυχόν πρόβλημα σε αναδιανομή των ρόλων, θα βασιστεί στην αλλαγή συστήματος.

Το αγαπημένο, μοντέρνο, εύχρηστο και αποτελεσματικό 4-2-3-1 του Γιώργου Σίμου, ίσως, δέχθηκε το πιο επιζήμιο πλήγμα, που γινόταν, μετά τον τραυματισμό του Βρετανού, στην πιο νευραλγική και μοναχική/μοναδική θέση. Συνεπώς, δεν αποκλείεται η συνταγή να χρειαστεί την αλχημεία της τριπλέτας στο κέντρο, χωρίς προωθημένο «πιόνι» δημιουργίας, αλλά με μεγαλύτερη διενέργεια από τους ακραίους και τον σέντερ φορ. Κοινώς, 4-3-3.

Αμετάβλητη άμυνα, ένας ακόμα παρτενέρ στο τρίπτυχο του άξονα, μαζί με τον ακούνητο και πιο σημαντικό από ποτέ Νέιρα και τον Σακόρ, ο οποίος έχει πάρει την φανέλα βασικού σπίτι του, αφότου τέθηκε νοκ-άουτ ο Μεγιάδο.

Ο καταλληλότερος δεν μπορεί να είναι άλλος από τον Πασχάλη Στάικο για να επιτελέσει αυτόν τον ρόλο. Πήρε πρόσφατα την ευκαιρία στο Κύπελλο, δικαίωσε, αναπλήρωσε το κενό του Ναμπί κόντρα στην Λαμία, ακριβώς με τον τρόπο που περιγράφηκε παραπάνω, ακόμα κι αν έβγαλε αίσθημα δυσαρμονίας με τους παίκτες που τον πλαισίωναν. Δείγμα ότι η τριβή του ήταν ελάχιστη για να καλυφθεί η εν λόγω αδυναμία, που φάνηκε εξόφθαλμα στο δεύτερο ημίχρονο (όπου η αλήθεια είναι τίποτα δεν πήγαινε καλά για τον ΟΦΗ).

Η ζωή χωρίς Ναμπί και Μεγιάδο θέλει ροτέισον

Από την άλλη πλευρά, η πολυπρόσωπη συνεισφορά, που διαθέτουν ορισμένοι παίκτες του ΟΦΗ, κυρίως αμυντικοί (Γιαννούλης, Μαρινάκης, Κουτρουμπής), να υπηρετούν δηλαδή περισσότερες από μία θέσεις με ικανότητα, χωρίς χασούρα, μπορεί να αποτελέσει «κλειδί» στην διατήρηση της φιλοσοφίας και της τακτικής, ως έναν βαθμό, μακριά από ακραίους πειραματισμούς.

Η ύπαρξη φερ’ ειπείν του Τσιλιανίδη, ο οποίος έπαιξε ως δεκάρι στο ματς με αντίπαλο την Καβάλα, από το οποίο είχε λείψει ο Ναμπί, ήταν η δεύτερη έμπρακτη απόδειξη των επιλογών που βρίσκονται μπροστά στο εικονικό πινακάκι του Σίμου. Αν μη τι άλλο, ο εξαιρετικός φέτος Θεσσαλονικιός, διαθέτει την προσαρμοστικότητα για να υποστηρίξει μία εναλλακτική φύση στο παιχνίδι του. Έχει αιχμές στο αγωνιστικό του προφίλ και αυτό ενδεχομένως να λύσει τα χέρια του προπονητή του, αφού είναι αρκούντως συνεργατικός για να μην βραχυκυκλώσει την επιτελική λειτουργία, ξέρει να κινείται ήδη, στον χώρο που θα του ζητηθεί, ενώ, όπως έδειξε στο ματς με την ΑΕΚ με τις αμέτρητες καίριες ανασταλτικές επεμβάσεις του, το καλούπι μιας μεσοεπιθετικής και όχι αμιγώς διεμβολιστικής στόφας, δεν τον τρομάζει.

Για να συμβεί αυτό, όμως, με απλά μαθηματικά χρειάζεται κάποιος να καλύψει το κενό του. Ή ακόμα και στην περίπτωση του 4-3-3, απαιτείται αυτονόητα η επιλογή ενός ακόμη μέσου από το ρεζερβουάρ του πάγκου. Είναι δεδομένο, ότι το επιχείρημα του «κλειστού ροτέισον» που έχει χαρακτηρίσει το οικοδόμημα του Σίμου φέτος, θα καταρριφθεί αναπόφευκτα.

Ένας άξονας χωρίς το βασικό σου εξάρι και το βασικό σου δεκάρι, είναι άξονας σε μετάλλαξη. Ο Σακόρ επίσπευσε την κατάσταση ετοιμότητας του για να μπει στα παπούτσια του καθοριστικού Μεγιάδο, αφού ο προπονητής του είδε όσα ήθελε στο παιχνίδι του, ως τον νέο στυλοβάτη δίπλα στον παραγωγό Νέιρα. Έτσι και τώρα, ο Στάικος ως τρίτος χαφ, ο ξεχασμένος στο πρωτάθλημα και εύλογα σκιασμένος από τον Σεμέντο, Φελίπε Σόουζα, σε ρόλο δεξιού εξτρέμ, είναι λύσεις-μονόδρομος. Από τον οποίον, ο ΟΦΗ καλείται να διαβεί χωρίς να χάσει, ή έστω με το ελάχιστο της απώλειας των κατατεθέντων σημάτων του.

Η... παγίδα των μεταγραφικών (δεν) «πρέπει»

Καλώς ή κακώς, η σεζόν με πρωτάθλημα και Κύπελλο, από τη στιγμή που ο αγωνιστικός οργανισμός του ΟΦΗ δείχνει να ανταποκρίνεται στο ένζυμο της ευρωπαϊκής πλαισίωσης, των play-offs σε πρώτο στάδιο, αποκτά άλλη υφή και δημιουργεί «πρέπει».

Από τα πιο ισχυρά, όχι μόνο για τον ΟΦΗ αλλά σε πανελλήνια και παγκόσμια κλίμακα, είναι το μεταγραφικό. Τα κενά που πρέπει να καλυφθούν, οι επιθυμίες για το κάτι παραπάνω ποιοτικά, η νεύρωση της «ντε και καλά» απόδειξης ότι μία ομάδα είναι ενεργή στο παζάρι, όλα αυτά είναι συνηθισμένες αφορμές, που βγάζουν μία ομάδα στο ψάξιμο.

Αυτή, όμως, με σιγουριά δεν είναι ο φετινός ΟΦΗ. Μέσα σε όλα τα επίπεδα που άλλαξαν στον σύλλογο από πέρυσι, δεν θα μπορούσε να μείνει απαράλλακτη η οργάνωση του scouting και του recruiting.

Οι απώλειες του Μεγιάδο και εσχάτως του Ναμπί, θα μπορούσαν κάλλιστα να βάλουν τον ΟΦΗ στο τρυπάκι της επιζήτησης πληρότητας, χωρίς όμως ουσιαστικό αντίκρισμα. Οι Κρητικοί έχουν θέσει ευκρινείς προδιαγραφές, στήνοντας ένα πλέγμα αναζήτησης των τωρινών και επόμενων στόχων τους, σε περιοχές όπως η Μεγάλη Βρετανία και η Ιβηρική Χερσόνησος αλλά, δεν θα προβούν σε σπασμωδικές κινήσεις, προδομένοι από το «πρέπει» του… θεαθήναι.

Φυσικά, ουδόλως υπάρχει εμμονή σε τυχόν «αντι-μεταγραφολογία», απλά, κυριολεκτικά δεν συντρέχει λόγος. Το μέγεθος των τραυματισμών των δύο παικτών, δεν είναι τέτοιο που θα επιβάλλει λύση ανάγκης. Αφ’ ενός, ο Ναμπί χάνει ένα σημαντικό μεν, αλλά μικρό διάστημα δε σε συνάρτηση με την ολόκληρη «πίτα» της σεζόν, αφ’ ετέρου ο Μεγιάδο, που από την τρέχουσα ή την ερχόμενη εβδομάδα θα αρχίσει να τρέχει κανονικά στο γήπεδο, διαθέτει μενταλιτέ «σκυλί του πολέμου», έχει «σπιντάρει» την πορεία αποθεραπείας του στις προπονήσεις και το πιο πιθανό είναι ότι θα σπάσει το αρχικό χρονοδιάγραμμα, που τον περιμένει σε 100% ετοιμότητα σε αρκετές εβδομάδες μετά την έλευση του 2020.

Έτσι, οποιαδήποτε διορθωτική κίνηση αναλάβει ο Γιώργος Σίμος, θα είναι αποκλειστικά εκ των έσω, αφού και ο ίδιος έχει δηλώσει ουκ ολίγες φορές την «υπερτροφία» και την ποικιλομορφία που του προσφέρει το ρόστερ του. Χωρίς να αποκλείεται, βεβαίως, κάποια μεταγραφική κίνηση τον προσεχή Γενάρη, αν και εφόσον, πληροί τις αρχές, που έχει θέσει ο σύλλογος, σε κάθε πτυχή της αναδιαμόρφωσης του.